حکمت 246 نهج البلاغه : تلاش در انفاقهاى اقتصادى

حکمت 246 نهج البلاغه : تلاش در انفاقهاى اقتصادى

متن اصلی حکمت 246 نهج البلاغه

موضوع حکمت 246 نهج البلاغه

ترجمه مرحوم فیض

ترجمه مرحوم شهیدی

شرح ابن میثم

ترجمه شرح ابن میثم

شرح مرحوم مغنیه

شرح شیخ عباس قمی

شرح منهاج البراعة خویی

شرح لاهیجی

شرح ابن ابی الحدید

شرح نهج البلاغه منظوم

متن اصلی حکمت 246 نهج البلاغه

246 وَ قَالَ عليه السلام يَا ابْنَ آدَمَ كُنْ وَصِيَّ نَفْسِكَ وَ اعْمَلْ فِى مَالِكَ مَا تُؤْثِرُ أَنْ يُعْمَلَ فِيهِ مِنْ بَعْدِكَ

موضوع حکمت 246 نهج البلاغه

تلاش در انفاقهاى اقتصادى

(اقتصادى)

ترجمه مرحوم فیض

246- امام عليه السّلام (در ترغيب به انفاق) فرموده است

1- اى فرزند آدم، تو خود وصىّ خويش باش، و (پيش از مرگ) از مال و دارائيت بده آنچه را كه مى خواهى كه پس از (مردن) تو بدهند (زيرا تو از هر كس بخود دلسوزترى).

( ترجمه وشرح نهج البلاغه(فيض الاسلام)، ج 6 ص 1199)

ترجمه مرحوم شهیدی

254 [و فرمود:] پسر آدم وصىّ خود در مال خويش باش، و در آن چنان كن كه خواهى پس از تو كنند.

( ترجمه مرحوم شهیدی، ص 403)

شرح ابن میثم

240- و قال عليه السّلام:

يَا ابْنَ آدَمَ كُنْ وَصِيَّ نَفْسِكَ- فِي مَالِكَ وَ اعْمَلْ فِيهِ مَا تُؤْثِرُ أَنْ يُعْمَلَ فِيهِ مِنْ بَعْدِكَ

المعنى

أى كما توصى من بعدك أن يوضع مالك موضع القربات و انتفاع أهلك به فكن أنت ذلك الوصيّ وضعه تلك المواضع في حياتك. و هو حثّ على بذل المال في وجهه،

( شرح ابن میثم، ج 5 ص 368)

ترجمه شرح ابن میثم

240- امام (ع) فرمود:

يَا ابْنَ آدَمَ كُنْ وَصِيَّ نَفْسِكَ- فِي مَالِكَ وَ اعْمَلْ فِيهِ مَا تُؤْثِرُ أَنْ يُعْمَلَ مِنْ بَعْدِكَ

ترجمه

«اى فرزند آدم، تو خود وصىّ خويشتن باش، و از مال و ثروتت آنچه مى خواهى كه ديگران پس از مرگ تو انجام دهند، تو خود ايثار كن».

شرح

يعنى: همان طورى كه سفارش مى كنى، پس از تو مال و ثروتت را در جاهايى كه باعث قرب خداست مصرف كنند، و يا خانواده ات استفاده كنند، تو خود، همان طرف سفارش باش و در زمان حياتت اين كارها را بكن، و اين عبارت وسيله ترغيب به صرف مال در راه صحيح است.

( ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5 ص 626)

شرح مرحوم مغنیه

253- يا ابن آدم كن وصيّ نفسك في مالك و اعمل فيه ما تؤثر أن يعمل فيه من بعدك.

المعنى

اعتاد الناس أن يوصوا بشطر من أموالهم على أوجه البر و الإحسان بعد الموت.

و يقول الإمام لهؤلاء: لما ذا بعد الموت سارعوا- ما دمتم في قيد الحياة- الى المعروف الذي أو كلتموه الى الآخرين بعد الموت، و ان خفتم الفقر و الحاجة عند الشيخوخة فاقرءوا قوله تعالى: الشَّيْطانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاءِ وَ اللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَ فَضْلًا- 268 البقرة.

( فی ضلال نهج البلاغه، ج 4 ص 368 و 369)

شرح شیخ عباس قمی

365- يا ابن آدم، كن وصيّ نفسك، و اعمل في مالك ما تؤثر أن يعمل فيه من بعدك. أي كما توصي من بعدك أن يوضع مالك موضع القربات و انتفاع أهلك به فكن أنت ذلك الوصيّ، وضعه تلك المواضع في حياتك.

( شرح حکم نهج البلاغه شیخ عباس قمی، ص 266)

شرح منهاج البراعة خویی

الرابعة و الاربعون بعد المائتين من حكمه عليه السّلام

(244) و قال عليه السّلام: يا ابن آدم كن وصىّ نفسك في مالك و اعمل فيه ما تؤثر أن يعمل فيه من بعدك.

المعنى

نبّه عليه السّلام: على مزيد الاستعداد للموت بتقديم البرّ و الصدقات و هو حيّ فيجعل نفسه في مقام أوثق وصىّ يختاره لنفسه على ماله بعده فعمل به هو نفسه.

الترجمة

فرمود: أي آدميزاده خود را در مالت وصىّ و نائب مناب ساز و هر چه مى خواهى وصيّ در مال تو پس از مرگت انجام دهد خودت انجام بده چه خوش سروده است:

  • برگ عيشى بگور خويش فرست كس نيارد ز پس تو پيش فرست

( منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه(الخوئی) ج 21 ص324و325)

شرح لاهیجی

(287) و قال (- ع- ) يا بن ادم كن وصىّ نفسك و اعمل فى مالك ما تؤثر ان يعمل فيه من بعدك يعنى و گفت (- ع- ) اى پسر ادم باش تو وصىّ نفس تو و عمل بكن در مال توان كارى را كه اختيار كردى كه بكنند در ان مال تو بعد از مردن تو يعنى آن چه را كه از مال تو وصيّت ميكنى كه بعد از مردن وصىّ تو صرف خيرات و مبرّات بكند خود در حين حيات بمصرف خيرات برسان زيرا كه در تأخير مظنّه آفاتست

( شرح نهج البلاغه (لاهیجی) ص 314)

شرح ابن ابی الحدید

251: يَا ابْنَ آدَمَ كُنْ وَصِيَّ نَفْسِكَ- وَ اعْمَلْ فِي مَالِكَ مَا تُؤْثِرُ أَنْ يَعْمَلَ فِيهِ مَنْ بَعْدَكَ لا ريب أن الإنسان يؤثر أن يخرج ماله بعد موته- في وجوه البر و الصدقات و القربات- ليصل ثواب ذلك إليه- لكنه يضن بإخراجه و هو حي في هذه الوجوه- لحبه العاجلة و خوفه من الفقر و الحاجة إلى الناس في آخر العمر- فيقيم وصيا يعمل ذلك في ماله بعد موته- . و أوصى أمير المؤمنين ع الإنسان- أن يعمل في ماله و هو حي- ما يؤثر أن يجعل فيه وصية بعد موته- و هذه حالة لا يقدر عليها إلا من أخذ التوفيق بيده

( شرح نهج البلاغة(ابن أبي الحديد)، ج 19 ، صفحه ى 95)

شرح نهج البلاغه منظوم

[245] و قال عليه السّلام:

يابن ادم كن وصىّ نفسك، و اعمل فى مالك ما تؤثّر أن يعمل فيه من بعدك.

ترجمه

پسر آدم تو خود وصىّ و جانشين خويشتن باش، و هر كارى كه مى خواهى پس از تو با مالت بكنند آن كار را خودت بجاى آر (و براى روز گرفتاريت خودت چاره بينديش).

نظم

  • تو اى فرزند آدم اين سخن گوشكن و آن را مكن هرگز فراموش
  • وصىّ نفس خود خود در جهان باشبدست خويش تخم نيكوئى پاش
  • بحق خويشتن خود ميكن ارفاقبدست خود بكن از مالت انفاق
  • كه فردا چون ز دنيا رخت بردىبدست وارثان مالت سپردى
  • نيارد وارثت رحمى بحالت گذارد در كف ورزد وبالت
  • تو را جان رهن مار و مور گور است ولى وارث ببزم عيش و سور است
  • دو چشمان تو اندر انتظار است ز دست رنج تو او شاد خوار است
  • پس آن به تا كه وقت كار دارى براى خود كنى خود نيك كارى

( شرح نهج البلاغه منظوم، ج 10 ص 24 و 25)

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

 چگونگی آغاز خلقت در نهج البلاغه

چگونگی آغاز خلقت در نهج البلاغه

«در این هنگام انبوه متراکمی از آب سر به بالا کشید و کف بر آورد، خداوند سبحان آن کف را در فضایی باز و تهی بالا برد و آسمان های هفت گانه را ساخت » از جملات امیر المؤمنین در این خطبه روشن می شود که ماده بنیادین خلقت آب بوده ، البته این آب همین آب معمولی در طبیعت که از دو عنصر اکسیژن و هیدروژن است نمی باشد و برخی نیز بر این اعتقاد هستند که مراد از آب همین آب معمولی می باشد و 98 درصد حیات از آب و 2 درصد از عناصر دیگر است.
No image

شگفتی های آفرینش در نهج البلاغه

امیرمؤمنان علیه السلام در خطبه ای درباره آفرینش آسمان و شگفتی های آن می فرماید: «خداوند، فضای باز و پستی و بلندی و فاصله های وسیع آسمان ها را بدون این که بر چیزی تکیه کند، نظام بخشید و شکاف های آن را به هم آورد... و آفتاب را نشانه روشنی بخش روز، و ماه را با نوری کمرنگ برای تاریکی شب ها قرار داد. بعد آن دو را در مسیر حرکت خویش به حرکت درآورد و حرکت آن دو را دقیق اندازه گیری کرد تا در درجات تعیین شده حرکت کنند که بین شب و روز تفاوت باشد و قابل تشخیص شود و با رفت و آمد آن ها، شماره سال ها و اندازه گیری زمان ممکن باشد.
آفرينش جهان در نـهج البلاغه

آفرينش جهان در نـهج البلاغه

دقت و تأمل در سخنان حضرت على(ع) نشان ميدهد كه جهان دو انفجار گونه ى متفاوت را تجربه كرده است. انفجار نخست فضا و زمان و ماده را بوجود آورده است و انفجار دوم در ظرف فضا صورت گرفته و ماده را تحريك نموده است. سپس حباب ها بر خواسته و هفت آسمان را بوجود آورده اند. در پى چنين توضيحاتى خواننده ى محترم بايد بداند كه نويسنده در اين مجموعه تلاش نموده است كه با بهره گرفتن از منابع مختلف درك جديدى را از سخنان امام على(ع) در باره ى خلقت جهان كه در خطبه ى اول آمده است، ارائه دهد.
No image

چگونگی و مراحل آفرینش جهان در قرآن و نهج البلاغه

پژوهش حاضر با عنوان چگونگی و مراحل آفرینش جهان، در پی آن است که آیات آفرینش جهان را در تفاسیر معاصر شیعه (المیزان و نمونه ) مورد بررسی قرار داده و در میان آنها حقایق ناب قرآنی را در زمینه های مبدا خلقت جهان، دوره های آفرینش وغیره روشن و آشکار سازد. برای این منظور مقدمه به تبین و پیشینۀ موضوع اختصاص یافته است و در قسمت­های بعد برخی از واژگان مفهوم شناسی شده و دیدگاه علامه طباطبایی و آیت ا... مکارم در پیدایش جهان تبیین شده است.
 آغاز سخن درباره آفرینش جهان(نهج‌البلاغه)

آغاز سخن درباره آفرینش جهان(نهج‌البلاغه)

کوتاه سخن این که افعال خداوند از افعال بندگان به کلّى جداست زیرا او با علم به مصالح و مفاسد اشیا و آگاهى بر نظام احسن آفرینش و قدرت تامّ و کاملى که بر همه چیز دارد، با قاطعیّت اراده مى کند و بدون هیچ تزلزل و تردید و اندیشه و تجربه، موجودات را لباس وجود مى پوشاند. هم در آغاز آفرینش چنین است و هم در ادامه آفرینش.

پر بازدیدترین ها

No image

شگفتی های آفرینش در نهج البلاغه

امیرمؤمنان علیه السلام در خطبه ای درباره آفرینش آسمان و شگفتی های آن می فرماید: «خداوند، فضای باز و پستی و بلندی و فاصله های وسیع آسمان ها را بدون این که بر چیزی تکیه کند، نظام بخشید و شکاف های آن را به هم آورد... و آفتاب را نشانه روشنی بخش روز، و ماه را با نوری کمرنگ برای تاریکی شب ها قرار داد. بعد آن دو را در مسیر حرکت خویش به حرکت درآورد و حرکت آن دو را دقیق اندازه گیری کرد تا در درجات تعیین شده حرکت کنند که بین شب و روز تفاوت باشد و قابل تشخیص شود و با رفت و آمد آن ها، شماره سال ها و اندازه گیری زمان ممکن باشد.
 دنیاشناسی در نهج البلاغه

دنیاشناسی در نهج البلاغه

امیرمؤمنان علیه السلام به خانه یکی از یاران خویش به نام علاءبن زیاد وارد شد. وقتی خانه بسیار پر زرق و برق او را دید، فرمود: «با این خانه وسیع در دنیا چه می کنی، در حالی که در آخرت به آن نیازمندتری. آری، اگر بخواهی می توانی با همین خانه به آخرت برسی! اگر در این خانه بزرگ از مهمانان پذیرایی کنی، به خویشاوندان با نیکوکاری بپیوندی
 چگونگی آغاز خلقت در نهج البلاغه

چگونگی آغاز خلقت در نهج البلاغه

«در این هنگام انبوه متراکمی از آب سر به بالا کشید و کف بر آورد، خداوند سبحان آن کف را در فضایی باز و تهی بالا برد و آسمان های هفت گانه را ساخت » از جملات امیر المؤمنین در این خطبه روشن می شود که ماده بنیادین خلقت آب بوده ، البته این آب همین آب معمولی در طبیعت که از دو عنصر اکسیژن و هیدروژن است نمی باشد و برخی نیز بر این اعتقاد هستند که مراد از آب همین آب معمولی می باشد و 98 درصد حیات از آب و 2 درصد از عناصر دیگر است.
خلقت مورچه از نظر نهج البلاغه

خلقت مورچه از نظر نهج البلاغه

منظور از این جمله که در انبار نگهداری می نماید این است که مورچه دانه را به درون خاک می برد به طور طبیعی دانه پس از مدتی رویش می کند و از خاک سر برمی آورد اما مورچه برای جلوگیری از این امر همه دانه ها را به دو نیم تقسیم می کند و مانع از بین رفتن روزیش می شود.
آفرينش جهان در نـهج البلاغه

آفرينش جهان در نـهج البلاغه

دقت و تأمل در سخنان حضرت على(ع) نشان ميدهد كه جهان دو انفجار گونه ى متفاوت را تجربه كرده است. انفجار نخست فضا و زمان و ماده را بوجود آورده است و انفجار دوم در ظرف فضا صورت گرفته و ماده را تحريك نموده است. سپس حباب ها بر خواسته و هفت آسمان را بوجود آورده اند. در پى چنين توضيحاتى خواننده ى محترم بايد بداند كه نويسنده در اين مجموعه تلاش نموده است كه با بهره گرفتن از منابع مختلف درك جديدى را از سخنان امام على(ع) در باره ى خلقت جهان كه در خطبه ى اول آمده است، ارائه دهد.
Powered by TayaCMS