آثار شوم قطع رحم

آثار شوم قطع رحم

بوى بهشت به مشام سه دسته از افراد در قيامت نمى رسد.

پيامبر بزرگوار اسلام صلّى اللّه عليه و آلهِ و سلّم در يكى از بيانات انسان ساز و تكان دهنده ى اخلاقى خود چنين فرمود:

«اخبرنى جبرئيل انّ ريح الجنّة توجَدُ مِن مسيرة اءلف عام ما يجِدُها عاق و لا شيخ زان ، و لا قاطع رحم ؛»(کافی ج2 ص349)

جبرئيل امين به من خبر داد كه : بوى بهشت كه از فاصله اى بسيار دور و دراز به اندازه ى هزار سال راه مى آيد، همان عطر دلنواز بهشت با اين بوى خوش ‍ و رسا را اين سه دسته از بندگان خدا در مشامشان نمى يابند:

1. عاق والدين ،

2. پيرمرد زناكار،

3. و كسى كه قطع رحم كند.

«قطيةُ الرَّحِمِ تورثُ الفقرَ؛»(وسائل الشیعه ،ج15 ،ص347)

يكى از آثار شوم دنيوى قطع رحم اين است كه فقر و تنگدستى را به زندگى انسان مسلط مى كند.

در قرآن صفت زشت قطع رحم را از نظر پليدى و آثار نامطلوب مادّى و معنوى آن در رديف نفاق و دو رويى قرار داده است و مى فرمايد:

«فهل عسيتم إ ن تولّيتم اءّ تفسدوا فى الارض و تُقَطِّعوا ارحامكم اءولئك الّذين لعنهم اللّه فاصمّهم و اعمى اءبصارهم  »(محمد/22)

پس آيا برخى از شما مردم بر آن هستيد كه اگر سرشته دار و سرپرست مردم شديد در زمين تبهكارى نماييد و پيوندهاى خويشاوندى خود را ببريد؟

آنان كسانى هستند كه خدا لعنت شان كرده و ناشنوايشان گردانيده و ديدگانشان را نابينا كرده است .

پيداست كه آثار خطرناك اين دو صفت ، نفاق و قطع رحم تا آنجا است كه چشم و گوش و دل انسان را كور و كر مى كند كه هرگز حقايق را نمى بيند و نمى شنود.

قطع رحم از ميزان مهربانى و محبت و عطوفت به تدريج مى كاهد و به جايش عداوت و دشمنى و كينه توزى را مى كارد؛ لذا كسى كه صله ى رحم را ناديده بگيرد، در حقيقت دارد فساد ايجاد مى كند و فساد كنندگان در زمين و بين جامعه را خداوند لعنت كرده ، و آنان را كور و كر مى كند؛

«اءولئك الّذين لعنهم اللّه فاءصمّهم و اءعمى اءبصارهم »(محمد/23)

يعنى آنان حقايق الهى و آسمانى و معارف اسلامى و كمالات و فضائل بشرى را پذيرا نيستند.

امام صادق عليه السّلام فرمود:

«الذّنوب اللّتى تُعَجِّلُ الفناء قطيعةُ الرَّحِمِ؛»(کافی ج2 ص448)

از جمله ى گناهانى كه فنا و نيستى انسان پيش مى اندازد و انسان را به سراشيبى سقوط مى كشاند، قطع رحم است .

حضرت امام باقر عليه السّلام از مولا امير المؤ منين امام على عليه السّلام نقل مى كند كه فرمود:

«ثلاثُ خصال لا يموت صاحبُهنَّ اءبدا حتّى يرى وبالَهنَّ:

البَغىُ،

و اليمينُ الكاذبةُ،

و قطعية الرَّحِمِ؛»(کافی ج2 ص347)

سه خصلت است كه در هر كسى باشد، در همين دنيا كيفرش را مى بيند.

1. ظلم و ستم كردن ،

2. قسم دروغ خوردن ،

3. و قطع رحم نمودن .

مسئوليت چشم در خطبه ى شعبانيه

به دنبال بحث از خطبه ى شعبانيه ى پيامبر عزيز اسلام صلّى اللّه عليه و آلهِ و سلّم ، اينك از قسمت ديگرى از آن خطبه و پيام آن استفاده مى كنيم كه چنين فرمود:

«و غضّوا عمّا لا يحلُّ النّظرُ اليه اءبصاركم ؛»

از آنچه خدا بر شما حلال نكرده است ، صرف نظر و چشم پوشى كنيد و چشم را بر حرام ببنديد.

حال اين حرام مى خواهد مال و ثروت حرام باشد، يا زن و مرد اجنبى و نامحرم . بايد حرام را رها كرد و از آن صرف نظر و چشم پوشى نمود.

در اين جا دو مطلب ، مهم و قابل ارزيابى و دقت است :

1. چشم انسان چه وظيفه اى دارد؟

2. اين چشم چه خطراتى را براى انسان ايجاد مى كند؟

همه ى اعضاى بدن انسان وظيفه و ماءموريت ويژه اى دارند. مثلا قلب ، سلّول هاى مغز و مركز فرماندهى بدن ، كليه ها و غده هاى فوق كليوى ، دستگاه هايى كه ياخته و سلّول هاى قرمز و سفيد را مى سازند، همه و همه به فرمان خداوند مرتب و منظم عمل مى كنند و ما چه بخواهيم و چه نخواهيم ، آنها به كارشان ادامه مى دهند. هر كدام وظيفه اى دارند، آن را انجام مى دهند.

از جمله ى اعضا و جوارح انسان دو چشم اوست كه وظيفه اى خطير دارد.

امام صادق عليه السّلام راجع به اين دو عضو حسّاس بدن ، بيانى ارزشمند دارد كه حكيمانه و زيباست .

آن حضرت در اين مورد چنين فرمود:

«و فرض على البصرِ اءن لا يَنظرَ إ لى ما حرّم اللّه عليه ،

و اءن يُعرضَ عمّا نهى اللّه عنه ممّا لا يحلّ له ،

و هو عملُه ، و هو الا يمان ؛»(کافی ج2 ص35)

خداوند بر چشم واجب كرده است كه آنچه خدا نگاه به آن را حرام كرده است ، به آن نظر نكند، و از آنچه كه خدا نهى فرموده است ، از نگاه به آن اعراض و دورى كند و هر چيزى را كه خداوند بر او حلال نكرده است فاصله بگيرد.

آن گاه حضرت امام صادق عليه اسلام فرمود: اين كار درست چشم است و اين نشان ايمان صاحب آن است .

يعنى اين دو نيرو اگر در كسى پيدا شد، كه آنچه را كه خدا نهى كرده است ، چشم پوشى كند و آنچه را خدا حرام كرده به آن نگاه نكند، همين نيرو، ايمان است و اين شخص انسان مؤ منى است .

سپس امام صادق عليه السّلام استشهاد كرد به اين آيه ى كريمه قرآن كه مى فرمايد:

«قل للمؤ منينَ يغُضّوا مِن اءبصارهم و يحفظوا فروجَهم ذلك اءزكى لهم إ نّ اللّه خبير بما يصنعون (نور/30)»

[اى پيامبر!] به مردان با ايمان بگو: ديدگان خود [از آنچه بر آنان روا نيست ] فرو نهند و پاكدامنى ورزند، كه اين [روش ] براى آنان پاكيزه تر است ، بى گمان خدا از آنچه آنان انجام مى دهند آگاه است .

و باز امام صادق عليه السّلام به اين آيه ى كريمه قرآن استشهاد كرد كه مى فرمايد:

«و قل للمؤ مناتِ يغضُضنَ مِن اءبصارهنَّ و يَحفَظنَ فروجهنَّ و لا يُبدينَ زينتهنّ إ لّا ما ظَهَرَ منها و ليضربن بخمرهنّ عل جيوبهنّ و لا يبدين زينتهنّ إ لا لبعولتهنّ اءو آبائهنّ اءو آباء بعولتهنّ اءو اءبنائهنّ اءو اءبناء بعولتهنّ اءو إ خوانهنّ اءو بنى إ خوانهنّ اءو بنى اءخواتهنّ اءو بنى اءخواتهنّ اءو نسائهنّ اءو ما ملكت اءيمانهنّ اءو التّابعين غير اءولى الا ربة من الرّجال اءو الطّفل الذين لم يظهروا على عوارت النّساء و لا يضربن باءرجلهنّ ليعلم ما يخفين من زينتهنّ و توبوا إ لى اللّه جميعا اءيّها المؤ منون لعلّكم تفلحون(نور/31)»

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

 چگونگی آغاز خلقت در نهج البلاغه

چگونگی آغاز خلقت در نهج البلاغه

«در این هنگام انبوه متراکمی از آب سر به بالا کشید و کف بر آورد، خداوند سبحان آن کف را در فضایی باز و تهی بالا برد و آسمان های هفت گانه را ساخت » از جملات امیر المؤمنین در این خطبه روشن می شود که ماده بنیادین خلقت آب بوده ، البته این آب همین آب معمولی در طبیعت که از دو عنصر اکسیژن و هیدروژن است نمی باشد و برخی نیز بر این اعتقاد هستند که مراد از آب همین آب معمولی می باشد و 98 درصد حیات از آب و 2 درصد از عناصر دیگر است.
No image

شگفتی های آفرینش در نهج البلاغه

امیرمؤمنان علیه السلام در خطبه ای درباره آفرینش آسمان و شگفتی های آن می فرماید: «خداوند، فضای باز و پستی و بلندی و فاصله های وسیع آسمان ها را بدون این که بر چیزی تکیه کند، نظام بخشید و شکاف های آن را به هم آورد... و آفتاب را نشانه روشنی بخش روز، و ماه را با نوری کمرنگ برای تاریکی شب ها قرار داد. بعد آن دو را در مسیر حرکت خویش به حرکت درآورد و حرکت آن دو را دقیق اندازه گیری کرد تا در درجات تعیین شده حرکت کنند که بین شب و روز تفاوت باشد و قابل تشخیص شود و با رفت و آمد آن ها، شماره سال ها و اندازه گیری زمان ممکن باشد.
آفرينش جهان در نـهج البلاغه

آفرينش جهان در نـهج البلاغه

دقت و تأمل در سخنان حضرت على(ع) نشان ميدهد كه جهان دو انفجار گونه ى متفاوت را تجربه كرده است. انفجار نخست فضا و زمان و ماده را بوجود آورده است و انفجار دوم در ظرف فضا صورت گرفته و ماده را تحريك نموده است. سپس حباب ها بر خواسته و هفت آسمان را بوجود آورده اند. در پى چنين توضيحاتى خواننده ى محترم بايد بداند كه نويسنده در اين مجموعه تلاش نموده است كه با بهره گرفتن از منابع مختلف درك جديدى را از سخنان امام على(ع) در باره ى خلقت جهان كه در خطبه ى اول آمده است، ارائه دهد.
No image

چگونگی و مراحل آفرینش جهان در قرآن و نهج البلاغه

پژوهش حاضر با عنوان چگونگی و مراحل آفرینش جهان، در پی آن است که آیات آفرینش جهان را در تفاسیر معاصر شیعه (المیزان و نمونه ) مورد بررسی قرار داده و در میان آنها حقایق ناب قرآنی را در زمینه های مبدا خلقت جهان، دوره های آفرینش وغیره روشن و آشکار سازد. برای این منظور مقدمه به تبین و پیشینۀ موضوع اختصاص یافته است و در قسمت­های بعد برخی از واژگان مفهوم شناسی شده و دیدگاه علامه طباطبایی و آیت ا... مکارم در پیدایش جهان تبیین شده است.
 آغاز سخن درباره آفرینش جهان(نهج‌البلاغه)

آغاز سخن درباره آفرینش جهان(نهج‌البلاغه)

کوتاه سخن این که افعال خداوند از افعال بندگان به کلّى جداست زیرا او با علم به مصالح و مفاسد اشیا و آگاهى بر نظام احسن آفرینش و قدرت تامّ و کاملى که بر همه چیز دارد، با قاطعیّت اراده مى کند و بدون هیچ تزلزل و تردید و اندیشه و تجربه، موجودات را لباس وجود مى پوشاند. هم در آغاز آفرینش چنین است و هم در ادامه آفرینش.

پر بازدیدترین ها

No image

شگفتی های آفرینش در نهج البلاغه

امیرمؤمنان علیه السلام در خطبه ای درباره آفرینش آسمان و شگفتی های آن می فرماید: «خداوند، فضای باز و پستی و بلندی و فاصله های وسیع آسمان ها را بدون این که بر چیزی تکیه کند، نظام بخشید و شکاف های آن را به هم آورد... و آفتاب را نشانه روشنی بخش روز، و ماه را با نوری کمرنگ برای تاریکی شب ها قرار داد. بعد آن دو را در مسیر حرکت خویش به حرکت درآورد و حرکت آن دو را دقیق اندازه گیری کرد تا در درجات تعیین شده حرکت کنند که بین شب و روز تفاوت باشد و قابل تشخیص شود و با رفت و آمد آن ها، شماره سال ها و اندازه گیری زمان ممکن باشد.
 دنیاشناسی در نهج البلاغه

دنیاشناسی در نهج البلاغه

امیرمؤمنان علیه السلام به خانه یکی از یاران خویش به نام علاءبن زیاد وارد شد. وقتی خانه بسیار پر زرق و برق او را دید، فرمود: «با این خانه وسیع در دنیا چه می کنی، در حالی که در آخرت به آن نیازمندتری. آری، اگر بخواهی می توانی با همین خانه به آخرت برسی! اگر در این خانه بزرگ از مهمانان پذیرایی کنی، به خویشاوندان با نیکوکاری بپیوندی
 چگونگی آغاز خلقت در نهج البلاغه

چگونگی آغاز خلقت در نهج البلاغه

«در این هنگام انبوه متراکمی از آب سر به بالا کشید و کف بر آورد، خداوند سبحان آن کف را در فضایی باز و تهی بالا برد و آسمان های هفت گانه را ساخت » از جملات امیر المؤمنین در این خطبه روشن می شود که ماده بنیادین خلقت آب بوده ، البته این آب همین آب معمولی در طبیعت که از دو عنصر اکسیژن و هیدروژن است نمی باشد و برخی نیز بر این اعتقاد هستند که مراد از آب همین آب معمولی می باشد و 98 درصد حیات از آب و 2 درصد از عناصر دیگر است.
خلقت مورچه از نظر نهج البلاغه

خلقت مورچه از نظر نهج البلاغه

منظور از این جمله که در انبار نگهداری می نماید این است که مورچه دانه را به درون خاک می برد به طور طبیعی دانه پس از مدتی رویش می کند و از خاک سر برمی آورد اما مورچه برای جلوگیری از این امر همه دانه ها را به دو نیم تقسیم می کند و مانع از بین رفتن روزیش می شود.
آفرينش جهان در نـهج البلاغه

آفرينش جهان در نـهج البلاغه

دقت و تأمل در سخنان حضرت على(ع) نشان ميدهد كه جهان دو انفجار گونه ى متفاوت را تجربه كرده است. انفجار نخست فضا و زمان و ماده را بوجود آورده است و انفجار دوم در ظرف فضا صورت گرفته و ماده را تحريك نموده است. سپس حباب ها بر خواسته و هفت آسمان را بوجود آورده اند. در پى چنين توضيحاتى خواننده ى محترم بايد بداند كه نويسنده در اين مجموعه تلاش نموده است كه با بهره گرفتن از منابع مختلف درك جديدى را از سخنان امام على(ع) در باره ى خلقت جهان كه در خطبه ى اول آمده است، ارائه دهد.
Powered by TayaCMS