آداب شب زفاف چگونه است؟

آداب شب زفاف چگونه است؟

آداب شب زفاف چگونه است؟

پرسش

لطفاً در مورد شب زفاف توضیح دهید.

پاسخ اجمالی

شب زفاف اولین شب همبستری دو زوجی است که از راه صحیح شرعی با هم دیگر پیمان زناشویی بسته اند. این شب از شب هاى بسیار مهم و مبارک در زندگی هر فردی است. مبارکى آن از این جهت است که در روایت آمده مؤمن با ازدواج و عروسى کردن نیمى از ایمانش تکمیل مى شود. در این شب دعا مستجاب است و فرشتگان براى عروس و داماد رحمت خدا را نازل مى کنند.

در منابع اسلامى آداب فراوانى براى آن ذکر شده است از جمله:.

- زفاف و رفتن به حجله در شب باشد.

- در شب زفاف ابتدا دو رکعت نماز بگزارد و دعای خاصی را بخواند.

- مستحب است عروس نیز وضو بگیرد و دو رکعت نمازبخواند.

- بعد از نماز دستش را جلو سر عروس بگذارد و دعای خاصی را بخواند.

پاسخ تفصیلی

شب زفاف اولین شب همبستری دو زوجی است که از راه صحیح شرعی با همدیگر پیمان زناشویی بسته اند. این شب از شب هاى بسیار مهم و مبارک در زندگی هر فردی است و به همین جهت در منابع اسلامى آداب فراوانى براى آن ذکر شده است. مبارکى آن از این جهت است که در روایت آمده مؤمن با ازدواج و عروسى کردن نیمى از ایمانش تکمیل مى شود. در این شب دعا مستجاب است و فرشتگان براى عروس و داماد رحمت خدا را نازل مى کنند.

آداب روابط زناشویى زن و مرد دو قسم است:

الف. آداب شب زفاف که عبارت است:

1. ابتدا عروس و داماد وضو بگیرد.

2. شستن پای عروس هنگام ورود به خانه داماد: رسول خدا(ص) به امام علی(ع) سفارش فرمود: «ای على! هنگامى که عروس‌ را به خانه خود ‌آوردى‌ کفش او را از پایش بیرون بیاور تا بنشیند (هنگامى که می‌نشیند) و پاى او را با آب بشوى و آن آب را از در خانه تا آخرین نقطه حیاط خانه بریز؛ زیرا اگر چنین کنى خداوند هفتاد هزار نوع تنگدستى را از آن خانه ببرد، و هفتاد هزار نوع برکت وارد کند، و هفتاد رحمت نازل کند که بالین سر عروس بگردند تا این‌که برکتش به همه زوایاى خانه تو برسد، و تا زمانی که آن برکات و رحمت‌ها در خانه است عروس از مشکلات روحی روانی و مرض جذام و برص ایمن باشد».[شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه،‌ محقق و مصحح: غفارى، على اکبر، ج 3، ص 551]

3. گفتن تکبیر در شب زفاف برخلاف مراسم جاهلیت.

4. خواندن دو رکعت نماز پس از گرفتن وضو، با حال خضوع و خشوع و دعاى ذیل که بسیار در سرنوشت عروس و داماد مؤثر است: « ِ اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی إِلْفَهَا وَ وُدَّهَا وَ رِضَاهَا وَ رَضِّنِی بِهَا ثُمَّ اجْمَعْ بَیْنَنَا بِأَحْسَنِ اجْتِمَاعٍ وَ أَسَرِّ ائْتِلَافٍ فَإِنَّکَ تُحِبُّ الْحَلَالَ وَ تَکْرَهُ الْحَرَام‌» خدایا الفت و مودت و رضایت زن را نسبت به من و رضایت مرا نسبت به او، بر من ارزانى دار و میان ما را به بهترین وجه جمع نما و نیکوترین الفت را به ما عطا کن، همانا تو حلال را دوست مى‌دارى و حرام را ،ص زشت مى‌شمارى.(وسایل الشیعه ، ج8 ،ص 134)

5. خواندن دعا و نیایش، که بعد از خواندن نماز زفاف صورت مى‌گیرد.

6. گذاشتن دست داماد بر پیشانى عروس، پس از ورود عروس به اتاق زفاف، داماد دست خویش را در حالى که رو به قبله مى‌ایستد، بر پیشانى عروس مى‌گذارد و براى خود و عروس و اولاد آینده‌اش از وى، دعا مى‌کند. « ْ اللَّهُمَّ بِأَمَانَتِکَ أَخَذْتُهَا وَ بِکَلِمَاتِکَ اسْتَحْلَلْتُ فَرْجَهَا فَإِنْ قَضَیْتَ لِی مِنْهَا وَلَداً فَاجْعَلْهُ مُبَارَکاً سَوِیّاً وَ لَا تَجْعَلْ لِلشَّیْطَانِ فِیهِ شِرْکاً وَ لَا نَصِیباً»

پروردگارا به امانتت او را پذيرفتم و با كلمات تو او را بر خود حلال ساختم، پس اگر فرزندى براى من نصيب كرده ‌اى او را مبارك و سالم و صحيح قرار ده و شيطان را در او با من شريك مساز و نصيبى براى آن قرار مده‌.(من لایحضره الفقیه ،ج 5 ،37)

ب. آداب عمومى زناشویى: «مستحبات»

1. گرفتن وضو.

2. گفتن بسم اللّه.

3. در هنگام جماع تعجیل نکند و زن را براى آن آماده کند تا او هم کاملًا لذت ببرد.

4. جماع در شب‌هاى دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه یا جمعه باشد.

5. جماع را وقتى انجام دهد که زن میل دارد.

بهتر است از همبستری با خصوصیات زیر پرهیز گردد:

1. در شب و روزى که ماه و خورشید گرفته است.

2. هنگام غروب خورشید.

3. هنگام طلوع فجر تا طلوع آفتاب.

4. شب اول ماه غیر از ماه رمضان.

5. در شب آخر ماه.

6. بعد از احتلام در خواب.

7. در اتاقى که بچه‌اى وجود داشته باشد.

8. نگاه کردن به فرج همسر.

9. به صورت عریان.

10. در زیر آسمان.

11. رو به قبله و پشت به قبله.

12. هنگامى که شکم پر است[سفینه البحار، ج 1، ص 181].

13. در جایى که کودکى باشد که به آنها نگاه کند یا سر و صداى آنها را بشنود، هر چند چیزى متوجه نشود.

14. در فرصت بین اذان و اقامه نماز که مخصوص اعمال عبادى است.

15. در شب عید قربان.

16. در شب عید فطر.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

 اشاره حضرت علی(ع) به معلق بودن زمین در فضا

اشاره حضرت علی(ع) به معلق بودن زمین در فضا

امام على عليه السلام : [خداوند] زمين را ايجاد كرد و آن را نگه داشت، بى آن كه وى را مشغول سازد. و آن را بر جايى بدون قرار استوار كرد و بى هيچ پايه اى بر پايش داشت و بى هيچ ستونى برافراشتش و آن را از كجى و انحراف نگاه داشت و از افتادن و شكافتن آن جلوگيرى كرد .
 نحوه تشکیل جو زمین از دیدگاه مولا علی (ع) در نهج البلاغه

نحوه تشکیل جو زمین از دیدگاه مولا علی (ع) در نهج البلاغه

و آبهای ساکن را به مواج سرکش برگردانید تا آنجا که آبها روی هم قرار گرفتند و چون قله های بلند کوهها بالا آمدند امواج تند کف های برآمده از آبها را در هوای باز و فضای گسترده بالا بردند تا جایی که از آن هفت آسمان پدید آمد.آسمان پایین را چون موج مهار شده و آسمان بالا را مانند سقف استوار قرار داد.
 انسان شناسی

انسان شناسی

آنگاه از روحی که آفرید در آن دمید تا به صورت انسانی زنده درآمد، دارای نیروی اندیشه، که وی را به تلاش اندازد، و دارای افکاری که در دیگر موجودات، تصرّف نماید. به انسان اعضاء و جوار حی بخشید، که در خدمت او باشند، و ابزاری عطا فرمود، که آنها را در زندگی بکار گیرد،
 علي(عليه السّلام) و انسان شناسي قرآني

علي(عليه السّلام) و انسان شناسي قرآني

طرفداران اين انديشه از گذشته اي دور با روش ها و متدهاي گوناگون در پي شناخت نهاد آدمي هستند. آنها گاه از گزاره هاي ديني مدد مي گيرند و گاه تجربه، عقل و عرفان را به ياري مي طلبند. گروهي از ايشان انسان را ذاتاً خوب معرفي مي کنند و عده اي ذات انسان را بد و شرور نشان مي دهند و بعضي انسان را هم خوب و هم بد مي خوانند.
 انسان شناسی از منظر نهج البلاغه

انسان شناسی از منظر نهج البلاغه

نهج البلاغه یک شاهکار ادبی در تعلیمات اسلامی است که در آن توجه به عزّت و کرامت انسان و سلامت عقل و روان از اهمیت بسزایی برخوردار است. سخنان حکمت آمیز این کتاب که با عقل و اندیشه آدمی سروکار دارند حقایق بسیار متعالی و معانی بسیار ژرفی را در مورد شناخت خدا، انسان، و جهان با فصاحت و بلاغت تمام بیان می کنند و آگاهی های ارزشمندی را در هریک از این زمینه ها ارائه می دهند. خطابه ها احساسات راکد انسان را در جهت ستیز با فساد و تباهی و بی عدالتی بر میانگیزند، و موعظه ها انسان را از خواب غفلت بیدار و خطراتی را که می توانند دل و روان آدمی را ضعیف و بیمار کنند یادآور می شوند.

پر بازدیدترین ها

 انسان شناسی

انسان شناسی

آنگاه از روحی که آفرید در آن دمید تا به صورت انسانی زنده درآمد، دارای نیروی اندیشه، که وی را به تلاش اندازد، و دارای افکاری که در دیگر موجودات، تصرّف نماید. به انسان اعضاء و جوار حی بخشید، که در خدمت او باشند، و ابزاری عطا فرمود، که آنها را در زندگی بکار گیرد،
 اشاره حضرت علی(ع) به معلق بودن زمین در فضا

اشاره حضرت علی(ع) به معلق بودن زمین در فضا

امام على عليه السلام : [خداوند] زمين را ايجاد كرد و آن را نگه داشت، بى آن كه وى را مشغول سازد. و آن را بر جايى بدون قرار استوار كرد و بى هيچ پايه اى بر پايش داشت و بى هيچ ستونى برافراشتش و آن را از كجى و انحراف نگاه داشت و از افتادن و شكافتن آن جلوگيرى كرد .
 انسان شناسی از منظر نهج البلاغه

انسان شناسی از منظر نهج البلاغه

نهج البلاغه یک شاهکار ادبی در تعلیمات اسلامی است که در آن توجه به عزّت و کرامت انسان و سلامت عقل و روان از اهمیت بسزایی برخوردار است. سخنان حکمت آمیز این کتاب که با عقل و اندیشه آدمی سروکار دارند حقایق بسیار متعالی و معانی بسیار ژرفی را در مورد شناخت خدا، انسان، و جهان با فصاحت و بلاغت تمام بیان می کنند و آگاهی های ارزشمندی را در هریک از این زمینه ها ارائه می دهند. خطابه ها احساسات راکد انسان را در جهت ستیز با فساد و تباهی و بی عدالتی بر میانگیزند، و موعظه ها انسان را از خواب غفلت بیدار و خطراتی را که می توانند دل و روان آدمی را ضعیف و بیمار کنند یادآور می شوند.
 علي(عليه السّلام) و انسان شناسي قرآني

علي(عليه السّلام) و انسان شناسي قرآني

طرفداران اين انديشه از گذشته اي دور با روش ها و متدهاي گوناگون در پي شناخت نهاد آدمي هستند. آنها گاه از گزاره هاي ديني مدد مي گيرند و گاه تجربه، عقل و عرفان را به ياري مي طلبند. گروهي از ايشان انسان را ذاتاً خوب معرفي مي کنند و عده اي ذات انسان را بد و شرور نشان مي دهند و بعضي انسان را هم خوب و هم بد مي خوانند.
 مباني فكري، انساني و اجتماعي در نهج البلاغه

مباني فكري، انساني و اجتماعي در نهج البلاغه

به عكس در جوامعي كه انسجام و هستي آنها را بايد پيوند دروني، بدون ارتباط با مبداء و مركز خارجي، تامين و تضمين كند، اولويت با نظام است . تازه آن نظام است كه جا و مكان و موقعيت فرد و جمع را در چهارچوب خود و در قلمرو خود مشخص مي كند . نظام حاكم بر فرد و جمع است و كيفيت و نوع حاكميت نظام بر فرد و بر جمع است كه سرنوشت مساله سابق الذكر، يعني اصالت فرد يا اصالت جمع را مشخص مي كند .
Powered by TayaCMS