سفارشات اسلام

دوستی و محبت را به خانواده محترم شمرده و از افراد خانه خواسته است که میان یکدیگر الفت برقرار کنند و از هر انچه که پاکی و صفای زندگی را از بین می برد دوری نمایند. در این رابطه مسئولیت ابتدا به عهده زن است زیرا او می تواند محیط خانه را سرشار از ارامش کند.

فریاد می زنم این مادر است که می تواند محیط خانه را بهشت کند یا جهنم .

همیاری اسلام نسبت به تعاون در مسائل زندگی و اداره امو خانواده پافشاری و سفارش فرموده است همه افراد خانواده در فضایی از دوستی و رسیدگی بیکدیگر زندگی کنند "خدمتک زوجتک صدقه": خدمت مرد به زن در امور خانه صداقت و یاری اوست.

(نهج الفصاحة (مجموعه كلمات قصار حضرت رسول صلى الله عليه و آله)، ص: 455)

به همین عنوان اینگونه رفتارها بر روی فرزندان تاثیر مثبت بر جای می گذارد اصولا برخی از فرزندان را بر بعضی دیگر ترجیح دادن ، و بقیه را محروم کردن سرانجام به ایجاد عقده های روحی و غیر تمندی و خشم پنهانی و بروز روحیه شورشگری منتفی می گردد مانند داستان حضرت یوسف(ع).

از پیامبر اکرم (ص) روایت شده است در پنهانی میان فرزندان خود برابری را رعایت کنید همچنان که دوست دارید میان شما در نیکی و ملاطفت، عدالت رعایت شود.

من به عنوان نویسنده این مقاله با توجه به تجربیات خود بایستی تاکید کنم مادر باید محافظ باشد، فرض می کنیم پدر فردی بی مسئولیت ، خونسرد ،بیخیال نسبت به مسائل خانه و خانواده، بد اخلاق، تحصیل نکرده، دروغگو، خائن و ... از این قبیل رفتارهای زشت و ناپسند را دارا باشد که ما، در این قسمت به اهمیت دلیل ان نمی پردازیم و مادر انسانی بزرگمنش، با صداقت، وفادار، پاکدامن، صبور و... باشد در این بین اختلافاتی شدید وجود داشته باشد به عقیده من مادر با توجه به فهیم بودنش نسبت به پدر نبایستی اجازه دهد فرزندان از کشمکشها ، دعواها و اختلافات مطلع شوند چراکه این فرزندان هستند که به مانند یک منظره منفی بر ذهن انها باقی می ماند و نسبت به هر کدام از پدر و مادر خشن و روز به روز از انها دور میشوند و اغلب دیده شده فرزندان به رغم انتقام از هر کدام تصمیم به عمل جنایتکاری می گیرند.

نقش تربیتی زن در اسلام

نقش تربیتی زن در اسلام پیش از ازدواج آغاز می‌شود به همین خاطر سفارش شده که در انتخاب همسر دقّت کنید و فردی را برگزینید که بتواند مادر خوبی برای فرزندان شما باشد. لازمۀ این سفارش هم آن است که دختران در سازندگی و تربیت خود بکوشند و پیش از ازدواج نقش مادریِ‌شان را در نظر آورده و روح و جسم خود را برای آن آماده کنند. پیش از تولد فرزند ـ پس از ازدواج ، هم زن نقش تربیتی خاصّ خود را دارد. او می‌تواند با رشد دادن روح خود و تقویت تقوا فرزندی را طلب کند که حدّاقل مانند خودش باشد. هنگام انعقاد نطفه، ایّام بارداری، هنگام وضع حمل و هنگام شیر دادن هم هر یک سفارشهای ویژه‌ای دارد که حاکی از اهمّیت تربیت فرزند صالح در اسلام است؛ سفارشهایی که بخش عمدۀ آن به خانمها برمی‌گردد.

در اینجا به بعضی از دستورات تربیتی شرع به خانمها اشاره می‌کنیم:

ـ پاکدامنی و تقوای مادر: زیرا تقواي او تأثیر فراوانی بر تقوای فرزند خواهد داشت.

ـ تلاش جهت رعایت بهداشت خود و فرزند.

ـ بالا بردن سطح دانایی خود برای تربیت بهتر فرزند.

ـ همراه بردن کودک به مجالس دینی.

ـ پاک کردن فضای منزل و دمیدن روح تقدّس در آن.

ـ ایجاد انگیزه و تمایل در کودک برای انجام کار خیر و دوست داشتن دیگران.

ـ تأمین غذای روحی و عقلی برای فرزند.

ـ تشویق فرزندان به حفظ متون دینی.

از نظر اسلام زن در گوهر انسانيت تفاوتي با مرد ندارد . تفاوت زن و مرد علاوه بر فرقهاي جسمي ، در مسير رشد و پيشرفتشان است كه بانوان با استفاده از عاطفه مي¬توانند راه تكامل را همانند آقايان بپيمايند و آقايان همين مسير را بايد با استفاده از عقل طي كنند . همانگونه كه مردها عاطفه كمتري نسبت به زنها دارند زنها نيز در عقل با مردها برابري نمي¬كنند و در آفرينش براي تكامل بايد اين دو موجود در كنار هم قرار گيرند . معناي اين سخن آن نيست كه همه مردان داراي عقل كاملي هستند . خير ؛ بلكه چه بسا بانواني كه گوي سبقت را در رشد الهي از مردان بربايند كه به نمونه قرآني آن اشاره شد . اين سخن درباره ماهيت مردانه و زنانه است كه در بسياري از مواقع انسانها از آن فاصله مي¬گيرند . آنچه حايز اهميت است ، ميزان داشته¬هاي فردي و توانمندي براي رشد است كه در مجموع زن و مرد در آن با يكديگر برابرند و البته هر يك براي تكامل نهايي به توانمنديهاي ديگري نيازمند است

"اگر چه آباد کردن هر بخشی از این مجموعه ی عالم وجود که دست ما به آن می رسد ارزش والایی دارد، اما هیچ آباد کردنی به قدر آباد کردن روان انسان و فکر انسان که در حقیقت راه آینده او را ترسیم می کند نمی رسد."

زن تواناترین مربی انسان

آنچه بر همگان هویداست اینکه یک زن در تربیت انسان نقشی بسیار والاتر و ارزشمند تر از دیگر افراد و عوامل جامعه بر عهده دارد.

انسانی که یک انسان دیگر را تربیت می کند و تربیت که نقشی مهم در شکل گیری شخصیت یک انسان ایفا می کند هر دو حائز اهمیت و قابل تعمق هستند به طوری که اگر یک مادر با خصوصیات اخلاقی پسندیده و الهی به تربیت فرزندش بپردازد یقینا فرزندی مشابه به خلق و خوی خویش پرورش داده و فردی مفید به جامعه ارائه خواهد داد مگر مواردی که استثنا بوده و افراد تحت تاثیر عوامل محیطی و اجتماعی در مسیر نا صحیح قرار گرفته و تربیت

خانواده تاثیرخود را از دست بدهد.

درست است که علاوه بر خانواده و تربیت مادر، مواردی دیگر نیز می توانند همچون محیط آموزشی، افراد جامعه، دوستان و غیره بر تربیت موثر باشند ولی در نهایت این تعلیم و تربیت مادر و خانواده است که مسیر

دوست یابی و حضور در عرصه های مختلف جامعه را رقم می زند و اگر در تربیت مطالب صحیحی آموزش داده شود انتخاب شخص در خارج از محیط خانواده نیز در مسیر درستی خواهد بود.

خداوند متعال زن را موجودی سرشار از عاطفه و محبت خلق کرد و صبر و بردباری تربیت را در دل آن نهاد تا به اصلی ترین وظیفه خود که تربیت افراد صالح است با شکیبایی جامه عمل بپوشانند.

راهکارها

زنی که مایل است فرزندان خود را نور دیده و گنجینه اینده خویش ببیند باید در راه تربیت فرزندان شبها را زنده نگه دارد مراقب رفتار آنان باشد و خصلتهای نیکو و صفات پسندیده را در روح و جانشان بپروراند نمونه این روشها عبارتند از :

  1. هر رفتار نیکی را برای انان با اررزش جلوه دهد و انان را با منابع ارزشمند این رفتارها اشنا سازد و با تمام توان فرزندان خود را به داشتن چنین رفتارهایی تشویق کند
  2. آنان را از هر کار زشت یا خوی ناپسند باز دارد و نسبت به سرانجام هر کاری که با اداب اجتماعی سازگاری ندارد بیمشان دهد.
  3. یک زن پاکدامن باید دختران خود را پاکدامن و عفیف تربیت کند و انانرا با نیکویی های زنان جاویدان تاریخ اشنا سازد .
  4. یک زن در خانواده نباید درمهرورزی و محبت به کودکان خود زیاده روی کند چرا که این عمل از موجبات دیر به ثمر رسیدن تربیت کودک می شود.
  5. زنان در خانواده باید فرزندان را نسبت به موقعیت و مقام پدر و لزوم بزرگ شمردن و احترام نسبت به او اگاه نمایند تا انکه کار پدر در زمانی که فرزندان مرتکب عمل ناشایست شده اند، اسان گردد و بتواند انانرا به رفتار نیکو باز گرداند.
  6. زن نباید با همسر خود بدرفتاری کند زیرا بدرفتاری فضایی از کینه ، دشمنی و انزجار میان دو همسر پدید می اورد.

کلام اخر :

کسی که عاشق است و از معشوقش دور افتاده است ، میگرید غمگین است هر گاه دلش یاد او میکند و زبانش سخن از او میگوید ، روحش اتش میگیرد ، چشمش همدردی میکند ، اشک میریزد اشک میجوشد ، و این حالات همه از نشانه های ایمان و عشق راستین است.

چکیده :

یکی از مهم ترین مبانی تربیت ان است که رفتار و اعمال شخص مادر نمونه برجسته خیر و صلاح باشد اسلام ابتدا در مورد اهمیت مسئله زناشویی صحبت به میان اورده که مبادا یکی از طرفین گرفتاربیماریهای جسمی و روحی باشند و به فرزند خود انتقال دهند و سرایت کند ،خانواده اثر ذاتی در پی ریزی رفتار فرزند و برانگیختن روح زندگی و ارامش روانی او دارد.

موسسه یونسکو در سازمان ملل متحد بیانیه مهمی پیرامون اثر استثنائی از محرومیت فرزند ازعطوفت مادری ارائه کرده است ، محرومیت فرزند از سوی مادر خود چه دائمی باشد چه کوتاه مدت در او افسردگی و دلواپسی به وجود می اورد که با روح گناه و کینه توزی همراه می شود، اما به عقیده من همانطور که عدم مهر مادری اثر سو بر فرزند برجای می گذارد محرومیت از محبت پدری هم اثراتی ناگوار دارد.

عبدری نویسنده عرب میگوید : نیاکان ما فرزندان خود را در سنین 7 سالگی نزد اموزگاران می فرستادند و این سن همان دورانی است که کودک امادگی فراگیری قران، نماز، و فضائل اخلاقی را دارد اما امروز کودکان نورس روزانه مدرس می شوند و هنوز توانایی درک مسائل علمی را ندارند حقیقت این است که بسیاری از پدران و مادران ، فرزندان خود را در سنین خردسالی به مدرسه می فرستند ولی هدف انان اموزش و پرورش کودک نیست بلکه انان بیشتر از اینرو به این کار تمایل دارند که فرزند خود را از خانه دور کنند تا از سختی نگهداری وی اسوده شوند.

غزالی در نصیحتی به فرزند خود می گوید : ای فرزند چه بسیار شبها را در راه علم و مطالعه کتب زنده نگه داشتی و خواب را بر خویشتن حرام کردی من نمیدانم که انگیزه تو در این کار چه بود اگر به خاطر اغراض دنیایی وگرداوری اموال بی ارزش دنیا این کار را کردی و در اندیشه بدست اوردن مناصب مادی و فخر فروشی بر دوستان بوده وای بر تو که چه زیانکاری اما اگر هدف زنده کردن ائین پیامبر اسلام و تهذیب اخلاق خود و شکستن نفس اماره به بدیهایت بوده گوارا باد بر تو این بیدار خوابیها.!!