عاقبت آنها یی که دارند ونمی بخشند
الامامُ الباقرُ عليه السلام:
إنّ اللَّهَ عزّوجلّ يَبعَثُ يَومَ القِيامَةِ ناساً مِن قُبورِهم مَشدودَةً أيدِيهِم إلى أعناقِهِم، لا يَستَطِيعُونَ أن يَتَناوَلُوا بِها قِيسَ أنْمُلَةٍ، مَعهُم ملائكةٌ يُعَيِّرُونَهُم تَعييراً شَديداً، يَقولونَ: هَؤلاءِ الذينَ مَنَعُوا خَيراً قَليلًا مِن خَيرٍ كثيرٍ، هَؤلاءِ الذينَ أعطاهُم اللَّهُ عزّوجلّ فَمَنَعُوا حَقَّ اللَّهِ عزّوجلّ في أموالِهِم.
[1]
امام باقر عليه السلام: خداوند عزّوجلّ در روز قيامت گروهى را از گورهايشان برمىانگيزد، در حالى كه دستهاى آنان به گردنشان بسته شده است به طورى كه نمىتوانند با آنها به اندازه يك سر انگشت چيزى بردارند. همراه ايشان، فرشتگانى هستند كه بشدّت آنها را توبيخ مىكنند و مىگويند: اينان كسانى هستند كه از پرداخت اندك مالى از مال و دارايى فراوان خود، دريغ كردند. اينان كسانى هستند كه خداوند عزّوجلّ به آنها عطا كرد، ولى آنان حقّ خداوند عزّوجلّ در اموال خود را ندادند.
منابع:
- بحار الأنوار: 96/ 21/ 49.