منظور از «استقامت»، پایداری بر ولايت است‏

منظور از «استقامت»، پایداری بر ولايت است‏


آیات:

ـ إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي كُنْتُمْ تُوعَدُون [1]

در حقيقت، كسانى كه گفتند: «پروردگار ما خداست»؛ سپس ايستادگى كردند، فرشتگان بر آنان فرود مى‌آيند [و مى‌گويند:] «هان، بيم مداريد و غمين مباشيد، و به بهشتى كه وعده يافته بوديد شاد باشيد.

ـ وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّريقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقا [2]

و اگر [مردم‌] در راه درست، پايدارى ورزند، قطعاً آب گوارايى بديشان نوشانيم.

 

روایات:

1- كنز جامع الفوائد و تأويل الآيات الظاهرة مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ حُمَيْدٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْمُحَمَّدِيِّ عَنْ كَثِيرِ بْنِ عَيَّاشٍ عَنْ أَبِي الْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا يَقُولُ اسْتَكْمَلُوا طَاعَةَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ وَلَايَةَ آلِ مُحَمَّدٍ ع ثُمَّ اسْتَقَامُوا عَلَيْهَا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ فَأُولَئِكَ هُمُ الَّذِينَ إِذَا فَزِعُوا يَوْمَ الْقِيَامَةِ حِينَ يُبْعَثُونَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ وَ يَقُولُونَ لَهُمْ لَا تَخَافُوا وَ لَا تَحْزَنُوا نَحْنُ الَّذِينَ كُنَّا مَعَكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا لَا نُفَارِقُكُمْ حَتَّى تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ. [3]

ابو الجارود از امام باقر عليه السّلام در باره آيه: «إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا»،{در حقيقت كسانى كه گفتند پروردگار ما خداست ‌سپس ايستادگى كردند.} نقل كرد كه فرمود: يعنى كسانى كه پيروى از خدا و پيامبر را با ولايت آل محمّد تكميل نمودند و بر اين راه استوار بودند «تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ»،{فرشتگان بر آنان فرود مى‌آيند [و مى‌گويند].} بر آنها در روز قيامت ملائكه نازل مى‌شوند: «أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ‌.» [4] ، {هان بيم مداريد و غمين مباشيد و به بهشتى كه وعده يافته بوديد شاد باشيد.} آنها كسانى هستند كه وقتى در روز قيامت برانگيخته شدند، همين كه وحشت زده مي‌شوند، ملائكه پيش آنها مى‌آيند و به ايشان مى‌گويند، نترسيد و محزون نباشيد. ما در دنيا با شما بوديم، اينك نیز به همراه شما هستيم تا وارد بهشت شويد. مژده باد شما را به بهشتى كه وعده داده شدید.

2- كنز جامع الفوائد و تأويل الآيات الظاهرة مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا قَالَ هُوَ وَ اللَّهِ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعَالَى وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً قُلْتُ مَتَى تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ بِ أَلَّا تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ فَقَالَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. [5]

ابو بصير گفت، از امام باقر عليه السّلام راجع به آيه: «إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا» پرسيدم، فرمود: به خدا قسم آيه همان راهى را مى‌گويد كه شما مى‌پيمائيد و اين هم اشاره به همان است: «وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً» [6] ، {و اگر [مردم] در راه درست پايدارى ورزند قطعا آب گوارايى بديشان نوشانيم.} گفتم، ملائكه چه وقت بر آنها نازل مي‌شوند و مي‌گويند نترسيد و اندوهگين نباشيد و مژده باد شما را به بهشتى كه در انتظار شما است، ما دوستان شمایيم در دنيا و آخرت. فرمود: هنگام مرگ و روز قيامت.

3- الكافي أَحْمَدُ بْنُ مِهْرَانَ عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ الْحَسَنِيِّ عَنْ مُوسَى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فِي قَوْلِ اللَّهِ وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً يَقُولُ لَأَشْرَبْنَا قُلُوبَهُمُ الْإِيمَانَ وَ الطَّرِيقَةُ هِيَ وَلَايَةُ عَلِيِّ أَبِي طَالِبٍ وَ الْأَوْصِيَاءِ. [7]

امام باقر عليه السلام در باره قول خداى تعالى «وَ أَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقا»{و اگر بر آن روش‌ استوار شوند، آبى فراوانشان نوشانيم} فرمود: يعنى اگر بر ولايت على بن ابى طالب امير مؤمنان و اوصياء از فرزندان او استوار شوند و اطاعت آنها را در امر و نهيشان بپذيرند «آب فراوانى به آنها نوشانيم» يعنى ايمان را در دلشان جايگزين كنيم و مقصود از «طريقه»، ايمان به ولايت على و جانشينان اوست.



[1]. فصلت/ 30

[2]. جن/ 16

[3]. 24/25/1

[4]. فصلت / 30

[5]. 24/26/3

[6]. جن / 16

[7]. 24/110/21

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

No image

اثر تقوا در عاقبت انسان

در این بخش "اثر تقوا در عاقبت انسان" مطرح شده است.
No image

ارتباط انسان و زهد

در این بخش به "ارتباط انسان و زهد " اشاره شده است.
No image

تقواى الهى و مراتب آن

در این بخش موضوع "تقواى الهى و مراتب آن " بیان شده است.
No image

رابطه بین تقوا و تعقل

در این بخش "رابطه بین تقوا و تعقل" بیان شده است.
No image

رابطه تقوا و خوف از خدا

در این بخش موضوع "رابطه تقوا و خوف از خدا" مورد بررسی قرار گرفته است.

پر بازدیدترین ها

No image

نگاهی به اخلاص

در این بخش به موضوع "نگاهی به اخلاص" پرداخته شده است.
No image

اقسام مردم در معامله با خدا

در این بخش موضوع "اقسام مردم در معامله با خدا " مطرح شده است.
No image

راه های رسیدن به مقام اخلاص

در این بخش به بیان "راه های رسیدن به مقام اخلاص" پرداخته شده است.
No image

مراحل اخلاص ونتایج اساسی آن درسعادت انسان

در این بخش "مراحل اخلاص ونتایج اساسی آن درسعادت انسان" بیان شده است.
No image

خشوع و تأثیر پذیری

در این بخش به موضوع "خشوع و تأثیر پذیری " اشاره شده است.
Powered by TayaCMS