(1)
آفرینش انسان از جهات مختلف قابل توجّه است:
الف. از جهت سیر تکاملی، که چگونه از خاک بی جان، موجودی جاندار و باشعور به نام انسان بر می آید.
ب. از جهت تأمین نیازهای مادّی، که چگونه جهان طبیعت در تسخیر او قرار گرفته است.
ج. از جهت گرایش های مثبت و منفی، که قرآن به برخی از آنها اشاره نموده است، از جمله:
1. زود نا امید می شود. «قتوراً»(2)
2. حریص است. «هلوع»(3)
3. بی تاب است. «جزوعاً»(4)
4. زیانکار است. «لفی خسر»(5)
5. زیاده خواه است. «لیطغی»(6)
6. ستمگر است. «ظلوماً»(7)
7. نادان است. «جهولاً»(8)
8. شتابزده است. «عجولا»(9)
9. ناسپاس است. «کفور»(10)
10. قدرنشناس است. «کنود»(11)
آیات دیگر قرآن، خصوصیات مثبت انسان را این گونه ارائه می دهد:
1. مسئولیّت پذیری، داشتن آزادی و قدرت انتخاب؛
ص:360
1- 2340. ذیل آیه 3 سوره الرّحمن.
2- 2341. اسراء، 100.
3- 2342. معارج، 19.
4- 2343. معارج، 20.
5- 2344. عصر، 2.
6- 2345. علق، 6.
7- 2346. احزاب، 72.
8- 2347. احزاب، 72.
9- 2348. اسراء، 11.
10- 2349. اسراء، 67.
11- 2350. عادیات، 6.
2. امکان تغییر روش، توبه و انقلاب و جهش درونی؛
3. دارا بودن استعدادها و ظرفیّت های بزرگ درونی؛
4. ویژگی بی نهایت طلبی؛
5. جانشین خداوند روی زمین؛
6. مسجود فرشتگان؛
7. دارا بودن قدرت تقلید و اثرپذیری یا قابلیّت الگو شدن و تأثیرگذاری؛
8. ترکیبی از تضادها، عقل و فطرت در برابر غریزه و شهوت؛
9. دارای قدرت تفکّر و خلاّقیت و ابتکار.