روایات:
1- إكمال الدين أَبِي عَنْ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ صَفْوَانَ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ أَنْكَرَ وَاحِداً مِنَ الْأَحْيَاءِ فَقَدْ أَنْكَرَ الْأَمْوَاتَ. [1]
امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس يكى از امامان زنده را منكر شود، منكر امامان وفات یافته قبلی شده است.
2- إكمال الدين الْمُظَفَّرُ الْعَلَوِيُّ عَنِ ابْنِ الْعَيَّاشِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْحَمِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ عَنِ الرِّضَا عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَا عَلِيُّ أَنْتَ وَ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِكَ بَعْدِي حُجَجُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ وَ أَعْلَامُهُ فِي بَرِيَّتِهِ فَمَنْ أَنْكَرَ وَاحِداً مِنْهُمْ فَقَدْ أَنْكَرَنِي وَ مَنْ عَصَا وَاحِداً مِنْهُمْ فَقَدْ عَصَانِي وَ مَنْ جَفَا وَاحِداً مِنْهُمْ فَقَدْ جَفَانِي وَ مَنْ وَصَلَكُمْ فَقَدْ وَصَلَنِي وَ مَنْ أَطَاعَكُمْ فَقَدْ أَطَاعَنِي وَ مَنْ وَالاكُمْ فَقَدْ وَالانِي وَ مَنْ عَادَاكُمْ فَقَدْ عَادَانِي لِأَنَّكُمْ مِنِّي خُلِقْتُمْ مِنْ طِينَتِي وَ أَنَا مِنْكُمْ. [2]
امام رضا عليه السّلام از پدران گرامی خود روایت کرد كه رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: يا على! تو و ائمه از فرزندانت، حجتهاى خدا در ميان مردم و نشانههاي او بين آنها هستيد. هر كس يكى از شما را منكر شود، مرا انكار كرده و هر كه با يك نفر از شما مخالفت كند، با من مخالفت نموده است؛ هر كس به يكى از شما ستم كند، به من ستم كرده؛ كسى كه به شما احترام گذارد، به من احترام گذارده و هر كس از شما اطاعت كند، از من اطاعت كرده است؛ كسى كه شما را دوست بدارد، مرا دوست داشته و دشمن شما، دشمن من است، زيرا شما از من هستيد و از سرشت من آفريده شدهايد و من از شما هستم.
3- الغيبة للنعماني ابْنُ عُقْدَةَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ حَازِمٍ عَنْ عُبَيْسِ بْنِ هِشَامٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ أَيْمَنَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ تَمَّامٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ فُلَاناً مَوْلَاكَ يُقْرِئُكَ السَّلَامَ وَ يَقُولُ لَكَ اضْمَنْ لِيَ الشَّفَاعَةَ فَقَالَ أَ مِنْ مَوَالِينَا قُلْتُ نَعَمْ قَالَ أَمْرُهُ أَرْفَعُ مِنْ ذَلِكَ قَالَ قُلْتُ إِنَّهُ رَجُلٌ يُوَالِي عَلِيّاً وَ لَمْ يَعْرِفْ مِنْ بَعْدِهِ مِنَ الْأَوْصِيَاءِ قَالَ ضَالٌّ قُلْتُ فَأَقَرَّ بِالْأَئِمَّةِ جَمِيعاً وَ جَحَدَ الْآخِرَ قَالَ هُوَ كَمَنْ أَقَرَّ بِعِيسَى وَ جَحَدَ بِمُحَمَّدٍ ص أَوْ أَقَرَّ بِمُحَمَّدٍ وَ جَحَدَ بِعِيسَى نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ جَحْدِ حُجَّةٍ مِنْ حُجَجِهِ. [3]
محمّد بن تمام گفت: به امام صادق عليه السّلام گفتم: فلان كس كه از ارادتمندان شما است، سلام رسانده و تقاضا دارد كه ضمانت شفاعت او را بکنید. فرمود: از مواليان ما است؟ عرض كردم آرى. فرمود: مقامش بالاتر از اين حرفها است. عرض كردم: آقا! او ولايت علي را قبول دارد، ولى بقيه امامان بعد از ايشان را نمىشناسد. فرمود: او گمراه است. عرض كردم: اگر همه امامان را قبول داشته باشد، ولى امام آخرى را نشناسد چه؟ فرمود: مثل كسى است كه اعتراف به نبوت عيسى دارد، ولى محمّد را پيامبر نمىداند. يا اقرار به محمّد دارد و عيسى را پيامبر نمىداند. پناه به خدا مىبرم از جرم كسى كه يكى از حجج خدا را قبول نداشته باشد.
4- الغيبة للنعماني الْكُلَيْنِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع رَجُلٌ قَالَ لِي اعْرِفِ الْأَخِيرَ مِنَ الْأَئِمَّةِ وَ لَا يَضُرُّكَ أَنْ لَا تَعْرِفَ الْأَوَّلَ قَالَ فَقَالَ لَعَنَ اللَّهُ هَذَا فَإِنِّي أُبْغِضُهُ وَ لَا أَعْرِفُهُ وَ هَلْ يُعْرَفُ الْأَخِيرُ إِلَّا بِالْأَوَّلِ. [4]
محمّد بن مسلم گفت: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: مردى به من گفت: امام آخر را بشناس، نشناختن امام اول زيانت ندهد. فرمود: خداوند او را لعنت كند! من از او بيزارم و او را نمىشناسم. مگر ميتوان امام آخر را جز با شناختن امام اول شناخت؟!