پوشش در ميان اعضاي يک خانواده اسلامي

پوشش در ميان اعضاي يک خانواده اسلامي

مسئله پوشش از بدو خلقت آدم وحوا(علیه السّلام) وجود داشته وامري فطري است. هنگامي که شيطان آنها رابراي خوردن ميوه ممنوعه وسوسه کرد وآن دو از آن ميوه خوردند، خود را عريان يافتند واين برهنگي، موجب شرمساري وپشيماني آنان شد. درنتيجه، برگ هاي درختان را به خود پيچيدند وخويشتن را پوشاندند.

عده اي گمان مي کنند که دربرابر افراد نامحرم بايد حجاب را رعايت کنند، درحالي که اين مسئله دامنه گسترده تري را دربرمي گيرد وافراد خانواده ومحارم را نيز شامل مي شود.اين موضوع دربرخي از خانواده ها اهميت چنداني ندارد وبه اين امر ولوازم آن کمتر پرداخته مي شود.

هرانساني براي خود محدوده وحريمي دارد.«حرم»يا«حريم»به محدوده اي گفته مي شود که متعلق به انسان است ودفاع وحمايت ازآن واجب و احترامش لازم باشد.وارد شدن به حريم شخصي وخصوصي افراد، به ترتيب نسبت ، دردرجه هاي مختلفي قرار مي گيرد ومقدار پوشش رابراي افراد مشخص مي کند.برخي از پوشش ها نيز به منظور احترام به شخص مقابل صورت مي گيرد. حال به مقدار پوشش، لزوم و چرايي بعضي ازحجاب وپوشش ها اشاره مي کنيم.

پوشش هنگام نماز وعبادت دربرابر خداوند متعال

همان گونه که همه مي دانيم، خداوند تنها کسي است که همواره برکارهاي ما شاهد وناظر است وذره اي از حرکت ها ورفتارهاي ما از او پنهان نمي ماندو بر ظاهر ونهانمان از خود ما نيز آگاه تر است. بنابراين، چرا هنگام عبادت بايد خودرا بپوشانيم ونماز وديگر عبادت ها ومناجات هاي خود را با پوشش به جاي آوريم؟ درپاسخ مي گوييم چون دراين هنگام، با نيت قبلي وقلبي، قصد حضور در پيشگاه مالک آسمان ها وزمين را داريم ولازمه تشرف به محضر بزرگان، پوشيدن بهترين لباس هاست. پس چه کسي بزرگ ترو محترم تر ازخداوند قادر قهار؟ بدين ترتيب، براي احترام وعرض ادب به آستان کبريايي او، خود را در پيشگاه مقدسش مي پوشانيم وبا پذيرش حجاب به عبادت او دل مي سپاريم.

پوشش دربرابرنامحرم

نخستين واصلي ترين نوع پوشش است که خداوند به مسلمان امر فرموده است.بيشترين رعايت درحجاب، دربرابر افراد غير هم جنس که محرم انسان نيستند بايد صورت پذيرد.

پوشش در برابر بزرگان

برخي پوشش ها درمقابل بعضي افراد، جنبه احترام به آنها را دارد، مانند روسري به سرکردن عروس خانواده دربرابر مادرشوهر، پدرشوهر وديگر افراد محرم که درميان بعضي از قوم ها وقبيله ها مرسوم است. همچنين دربرخي نقل قول ها آمده است که دختران بزرگان جامعه وافراد بلند پايه ونام آور وقتي مي خواستند خدمت پدرخود بروند، براي احترام، با روسري وچادر نزد او مي رفتند.

پوشش مرد در برابر مرد و پوشش زن در برابر زن

مرد نمي تواند با قصد لذت به بدن مرد ديگر نگاه کند ونگاه کردن زن به بدن زن ديگر نيز با قصد لذت حرام است. امام صادق(علیه السّلام) مي فرمايد: «سزاوار نيست زن مسلمان پيش زنان يهودي ونصراني بي حجاب شود؛ زيرا آنان نزد شوهران خود،اندام او را توصيف مي کنند.»

همچنين ازپيامبر گرامي اسلام(صلی الله علیه و آله) روايت کرده اند که فرموده است:

زن با ايمان با زني که اوصاف او را براي شوهرش، بيان مي کند، هم نشين نمي شود. هرگاه صفات واندام او را براي شوهرش تعريف کرد، مثل اين است که آن مرد به آن زن نگاه کرده است.

پوشش اعضاي خانواده

فرزندان بيشتر از چگونگي پوشش پدر ومادر الگو مي گيرند.پدرومادر نبايد با اين شعار که چهار ديواري اختياري است وبه بهانه اينکه همه خانواده، محرم يکديگرند، هرگونه خواستند، بپوشند وهرچه خواستند، با هم بگويند. چگونگي معاشرت در بين تک تک افراد خانواده هم بايد تابع مقررات ويژه اي باشد. مادر ودختران خانواده بايد از پوشيدن لباس هاي کوتاه وتنگ وآرايش هاي زننده خودداري کنند.

پدر ومادر بايد درحضور فرزندانشان از بيان برخي حرف ها وحرکت هاي تحريک آميز بپرهيزند که اگر جز اين باشد،راه را براي بلوغ جنسي زودرس فرزندانشان ودرنهايت، فساد اخلاقي آنها فراهم مي آورند، به ويژه اگر دراين خانواده اينترنت وماهواره هم به آساني دردسترس باشد.بي شک، دختر وپسري که از اين خانه، خارج و وارد اجتماع مي شوند، هرگز فرزندان يک خانواده قانون مند نيستند که در آنجا وقار ونجابت حرف اول را مي زد و کساني که با هم محرمند، نگاه شيطاني به يکديگر نمي کنند. با اين حال، اگر اين مطلب را بپذيريم که شيطان همواره درحال اغوا و وسوسه کردن انسان هاست، با اين حال وقتي همين انسان هايي که با هم محرم هستند، هرزگي درپيش گيرند وحرمت هايي که بايد محفوظ بمانند، شکسته شود، خواه ناخواه شيطان درجان آنها هم رسوخ مي کند. اين بي بند وباري آنها را تا مرز سقوط اخلاقي پيش مي بردوکم نيستند نمونه هايي از اين دست که در رسانه هاي غربي وصفحه حوادث روزنامه هاي کشور منتشر شده ومي شوند. اگر بي بند وباري واز طرف دو نفر که محرم يکديگر بوده اند، صورت گيرد، بنا به دلايلي، اين عمل به مراتب، شنيع تر وزشت تر ازفساد اخلاقي دونامحرم ومجازات آن بسيار سخت تر ورسوايي آن هم بيشتر است. بنابراين، نوع پوشش زن دربرابر محارم نزديک او مانند پدر وبرادر براساس ميانه روي باشد وبا رعايت حدود اسلامي، درموقعيت هاي مختلف، با رعايت احکام درست آنها عملي شود.

پوشش دربرابر ميهمانان (دوستان وآشنايان)

معمولاً مردان با ايماني که به زندگي خود، علاقه مند و از همسر خود راضي هستند، نوعي غيرت در وجودشان هست که به آنها اين توانايي را مي دهد که تا حد ممکن، از روبه رو شدن همسرشان با مردان غريب ونامحرم جلوگيري کنند. اين افراد در نشست و برخاست هاي خود با ميهمانان، جاهاي جداگانه اي را براي زن ها و مردها در نظر مي گيرند و سفره هاي مردان و زنان را جدا از يکدگير پهن مي کنند و خودشان نيز به افراد نامحرم، توجه و نگاه نمي کنند و همين توقع را نيز از همسرشان دارند.

(حجاب در اسلام،حاج شيخ قوام و شنوي، ص82.)

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

 توحيد و خداشناسى در نهج البلاغه

توحيد و خداشناسى در نهج البلاغه

اوست خدايي كه با همه وسعتي كه رحمتش دارد كيفرش بر دشمنان سخت است و با سختگيري كه دارد رحمتش همه دوستان را فراگرفته است هركس كه با او به مبارزه برخيزد بر او غلبه مي كند هركس دشمني ورزد هلاكش مي سازد هركس با او كينه و دشمني ورزد تيره روزش كند و بر دشمنانش پيروز است هركس به او توكل نمايد او را كفايت كند .
 فرازی از خطبه های نهج البلاغه در باب توحید

فرازی از خطبه های نهج البلاغه در باب توحید

هر چه به ذات شناخته باشد ساخته است و هرچه به خود بر پا نباشد ديگرى اش پرداخته. سازنده است نه با به كار بردن افزار. هر چيز را به اندازه پديد آرد، نه با انديشيدن در كيفيت و مقدار. بى نياز است بى آنكه از چيزى سود برد. با زمان ها همراه نيست و دست افزارها او را يارى ندهد.
 خداشناسی در نهج البلاغه

خداشناسی در نهج البلاغه

پیشوایان دینی، همواره ما را از اندیشیدن در ذات خداوند بزرگ منع کرده اند؛ چرا که عظمت بی پایان حضرت حق، فراتر از آن است که عقل محدود و نارسای بشری به درک و شناخت او دست یابد. در بخشی از کلام امام علی علیه السلام آمده است: «اگر وهم و خیال انسان ها، بخواهد برای درک اندازه قدرت خدا تلاش کند و افکار بلند و دور از وسوسه های دانشمندان، بخواهد ژرفای غیب ملکوتش را در نوردد و قلب های سراسر عشق عاشقان، برای درک کیفیّت صفات او کوشش نماید .
 بررسی توحيد در نهج البلاغه

بررسی توحيد در نهج البلاغه

بدان كه استواران در علم آن كسانى هستند كه اقرار به مجموع آن چه در پس ‍ پرده غيبت است و تفسيرش را نمى دانند، آنان را از اين كه بخواهند به زور از درهايى كه جلو عوالم غيب زده شده است وارد شوند بى نياز كرده است. پس خداوند بزرگ اعتراف آنان را به ناتوانى از رسيدن به آن چه در حيطه دانششان نيست ستود و خود دارى آنان را از غور كردن در آن چه به بحث و جستجو از كنه آن مكلف نشده اند استوارى در علم ناميده
 براهین وجودشناختی و جهان شناختی در نهج البلاغه

براهین وجودشناختی و جهان شناختی در نهج البلاغه

گویی اندیشمندان شرق و غرب، در این راه به مسابقه پرداخته اند، تا دقیق ترین و صحیح ترین و استوارترین برهان وجود شناختی را عرضه کنند. غربی ها در این راه به اعتراف خودشان شکست خورده و علی الظاهر به بن بست رسیده اند.

پر بازدیدترین ها

 فرازی از خطبه های نهج البلاغه در باب توحید

فرازی از خطبه های نهج البلاغه در باب توحید

هر چه به ذات شناخته باشد ساخته است و هرچه به خود بر پا نباشد ديگرى اش پرداخته. سازنده است نه با به كار بردن افزار. هر چيز را به اندازه پديد آرد، نه با انديشيدن در كيفيت و مقدار. بى نياز است بى آنكه از چيزى سود برد. با زمان ها همراه نيست و دست افزارها او را يارى ندهد.
 توحید از دیدگاه قرآن و نهج البلاغهʁ)

توحید از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه(1)

با توجه به این نکته، باید ببینیم که قرآن کریم برای عقائد و معارف مطرح شده از جانب خودش چه دلائلی را مطرح کرده است ؟ و با وجود این شیوه که قرآن از همه گروه ها برهان ودلیل می طلبد، آیا ممکن است که خودش برای مطالب خود دلیل نیاورد؟ و آیا جا دارد که ما برای معارف اسلام، از جای دیگر طلب دلیل کنیم ؟
 براهین وجودشناختی و جهان شناختی در نهج البلاغه

براهین وجودشناختی و جهان شناختی در نهج البلاغه

گویی اندیشمندان شرق و غرب، در این راه به مسابقه پرداخته اند، تا دقیق ترین و صحیح ترین و استوارترین برهان وجود شناختی را عرضه کنند. غربی ها در این راه به اعتراف خودشان شکست خورده و علی الظاهر به بن بست رسیده اند.
 توحید و خداگرایی‏ در نهج البلاغه

توحید و خداگرایی‏ در نهج البلاغه

البته این‏گونه نیست که خداوند با وجود امکان اشراف انسان بر صفاتش او را بازداشته، بلکه روشن است که شناخت جامع موجود نامحدود از سوى یک موجودِ محدود محال است. قدرت او بر اشراف‏بخشیدن به‏انسان در شناخت خود، به این امرِ محال تعلق نمى‏گیرد؛ زیرا غیرخدا همه‏چیز محدودیت دارد و نامحدودکردن محدود ذاتاً محال است.
 توحيد و خداشناسى در نهج البلاغه

توحيد و خداشناسى در نهج البلاغه

اوست خدايي كه با همه وسعتي كه رحمتش دارد كيفرش بر دشمنان سخت است و با سختگيري كه دارد رحمتش همه دوستان را فراگرفته است هركس كه با او به مبارزه برخيزد بر او غلبه مي كند هركس دشمني ورزد هلاكش مي سازد هركس با او كينه و دشمني ورزد تيره روزش كند و بر دشمنانش پيروز است هركس به او توكل نمايد او را كفايت كند .
Powered by TayaCMS