آثار اعراض از یاد خدا:
1. باز ماندن از راه خیر. «لیصدونهم عن السبیل»
2. انحراف فکری که خیال می کند هدایت یافته است. «یحسبون انهم مهتدون»
3. دیگر موعظه پذیر نیست. «و اذا ذکروا لا یذکرون»(11)
4. توبه نمی کند چون خود را کج نمی داند.
5. زندگی نکبت بار دارد. «و مَن أعرض عن ذکری فانّ له مَعیشهً ضَنکا»(12)
6. کسی که در دنیا از دیدن حقّ کور است، «یعش» در آخرت نیز کور محشور می شود. «من
ص:397
1- 2628. ذیل آیات 36-37 سوره زخرف.
2- 2629. بقره، 168.
3- 2630. طه، 120.
4- 2631. اعراف، 201.
5- 2632. ناس، 5 .
6- 2633. زخرف، 36.
7- 2634. مجادله، 19.
8- 2635. نساء، 119.
9- 2636. انعام، 112.
10- 2637. نهج البلاغه، خطبه 7.
11- 2638. صافّات، 13.
12- 2639. طه، 124.
کان فی هذه اعمی فهو فی الاخره اعمی»(1)
شیطانِ همراه، ممکن است از دوستان ناباب یا همسر و فرزند یا شریک فاسد باشد. به همین دلیل کلمه شیطان نکره ذکر شده است تا شامل هر نوع شیطانی شود.
نماز، ذکر رحمن است، «اقم الصلاه لذکری»(2) قرآن، ذکر رحمن است، «نحن نزلنا الذکر»(3) پس هرکس از نماز و قرآن اعراض کند دچار سلطه شیطان همراه می شود. «فهو له قرین»