عیب هایت همیشه پوشیده می ماند !

عیب هایت همیشه پوشیده می ماند !

    زشتکاری مومن

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: مَن سَتَرَ عَلى‏ مُؤمِنٍ فاحِشَةً فكأنَّما أحيا مَوؤودَةً. [1]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس زشتكارىِ مؤمنى را بپوشاند، چنان است كه دختر زنده به گور شده‏اى را نجات داده باشد.

    پوشاندن گناه مومن

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: مَن أطفَأ عَن مُؤمِنٍ سَيِّئَةً كانَ خَيراً مِمَّن أحيا مَوؤودَةً. [2]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كس گناه و كردارِ بدِ مؤمنى را بپوشاند، اين كار بهتر (ارزشمندتر) از آن است كه دختر زنده به گور شده‏اى را نجات دهد.

    دانستن گناه دیگران

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: : مَن عَلِمَ مِن أخيهِ سَيِّئَةً فسَتَرَها، سَتَرَ اللَّهُ عَلَيهِ يَومَ القِيامَةِ. [3]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: هر كه از برادر خود گناهى بداند و آن را بپوشاند، خداوند در روز قيامت گناهان او را بپوشاند.

    پوشاندن گناه مومن

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: : مَن سَتَرَ أخاهُ في فاحِشَةٍ رَآها عَلَيهِ سَتَرَهُ اللَّهُ فِي الدّنيا والآخِرَةِ. [4]

    هر كه از برادر خود كار زشتى مشاهده كند و آن را پوشيده نگه دارد، خداوند در دنيا و آخرت عيب پوش او باشد.

    پوشانده شدن گناه

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: وقَد قالَ لَهُ رَجُلٌ: احِبُّ أن يَستُرَ اللَّهُ عَلَيَّ عُيوبي-: استُرْ عُيوبَ إخوانِكَ يَستُرِ اللَّهُ عَلَيكَ عُيوبَكَ. [5]

    در پاسخ به مردى كه به ايشان عرض كرد: دوست دارم خداوند عيبهايم را بپوشاند- فرمود: عيبهاى برادرانت را بپوشان، تا خداوند عيبهاى تو را بپوشاند.

    پوشانده شدن گناه

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: كانَ بِالمَدينَةِ أقوامٌ لَهُم عُيوبٌ فسَكَتوا عَن عُيوبِ النّاسِ، فأسكَتَ اللَّهُ عَن عُيوبِهِمُ النّاسَ، فماتُوا ولا عُيوبَ لَهُم عِندَ النّاسِ، وكانَ بِالمَدينَةِ أقوامٌ لا عُيوبَ لَهُم فتَكَلَّموا في عُيوبِ النّاسِ، فأظهَرَ اللَّهُ‏ لَهُم عُيوباً لَم يَزالوا يُعرَفونَ بِها إلى‏ أن ماتوا. [6]

    در مدينه مردمانى بودند كه عيبهايى داشتند، اما زبان از عيب‏جويى مردم فرو بستند. پس خداوند زبان مردم را از عيبجويى آنان فرو بست. در نتيجه، آن عدّه مُردند و مردم از عيبهاى آنان آگاه‏ نشدند. در همين شهر مردمانى هم بودند كه عيبى نداشتند، امّا درباره عيبهاى مردم سخن مى‏گفتند. پس خداوند در آنان عيبهايى آشكار ساخت كه تا وقتى مُردند به آن عيبها معروف بودند.

منابع:

  1. كنز العمّال: 6388.
  2. كنز العمّال: 6380.
  3. الترغيب والترهيب: 3/ 239/ 7.
  4. كنز العمّال: 6392.
  5. كنز العمّال: 44154.
  6. بحار الأنوار: 75/ 213/ 4.
Powered by TayaCMS