در اوج كشته شدن اين هفتاد و دو نفر، حضرت سيدالشهداء(عليه السلام) كه ديگر آماده شده بودند كه خودشان بروند و قطعه قطعه شوند، خواهر را صدا كردند. زينب كبرى(عليها السلام) آمدند. فرمودند: خواهرم! در بقچه لباس من در خيمه، جبّه اى-لباس بلند مخصوصى كه عرب ها مى پوشند- است كه در مدينه از يمن براى من آوردند. چهار هزار درهم يا چهارصد دينار قيمت آن مى شود، بياور. زينب كبرى(عليها السلام) جبّه را آورد و امام(عليه السلام) پوشيد.
بعد فرمودند: خواهرم! من رفتم، خداحافظ. گفت: حسين جان! مى روى، كشته مى شوى، اين لباس قيمتى را براى چه پوشيده اى؟ فرمود: بين كسانى كه آمدند تا مرا بكشند، عده اى خيلى وضع مالى خوبى ندارند، دلم نمى خواهد بعد از كشته شدن من، لباسى كه از بدن من مى برند، مشكلى از آن ها را حل نكند. اين لباس قيمتى است، بگذار وقتى لباس هاى مرا غارت مى كنند و در كوفه مى فروشند، گوشه اى از مشكل آن ها را حل كند.
با اين حال كسانى كه اين همه ثروت دارند، خمس واجب خود را نمى دهند. اين چنين شخصى شيعه امام حسين(عليه السلام) است؟ امام حسين(عليه السلام) سياه پوش نمى خواهد. جلوى در ايستاده و كفش هاى مردم را جفت مى كند، امام حسين(عليه السلام)كفش جفت كن نمى خواهد. امام حسين(عليه السلام) عمل كننده به آيات قرآن مى خواهد.
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»
حجة الاسلام و المسلمین انصاریان