مسواک زدن

مسواک زدن

1- الأمالي للصدوق عَنْ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ عَنِ الْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ عَنِ الصَّادِقِ ع قَالَ: عَلَيْكُمْ بِالسِّوَاكِ فَإِنَّهَا مَطْهَرَةٌ وَ سُنَّةٌ حَسَنَةٌ.[1]

امام صادق علیه السّلام فرمود: بر شما باد به مسواك كه پاك‌كننده است و سنت خوبى است.

2- الأمالي للصدوق فِي مَنَاهِي النَّبِيِّ ص أَنَّهُ قَالَ: مَا زَالَ جَبْرَئِيلُ يُوصِينِي بِالسِّوَاكِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنَّهُ سَيَجْعَلُهُ فَرِيضَةً. [2]

پيغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: جبرئيل پيوسته مرا سفارش كرد به مسواک زدن، تا جایی که گمان بردم آن را واجب خواهد كرد.

3- علل الشرائع عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ لَوْ لَا أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لَأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ مَعَ كُلِّ صَلَاةٍ. [3]

امام باقر علیه السّلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل فرمود: اگر بر امتم سخت نبود، به مسواک زدن با هر نمازى فرمانشان مي دادم.

4- علل الشرائع عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ أَبِي بَكْرِ بْنِ أَبِي سَمَّالٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‌ إِذَا قُمْتَ بِاللَّيْلِ فَاسْتَكْ فَإِنَّ الْمَلَكَ يَأْتِيكَ فَيَضَعُ فَاهُ عَلَى فِيكَ فَلَيْسَ مِنْ حَرْفٍ تَتْلُوهُ وَ تَنْطِقُ بِهِ إِلَّا صَعِدَ بِهِ إِلَى السَّمَاءِ فَلْيَكُنْ فُوكَ طَيِّبَ الرِّيحِ‌.[4]

امام صادق علیه السّلام فرمود: چون شب [برای نماز شب] برخاستى، مسواك بزن كه فرشته در برت آيد و دهانش را به دهانت گزارد و حرفى نخوانى جز آنكه آن را به آسمان رساند و بايد دهانت خوشبو باشد.

5- علل الشرائع عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْأَشْعَرِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ الرَّازِيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَزِيدَ الرَّازِيِّ عَنْ أَبِي الْبَخْتَرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ لَمَّا دَخَلَ النَّاسُ فِي الدِّينِ أَفْوَاجاً أَتَتْهُمُ الْأَزْدُ أَرَقُّهَا قُلُوباً وَ أَعْذَبُهَا أَفْوَاهاً قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ ص هَذِهِ أَرَقُّهَا قُلُوباً عَرَفْنَاهُ فَلِمَ صَارَتْ أَعْذَبَهَا أَفْوَاهاً قَالَ لِأَنَّهَا كَانَتْ تَسْتَاكُ قَالَ وَ قَالَ جَعْفَرٌ ع لِكُلِّ شَيْ‌ءٍ طَهُورٌ وَ طَهُورُ الْفَمِ السِّوَاكُ‌.[5]

امام صادق علیه السّلام روایت نمود که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: چون مردم فوج فوج به دين در آمدند، تيره «ازد» هم آمدند كه دل نازك‌ترین آنان بودند و شيرين‌دهان‌ترین همه. گفته شد: يا رسول الله! نازك دلى آنها را دانسته‌ايم، اما چرا شيرين‌دهان‌ترند؟ فرمود: چون مسواك مي زنند. امام صادق علیه السّلام فرمود: هر چيزى را پاك‌كننده‌اي است و پاك‌كننده دهان، مسواك است.

6- قرب الإسناد عَنْ عَلِيٍّ عَنْ أَخِيهِ ع قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ يَسْتَاكُ بِيَدِهِ إِذَا قَامَ فِي الصَّلَاةِ صَلَاةِ اللَّيْلِ وَ هُوَ يَقْدِرُ عَلَى السِّوَاكِ قَالَ إِذَا خَافَ الصُّبْحَ فَلَا بَأْسَ‌.[6]

از امام کاظم علیه السلام درباره كسى كه براى نماز شب با دست مسواك كند در حالی که به مسواك دسترسى دارد سؤال شد. فرمود: اگر بيم دارد كه صبح شود عیبی ندارد.

7- الخصال‌ فِيمَا أَوْصَى بِهِ النَّبِيُّ ص إِلَى عَلِيٍّ ع يَا عَلِيُّ ثَلَاثٌ يَزِدْنَ فِي الْحِفْظِ وَ يُذْهِبْنَ السُّقْمَ اللُّبَانُ وَ السِّوَاكُ وَ قِرَاءَةُ الْقُرْآنِ‌.[7]

در سفارش‌های پيغمبر صلی الله علیه و آله به على علیه السّلام آمده است: اى على! سه چیز به قوه حافظه بیفزايند و بيمارى را ببرند: كُندُر، مسواك و خواندن قرآن.

8- الخصال عَنِ ابْنِ الْمُتَوَكِّلِ عَنْ عَلِيٍّ عَنْ أَخِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَيْدٍ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ ع عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ: أَرْبَعٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلِينَ الْعِطْرُ وَ النِّسَاءُ وَ السِّوَاكُ وَ الْحِنَّاءُ. [8]

پيغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: چهار چیز از سنت رسولان الهی است: عطر، زنان، مسواك، و حنا.

9- أَقُولُ، قَدْ مَضَى فِي بَابِ جَوَامِعِ الْمَسَاوِي وَ غَيْرِهِ أَنَّهُ قِيلَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَ تَرَى هَذَا الْخَلْقَ كُلَّهُ مِنَ النَّاسِ فَقَالَ أَلْقِ مِنْهُمُ التَّارِكَ لِلسِّوَاكِ إِلَى آخِرِ مَا قَالَ‌.[9]

به امام صادق علیه السّلام گفته شد: به نظر شما همه اين خلق آدمند؟ فرمود: ترك کننده مسواك را كنار بزن و...تا آخر حدیث.

10- الخصال عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدٍ الْعَطَّارِ عَنِ الْأَشْعَرِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنِ الْيَقْطِينِيِّ عَنِ الدِّهْقَانِ عَنْ دُرُسْتَ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: فِي السِّوَاكِ اثْنَتَا عَشْرَةَ خَصْلَةً هُوَ مِنَ السُّنَّةِ وَ هُوَ مَطْهَرَةٌ لِلْفَمِ وَ مَجْلَاةٌ لِلْبَصَرِ وَ يُرْضِي الرَّحْمَنَ وَ يُبَيِّضُ الْأَسْنَانَ وَ يَذْهَبُ بِالْحَفْرِ وَ يَشُدُّ اللِّثَةَ وَ يُشَهِّي الطَّعَامَ وَ يَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَ يَزِيدُ فِي الْحِفْظِ وَ يُضَاعِفُ الْحَسَنَاتِ وَ يُفَرِّحُ الْمَلَائِكَةَ. [10]

امام صادق علیه السّلام فرمود: در مسواك دوازده خصلت است: از سنت است، پاك‌كننده دهان است، روشن کننده ديده است، خشنودى خدای رحمان را در بر دارد، دندان‌ها را سفيد كند، زردی و بوی بد دندان را ببرد، لثه را سخت كند، ميل به خوراك آورد، بلغم را بِبَرد، قوه حافظه را افزایش دهد، حسنات را چند برابر كند و مایه خرسندى فرشته‌ها است.

11- الخصال الْأَرْبَعُمِائَةِ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع‌ السِّوَاكُ مِنْ مَرْضَاةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ سُنَّةٌ لِلنَّبِيِّ ص وَ مَطْيَبَةٌ لِلْفَمِ‌.[11]

امير مؤمنان علیه السّلام فرمود: مسواك، خشنودى خدای عزوجل، سنت پيغمبر صلی الله علیه و آله و خوشبو كننده دهان است.

12- ثواب الأعمال عَنِ ابْنِ الْوَلِيدِ عَنِ الصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ عَنْ مُصَدِّقٍ عَنْ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع‌ لَوْ يَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِي السِّوَاكِ لَأَبَاتُوهُ مَعَهُمْ فِي لِحَافٍ‌.[12]

امام باقر علیه السّلام فرمود: اگر مردم خاصيت مسواك را مى‌دانستند، آن را تا صبح با خود زير لحاف مي داشتند.

13- ثواب الأعمال عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحِمْيَرِيِّ عَنِ ابْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ عَنْ أَبِيهِ يَحْيَى عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: السِّوَاكُ يَذْهَبُ بِالْبَلْغَمِ وَ يَزِيدُ فِي الْحِفْظِ. [13]

امام باقر علیه السّلام فرمود: مسواک زدن بلغم را می برد و قوه حافظه را می افزايد.

14- المحاسن عَنْ مَنْصُورِ بْنِ الْعَبَّاسِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ الْمَدَائِنِيِّ عَنْ عَبْدِ الْوَهَّابِ عَنِ الصَّبَّاحِ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: شَكَتِ الْكَعْبَةُ إِلَى اللَّهِ مَا تَلْقَى مِنْ أَنْفَاسِ الْمُشْرِكِينَ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهَا أَنْ قِرِّي كَعْبَةُ فَإِنِّي أُبْدِلُكِ بِهِمْ قَوْماً يَتَخَلَّلُونَ بِقُضْبَانِ الشَّجَرِ فَلَمَّا بَعَثَ اللَّهُ مُحَمَّداً ص أَوْحَى إِلَيْهِ مَعَ جَبْرَئِيلَ بِالسِّوَاكِ وَ الْخِلَالِ‌.[14]

امام باقر علیه السّلام فرمود: خانه كعبه از نفس مشرکین به درگاه خداى تعالى شكايت كرد؛ خدا بدو وحى كرد كه: اى كعبه! چشمت روشن باد كه من به جای آنها قومی بر انگیزم که خلال به كار برند. چون خدا پيغمبر را برانگيخت، توسط جبرئيل به او وحى كرد به مسواك و خلال.

15- المحاسن عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‌ نَزَلَ جَبْرَئِيلُ بِالسِّوَاكِ وَ الْخِلَالِ وَ الْحِجَامَةِ. [15]

امام صادق علیه السلام فرمود: جبرئيل فرود آمد، با [دستور] مسواك و خلال و حجامت.

16- المحاسن عَنْ أَبِي سُمَيْنَةَ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبَانٍ الْحَنَّاطِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ نَظِّفُوا طَرِيقَ الْقُرْآنِ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ ص وَ مَا طَرِيقُ الْقُرْآنِ قَالَ أَفْوَاهُكُمْ قِيلَ بِمَا ذَا قَالَ بِالسِّوَاكِ‌.[16]

امام صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: راه قرآن را پاكيزه داريد. گفته شد: يا رسول الله! راه قرآن چيست؟ فرمود: دهان‌هاى شما. گفته شد: با چه؟ فرمود: با مسواك زدن.

17- المحاسن عَنِ ابْنِ الْحَكَمِ عَنْ عِيسَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ أَفْوَاهُكُمْ طَرِيقٌ مِنْ طُرُقِ رَبِّكُمْ فَأَحَبُّهَا إِلَى اللَّهِ أَطْيَبُهَا رِيحاً فَطَيِّبُوهَا بِمَا قَدَرْتُمْ عَلَيْهِ‌.[17]

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: دهان‌های شما راهى است به درگاه پروردگار شما و محبوب‌ترین آنها به درگاه خدا، خوشبوترین آنهاست، پس تا می توانيد آن را خوشبو كنيد.

18- المحاسن عَنْ يَحْيَى بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‌ إِنِّي لَأُحِبُّ لِلرَّجُلِ إِذَا قَامَ بِاللَّيْلِ أَنْ يَسْتَاكَ وَ أَنْ يَشَمَّ الطِّيبَ فَإِنَّ الْمَلَكَ يَأْتِي الرَّجُلَ إِذَا قَامَ بِاللَّيْلِ حَتَّى يَضَعُ فَاهُ عَلَى فِيهِ فَمَا خَرَجَ مِنَ الْقُرْآنِ مِنْ شَيْ‌ءٍ دَخَلَ جَوْفَ ذَلِكَ الْمَلَكِ‌.[18]

امام صادق علیه السّلام فرمود: من دوست دارم براى كسى كه شب خيز است مسواك زند و عطرآگين باشد، زيرا فرشته نزد شب زنده دارآيد و دهان به دهان او نهد و آنچه از قرآن می‌خواند، به درون آن فرشته در آيد.

19- المحاسن عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مِنْ أَخْلَاقِ الْأَنْبِيَاءِ السِّوَاكُ‌.[19]

امام صادق علیه السّلام فرمود: مسواک زدن از اخلاق پيغمبران است.

20- المحاسن عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ مَا زَالَ جَبْرَئِيلُ يُوصِينِي بِالسِّوَاكِ حَتَّى خَشِيتُ أَنْ أَدْرَدَ أَوْ أُحْفِيَ‌.[20]

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: جبرئيل پيوسته مرا سفارش به مسواك زدن كرد، تا جایی که ترسيدم دندانهایم بیفتد.

21- المحاسن عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنِ الْمَرْزُبَانِ عَنِ النُّعْمَانِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ مَا لِي أَرَاكُمْ تَدْخُلُونَ عَلَيَّ قُلْحاً مُرْغاً مَا لَكُمْ لَا تَسْتَاكُونَ‌.[21]

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: مرا چه باشد كه می بینم شما با دندان‌های چركين و موى آلوده و آشفته بر من وارد مي شويد؟ چرا شما مسواك نمى‌زنيد؟!

22- المحاسن عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنِ الصَّنْعَانِيِّ رَفَعَهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِعَلِيٍّ فِي وَصِيَّتِهِ عَلَيْكَ بِالسِّوَاكِ عِنْدَ كُلِّ وُضُوءٍ وَ قَالَ بَعْضُهُمْ لِكُلِّ صَلَاةٍ. [22]

رسول خدا صلی الله علیه و آله در سفارش‌هایش به على علیه السّلام فرمود: برتو باد به مسواک زدن در هر وضو، و بنا بر نقلی دیگر: در هر نماز.

23- المحاسن عَنْ أَبِيهِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ مُعَلًّى أَبِي عُثْمَانَ عَنْ مُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنِ السِّوَاكِ بَعْدَ الْوُضُوءِ فَقَالَ الِاسْتِيَاكُ قَبْلَ أَنْ يَتَوَضَّأَ قُلْتُ أَ رَأَيْتَ إِنْ نَسِيَ حَتَّى يَتَوَضَّأَ قَالَ يَسْتَاكُ ثُمَّ يَتَمَضْمَضُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ‌.[23]

معلى بن خنيس گفت: از امام صادق علیه السّلام از مسواک زدن پس از وضو پرسيدم. فرمود: مسواك پيش از وضو است. گفتم: اگر فراموش كرد و وضو گرفت؟ فرمود: مسواك زند و سپس سه بار آب در دهان بگرداند.

24- المحاسن عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع‌ إِذَا تَوَضَّأَ الرَّجُلُ وَ سَوَّكَ ثُمَّ قَامَ فَصَلَّى وَضَعَ الْمَلَكُ فَاهُ عَلَى فِيهِ فَلَمْ يَلْفِظْ شَيْئاً إِلَّا الْتَقَمَهُ وَ زَادَ فِيهِ بَعْضُهُمْ فَإِنْ لَمْ يَسْتَكْ قَامَ الْمَلَكُ جَانِباً يَسْتَمِعُ إِلَى قِرَاءَتِهِ‌.[24]

امير مؤمنان علیه السّلام فرمود: چون كسى مسواك زند و وضو سازد و به نماز ايستد، فرشته دهان به دهانش نهد و او سخنى نگويد جز آنكه فرشته آن را ببلعد. و در برخى نقلها این اضافه هست که: اگر مسواك نكند، فرشته كنارى ايستد و قرائتش را گوش كند.

25- المحاسن عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ رَكْعَتَانِ بِسِوَاكٍ أَفْضَلُ مِنْ سَبْعِينَ رَكْعَةً بِغَيْرِ سِوَاكٍ‌.[25]

امام صادق از پدرانش علیهم السّلام، از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت می کند که فرمود: دو ركعت نماز با مسواک زدن، بهتر است از هفتاد ركعت بى ‌مسواك.

26- المحاسن عَنْ أَبِي الْقَاسِمِ وَ أَبِي يُوسُفَ عَنِ الْقَنْدِيِّ عَنِ ابْنِ سِنَانٍ وَ أَبِي الْبَخْتَرِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: السِّوَاكُ وَ قِرَاءَةُ الْقُرْآنِ مَقْطَعَةٌ لِلْبَلْغَمِ‌.[26]

امام صادق علیه السّلام فرمود: مسواک زدن و خواندن قرآن قطع کننده بلغم هستند.

27- المحاسن عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: السِّوَاكُ يَذْهَبُ بِالدَّمْعَةِ وَ يَجْلُو الْبَصَرَ. [27]

امام صادق علیه السّلام فرمود: مسواک زدن اشك ريزى را از بین ببرد و ديده را روشن كند.

28- المحاسن عَنْ أَبِيهِ عَنْ زَكَرِيَّا عَنْ مُحَمَّدٍ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص كَانَ يُكْثِرُ مِنَ السِّوَاكِ وَ لَيْسَ بِوَاجِبٍ وَ لَا يَضُرُّكَ فَرُطُهُ فَرْطَ الْأَيَّامِ‌.[28]

امام صادق علیه السّلام فرمود: رسول خدا بسيار مسواك مي زد و واجب نيست و زيانی برتو ندارد ترک آن در «فرط الایام»[29].

29- المحاسن عَنْ بَعْضِ مَنْ رَوَاهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنِ اسْتَاكَ فَلْيَتَمَضْمَضْ‌.[30]

امام صادق علیه السّلام فرمود: هر کس كه مسواك زد، مضمضه كند. (آب در دهان بگرداند.)

30- مكارم الأخلاق‌ كَانَ النَّبِيُّ ص إِذَا اسْتَاكَ اسْتَاكَ عَرْضاً وَ كَانَ يَسْتَاكُ كُلَّ لَيْلَةٍ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مَرَّةً قَبْلَ نَوْمِهِ وَ مَرَّةً إِذَا قَامَ مِنْ نَوْمِهِ إِلَى وِرْدِهِ وَ مَرَّةً قَبْلَ خُرُوجِهِ إِلَى صَلَاةِ الصُّبْحِ وَ كَانَ يَسْتَاكُ بِالْأَرَاكِ أَمَرَهُ بِذَلِكَ جَبْرَئِيلُ‌.[31]

پيغمبر صلی الله علیه و آله دندان‌ها را به پهنا مسواك ‌می‌زد، (بالا به پایین)، و هر شب سه بار مسواك مي زد؛ يك بار قبل از خواب و بار دوم‌ پس از بيدار شدن براى نماز شب و بار سوم قبل از بيرون رفتن براى نماز صبح (در مسجد) و با چوب اراك (درختى است در حجاز كه چوبهايش را اكنون هم براى مسواك بكار مى‌برند) مسواك مى‌نمود، جبرئيل او را به اين كار امر كرده بود.

31- مكارم الأخلاق قَالَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ع‌ أَكْلُ الْأُشْنَانِ يُذِيبُ الْبَدَنَ وَ التَّدَلُّكُ بِالْخَزَفِ يُبْلِي الْجَسَدَ وَ السِّوَاكُ فِي الْخَلَاءِ يُورِثُ الْبَخَرَ. [32]

امام كاظم علیه السّلام فرمود: خوردن اشنان بدن را ذوب كند و سفال به بدن ماليدن بدن را مى‌فرسايد و مسواک زدن در بيت الخلاء، گند دهان آورد.

32- مكارم الأخلاق عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ: السِّوَاكُ يَزِيدُ الرَّجُلَ فَصَاحَةً. [33]

از پيغمبر صلی الله علیه و آله روایت است كه فرمود: مسواک زدن فصاحت را بيفزايد.

33- مكارم الأخلاق وَ قَالَ ص‌ إِذَا صُمْتُمْ فَاسْتَاكُوا بِالْغَدَاةِ وَ لَا تَسْتَاكُوا بِالْعَشِيِّ فَإِنَّهُ لَيْسَ مِنْ صَائِمٍ تَيْبَسُ شَفَتَاهُ بِالْعَشِيِّ إِلَّا كَانَ نُوراً بَيْنَ عَيْنَيْهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. [34]

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: چون روزه داريد، صبح مسواك كنيد و عصر مسواك نكنيد، زيرا روزه دارى نباشد كه لبانش در شبانگاه خشك شود، جز آنكه نورى باشد ميان دو چشمش تا روز قيامت.

34- مكارم الأخلاق وَ قَالَ ص‌ نِعْمَ السِّوَاكُ الزَّيْتُونُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ وَ يَذْهَبُ بِالْحَفْرِ وَ هُوَ سِوَاكِي وَ سِوَاكُ الْأَنْبِيَاءِ قَبْلِي. [35]

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: چه خوب است مسواك از چوب زيتون، این درخت با بركت که چرك لثه را ببرد و آن مسواك من و پيمبران پيشین بوده است.

35- مكارم الأخلاق وَ قَالَ ع‌ أَرْبَعٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلِينَ الْخِتَانُ وَ التَّعَطُّرُ وَ النِّكَاحُ وَ السِّوَاكُ. [36]

و فرمود: چهارچیز از سنت رسولان الهی است: ختنه کردن، عطر زدن، نكاح کردن و مسواک زدن.

36- مكارم الأخلاق مِنْ كِتَابِ رَوْضَةِ الْوَاعِظِينَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى ع‌ لَا يَسْتَغْنِي شِيعَتُنَا عَنْ أَرْبَعٍ عَنْ خُمْرَةٍ يُصَلِّي عَلَيْهَا وَ خَاتَمٍ يَتَخَتَّمُ بِهِ وَ سِوَاكٍ يَسْتَاكُ بِهِ وَ سُبْحَةٍ مِنْ طِينِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فِيهَا ثَلَاثٌ وَ ثَلَاثُونَ حَبَّةً مَتَى قَلَّبَهَا ذَاكِراً لِلَّهِ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ حَبَّةٍ أَرْبَعِينَ حَسَنَةً وَ إِذَا قَلَّبَهَا سَاهِياً يَعْبَثُ بِهَا كَتَبَ اللَّهُ لَهُ عِشْرِينَ حَسَنَةً. [37]

امام كاظم علیه السّلام فرمود: شيعه ما از چهار چيز بى‌نياز نباشند: حصیری از نخل خرما كه روى آن نماز كنند؛ انگشترى كه به انگشت كنند؛ مسواكى كه با آن مسواك زنند؛ تسبيح تربت امام حسين با سى و سه دانه كه هر گاه آن را در ذكر خدا بگردانند، خدا به ازای هر دانه برايشان چهل حسنه بنويسد، و چون آن را در حال غفلت بگرداند، خدا برايش‌ بيست حسنه بنويسد.

37- مكارم الأخلاق وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع‌ ...يُكْرَهُ السِّوَاكُ فِي الْحَمَّامِ لِأَنَّهُ يُورِثُ وَبَاءَ الْأَسْنَانِ. [38]

امام باقر علیه السّلام فرمود: مسواک زدن در حمام مکروه است زيرا سبب ريزش دندان‌ها شود.

38- مكارم الأخلاق وَ قَالَ الْبَاقِرُ ع‌ السِّوَاكُ لَا تَدَعْهُ فِي كُلِّ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ وَ لَوْ أَنْ تُمِرَّهُ مَرَّةً وَاحِدَةً. [39]

امام باقر علیه السّلام فرمود: مسواک زدن را در هر سه روز وامگذار، اگرچه با كشیدن يك بار مسواك باشد.

39- مكارم الأخلاق وَ فِي وَصِيَّةِ النَّبِيِّ ص لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع‌ يَا عَلِيُّ عَلَيْكَ بِالسِّوَاكِ وَ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ لَا تُقِلَّ مِنْهُ فَافْعَلْ فَإِنَّ كُلَّ صَلَاةٍ تُصَلِّيهَا بِالسِّوَاكِ تَفْضُلُ عَلَى الَّتِي تُصَلِّيهَا بِغَيْرِ سِوَاكٍ أَرْبَعِينَ يَوْماً. [40]

در سفارش پيغمبر صلی الله علیه و آله به على علیه السّلام آمده است: اى على! بر تو باد به مسواک زدن، و اگر بتوانى از آن كم نکن و انجام بده كه هر نماز را با مسواک زدن بخوانى، بهتر است از نماز چهل روز بى ‌مسواك.

40- مكارم الأخلاق عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع‌ السِّوَاكُ عَلَى الْمَقْعَدَةِ يُورِثُ الْبَخَرَ. [41]

امام صادق علیه السّلام فرمود: مسواک زدن در حال مدفوع کردن، باعث گند دهان باشد.

41- مكارم الأخلاق عَنِ الصَّادِقِ ع عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع قَالَ: ثَلَاثٌ يَذْهَبْنَ بِالْبَلْغَمِ وَ يَزِدْنَ فِي الْحِفْظِ السِّوَاكُ وَ الصَّوْمُ وَ قِرَاءَةُ الْقُرْآنِ‌.[42]

امام صادق از پدرش، از اميرالمؤمنين علیهم السّلام روایت می کند که فرمود: سه چیز بلغم را ببرد و حافظه را بیفزايد: مسواک زدن، روزه گرفتن و خواندن قرآن.

42- تحف العقول عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ: يَا عَلِيُّ عَلَيْكَ بِالسِّوَاكِ فَإِنَّ فِي السِّوَاكِ مَطْهَرَةً لِلْفَمِ وَ مَرْضَاةً لِلرَّبِّ وَ مَجْلَاةً لِلْعَيْنِ وَ الْخِلَالُ يُحَبِّبُكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ فَإِنَّ الْمَلَائِكَةَ تَتَأَذَّى بِرِيحِ مَنْ لَا يَتَخَلَّلُ بَعْدَ الطَّعَامِ‌.[43]

پيغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: اى على! بر تو باد به مسواك کردن كه مسواک زدن، پاكيزگى دهان است، و خشنودى پروردگار، و روشنى چشم. و خلال كردن تو را محبوب فرشته‌ها سازد، زيرا فرشته‌ها رنج برند از بوى آن کس که پس از خوردن، خلال نكند.

43- نَوَادِرُ الرَّاوَنْدِيِّ، بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ آبَائِهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ أَتَانِي جَبْرَئِيلُ ع فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ كَيْفَ نَنْزِلُ عَلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ لَا تَسْتَاكُونَ وَ لَا تَسْتَنْجُونَ بِالْمَاءِ وَ لَا تَغْسِلُونَ بَرَاجِمَكُمْ. [44]

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: جبرئيل به سوی من آمد و گفت: اى محمد! چگونه بر شما فرود آيم با اينكه شما مسواك نكنيد طهارت با آب نداريد، و بند انگشتان خود را (كه محل جمع شدن آلودگى‌هاست) نمى‌شوييد؟!

44- الأمالي للشيخ الطوسي عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ وَهْبَانَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ حُبْشٍ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى وَ جَعْفَرِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي غُنْدَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: عَلَيْكُمْ بِالسِّوَاكِ فَإِنَّهُ يُذْهِبُ وَسْوَسَةَ الصَّدْرِ. [45]

امام صادق علیه السّلام فرمود: بر شما باد به مسواک زدن كه وسوسه دل را ببرد.

45- دَعَوَاتُ الرَّاوَنْدِيِّ، قَالَ النَّبِيُّ ص‌ اسْتَاكُوا عَرْضاً وَ لَا تَسْتَاكُوا طُولًا وَ قَالَ التَّشْوِيصُ بِالْإِبْهَامِ وَ الْمُسَبِّحَةِ عِنْدَ الْوُضُوءِ السِّوَاكُ وَ الدُّعَاءُ عِنْدَ السِّوَاكِ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي حَلَاوَةَ نِعْمَتِكَ وَ أَذِقْنِي بَرْدَ رَوْحِكَ وَ أَطْلِقْ لِسَانِي بِمُنَاجَاتِكَ وَ قَرِّبْنِي مِنْكَ مَجْلِساً وَ ارْفَعْ ذِكْرِي فِي الْأَوَّلِينَ اللَّهُمَّ يَا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ وَ يَا أَجْوَدَ مَنْ أَعْطَى حَوِّلْنَا مِمَّا تَكْرَهُ إِلَى مَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى وَ إِنْ كَانَتِ الْقُلُوبُ قَاسِيَةً وَ إِنْ كَانَتِ الْأَعْيُنُ جَامِدَةً وَ إِنْ كُنَّا أَوْلَى بِالْعَذَابِ فَأَنْتَ أَوْلَى بِالْمَغْفِرَةِ اللَّهُمَّ أَحْيِنِي فِي عَافِيَةٍ وَ أَمِتْنِي فِي عَافِيَةٍ. [46]

پيغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: دندان‌ها را به پهنا مسواك كنيد، نه به طول آنها. و فرمود: كشيدن انگشت ابهام و مسبحه به دندان‌ها هنگام وضو گرفتن، مسواک زدن است و دعای هنگام مسواک زدن اين است: «بار خدایا! به من شيرينى نعمتت را روزى كن و به من بچشان خنكى نسيم رحمتت را، و زبانم را به مناجاتت روان ساز، و مرا به خود نزديك كن و نامم را در اولين بلند كن. بار خدايا! اى بهترين درخواست‌شده‌ها و بخشنده‌ترین بخشنده‌ها! مرا از آنچه بد دارى به آنچه دوست دارى برگردان، اگر چه دل‌ها سخت و ديده‌ها بى‌اشكند. و اگر ما سزاوارتريم به عذاب، تو سزاوارترى به آمرزش. بار خدايا! مرا در عافيت زنده دار و در عافيت بميران.

46- كِتَابُ الْإِمَامَةِ وَ التَّبْصِرَةِ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ السِّوَاكُ شَطْرُ الْوُضُوءِ وَ الْوُضُوءُ شَطْرُ الْإِيمَانِ. [47]

امام صادق از پدرانش علیهم السّلام، از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کرد که فرمود: مسواک زدن نيمى از وضو است و وضو نيمى از ايمان.

 



[1] . بحار 73/126/1

[2] . بحار 73/126/2

[3] . بحار 73/126/3

[4] . بحار 73/126/4

[5] . بحار 73/127/5

[6] . بحار 73/127/6

[7] . بحار 73/127/8

[8] . بحار 73/127/9

[9] . بحار 73/127/11

[10] . بحار 73/129/14

[11] . بحار 73/129/15

[12] . بحار 73/130/17

[13] . بحار 73/130/18

[14] . بحار 73/130/20

[15] . بحار 73/130/21

[16] . بحار 73/130/22

[17] . بحار 73/131/23

[18] . بحار 73/131/24

[19] . بحار 73/131/25

[20] . بحار 73/131/26

[21] . بحار 73/132/29

[22] . بحار 73/132/30

[23] . بحار 73/132/32

[24] . بحار 73/132/33

[25] . بحار 73/133/34

[26] . بحار 73/133/40

[27] . بحار 73/133/42

[28] . بحار 73/134/44

[29] . از سه تا پانزده روز را فرط الایام گویند.

[30] . بحار 73/134/45

[31] . بحار 73/135/47

[32] . بحار 73/135/48

[33] . بحار 73/135/48

[34] . بحار 73/135/48

[35] . بحار 73/135/48

[36] . بحار 73/135/48

[37] . بحار 73/135/48

[38] . بحار 73/136/48

[39] . بحار 73/137/48

[40] . بحار 73/137/48

[41] . بحار 73/138/48

[42] . بحار 73/138/48

[43] . بحار 73/139/50

[44] . بحار 73/139/51

[45] . بحار 73/139/52

[46] . بحار 73/139/53

[47] . بحار 73/140/54

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

No image

آفرينش اهل بيت (ع) در نهج البلاغه

يكى از پژوهش گران سنّى، نيكو و دادگرانه سخن گفته، آن جا كه گويد:هر كس يكى از اصحاب پيامبر را بر ديگر اصحاب برترى دهد، منظور او به يقين برترى دادن بر على نيست؛ زيرا على از اهل بيت پيامبر است.پس برترين آفريدگان بعد از حضرت محمّد صلى اللّه عليه و آله خاندان او هستند، و اين، همان واقعيّت و حقيقت است؛ زيرا آنان مانند پيامبر بر تمامى پيامبران الاهى برترى جستند و آنان مهتر آفريدگان در آفرينش، اخلاق و كمالات هستند.
 نگاهی به مسأله حساس امامت در نهج البلاغه

نگاهی به مسأله حساس امامت در نهج البلاغه

احتمالا بتوان از این سخن دردمندانه این نکته را به دست آورد که اهمیت امامت فقط در مدیریت جامعه نیست بلکه در مقام فهم دین نیز بسیار حائز اهمیت است که البته طبق دلایل بسیار متقن ائمه اهل بیت (علیهم السلام) از علمی خدایی بهره مند هستند کما اینکه این مساله را می توان از این سخن حضرت نیز به دست آورد ان احق الناس بهذا الامر اقواهم علیه و اعلیهم بامر الله فیه سزاوارترین مردم به امر حکمرانی تواناترین آنها در این امر و عالمترین آنها به دستور خداوند در مورد حکمرانی است.
 امامت از ديدگاه نهج البلاغه

امامت از ديدگاه نهج البلاغه

اختلاف مذهبي بين مسلمين سه ريشه اصلي دارد. نخستين اختلاف بر سر جانشيني پيامبر اسلام، مسلمانان را به دو دسته شيعه و سني تقسيم کرد.دومين اختلاف مسلمين در اصول دين و مسائل اعتقادي است که سبب پيدايش مکاتب مختلف کلامي گرديد که مهمترين آن ها اشاعره، معتزله، مرجئه و شيعه است. سومين اختلاف در احکام و فروغ دين است که در نتيجه آن مذاهب مختلف فقهي مانند شافعي، حنبلي، مالکي، حنفي و جعفري پديدار شد.
 رهبرى صالح از ديدگاه نهج البلاغه

رهبرى صالح از ديدگاه نهج البلاغه

از موضوعات اساسى و مباحث حياتى نهج البلاغه - كه جملگى از مسائل اساسى جامعه انسانى محسوب مى گردد - مساله امامت و رهبرى است . على (ع) در سخنان و رهنمودهاى ارزنده خويش در نهج البلاغه به بيان ابعاد مختلف اين مساله پرداخته اند:اولا: ضرورت آن را در اجتماع بشرى مطرح فرموده اند؛ثانيا: در ارتباط با همين لزوم و ضرورت رهبرى، به امامت و پيشوايى صالح و حق، و نيز به رهبرى ناشايسته و ناحق پرداخته اند.
 امامت به مفهوم حجت در نهج البلاغه

امامت به مفهوم حجت در نهج البلاغه

اين جمله ها هر چند نامى ولو به طور اشاره از اهل بيت برده نشده است، اما با توجه به جمله هاى مشابهى که در نهج البلاغه درباره اهل بيت آمده است، يقين پيدا مى شود که مقصود، ائمه اهل بيت مى باشند. از مجموع آنچه در اين گفتار از نهج البلاغه نقل کرديم معلوم شد که در نهج البلاغه علاوه بر مساله خلافت و زعامت امور مسلمين در مسائل سياسى، مساله امامت به مفهوم خاصى که شيعه تحت عنوان " حجت " قائل است عنوان شده و به نحو بليغ و رسائى بيان شده است.

پر بازدیدترین ها

 اهل بیت علیهم السلام در نهج البلاغه

اهل بیت علیهم السلام در نهج البلاغه

نهج البلاغه فرهنگ نامه ای است بی مانند که متونش با یک دیگر همگون و همخوان اندو این مساله نشان از جریانات علمی، دانش های دینی و دنیایی این کتاب بزرگ دارد. مهم تر آن که چهره حقیقی، جایگاه و منزلت اهل بیت علیهم السلام را آن گونه که خدا و رسول خواسته است، می نمایاند و با بیش از ده ها عبارت، با صراحت و دلالتی روشن، موقعیت تاریخی امت و نقش آنان را در آینده نشان می دهد.
 رهبرى صالح از ديدگاه نهج البلاغه

رهبرى صالح از ديدگاه نهج البلاغه

از موضوعات اساسى و مباحث حياتى نهج البلاغه - كه جملگى از مسائل اساسى جامعه انسانى محسوب مى گردد - مساله امامت و رهبرى است . على (ع) در سخنان و رهنمودهاى ارزنده خويش در نهج البلاغه به بيان ابعاد مختلف اين مساله پرداخته اند:اولا: ضرورت آن را در اجتماع بشرى مطرح فرموده اند؛ثانيا: در ارتباط با همين لزوم و ضرورت رهبرى، به امامت و پيشوايى صالح و حق، و نيز به رهبرى ناشايسته و ناحق پرداخته اند.
 امامت از ديدگاه نهج البلاغه

امامت از ديدگاه نهج البلاغه

اختلاف مذهبي بين مسلمين سه ريشه اصلي دارد. نخستين اختلاف بر سر جانشيني پيامبر اسلام، مسلمانان را به دو دسته شيعه و سني تقسيم کرد.دومين اختلاف مسلمين در اصول دين و مسائل اعتقادي است که سبب پيدايش مکاتب مختلف کلامي گرديد که مهمترين آن ها اشاعره، معتزله، مرجئه و شيعه است. سومين اختلاف در احکام و فروغ دين است که در نتيجه آن مذاهب مختلف فقهي مانند شافعي، حنبلي، مالکي، حنفي و جعفري پديدار شد.
 نهج البلاغه، بزرگ ترین سند ماندگاری امامت و ولایتʃ)

نهج البلاغه، بزرگ ترین سند ماندگاری امامت و ولایت(3)

اویس کریم؛ در کتاب المعجم الموضوعی لنهج البلاغه، با انتقاد از باب بندی های گذشته و ناقص دانستن آنها، مباحث نهج البلاغه را در 22 باب تقسیم نموده و هر یک چندین فصل دارد و هر فصلی دارای موضوعاتی است که مجموعاً 604 موضوع می شود. عناوین باب های آن چنین است: 1) العقل و العلم؛ 2) الاسلام و الایمان و الیقین و الشرک و الشک؛
No image

آفرينش اهل بيت (ع) در نهج البلاغه

يكى از پژوهش گران سنّى، نيكو و دادگرانه سخن گفته، آن جا كه گويد:هر كس يكى از اصحاب پيامبر را بر ديگر اصحاب برترى دهد، منظور او به يقين برترى دادن بر على نيست؛ زيرا على از اهل بيت پيامبر است.پس برترين آفريدگان بعد از حضرت محمّد صلى اللّه عليه و آله خاندان او هستند، و اين، همان واقعيّت و حقيقت است؛ زيرا آنان مانند پيامبر بر تمامى پيامبران الاهى برترى جستند و آنان مهتر آفريدگان در آفرينش، اخلاق و كمالات هستند.
Powered by TayaCMS