چه چيزهايي نيروي جنسي را تقويت مي كند؟ (4)

چه چيزهايي نيروي جنسي را تقويت مي كند؟ (4)

رسول اللّه‌ صلى‌ الله ‌عليه و ‌آله و سلّم :

 

إنَّ الرّيحَ الطَّيِّبَةَ تَشُدُّ القَلبَ ، وتَزيدُ فِي الجِماعِ .

 

پيامبر خدا صلى‌ الله ‌عليه و ‌آله و سلّم :

 

بوى خوش ، قلب را استوارى مى‌بخشد و بر توان همبسترى مى‌افزايد.

 

 

الكافي (ط - دارالحديث)، ج‌13، ص: 191

 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 236

------------------------------------------------------

 

الإمام الصادق عليه‌السلام :

 

أكثِروا مِنَ الباذَنجانِ عِندَ جِدادِ النَّخلِ ؛ فَإِنَّهُ شِفاءٌ مِن كُلِّ داءٍ ، ويَزيدُ في بَهاءِ الوَجهِ ، ويُلَيِّنُ العُروقَ ، ويَزيدُ في ماءِ الصُّلبِ .

 

امام صادق عليه‌السلام :

 

در هنگام خرماچينى ، فراوان بادنجان (/ بادمجان) بخوريد؛ چرا كه شفاى هر درد است ، بر روشنىِ چهره مى‌افزايد ، رگ‌ها را نرم مى‌كند و آب كمر (نيروى جنسى) را افزون مى‌سازد.

 

 

مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج‌16، ص: 430

دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 236

------------------------------------------------------

 

رسول اللّه‌ صلى‌ الله ‌عليه و ‌آله و سلّم :

 

كُلُوا التّينَ الرَّطبَ وَاليابِسَ ؛ فَإِنَّهُ يَزيدُ فِي الجِماعِ ، ويَقطَعُ البَواسيرَ ، ويَنفَعُ مِنَ النِّقرِسِ والإبرِدَةِ .

 

پيامبر خدا صلى‌ الله ‌عليه و ‌آله و سلّم :

 

انجير ، تازه و خشك ، بخوريد ؛ چرا كه بر قدرت همبسترى مى‌افزايد ، بواسير را ريشه كن مى‌كند و براى درمان نِقرِس و سردىِ مزاج ، سودمند است .

 

مكارم الأخلاق، ص: 174

 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 442

------------------------------------------------------

 

الإمام الصادق عليه‌السلام :

 

الجَزَرُ أمانٌ مِنَ القولَنجِ وَالبَواسيرِ ، ويُعينُ عَلَى الجِماعِ .

 

امام صادق عليه‌السلام :

 

زردك ، مايه ايمنى از قولنج و بواسير است و توانِ نزديكى را تقويت مى‌كند .

 

 

الكافي (ط - دارالحديث)، ج‌12، ص: 599

 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 442

------------------------------------------------------

 

الإمام الصادق عليه‌السلام :

 

شُربُ السَّويقِ بِالزَّيتِ يُنبِتُ اللَّحمَ ، ويَشُدُّ العَظمَ ، ويُرِقُّ البَشَرَةَ ، ويَزيدُ فِي الباهِ .

 

امام صادق عليه‌السلام :

 

نوشيدن سويقى كه با روغن زيتون فراهم آمده باشد ، گوشت را مى‌روياند ، استخوان را استحكام مى‌بخشد ، پوست را نازك مى‌كند و بر توان جنسى مى‌افزايد .

 

 

الكافي (ط - دارالحديث)، ج‌12، ص: 409 -410

دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 480

------------------------------------------------------

  

الإمام الباقر عليه‌السلام :

 

مَن عَدِمَ الوَلَدَ فَليَأكُلِ البَيضَ وَليُكثِر مِنهُ ؛ فَإِنَّهُ يُكثِرُ النَّسلَ .

 

امام باقر عليه‌السلام :

 

هر كس فرزند ندارد ، تخم‌مرغ بخورد و فراوان از آن بهره ببرد ؛ چرا كه نسل را مى‌افزايد .

 

 

مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج‌16، ص: 358

دانش نامه احاديث پزشكي : 2 / 224

------------------------------------------------------

 

الإمام الصادق عليه‌السلام :

 

مَن عَدِمَ الوَلَدَ ، فَليَأكُلِ البَيضَ وَليُكثِر مِنهُ .

 

امام صادق عليه‌السلام :

 

هر كس فرزند ندارد ، تخم‌مرغ بخورد .

 

 

وسائل الشيعة، ج‌25، ص: 80

دانش نامه احاديث پزشكي : 2 / 224

------------------------------------------------------

 

الإمام الكاظم عليه‌السلام :

 

كَثرَةُ أكلِ البَيضِ تَزيدُ فِي الوَلَدِ .

 

امام كاظم عليه‌السلام :

 

فراوان خوردن تخم‌مرغ ، فرزند را افزون مى‌سازد .

 

 

الكافي (ط - دارالحديث)، ج‌12، ص: 467

 دانش نامه احاديث پزشكي : 2 / 224

------------------------------------------------------

 

الإمام الكاظم عليه‌السلام :

 

مَن أكَلَ البَيضَ وَالبَصَلَ وَالزَّيتَ زادَ في جِماعِهِ .

 

امام كاظم عليه‌السلام :

 

هر كس تخم‌مرغ و پياز و روغن زيتون بخورد ، بر توان جنسى او افزوده مى‌شود .

 

مكارم الأخلاق، ص: 195

دانش نامه احاديث پزشكي : 2 / 226

------------------------------------------------------

 

رسول اللّه‌ صلى‌ الله ‌عليه و ‌آله و سلّم :

 

اللَّحمُ بِالبَيضِ يَزيدُ فِي الباءَةِ .

 

پيامبر خدا صلى‌ الله ‌عليه و ‌آله و سلّم :

 

گوشت با تخم‌مرغ ، بر توان جنسى مى‌افزايد .

 

 

دعائم الإسلام، ج‌2، ص: 145

 دانش نامه احاديث پزشكي : 2 / 228

در السرائر ، حديث ، چنين آغاز مى‌شود: «روايت شده است كه خوردن گوشت...» .

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

  پیشگفتار

پیشگفتار

هر چند معاد، موضوع اصلى اين كتاب را تشكيل نمى دهد، ولى از لابه لاى آن مى توان به خوبى و روشنى ابعاد گوناگون آن را دريافت . از اين رو نگارنده بر آن شده است كه در اين باره تحقيقى به عمل آورد كه نتيجه اين تحقيق و بررسى چيزى است كه در برابر خوانندگان قرار گرفته ، و به نام معاد در نهج البلاغه تقديم مى گردد.
 معاد در نهج البلاغه

معاد در نهج البلاغه

يکى از برنامه‏ هاى مهمى که تمامى پيامبران الهى پس از خداپرستى، مردم را به آن توجه مى دادند، اعتقاد به معاد بوده است؛ زيرا در سايه اعتقاد به معاد است که هدف از آفرينش تحقق مى يابد و اعمال و رفتار انسان ارزش و معنا پيدا مى کند. از اين رو ما مسلمانان معتقديم که خداوند بارى تعالى در روز قيامت، همه انسان‏ها را دوباره زنده خواهد کرد تا در پيشگاه او، به حساب اعمال و رفتارشان رسيدگى شود.
 مبدأ و معاد در نهج البلاغه ، با نگاه تطبیقی به معنویت‌های کاذب

مبدأ و معاد در نهج البلاغه ، با نگاه تطبیقی به معنویت‌های کاذب

مبدأ و معاد یعنی اعتقاد خدا به منزله سرآغاز آفرینش و معاد یعنی اعتقاد به سرانجام انسان و عالم. مبدأ و معاد مجموعه اعتقادهای انسان را در بر می گیرد. از بدو پیدایش اسلام، پیشوایان دین، راه و رسم ارتباط با خدا را در زندگی فردی و اجتماعی انسان بیان نموده و بر سرانجام زندگی و اعمال انسان تاکید ورزیده اند. در مقابل گروه های متعدد معنویت گرا نگاهی متفاوت به این مسأله را بیان داشته اند برخی منکر مبدأ و معاد گشته اند و برخی تفسیری غلط از آن، بیان نموده اند.
 بهشت چگونه مكانى است؟

بهشت چگونه مكانى است؟

پس اگر با ديده دل به آنچه از بهشت براى تو وصف شده است نگاهت را بدوزى، جان تو از آنچه از دنيا، همچون شهوت ها و خوشى ها و زيورها و منظره هاى دل انگيز و زيباى آن كه براى تو آفريده شده است بيزارى جسته و با انديشيدن در صداى برگ هاى درختانى كه در اثر وزش نسيم پديد مى آيد و ريشه هاى آن درختان در درون تپه هايى از مشك بر ساحل جوى هاى بهشت پنهان گرديده است، و نيز با انديشيدن در خوشه هاى مرواريد، و شاخه هاى تر و تازه آن، و ظاهر شدن آن ميوه ها به صورت هاى گوناگون، در پوست شكوفه هاى آن درختان، جان تو حيران و سرگردان و از خود بيخود مى گردد.
 معاد در نهج البلاغه

معاد در نهج البلاغه

اين درس را به بحث مرگ و رستاخيز اختصاص داده ايم كه از پايه هاى اصلى ايمان و عمل است. امام علیه السلام در اين خطبه "خطبه 109" مطالب مختلفى را بيان كرده كه، بخشى از آن را كه درباره ى مرگ و قيامت است برايتان انتخاب كرده ايم در آغاز وضع انسانها به هنگام مرگ را مجسم مى كند مى گويد: 'وضعى كه به هنگام مرگ براى آنان پيش مى آيد وصف ناشدنى است'. "فغير موصوف ما نزل بهم".

پر بازدیدترین ها

  پیشگفتار

پیشگفتار

هر چند معاد، موضوع اصلى اين كتاب را تشكيل نمى دهد، ولى از لابه لاى آن مى توان به خوبى و روشنى ابعاد گوناگون آن را دريافت . از اين رو نگارنده بر آن شده است كه در اين باره تحقيقى به عمل آورد كه نتيجه اين تحقيق و بررسى چيزى است كه در برابر خوانندگان قرار گرفته ، و به نام معاد در نهج البلاغه تقديم مى گردد.
 معاد در نهج البلاغه

معاد در نهج البلاغه

يکى از برنامه‏ هاى مهمى که تمامى پيامبران الهى پس از خداپرستى، مردم را به آن توجه مى دادند، اعتقاد به معاد بوده است؛ زيرا در سايه اعتقاد به معاد است که هدف از آفرينش تحقق مى يابد و اعمال و رفتار انسان ارزش و معنا پيدا مى کند. از اين رو ما مسلمانان معتقديم که خداوند بارى تعالى در روز قيامت، همه انسان‏ها را دوباره زنده خواهد کرد تا در پيشگاه او، به حساب اعمال و رفتارشان رسيدگى شود.
 معاد در نهج البلاغه

معاد در نهج البلاغه

اين درس را به بحث مرگ و رستاخيز اختصاص داده ايم كه از پايه هاى اصلى ايمان و عمل است. امام علیه السلام در اين خطبه "خطبه 109" مطالب مختلفى را بيان كرده كه، بخشى از آن را كه درباره ى مرگ و قيامت است برايتان انتخاب كرده ايم در آغاز وضع انسانها به هنگام مرگ را مجسم مى كند مى گويد: 'وضعى كه به هنگام مرگ براى آنان پيش مى آيد وصف ناشدنى است'. "فغير موصوف ما نزل بهم".
 بهشت چگونه مكانى است؟

بهشت چگونه مكانى است؟

پس اگر با ديده دل به آنچه از بهشت براى تو وصف شده است نگاهت را بدوزى، جان تو از آنچه از دنيا، همچون شهوت ها و خوشى ها و زيورها و منظره هاى دل انگيز و زيباى آن كه براى تو آفريده شده است بيزارى جسته و با انديشيدن در صداى برگ هاى درختانى كه در اثر وزش نسيم پديد مى آيد و ريشه هاى آن درختان در درون تپه هايى از مشك بر ساحل جوى هاى بهشت پنهان گرديده است، و نيز با انديشيدن در خوشه هاى مرواريد، و شاخه هاى تر و تازه آن، و ظاهر شدن آن ميوه ها به صورت هاى گوناگون، در پوست شكوفه هاى آن درختان، جان تو حيران و سرگردان و از خود بيخود مى گردد.
 مبدأ و معاد در نهج البلاغه ، با نگاه تطبیقی به معنویت‌های کاذب

مبدأ و معاد در نهج البلاغه ، با نگاه تطبیقی به معنویت‌های کاذب

مبدأ و معاد یعنی اعتقاد خدا به منزله سرآغاز آفرینش و معاد یعنی اعتقاد به سرانجام انسان و عالم. مبدأ و معاد مجموعه اعتقادهای انسان را در بر می گیرد. از بدو پیدایش اسلام، پیشوایان دین، راه و رسم ارتباط با خدا را در زندگی فردی و اجتماعی انسان بیان نموده و بر سرانجام زندگی و اعمال انسان تاکید ورزیده اند. در مقابل گروه های متعدد معنویت گرا نگاهی متفاوت به این مسأله را بیان داشته اند برخی منکر مبدأ و معاد گشته اند و برخی تفسیری غلط از آن، بیان نموده اند.
Powered by TayaCMS