1- تفسير القمي جَعْفَرُ بْنُ أَحْمَدَ عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا صُمٌّ وَ بُكْمٌ فِي الظُّلُماتِ مَنْ يَشَأِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَ مَنْ يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع نَزَلَتْ فِي الَّذِينَ كَذَّبُوا فِي أَوْصِيَائِهِمْ صُمٌّ وَ بُكْمٌ كَمَا قَالَ اللَّهُ فِي الظُّلُماتِ مَنْ كَانَ مِنْ وُلْدِ إِبْلِيسَ فَإِنَّهُ لَا يُصَدِّقُ بِالْأَوْصِيَاءِ وَ لَا يُؤْمِنُ بِهِمْ أَبَداً وَ هُمُ الَّذِينَ أَضَلَّهُمُ اللَّهُ وَ مَنْ كَانَ مِنْ وُلْدِ آدَمَ آمَنَ بِالْأَوْصِيَاءِ وَ هُمْ عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ قَالَ وَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ كَذَّبُوا بِآياتِنا كُلِّها فِي بَطْنِ الْقُرْآنِ أَنْ كَذَّبُوا بِالْأَوْصِيَاءِ كُلِّهِمْ. [1]
ابو حمزه گفت: از امام باقر عليه السّلام درباره آيه «وَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنا صُمٌّ وَ بُكْمٌ فِي الظُّلُماتِ مَنْ يَشَأِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَ مَنْ يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ» [2] {و كسانى كه آيات ما را دروغ پنداشتند در تاريكي‌ها[ى كفر] كر و لالند هر كه را خدا بخواهد گمراهش مى‌گذارد و هر كه را بخواهد بر راه راست قرارش مى‌دهد} پرسیدم. فرمود: درباره كسانى نازل شده كه اوصيای خود را تكذيب کردند، «صُمٌّ وَ بُكْمٌ» همان طور كه خداوند فرموده «فِي الظُّلُماتِ»، در تاريكي‌ها به سر مى‌برند. كسى كه از فرزندان شيطان باشد، هرگز اوصياء را تصديق نخواهد كرد و به آنها ايمان نمى‌آورد و آنها کسانی هستند که خدا گمراهشان نموده و كسی كه از فرزندان آدم باشد، ايمان به اوصياء مى‌آورد و آنها در راه راست قرار دارند. گفت و شنيدم که مي‌فرمود: «كَذَّبُوا بِآياتِنا» منظور تمام آيات است، و در باطن قرآن يعنى تمام اوصياء را تكذيب كردند.
2- تفسير القمي وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ الْأَئِمَّةُ وَ الدَّلِيلُ عَلَى ذَلِكَ قَوْلُ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع مَا لِلَّهِ آيَةٌ أَكْبَرُ مِنِّي. [3]
در تفسیر قمی درباره «وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونَ» [4] {و كسانى كه از آيات ما غافلند} مي‌گويد: منظور اميرالمؤمنين و ائمه هستند و دليل آن، فرمايش اميرالمؤمنين عليه السّلام است كه فرمود: خدا آيه‌اى بزرگ‌تر از من ندارد.
3- تفسير القمي الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ هِلَالٍ عَنْ أُمَيَّةَ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ دَاوُدَ بْنِ كَثِيرٍ الرَّقِّيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ وَ ما تُغْنِي الْآياتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا يُؤْمِنُونَ قَالَ الْآيَاتُ الْأَئِمَّةُ وَ النُّذُرُ الْأَنْبِيَاءُ. [5]
امام صادق عليه السّلام درباره آیه «وَ ما تُغْنِي الْآياتُ وَ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا يُؤْمِنُونَ» [6] {و[لى] نشانه‌ها و هشدارها گروهى را كه ايمان نمى‌آورند سود نمى‌بخشد.} فرمود: «آيات» ائمه هستند و «نذر»، انبياء.
4- تفسير القمي سَيُرِيكُمْ آياتِهِ فَتَعْرِفُونَها قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةُ ع إِذَا رَجَعُوا يَعْرِفُهُمْ أَعْدَاؤُهُمْ إِذَا رَأَوْهُمْ. [7]
تفسیر قمی درباره آیه «سَيُرِيكُمْ آياتِهِ فَتَعْرِفُونَها» [8] {به زودى آياتش را به شما نشان خواهد داد و آن را خواهيد شناخت} گفته است: منظور اميرالمؤمنين و ائمه هستند، وقتى رجعت کنند دشمنانشان زمانی که آنها را ببینند، مي‌شناسند
5- تفسير القمي بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ قَالَ هُمُ الْأَئِمَّةُ ع قَوْلُهُ وَ ما يَجْحَدُ بِآياتِنا يَعْنِي مَا يَجْحَدُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ الْأَئِمَّةَ ع إِلَّا الْكافِرُونَ. [9]
تفسیر قمی درباره «بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ» [10] {بلكه [قرآن] آياتى روشن در سينه‌هاى كسانى است كه علم [الهى] يافته‌اند} مي‌گويد: آنها ائمه هستند و آيه «وَ ما يَجْحَدُ بِآياتِنا إلّا الکافِرون»، يعنى اميرالمؤمنين و ائمه عليهم السّلام را جز کافران انکار نمی کنند.
توضيح علامه مجلسی: اينكه به امامان عليهم السّلام «آيات» اطلاق شده، به این جهت است که آنها علامت‌ها و نشانه‌های بزرگ و واضح براى عظمت خدا و قدرت و علم و لطف و رحمت او هستند.