توسل بر پيامبر اكرم(ص) موجب آرامش انسان

توسل بر پيامبر اكرم(ص) موجب آرامش انسان

توسل بر پیامبر اکرم(ص) موجب آرامش انسان

السلام علیک یا رسول الله امروز روز شنبه بود روز رسول الله. ما در قم در خدمت کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(روحی له الفداه) متوسل به حضرت شدیم و در این مهدیه هم متوسل به رسول خدا می شوم. آقا پیغمبر اکرم خیلی مهربان است مردی گرفتار شد آمد خدمت رسول خدا یا رسول الله حاجتی دارم گرفتارم فرمود: «اذا کانت لک حاجت فلا تستحی»[1]؛ حدیث را شیخ صدوق نقل کرده یک دفعه صدای گریه کنیزی را شنید دقت بفرمایید دلش طاقت نیاورد بله رحمت العالمین است گریه بشنود و ادامه راه بتواند بدهد نه برگشت دید کنیزی است نشسته است و دارد گریه می کند؛ چرا گریه می کنی گفت: یا رسول الله مولای من پولی داده بود چیزی بخرم گم کردم گفت: من این پول را می دهم به تو البته حدیث آن مفصل است پیراهن مبارک را فروخت و این پول را داد بعد آمد دید دوباره گریه می کند دوباره چرا گریه می کنی دختر عرض کرد یا رسول الله شما پول را مرحمت فرمودید ولی چون وقت گذشته می ترسم من را به خاطر تاخیر عذاب کند خوب آن جا حضرت پول داده ولی این قسمت با پول درست نمی شود فرمود خودم می آیم سفارش می کنم تو را عذاب نکند رفتند در خانه مولای کنیز آن زمان سلام می گفتند از بیرون به معنای کسب اجازه السلام علیکم یعنی اگر کسی هست بیاید بیرون ما کار داریم اگر جواب نمی دادند یعنی کسی نیست یا نمی خواهند جواب دهند. حضرت فرمود السلام علیکم جواب ندادند بار دوم السلام علیکم باز هم جواب ندادند بار سوم صداها بلند شد علیک السلام یا رسول الله فرمود چرا بار اول و دوم جواب ندادید عرض کردند یا رسول الله صدای شما دلنشین بود می خواستیم بیشتر بشنویم اقا قربان قدم شما فرمود آمدم بگویم که این دختر را اذیت نکنید فرمودند یا رسول الله نه تنها اذیت نمی کنیم بلکه به یمن قدم شما آزادش می کنیم. یک نکته می خواهم اینجا بگویم نکته مهمی است نکته این است که بیست سال پیش این حدیث را که دیدم با خودم حرف زدم گفتم ای طلبه ای که کتاب ها دور تو را گرفته اند طلبه و شیعه و مسلمانی اما هنوز به پای این کنیز نرسیده ای به خودم گفتم که این کنیز یک گوشه ای پیدا کرد به حال خودش گریه کرد منتها این صدا به گوش پیغمبر رسید باعث شد این کنیز آزاد بشود به خودم گفتم ای بیچاره اگر تو هم یک گوشه پیدا کنی و قدری به حال خودت گریه کنی و این صدا به گوش پیغمبر برسد تو هم آزاد می شوی مگر سید الساجدین به ما یاد نداده در این شب ها به حال خودمان گریه کنیم بابا امام سجاد یاد ما داده هر شب این جا شما می خوانید «لاأبکی علی نفسی»[2]؛ یک استادی من داشتم از اولیای خدا بود می فرمود حساس ترین جای دعای ابوحمزه این جا است می فرماید:«و مالی و ابکی»[3]؛ چرا گریه نکنم«و لا ادری الی ما یکون مصیری»[4]؛ نمی دانم کدام طرفی هستم ، بله پیغمبر آنقدر مهربان بود و عالم سنی می نویسد که همان طور که کودکان در منزل گریه می کنند صدای گریه اینها به معابر و به گوش اینها که عبور می کنند می رسد امام حسین در سنین کودکی در منزل گریه می کرد رسول اکرم در مسیری در حرکت بود یک دفعه صدای گریه حسین را که شنید برگشت عالم سنی می نویسد می گوید در زد و حضرت زهرا را صدا زد یک عبارت دارد آدم دگرگون می شود فرمود دخترم، عبارت عالم سنی این است فاطمه دخترم نمی دانی گریه حسین من را رنج می دهد چرا ساکتش نمی کنی نکته ای برای شما بگویم آن این است که این طور فهمیدم از روایات که پیغمبر اکرم را صدا کردن یکی از دو خاصیت را دارد دقت کنید یا حاجت برآورده می شود یا آدم آرامش پیدا می کند طاقت پیدا می کند این است ای عزیزان، عمه امام زمان عالمه غیر معلمه زینب کبری سلام الله علیه وقتی کنار آن بدن نازنین رفت نمی دانم چی شد یک دفعه دیدند خانم برگشته رو به طرف مدینه دارد جدش را صدا می کند با زبان حال می گفت یا رسول الله این همان حسین است که طاقت گریه اش را نداشتی.

حجه الاسلام والمسلمین فاطمی نیا


[1]. الكافي (ط - الإسلامية) / ج 1 / 508

[2]. تسلية المجالس و زينة المجالس (مقتل الحسين عليه السلام) / ج 2 / 196

[3]. زاد المعاد - مفتاح الجنان / 98

[4]. همان

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

 جامعیت و جاودانگى قرآن كریم در نهج البلاغه

جامعیت و جاودانگى قرآن كریم در نهج البلاغه

بسیارى از مخالفان قرآن كوشیده اند چنین شبهه افكنى كنند كه این كتاب آسمانى با دنیاى امروز كه عصر پیشرفت علوم و تكنولوژى است، متناسب نیست ؛ بلكه فقط اعجاز عصر پیامبر ختمى مرتبت صلى الله علیه وآله است و صرفا براى زمان ایشان شمولیت داشته است و اكنون همانند كتاب مقدس انجیل صرفا براى استفاده فردى قابلیت دارد.
  اجمال و تفصيل قرآن و نهج البلاغهʁ)

اجمال و تفصيل قرآن و نهج البلاغه(1)

واحدي كه مبدأ كثرت است و كم متصل و منفصل را به وسيلة آن تقسيم مي‌كنند و خلاصه آن يك كه بعدش دو، سه و چهار شمرده مي‌شود كه خداوند واحد به اين معني نيست زيرا اولاً: خدا يكي است كه ثاني و ثالث ندارد؛ ثانياً: از اوصاف اين معني قلت و كمي است يعني دو و سه و چهار بيشتر از آن است و خداوند موصوف به قلت نمي‌شود زيرا تمام اوصاف كماليه در ذات باري به نحو اتمّ و اكمل موجود است. علي (عليه السّلام)در عبارت اوّل و پنجم مذكور به اين معني اشاره فرموده و چنين وحدتي را از خداوند نفي نموده است.
 مشتركات قرآن و نهج البلاغهʄ)

مشتركات قرآن و نهج البلاغه(4)

خداوند در ذيل بسياري از آياتي كه نعمتهاي خود را شرح مي‌دهد، مي‌فرمايد:«إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ؛ (رعد/ 4) همانا در آنچه ذكر شد، نشانه‌ها و عبرتهايي براي گروه خردمندان است.»
 مشتركات قرآن و نهج البلاغهʃ)

مشتركات قرآن و نهج البلاغه(3)

مولي الموحّدين نيز در نهج البلاغه مي‌فرمايد: «بَعَثَ رُسُلَهُ بِما خَصَّهُمْ بِهِ مِنْ وَحْيِهِ وَ جَعَلَهُمْ حُجَّةً لَهُ عَلي خَلْقِهِ لِئَلّا تَجِبَ الْحُجَُّة لَهُمْ‌ بِتَر‌كِ الْإعْذارِ إِلَيْهِمْ؛‌(خطبة 144) خداوند پيغمبرانش را با اختصاص وحي، برانگيخت و ايشان را بر مخلوقش، حجّت گردانيد تا آنها را بر خدا دستاويزي و عذري نباشد.»
 اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم ʁ)

اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم (1)

قرآن، يگانه معجزة ماندگار بشريت است كه بر زبان انسان عالم كون و مكان جاري گشت و قلبها را متحول و مجذوب خود ساخت و اعتراف دوست و دشمن را به اعجاز خود واداشت. پس از كلام وحي، تنها كلامي كه توانست مافوق كلام خلق و مادون كلام خالق قرار گيرد، كلام علي (ع) بود؛ كلامي كه اعجاب بزرگ ترين اديبان را برانگيخت و آنان را از همانند آوري عاجز و ناتوان ساخت، و اين به علّت اثرپذيري آن از وحي بود. هدف ما از اين بحث، آشنايي اجمالي با برخي از جنبه هاي اين اثرپذيري در كلام علي (ع) است و اينكه كلام او داراي چه خصوصياتي است كه ما آن را متاثّر از وحي مي دانيم.

پر بازدیدترین ها

 بررسي‌ نظام‌ غايي‌ قرآن‌، در نهج‌البلاغه‌

بررسي‌ نظام‌ غايي‌ قرآن‌، در نهج‌البلاغه‌

آن‌ فاعل‌ غيرمتناهي‌ هم‌،اوّل‌، و مبدأ فاعلي‌ بالذات‌ تمام‌ ماسوي‌ است‌؛ و هم‌، آخِر، و مبدأ غايي‌ بالذات‌همة‌ ماعدي‌. هدفمند بودن‌ نظام‌ هستي‌ ـ كه‌ قرآن‌ تكويني‌ است‌ ـ و نيز هدفدار بودن‌قرآن‌ حكيم‌ ـ كه‌ جهان‌ تدويني‌ است‌ ـ بر اساس‌ دو اسم‌ از اسماي‌ حسناي‌خداوند خواهد بود.
ادله جامعيت و جاودانگي قرآن كريم در نهج البلاغهʁ)

ادله جامعيت و جاودانگي قرآن كريم در نهج البلاغه(1)

نهج البلاغه، اخو القرآن و بهترين و نابترين منبعي است كه مي تواند ره پويان طريق را در شناخت صحيح و حقيقي قرآن مجيد ياري دهد. در نگاه اميرمؤمنان علي عليه السلام، قرآن نسخه اي جامع و جاوداني است كه از نيازهاي بشر براي رسيدن به سرمنزل سعادت و كمال، فروگذار نكرده است. حضرت در موارد گوناگون و به شيوه هاي زيبا و حكيمانه به ترسيم اين ويژگي پرداخته است ؛ در يكي از خطبه هاي نهج البلاغه[1] با استناد به آيات قرآن، جامعيت آن را بوضوح تشريح كرده است.
 بررسي‌ نظام‌ فاعلي‌ قرآن‌ در نهج‌البلاغه‌

بررسي‌ نظام‌ فاعلي‌ قرآن‌ در نهج‌البلاغه‌

بهترين‌ وجه‌ معقول‌ آفرينش‌ جهان‌، همانا تجلّي‌ است‌؛ كه‌ از ظريف‌ترين‌ تعبيرهاي‌ قرآني‌ و روايي‌ است‌، چنان‌كه‌ در آية‌ «فلما تجلي‌ ربه‌ للجبل‌ جعله‌ دكّا وخرّ موسي‌ صعقا» آمده‌ است‌. و در جريان‌ معاد هم‌، تلويحاً به‌ آن‌ اشاره‌ شده‌است‌؛ زيرا، خداوند در آية‌ «قل‌ اءنما علمها عند ربّي‌ لايُجَليها لوقتها الا هو»، تجلية‌ساعت‌ و قيامت‌ را به‌ خود اِسناد داده‌ است‌ و چون‌ در قيامت‌ كبرا و حشر اكبر،تمام‌ اشخاص‌ و اشيا به‌ عنوان‌ مبدأ قابلي‌ حضور و ظهور دارند نه‌ به‌ عنوان‌مبدأ فاعلي‌ ـ زيرا همة‌ آن‌ها، تحت‌ قهر حاكم‌اند ـ بنابراين‌، تنها عامل‌ تجلّي‌قيامت‌، ظهور خود خداوندِ متجلّي‌ خواهد بود.
 اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم ʁ)

اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم (1)

قرآن، يگانه معجزة ماندگار بشريت است كه بر زبان انسان عالم كون و مكان جاري گشت و قلبها را متحول و مجذوب خود ساخت و اعتراف دوست و دشمن را به اعجاز خود واداشت. پس از كلام وحي، تنها كلامي كه توانست مافوق كلام خلق و مادون كلام خالق قرار گيرد، كلام علي (ع) بود؛ كلامي كه اعجاب بزرگ ترين اديبان را برانگيخت و آنان را از همانند آوري عاجز و ناتوان ساخت، و اين به علّت اثرپذيري آن از وحي بود. هدف ما از اين بحث، آشنايي اجمالي با برخي از جنبه هاي اين اثرپذيري در كلام علي (ع) است و اينكه كلام او داراي چه خصوصياتي است كه ما آن را متاثّر از وحي مي دانيم.
 قرآن شناسی حضرت علی علیه السلام

قرآن شناسی حضرت علی علیه السلام

نكته مهم در سخنان حضرت علي (ع) اين است كه ايشان از منظري بسيار جالب توجه به قرآن مي ‏نگرد و قرآن را به ‏گونه‏ اي مي ‏شناسد و معرفي مي‏ كند كه انسان باور مي ‏كند كه آنچه حضرت علي (ع) توصيف مي‏ كند ، "سخن خدا"ست.
Powered by TayaCMS