داستان قاتلین حضرت زکریا علیه السلام 4

داستان قاتلین حضرت زکریا علیه السلام 4

داستان قاتلین حضرت زکریا علیه السلام

ابلیس ملعون، عامل قتل زکریای نبی(ع)

اوّل

دوم

سوم

داستان قاتلین حضرت زکریا علیه السلام

ابلیس، در میان بنی اسرائیل جولان می داد. از ولادت عیسی مسیح(علی نبینا و آله و علیه السلام)، در گوش عالِم ˚ نمایانِ بنی اسرائیلی می خواند که فرزند آوری معجزه آسای مریم مقدّس(سلام الله علیها)، نشانه ی قدرت پروردگار یکتا نیست؛ بلکه حاصل عمل فسادانگیز زکریای نبی(ع) است!(1) نتیجه ی گوش به فرمانی علمای بنی اسرائیل از دستورات ابلیس، این شده بود که گمراهان بنی اسرائیلی، کوچه به کوچه و شهر به شهر به تعقیب پیامبر معصوم الهی می پرداختند تا او را بکشند و به اشدّ مجازات برسانند.(2)

زکریّای نبی(ع) از میان مردم گریخت. ابلیس در میان نادانان و گمراهان فریاد می زد: "بگیرید این گناهکار را!" و شوری به جان اشرار می انداخت. مردم، زکریّای نبی(ع) را تا مکانی پر درخت تعقیب کردند و ناگهان، پیامبر خدا از مقابل چشمشان پنهان شد.

دشمن بزرگ، در میان حریصان به خون زکریای نبی(ع) راه افتاد و درختان را از نظر گذراند و با انگشت پارچه ی بیرون زده از درختی را نشان داد و گفت: "این لباس اوست!" و زمزمه اوج گرفت: "زکریا میان درختی پنهان شده!"(3)

ابلیس، چشمان جنون زده اش از بالا تا پائین درخت گرداند و خم شد تا از پائین ترین قسمت درخت وجب به وجب تا جایی که قلب زکریای نبی(ع) بود، تخمین بزند. انگشتان منحوسش را به بخشی از تنه ی درخت زد و فرمانی شیطانی داد: "درخت را از اینجا ببرید."(4)

وحشیان حمله کردند. ارّه آوردند و درخت را با گوهر میانی اش دو تکه کردند. آنگاه درخت خون آلود را میان جنگل رها کردند. زنازادگان(5) پراکنده شدند و ابلیس از میانه گریخت. پیامبر بی گناه خدا، بی آنکه جرمی کرده باشد، در میان جنگل، خون آلود و تنها بر جای ماند...

ابلیس ملعون، عامل قتل زکریای نبی(ع)

یکی از ویژگی های بنی اسرائیل که در قرآن کریم ذکر شده است، "پیامبر کشی" است. ویژگی ای که در پیشوایان تاریکی آینده بیشتر با آن آشنا خواهید شد. سه نکته ی مهم در داستان قتل ناجوانمردانه ی حضرت زکریا(ع) وجود دارد:

اوّل

- ابلیس ملعون در معرفی خود به امام هادی(علیه السلام) خود را چنین توصیف کرد: "...من نقشه ی قتل یحیی را کشیدم. من سبب قتل زکریّا با ارّه شدم..."(6) از سخن این دشمن خدا، چنین بر می آید که اوّلاً نقشه ی شوم قتل انبیا، فسادی است که بنی اسرائیل با فرمان شیطان، به آن دست زدند.

دوم

- در روایات شیعیان آمده است که "...راضی نمی شوند به کشتن پیغمبر یا امام مگر اولاد زنا."(7) که همین قتل، نشانگر فساد بالای بنی اسرائیل و علمای آنها پیش از ظهور حضرت عیسی (ع) است.

سوم

- در ضمن روایتی که به شهادت جانسوز حضرت زکریّا(ع) اشاره شده است، آمده که حضرت زکریا(ع) به لطف خداوند، در هنگام بریده شدن درخت، دردی احساس نکردند.(8) امّا این نکته قابل توجّه است که رنج نکشیدن پیامبر مهربان الهی، چیزی از زشتی عمل بنی اسرائیلیان گمراه نمی کاهد.

"أین طالب بذحول الأنبیاء و ابناء الانبیاء؛(9)کجاست انتقام گیرنده از خون پایمال شده ی انبیا و فرزندان انبیاء..."

پاورقی

    این موضوعات را نیز بررسی کنید:

     

    جدیدترین ها در این موضوع

    سهيم بودن نسلهاي آينده در اعمال گذشتگان

    سهيم بودن نسلهاي آينده در اعمال گذشتگان

    تمام مؤمنان امروز، و آنها که در رحم مادرانند و هنوز متولّد نشده اند يا کسانى که قرنها بعد از اين از صلب پدران در رحم مادران منتقل و سپس متولّد و بزرگ مى شوند، در ميدان جنگ «جمل» حضور داشته اند! چرا که اين يک مبارزه شخصى بر سر قدرت نبود، بلکه پيکار صفوف طرفداران حق در برابر باطل بود و اين دو صف همچون رگه هاى آب شيرين و شور تا «نفخ صور» جريان دارد و مؤمنان راستين در هر زمان و مکان در مسير جريان حق و در برابر جريان باطل به مبارزه مى خيزند و همه در نتايج مبارزات يکديگر و افتخارات و برکات و پاداشهاى آن سهيم اند.
    No image

    اطلاعات عمومی (1)

    حضرت علی(علیه السلام)در مورد مسلمان واقعی می‌فرماید: مسلمان واقعی كسی است كه مسلمانان از زبان و دستش در امان باشند مگر آن جا كه حق اقتضا كند. و آزار رساندن به هیچ مسلمانی جز در مواردی كه موجبی( به حكم خدا) داشته باشد روا نیست.
    بهترین ترجمه های نهج البلاغه کدامند؟

    بهترین ترجمه های نهج البلاغه کدامند؟

    گاهی در بعضی مجالس دینی و مذهبی پاره ای از کلمات این کتاب را خوانده و معنی می کردم. شنوندگان به شگفت آمده و می گفتند: اگر علما و رجال دینی ترجمه فرمایشات امام علی(ع) در کتاب نهج البلاغه را به طوری که در خور فهم فارسی زبانان باشد نوشته بودند، همه از آن بهره مند می شدند ولی افسوس که از ترجمه و شرح هایی که در دسترس است، چنا نکه باید استفاده نمی شد. بنابراین بر نگارنده واجب شد که دست از کار بردارم و این کتاب جلیل را به زبان فارسی سلیس و روان ترجمه کنم.
    كتابي معتبرتر از نهج البلاغه

    كتابي معتبرتر از نهج البلاغه

    گروهى از هوى پرستان مى گويند: بسيارى از نهج البلاغه گفتارهايى برساخته است كه گروهى از سخنوران شيعه آنها را پديد آورده اند و شايد هم برخى از آنها را به سيد رضى نسبت داده اند. اينان كسانى اند كه تعصّب ديده هايشان را كور كرده و از سر كجروى و ناآگاهى به سخن و شيوه هاى سخنورى ، از راه روشن روى برتافته، و كجراهه در پيش گرفته اند
    تفاسير نهج البلاغه

    تفاسير نهج البلاغه

    ترجمه اى كه مؤلف براى متن نهج البلاغه ارائه مى دهد ترجمه اى روان است، گرچه كه بلاغت و فصاحت متن پارسى شده به متن عربى نمى رسد، چونان كه مؤلف خود نيز در مقدمه كوتاهى بر جلد نخست بدين حقيقت تصريح مى كند كه «هيچ ترجمه اى هر اندازه هم دقيق باشد نمى تواند معنايى را از زبانى به زبان ديگر چنان منتقل نمايد كه هيچ گونه تغيير و تصرفى در آن معنا صورت نگيرد

    پر بازدیدترین ها

    No image

    حکمت 22 نهج البلاغه : ضرورت عمل گرايى

    حکمت 22 نهج البلاغه موضوع "ضرورت عمل گرايى" را مطرح می کند.
     نسبت نهج البلاغه به دیگران

    نسبت نهج البلاغه به دیگران

    ايها الناس انما الدنيا دار مجاز...که از سحبان بن وائلنيز روايت شده است بنابراين به نظر نمي رسد که تمام نهج البلاغه سخنان آنحضرت بوده باش، به ويژه آنکه بسياري از اين خطبه ها در کتابهاي مشهور ادبيات عرب يافت نمي شود
    عبادت و نیایش در نهج البلاغه

    عبادت و نیایش در نهج البلاغه

    ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
    No image

    حکمت 39 نهج البلاغه : راه شناخت عاقل و احمق

    موضوع حکمت 39 نهج البلاغه درباره "راه شناخت عاقل و احمق" است.
    No image

    توصيه هاى مهم حضرت على(ع) به حاكمان اسلامى

    محبوب ترين امور در نزد حاكم اسلامى بايد رساترين آنها در حق و فراگيرى آنها در عدل و جامع ترين آنها براى رضايت مردم جامعه باشد . حضرت در اين دستور و قانون اصلى ، سه حقيقت پر اهميت را بيان مى فرمايد : الف ) اظهار حق و اجراى آن ب ) اظهار عدالت و اجراى آن ج ) در نظر گرفتن رضايت مردم در اجراى امور اجتماعى .
    Powered by TayaCMS