Skip Navigation Linksخانه موضوعات شرح جامع نهج البلاغه معارف نهج البلاغه قرآن و نهج البلاغه معادلات خدایی زیاد شدن رزق دنیا!

معادلات خدایی زیاد شدن رزق دنیا!

معادلات خدایی زیاد شدن رزق دنیا!

    اطعام دادن

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: الرِّزقُ أسرَعُ إلى‏ مَن يُطعِمُ الطَّعامَ، مِن السِّكِّينِ في السَّنامِ.[1]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: روزى كسى كه اطعام مى‏كند، سريعتر از فرو رفتن كارد در كوهان شتر، به سويش مى‏آيد.

    زیادی روزی

    عنه صلى الله عليه و آله‏- لمّا قيلَ لَهُ: احِبُّ أن يُوَسَّعَ عَلَيَّ في الرِّزقِ؟-: دُمْ على الطَّهارَةِ يُوَسَّعْ علَيكَ في الرِّزقِ.[2]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‏- آنگاه كه به ايشان عرض شد: دوست دارم روزى‏ام گسترش يابد- فرمود: پيوسته در حال طهارت باش، روزى‏ات گسترش مى‏يابد.

    صدقه

    عنه صلى الله عليه و آله‏- أكثِرُوا مِن الصَّدَقَةِ تُرزَقُوا.[3]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: زياد صدقه بدهيد، تا روزى داده شويد.

    زیادی روزی

    الإمامُ عليٌّ عليه السلام: استَنزِلُوا الرِّزقَ بالصَّدقَةِ.[4]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‏- آنگاه كه به ايشان عرض شد: دوست دارم روزى‏ام گسترش يابد- فرمود: پيوسته در حال طهارت باش، روزى‏ات گسترش مى‏يابد.

    کمک مالی

    الإمامُ عليٌّ عليه السلام: مُواساةُ الأخِ في اللَّهِ عزّوجلّ تَزِيدُ في الرِّزقِ.[5]

    امام على عليه السلام: كمك مالى كردن به برادر دينى، روزى را زياد مى‏كند.

    امانتداری

    : الإمامُ عليٌّ عليه السلام استِعمالُ الأمانَةِ يَزِيدُ في‏ الرِّزقِ.[6]

    امام على عليه السلام: امانتدارى، روزى را مى ‏افزايد.

    نیت خوب

    : الإمامُ عليٌّ عليه السلام مَن حَسُنَتْ نِيّتُهُ، زِيدَ في رِزقِهِ.[7]

    امام على عليه السلام: هر كه خوش نيّت باشد، روزى‏اش زياد شود.

    اخلاق خوب

    : الإمامُ عليٌّ عليه السلام في سَعَةِ الأخلاقِ كُنُوزُ الأرزاقِ.[8]

    امام على عليه السلام: گنجهاى روزى، در اخلاقِ خوش نهفته است.

    سختگیری

    : الإمامُ عليٌّ عليه السلام العُسرُ يُفسِدُ الأخلاقَ، التَّسَهُّلُ يُدِرُّ الأرزاقَ.[9]

    امام على عليه السلام: سختگيرى، اخلاق را تباه مى‏كند. آسانگيرى [بر اهل و عيال و در معاملات‏] روزى‏ها را سرازير مى‏كند.

    دعا کردن

    الإمامُ الباقرُ عليه السلام: علَيكَ بالدعاءِ لإخوانِكَ بظَهْرِ الغَيبِ فإنّهُ يَهِيلُ الرِّزقَ.[10]

    امام باقر عليه السلام: پشت سر برادرانت دعا كن، كه اين كار روزى را [به طرف تو] سرازير مى‏كند.

    زکات

    الإمامُ الباقرُ عليه السلام: الزَّكاةُ تَزِيدُ في الرِّزقِ.[11]

    امام باقر عليه السلام: زكات دادن، روزى را مى‏افزايد.

    خانواده

    الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: مَن حَسَّنَ بِرَّهُ أهلَ بَيتِهِ زِيدَ في رِزقِهِ.[11]

    امام صادق عليه السلام: هركه با خانواده خود نيكوكار باشد، روزى‏اش زياد شود.

منابع:

  1. بحار الأنوار: 74/ 362/ 17..
  2. كنز العمّال: 44154.
  3. بحار الأنوار: 77/ 176/ 10.
  4. . نهج البلاغة: الحكمة 137.
  5. بحار الأنوار: 74/ 395/ 22.
  6. بحار الأنوار: 75/ 172/ 8.
  7. بحار الأنوار: 103/ 21/ 18.
  8. بحار الأنوار: 77/ 287/ 1.
  9. بحار الأنوار: 76/ 60/ 14.
  10. بحار الأنوار: 76/ 60/ 14.
  11. بحار الأنوار: 96/ 14/ 27.
  12. بحار الأنوار: 69/ 408/ 117.
    13. 1

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

جامعیت و جاودانگى قرآن كریم در نهج البلاغه

جامعیت و جاودانگى قرآن كریم در نهج البلاغه

بسیارى از مخالفان قرآن كوشیده اند چنین شبهه افكنى كنند كه این كتاب آسمانى با دنیاى امروز كه عصر پیشرفت علوم و تكنولوژى است، متناسب نیست ؛ بلكه فقط اعجاز عصر پیامبر ختمى مرتبت صلى الله علیه وآله است و صرفا براى زمان ایشان شمولیت داشته است و اكنون همانند كتاب مقدس انجیل صرفا براى استفاده فردى قابلیت دارد.
اجمال و تفصيل قرآن و نهج البلاغهʁ)

اجمال و تفصيل قرآن و نهج البلاغه(1)

واحدي كه مبدأ كثرت است و كم متصل و منفصل را به وسيلة آن تقسيم مي‌كنند و خلاصه آن يك كه بعدش دو، سه و چهار شمرده مي‌شود كه خداوند واحد به اين معني نيست زيرا اولاً: خدا يكي است كه ثاني و ثالث ندارد؛ ثانياً: از اوصاف اين معني قلت و كمي است يعني دو و سه و چهار بيشتر از آن است و خداوند موصوف به قلت نمي‌شود زيرا تمام اوصاف كماليه در ذات باري به نحو اتمّ و اكمل موجود است. علي (عليه السّلام)در عبارت اوّل و پنجم مذكور به اين معني اشاره فرموده و چنين وحدتي را از خداوند نفي نموده است.
مشتركات قرآن و نهج البلاغهʄ)

مشتركات قرآن و نهج البلاغه(4)

خداوند در ذيل بسياري از آياتي كه نعمتهاي خود را شرح مي‌دهد، مي‌فرمايد:«إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ؛ (رعد/ 4) همانا در آنچه ذكر شد، نشانه‌ها و عبرتهايي براي گروه خردمندان است.»
مشتركات قرآن و نهج البلاغهʃ)

مشتركات قرآن و نهج البلاغه(3)

مولي الموحّدين نيز در نهج البلاغه مي‌فرمايد: «بَعَثَ رُسُلَهُ بِما خَصَّهُمْ بِهِ مِنْ وَحْيِهِ وَ جَعَلَهُمْ حُجَّةً لَهُ عَلي خَلْقِهِ لِئَلّا تَجِبَ الْحُجَُّة لَهُمْ‌ بِتَر‌كِ الْإعْذارِ إِلَيْهِمْ؛‌(خطبة 144) خداوند پيغمبرانش را با اختصاص وحي، برانگيخت و ايشان را بر مخلوقش، حجّت گردانيد تا آنها را بر خدا دستاويزي و عذري نباشد.»
اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم ʁ)

اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم (1)

قرآن، يگانه معجزة ماندگار بشريت است كه بر زبان انسان عالم كون و مكان جاري گشت و قلبها را متحول و مجذوب خود ساخت و اعتراف دوست و دشمن را به اعجاز خود واداشت. پس از كلام وحي، تنها كلامي كه توانست مافوق كلام خلق و مادون كلام خالق قرار گيرد، كلام علي (ع) بود؛ كلامي كه اعجاب بزرگ ترين اديبان را برانگيخت و آنان را از همانند آوري عاجز و ناتوان ساخت، و اين به علّت اثرپذيري آن از وحي بود. هدف ما از اين بحث، آشنايي اجمالي با برخي از جنبه هاي اين اثرپذيري در كلام علي (ع) است و اينكه كلام او داراي چه خصوصياتي است كه ما آن را متاثّر از وحي مي دانيم.

پر بازدیدترین ها

قرآن درآيينه نهج البلاغه

قرآن درآيينه نهج البلاغه

حضرت على(عليه السلام) در نهج البلاغه، بيش از بيست خطبه را به معرفى قرآن و جايگاه آن اختصاص داده است و گاه بيش از نصف خطبه به تبيين جايگاه قرآن و نقش آن در زندگى مسلمانان و وظيفه آنان در مقابل اين كتاب آسمانى اختصاص يافته كه پرداختن به همه آن ها مجالى ديگر مى طلبد.
تجلی قرآن در نهج‏ البلاغه

تجلی قرآن در نهج‏ البلاغه

امام(ع) در توصيف پيامبر اكرم(ص) مي فرمايد: «… و دعا الي الحكمة و الموعظة الحسنة»3 كه اشاره است به آيه شريفه: «ادع الي سبيل ربك بالحكمة و الموعظة الحسنة (نحل، 16/125). با حكمت و اندرز نيكو به راه پروردگارت دعوت كن»
مشتركات قرآن و نهج البلاغهʃ)

مشتركات قرآن و نهج البلاغه(3)

مولي الموحّدين نيز در نهج البلاغه مي‌فرمايد: «بَعَثَ رُسُلَهُ بِما خَصَّهُمْ بِهِ مِنْ وَحْيِهِ وَ جَعَلَهُمْ حُجَّةً لَهُ عَلي خَلْقِهِ لِئَلّا تَجِبَ الْحُجَُّة لَهُمْ‌ بِتَر‌كِ الْإعْذارِ إِلَيْهِمْ؛‌(خطبة 144) خداوند پيغمبرانش را با اختصاص وحي، برانگيخت و ايشان را بر مخلوقش، حجّت گردانيد تا آنها را بر خدا دستاويزي و عذري نباشد.»
قرآن در نهج البلاغه

قرآن در نهج البلاغه

امیرمؤمنان علی علیه السلام در خطبه ای از نهج البلاغه در توصیف این کتاب آسمانی چنین می فرماید: «قرآن نوری است که خاموشی ندارد، چراغی است که درخشندگی آن زوال نپذیرد، دریایی است که ژرفای آن درک نشود، راهی است که رونده آن گمراه نگردد.
اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم ʂ)

اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم (2)

عرب پيش از نزول قرآن گاهي در شعر خود از اين تنوّع صورت بهره مي برد؛ امّا اغلب به دليل اسراف و تكرار، اين تنوّع آنان به ملال مي انجاميد. در نثر، چه مرسل و چه مسجّع، نيز چنين سلامت و رواني و حلاوتي كه در قرآن مشهود است، سابقه نداشت و در بهترين نثرهاي عرب عيبهايي يافت مي شد كه از سلامت و رواني تركيب آن مي كاست و امكان نداشت مثل قرآن قابل ترتيل باشند. اگر هم براي ترتيل آن پافشاري مي شد، بوي تكلّف از آن به مشام مي رسيد و از شأن كلام مي كاست.
Powered by TayaCMS