«السلام علیک یا سیدی یا باب الحوائج یا موسی بن جعفر کاظم؛» امروز توسل ما به آقا بوده این جا هم در خانه منصوب به فرزندش متوسل می شویم به آقا. صلوات الله علیک یا باب الحوائج.
دعبل خزاعی شاعر بسیار برومند و مقتدری است قصیده طولانی سرود در مظلومیت اهل بیت علیهم السلام عجیب است من دیدم حتی سنی های متعصب مانند یاقوت حموی این قصیده را دوست دارند، ایشان در مورد این قصیده می نویسد و هذا القصیده من احسن المدائح می فرماید: از بالاترین قصیده ها است. آمد خدمت حضرت رضا سلام الله علیه که قصیده خود را عرض کند معروف است این قصیده آقا به عنوان قصیده مدارس آیات معروف است و گاهی بعضی ها می گویند شرح ها بر آن نوشته شده علما خیلی توجه کرده اند.
یا بن رسول الله به حضرت رضا عرض می کند اجازه می دهید که من این قصیده را عرض کنم، یادتان باشد عزیزان برادران و خواهران این نکته را به خاطر بسپارید در مورد اهل بیت علیهم السلام هر چه عزاداری بشود صاحب عزا خود وجود نازنین صدیقه طاهره است سلام الله علیها چون مادر است. این است که دعبل تمام قصیده را خطاب کرده به حضرت که تا دهانش را باز کرد اسم مخاطب قصیده را آورد صدای ناله حضرت رضا هم بلند شد گفت: دختر پیغمبر نبودی کربلا حسین تو را با لب تشنه شهید کردند بیت بعدی خیلی تند است گفت: دختر پیغمبر اگر بودی کربلا سیلی به صورت خود می زدی و اشک از دیدگان جاری می ساختی. قصیده را ادامه داد تا رسید به یک نام که صدای ناله حضرت رضا باز بلند شد چی گفت؟ دختر پیغمبر یکی از نور دیده های تو در بغداد است و آن هم باب الحوائج موسی بن جعفر است. بعد حضرت وقتی آرام شد مطلبی فرمود که غیر از این که ای مطلب مصیبت است شیعیان عزیز دقت بفرمایند که در عین حال معجزه ها هست چون علم امامت است فرمود آیا الحاق نکنم دو بیت بر ابیات تو گفت چرا یا بن رسول الله فرمود بعد از این به مادر ما بگو خانم یکی از نور دیده های شما در خراسان است. عرض کردم که یا بن رسول الله من در خراسان از شما عزیزان کسی را نمی شناسم فرمود: چرا دعبل آن هم من غریب هستم. ای برادر ها و خواهرها حضرت یک مژده ای داده این جا این مژده را بشنوید، منتها دو تا نکته را تذکر می دهم یکی این است که مژده بسیار مهم است حضرت این را با حرف تنبیه شروع کرده علی حرف تنبیه است و در مطالب مهم گفته می شود این یک نکته. نکته دوم این مژده شرطش پاکیزگی است و تقوا به درد عاق والدین بی نماز کاهل نماز مال مردم خور نمی خورد شرطش پاکیزگی است. شما خودتان اهل فضیلت هستید می فرماید:«ان ما یتقبل الله من المتقین»[1]؛ فقط از پرهیزکاران می پذیرد بعد از تقوا و طهارت بالاخره ما هر چی هم ملاحظه کنیم باز هم دریای گناه هستیم و خواستم بگویم مشروط به پاکیزگی است . دعبل به شیعیان من بگو هر کس مرا در این غربت زیارت کند من در قیامت او را تنها نمی گذارم از جان ببوس و بر در آن بارگاه باش
«لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم»[2] .
حجه الاسلام و المسلمین فاطمی نیا
[1]. بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 45، ص: 257
[2]. الصحيفة السجادية / 18