روز عرفه (9 ذی الحجه)

روز عرفه (9 ذی الحجه)

(مسار الشیعه: ص 18. توضیح المقاصد: ص 30. مصباح کفعمی: ج 2، ص 600)

زیارت امام حسین مستحب است، چه اینکه خداوند ابتدا به زوار امام حسین علیه السّلام نظر می کند زیرا همه حلال زاده اند، و بعد به زوار با معرفت خویش در عرفات نظر می کند.

(زاد المعاد: ص 262. بحار الانوار: ج 97، ص 384)

نهم ماه ذي الحجه روز عرفه است كه در تمام سال ممتاز به دعا و عبادت مي باشد . همانطور كه در ميان شبهاي سال هيچ شبي به اندازه شب قدر اهميت ندارد بعداز ظهر روز عرفه نيز در ميان روزهاي سال امتيازي ويژه دارد. 
گرچه در روز عرفه حضور در كنار قبر مطهر سيد الشهدا عليه السلام ونيز تشرف به حج و وقوف در صحراي عرفات فضيلت و توفيق عظيمي است كه بسياري از ما از آن محروميم،اما دعا و درخواست از پيشگاه خداوند رحمان و رحيم در عصر روز عرفه براي هركس در هر كجا كه باشد بسيار مغتنم است . 
همانطور كه از امام باقر عليه السلام چنين نقل شده است كه فرمود : يوم عرفه يوم دعاء و مس‍أله۱« روز عرفه روز دعا و درخواست [از خداوند] است». 
از جمله دعاهاي آن روز دعاي عرفه سيد الشهدا عليه السلام كه مجموعه اي است گرانقدر از ناب ترين معارف توحيدي و والاترين دروس معرفت الله و تهذيب نفس و نيز دعاي روز عرفه امام سجاد عليه السلام در صحيفه سجاديه-زبور آل محمد عليهم السلام- مي باشد . 
از طرفي روز نهم ذي الحجه روز شهادت حضرت مسلم ابن عقيل فرستاده سيد الشهدا عليه السلام به كوفه است كه به امر ابن زياد و پس از بي وفايي و پيمان شكني مردم مظلومانه به شهادت رسيد.در فضيلت آن حضرت همين بس كه سالها پيش از شهادتشان رسول اكرم صل الله عليه و آله وسلم خطاب به اميرالمومنين عليه السلام فرمودند :فرزند عقيل در راه محبت فرزند تو كشته مي شود ديدگان مومنين بر او مي گريد و فرشتگان مقرب بر او درود مي فرستند .۲ 
لازم بذكر است در اين روز جناب هاني ابن عروه نيز كه بزرگ طايفه خويش بود به جرم پناه دادن و كمك به حضرت مسلم به شهادت رسيد و بدن مطهر هر دو بزرگوار در زاويه مسجد كوفه دفن گرديد.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند، زيرا مى دانند زمام

پر بازدیدترین ها

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
Powered by TayaCMS