پایین ترین حد ازبهشت

پایین ترین حد ازبهشت

    دورترین جای بهشت

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: ‏ امام صادق عليه السلام: دون ‏پايه‏ ترين فرد بهشت چنان است كه اگر جنّ و انس ميهمان او شوند همه را از خوراك و آشاميدنى پذيرايى مى‏ كند و از آنچه نزد خودش دارد چيزى كم نمى ‏شود!. [1]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: دون پايه ‏ترين فردِ بهشت، فردى است كه ديدن قلمرو پادشاهى‏ اش هزار سال به درازا مى ‏كشد و دورترين نقطه آن را چنان مى‏ بيند كه همسران و خدمتكاران و تخت‏هاى پادشاهى خود را مشاهده مى ‏كند.

    محله پایین بهشت

    الامام الصادق علیه السلام: ‏ إنَّ أدنى‏ أهْلِ الجَنّةِ مَنزِلًا لَو نَزلَ بهِ‏الثّقَلانِ- الجِنُّ والإنسُ- لَوَسِعَهُم طَعاماً وشَراباً، ولا يَنْقُصُ مِمّا عِندَهُ شَي‏ءٌ [2]

    امام صادق عليه السلام: دون ‏پايه‏ ترين فرد بهشت چنان است كه اگر جنّ و انس ميهمان او شوند همه را از خوراك و آشاميدنى پذيرايى مى‏ كند و از آنچه نزد خودش دارد چيزى كم نمى ‏شود!.

    کمترین نعمت بهشت

    الامام الصادق علیه السلام: ‏ إنّ مِن أدنى‏ نَعيمِ أهْلِ الجَنّةِ أنْ يُوجَدَ رِيحُها مِن مَسيرَةِ ألفِ عامٍ من مَسافةِ الدُّنيا. [3]

    امام صادق عليه السلام: كمترين نعمت بهشتيان چنان است كه بويش از فاصله هزار سال به مشام مى ‏رسد.

منابع:

  1. كنز العمّال: 39281، 39292 مع تفاوت يسير في اللفظ.
  2. بحار الأنوار: 8/ 120/ 11.
  3. تفسير نور الثقلين: 5/ 484/ 57
  4. .

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند، زيرا مى دانند زمام

پر بازدیدترین ها

دعا در نهج البلاغه

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست.
الهى! به تو پناه مى برم

الهى! به تو پناه مى برم

رگهايم زده نشده، و به بدترين كردارم گرفتار نگشته ام، نه نسلم بريده شده، نه از دين برگشته ام، نه منكر پروردگارم هستم، نه از ايمانم دل نگرانم، نه عقلم دچار سرگردانى است، و نه به عذاب امم گذشته گرفتار گشته ام. صبح كردم در حالى كه
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى.
Powered by TayaCMS