1- الخصال عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْأَشْعَرِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ النَّوْفَلِيِّ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْمُخْتَارِ بِإِسْنَادِهِ يَرْفَعُهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ كَمِهَ أَعْمَى مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ عَبَدَ الدِّينَارَ وَ الدِّرْهَمَ مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ نَكَحَ بَهِيمَةً. [1]
پيامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ملعون است ملعون است كسى كه کوری را گمراه سازد، ملعون است ملعون است كسى كه دينار و درهم را پرستش كند، ملعون است ملعون است كسى كه چارپایی را وطى كند.
2- علل الشرائع عَنِ ابْنِ الْمُتَوَكِّلِ عَنِ الْحِمْيَرِيِّ عَنِ ابْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ جَرِيرٍ عَنْ سَدِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فِي رَجُلٍ يَأْتِي الْبَهِيمَةَ قَالَ يُجْلَدُ دُونَ الْحَدِّ وَ يُغْرَمُ قِيمَةَ الْبَهِيمَةِ لِصَاحِبِهَا لِأَنَّهُ أَفْسَدَهَا عَلَيْهِ وَ تُذْبَحُ وَ تُحْرَقُ وَ تُدْفَنُ إِنْ كَانَتْ مِمَّا يُؤْكَلُ لَحْمُهُ وَ إِنْ كَانَتْ مِمَّا يُرْكَبُ ظَهْرُهُ أُغْرِمَ قِيمَتَهَا وَ جُلِدَ دُونَ الْحَدِّ وَ أَخْرَجَهَا مِنَ الْبَلَدِ الَّذِي فَعَلَ ذَلِكَ بِهَا حَيْثُ لَا تُعْرَفُ فَيَبِيعُهَا فِيهَا كَيْ لَا يُعَيَّرَ بِهَا. [2]
امام باقر عليه السّلام در باره مردى كه با چهارپايى نزديكى كرده بود فرمود: او را بايد به مقدار كمتر از حدّ تازيانه زد و سپس قيمت چهار پا را از وى گرفت و به صاحب حيوان داد زيرا او حيوان را فاسد كرده و بدين ترتيب به صاحبش ضرر زده است آنگاه حيوان را بايد سر بريد و جسدش را سوزاند و خاكسترش را دفن كرد البته اگر گوشت حيوان در معرض خوردن باشد و اگر حيوانى باشد كه به منظور سوارى از او استفاده مى‌كنند بايد از جانى قيمتش را گرفت و وى را به مقدار كمتر از حدّ تازيانه زد و سپس حيوان را از شهرى كه اين جنايت با او شده بيرون نموده و به جايى ببرد كه شناخته نشود آنگاه آن را آنجا بفروشند تا صاحبش مورد ملامت قرار نگيرد.