گرمای ثواب روزه و روزه در گرما

گرمای ثواب روزه و روزه در گرما

گرمای ثواب روزه و روزه در گرما

از بررسی روایات اهل بیت (علیهم السلام) بر می آید که تکالیف چنانچه مقارن با سختی و مشقت بیشتری نسبت به شرائط عادی و متعارف امتثال شود؛ از ثواب و ارزش معنوی بیشتری برخوردار خواهد بود.

گرمای ثواب روزه

و

روزه در گرما

از بررسی روایات اهل بیت (علیهم السلام) بر می آید که تکالیف چنانچه مقارن با سختی و مشقت بیشتری نسبت به شرائط عادی و متعارف امتثال شود؛ از ثواب و ارزش معنوی بیشتری برخوردار خواهد بود.

در همین زمینه می توان به جمله معروف (أَفضَلُ الأعمال أَحمَزُها) اشاره کرد که در ابواب مختلفی از فقه بدان اشاره شده است. این جمله به صورت روایت هر چند در منابع عامه ذکر شده[1]اما در منابع شیعی نیز مرحوم مجلسی در بحارالانوار به این روایت اشاره کرده است.[2]

چنانچه روایات با مضامین همسو با جمله فوق نیز در منابع معتبر شیعی نیز به وجود دارد. به عنوان مثال در رابطه با ثواب تعلیم و حفظ قرآن چنین می خوانیم:

    عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ إِنَّ الَّذِي يُعَالِجُ الْقُرْآنَ وَ يَحْفَظُهُ بِمَشَقَّةٍ مِنْهُ وَ قِلَّةِ حِفْظٍ لَهُ أَجْرَانِ.[3]

امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «کسی که توانایی حافظه اش کم است و با مشقت قرآن را فرا می گیرد دو اجر دارد» از سوی دیگر برخی از فقها در رابطه با افضل بودن نماز وتیره به صورت ایستاده نسبت به حالت نشسته، حج پیاده نسبت به سواره و ... به قاعده (افضل الاعمال احمزها) تمسک نموده اند.[4]


ازاین رو می توان چنین گفت جمله معروف فوق به صورت یک قاعده اصطیادی از مجموعه ای از روایات و ابواب مختلف فقهی بوده و معنای قاعده فوق این است که  افضل مراتب بندگى و اطاعت؛ مرتبه اى است كه أشقّ و أصعب بر بنده باشد چنانچه وضو در سرما افضل است از وضو در گرما و حج پياده افضل است از حج سواره و شكر در حال فقر افضل است از شكر در حال غنى و توبه جوانان افضل است از توبه پير.

قاعده فوق در رابطه با روزه در شرائط خاص مانند گرمی هوا، طولانی بودن روز و ... نیز قابل تطبیق است. چه اینکه روزه در شرائط فوق سخت تر بوده و همان تناسب ارزش و آثار معنوی و تربیتی بیشتری نیز خواهد داشت.در همین راستا روایات مختلفی از اهل بیت علیهم السلام در رابطه با روزه در گرما در منابع روایی مذکور بوده که به برخی از آن ها اشاره می شود .

 در روایتی از امام صادق علیه السلام چنین می خوانیم:  عَنْ يُونُسَ بْنِ ظَبْيَانَ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مَنْ صَامَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْماً فِي شِدَّةِ الْحَرِّ فَأَصَابَهُ ظَمَأٌ- وَكَّلَ اللَّهُ بِهِ أَلْفَ مَلَكٍ يَمْسَحُونَ وَجْهَهُ وَ يُبَشِّرُونَهُ- حَتَّى إِذَا أَفْطَرَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ- مَا أَطْيَبَ رِيحَكَ وَ رَوْحَكَ- مَلَائِكَتِي اشْهَدُوا أَنِّي قَدْ غَفَرْتُ لَهُ. [5]

   یونس بن ظبیان گفت که امام صادق علیه السلام هر کسی که در روز گرم برای رضایت خدا روزه بگیرد پس اگر تشنگی بر او غلبه کند خداوند متعال هزار ملک را وکیل کرده که صورت وی را مسح کرده و به بشارت دهند تا زمانی که افطار کند خدای عز و جل به او خطاب می کند چقدر رائحه و بوی تو خوش است ملائک من شاهد باشید که او را بخشیدم.

در برخی روایات از روزه در هوای گرم تعبیر به جهاد شده است. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : «الصَّومُ فی الحَرِّ جِهادٌ».روزه گرفتن در هواى گرم، جهاد است.امام صادق علیه السلام : «أفضَلُ الجِهادِ الصَّومُ فی الحَرِّ».برترین جهاد، روزه گرفتن در هواى گرم است.[6]

شایان ذکر است مراد از شرائط طاقت فرسا و سخت، فرضی است که وجوب روزه موجب حرج و ضرر بسیار شدید نباشد و الّا مطابق فتوای فقها چنانچه وجوب روزه موجب ضرر و حرج شدید شود، روزه واجب نخواهد بود. بنابراین چنانچه شرائطی چون گرمی هوا، طولانی بودن روز، فعالیت ها و مشاغل روزانه موجب سختی روزه شود این شرائط ارزش معنوی و آثار تربیتی روزه را نیز بیشتر  کرده و زمینه بهره برداری بیشتر از این ماه شریف را بیش از پیش فراهم خواهد نمود.

 



[1] - النهاية لابن الأثير 1: 440. شرح المواقف، ج 8، ص 285. و في غريب الحديث لابن قتيبة، ج 1، ص 71: سئل ابن عبّاس أيّ الأعمال أفضل؟ قال: أحمزها.

[2] - «بحار الأنوار» ج 70، ص 191، باب النيّة و شرائطها، ذيل ح 2. و ج 79 ص 229

[3] - الكافي (ط - الإسلامية)، ج 2، ص: 607 )

[4] -ر ک به جواهر الكلام في ثوبه الجديد، ج 6، ص: 544 و رياض المسائل (ط - الحديثة)، ج 6، ص: 348 و  نراقی . مستند الشيعة في أحكام الشريعة، ج 12، ص: 172

[5] - بحار الانوار جلد 22 صفحه 343

[6] -بحار الانوار ج 93 ص 56

 

جدیدترین ها در این موضوع

No image

آفرينش اهل بيت (ع) در نهج البلاغه

يكى از پژوهش گران سنّى، نيكو و دادگرانه سخن گفته، آن جا كه گويد:هر كس يكى از اصحاب پيامبر را بر ديگر اصحاب برترى دهد، منظور او به يقين برترى دادن بر على نيست؛ زيرا على از اهل بيت پيامبر است.پس برترين آفريدگان بعد از حضرت محمّد صلى اللّه عليه و آله خاندان او هستند، و اين، همان واقعيّت و حقيقت است؛ زيرا آنان مانند پيامبر بر تمامى پيامبران الاهى برترى جستند و آنان مهتر آفريدگان در آفرينش، اخلاق و كمالات هستند.
 نگاهی به مسأله حساس امامت در نهج البلاغه

نگاهی به مسأله حساس امامت در نهج البلاغه

احتمالا بتوان از این سخن دردمندانه این نکته را به دست آورد که اهمیت امامت فقط در مدیریت جامعه نیست بلکه در مقام فهم دین نیز بسیار حائز اهمیت است که البته طبق دلایل بسیار متقن ائمه اهل بیت (علیهم السلام) از علمی خدایی بهره مند هستند کما اینکه این مساله را می توان از این سخن حضرت نیز به دست آورد ان احق الناس بهذا الامر اقواهم علیه و اعلیهم بامر الله فیه سزاوارترین مردم به امر حکمرانی تواناترین آنها در این امر و عالمترین آنها به دستور خداوند در مورد حکمرانی است.
 امامت از ديدگاه نهج البلاغه

امامت از ديدگاه نهج البلاغه

اختلاف مذهبي بين مسلمين سه ريشه اصلي دارد. نخستين اختلاف بر سر جانشيني پيامبر اسلام، مسلمانان را به دو دسته شيعه و سني تقسيم کرد.دومين اختلاف مسلمين در اصول دين و مسائل اعتقادي است که سبب پيدايش مکاتب مختلف کلامي گرديد که مهمترين آن ها اشاعره، معتزله، مرجئه و شيعه است. سومين اختلاف در احکام و فروغ دين است که در نتيجه آن مذاهب مختلف فقهي مانند شافعي، حنبلي، مالکي، حنفي و جعفري پديدار شد.
 رهبرى صالح از ديدگاه نهج البلاغه

رهبرى صالح از ديدگاه نهج البلاغه

از موضوعات اساسى و مباحث حياتى نهج البلاغه - كه جملگى از مسائل اساسى جامعه انسانى محسوب مى گردد - مساله امامت و رهبرى است . على (ع) در سخنان و رهنمودهاى ارزنده خويش در نهج البلاغه به بيان ابعاد مختلف اين مساله پرداخته اند:اولا: ضرورت آن را در اجتماع بشرى مطرح فرموده اند؛ثانيا: در ارتباط با همين لزوم و ضرورت رهبرى، به امامت و پيشوايى صالح و حق، و نيز به رهبرى ناشايسته و ناحق پرداخته اند.
 امامت به مفهوم حجت در نهج البلاغه

امامت به مفهوم حجت در نهج البلاغه

اين جمله ها هر چند نامى ولو به طور اشاره از اهل بيت برده نشده است، اما با توجه به جمله هاى مشابهى که در نهج البلاغه درباره اهل بيت آمده است، يقين پيدا مى شود که مقصود، ائمه اهل بيت مى باشند. از مجموع آنچه در اين گفتار از نهج البلاغه نقل کرديم معلوم شد که در نهج البلاغه علاوه بر مساله خلافت و زعامت امور مسلمين در مسائل سياسى، مساله امامت به مفهوم خاصى که شيعه تحت عنوان " حجت " قائل است عنوان شده و به نحو بليغ و رسائى بيان شده است.

پر بازدیدترین ها

 اهل بیت علیهم السلام در نهج البلاغه

اهل بیت علیهم السلام در نهج البلاغه

نهج البلاغه فرهنگ نامه ای است بی مانند که متونش با یک دیگر همگون و همخوان اندو این مساله نشان از جریانات علمی، دانش های دینی و دنیایی این کتاب بزرگ دارد. مهم تر آن که چهره حقیقی، جایگاه و منزلت اهل بیت علیهم السلام را آن گونه که خدا و رسول خواسته است، می نمایاند و با بیش از ده ها عبارت، با صراحت و دلالتی روشن، موقعیت تاریخی امت و نقش آنان را در آینده نشان می دهد.
 رهبرى صالح از ديدگاه نهج البلاغه

رهبرى صالح از ديدگاه نهج البلاغه

از موضوعات اساسى و مباحث حياتى نهج البلاغه - كه جملگى از مسائل اساسى جامعه انسانى محسوب مى گردد - مساله امامت و رهبرى است . على (ع) در سخنان و رهنمودهاى ارزنده خويش در نهج البلاغه به بيان ابعاد مختلف اين مساله پرداخته اند:اولا: ضرورت آن را در اجتماع بشرى مطرح فرموده اند؛ثانيا: در ارتباط با همين لزوم و ضرورت رهبرى، به امامت و پيشوايى صالح و حق، و نيز به رهبرى ناشايسته و ناحق پرداخته اند.
 امامت از ديدگاه نهج البلاغه

امامت از ديدگاه نهج البلاغه

اختلاف مذهبي بين مسلمين سه ريشه اصلي دارد. نخستين اختلاف بر سر جانشيني پيامبر اسلام، مسلمانان را به دو دسته شيعه و سني تقسيم کرد.دومين اختلاف مسلمين در اصول دين و مسائل اعتقادي است که سبب پيدايش مکاتب مختلف کلامي گرديد که مهمترين آن ها اشاعره، معتزله، مرجئه و شيعه است. سومين اختلاف در احکام و فروغ دين است که در نتيجه آن مذاهب مختلف فقهي مانند شافعي، حنبلي، مالکي، حنفي و جعفري پديدار شد.
 نهج البلاغه، بزرگ ترین سند ماندگاری امامت و ولایتʃ)

نهج البلاغه، بزرگ ترین سند ماندگاری امامت و ولایت(3)

اویس کریم؛ در کتاب المعجم الموضوعی لنهج البلاغه، با انتقاد از باب بندی های گذشته و ناقص دانستن آنها، مباحث نهج البلاغه را در 22 باب تقسیم نموده و هر یک چندین فصل دارد و هر فصلی دارای موضوعاتی است که مجموعاً 604 موضوع می شود. عناوین باب های آن چنین است: 1) العقل و العلم؛ 2) الاسلام و الایمان و الیقین و الشرک و الشک؛
 نهج البلاغه، بزرگ ترین سند ماندگاری امامت و ولایتʆ)

نهج البلاغه، بزرگ ترین سند ماندگاری امامت و ولایت(6)

به مالک اشتر می نویسد:« و ایاک و الاستثمار بما الناس فیه اسوه» (نهج البلاغه، نامه ی 53)؛ مبادا هرگز در آن چه که با مردم مساوی هستی امتیاز خواهی! از اموری که بر همه روشن است غفلت کنی.
Powered by TayaCMS