Skip Navigation Linksخانه موضوعات شرح جامع نهج البلاغه معارف نهج البلاغه نیایش محبت خدا مساوی محبت فقراء

محبت خدا مساوی محبت فقراء

محبت خدا مساوی محبت فقراء

    دوستی با خدا

    في حديثِ المعراجِ-: يا أحمدُ! مَحَبّتي مَحَبّةُ الفُقَراءِ، فأدْنِ الفُقَراءَ وقَرِّبْ مَجلِسَهُم مِنكَ، وأبْعِدِ الأغْنِياءَ وأبْعِدْ مَجلِسَهُم عَنكَ، فإنَّ الفُقَراءَ أحبّائي.[1]

    در حديث معراج آمده است: اى احمد! دوستى با من، يعنى دوستى با تهيدستان؛ پس به تهيدستان نزديك شو و در مجلس آنان حضور پيدا كن، و از توانگران دورى گزين و از مجلس آنان دور باش؛ زيرا كه فقيران محبوبان من هستند.

    دوست داشتن مسلمان مستمند

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: ‏ أمَرَني رَبّي بحُبِّ المَساكينِ المُسلمينَ (مِنهُم).[2]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: خدايم مرا به دوست داشتن مسلمانان مستمند فرمان داده است.

    دوستی مستمندان ومستضعفان

    رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله: ‏ يا عليُّ! إنَّ اللَّهَ عزّ وجلّ وَهَبكَ حُبَّ المَساكينِ والمُسْتَضْعَفينَ في الأرضِ، فَرَضِيتَ بهِم إخْواناً ورَضُوا بكَ إماماً.[3]

    پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: اى على! خداوند عزّوجلّ دوستى مستمندان و مستضعفان زمين را ارزانى تو كرده است. پس تو به برادرى آنان خشنودى و آنان به امامت تو..

منابع:

  1. إرشاد القلوب: 201.
  2. الكافي: 8/ 8/ 1.
  3. بشارة المصطفى: 180.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

مقالاتی که اخیرا مشاهده شده اند.

No image

الأدب (ادب)

No image

رحمت الهی، عامل دوری از شیطان

No image

اخلاق در ادعیه

No image

احکام عددى نه

توبه؛ سبب مغفرت الهی

توبه؛ سبب مغفرت الهی

 

جدیدترین ها در این موضوع

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند، زيرا مى دانند زمام

پر بازدیدترین ها

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده .
Powered by TayaCMS