(5)
پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله نیز مورد آزار و اذیّت مشرکان و منافقان قرار داشت، چنانکه قرآن می فرماید:
«و منهم الّذین یؤذون النبی و یقولون هو اذن»(6) بعضی (از منافقان) کسانی هستند که دائم پیامبر را آزار می دهند و می گویند او زود باور است.
«والّذین یؤذون رسول اللّه لهم عذابٌ الیم»(7) برای آنها که پیامبر خدا را اذیّت می کنند، عذاب دردناک آماده و مهیا است.
«ان ذلکم کان یؤذی النّبیّ فیستحیی منکم»(8) این کار شما پیامبر را آزار می دهد و او از شما شرم می کند (که ناراحتی خود را اظهار کند).
یکی دیگر از آزارهایی که پیامبر اسلام می دید، سستی بعضی از مسلمانان برای جهاد بود که می گفتند: «انّ بیوتنا عوره»(9) خانه های ما حفاظ ندارد، «لا تنفروا فی الحّر»(10) هوا گرم است، «بَعُدت علیهم الشقه»(11) راه دور است، «الا فی الفتنه سقطوا»(12) با شرکت در جنگ تبوک ممکن است نگاه ما به دختران و زنان رومی بیفتد و گرفتار شویم.
ص:101
1- 579. حشر، 2.
2- 580. صف، 9.
3- 581. عنکبوت، 15.
4- 582. انفال، 18.
5- 583. ذیل آیه 5 سوره صفّ.
6- 584. توبه، 61.
7- 585. توبه، 61.
8- 586. احزاب، 53.
9- 587. احزاب، 13.
10- 588. توبه، 81 .
11- 589. توبه، 42.
12- 590. توبه، 49.