مسئله
پوشش از بدو خلقت آدم وحوا(علیه السّلام) وجود داشته وامري فطري است. هنگامي که
شيطان آنها رابراي خوردن ميوه ممنوعه وسوسه کرد وآن دو از آن ميوه خوردند، خود را
عريان يافتند واين برهنگي، موجب شرمساري وپشيماني آنان شد. درنتيجه، برگ هاي
درختان را به خود پيچيدند وخويشتن را پوشاندند.
عده اي
گمان مي کنند که دربرابر افراد نامحرم بايد حجاب را رعايت کنند، درحالي که اين
مسئله دامنه گسترده تري را دربرمي گيرد وافراد خانواده ومحارم را نيز شامل مي
شود.اين موضوع دربرخي از خانواده ها اهميت چنداني ندارد وبه اين امر ولوازم آن
کمتر پرداخته مي شود.
هرانساني
براي خود محدوده وحريمي دارد.«حرم»يا«حريم»به محدوده اي گفته مي شود که متعلق به
انسان است ودفاع وحمايت ازآن واجب و احترامش لازم باشد.وارد شدن به حريم شخصي
وخصوصي افراد، به ترتيب نسبت ، دردرجه هاي مختلفي قرار مي گيرد ومقدار پوشش رابراي
افراد مشخص مي کند.برخي از پوشش ها نيز به منظور احترام به شخص مقابل صورت مي
گيرد. حال به مقدار پوشش، لزوم و چرايي بعضي ازحجاب وپوشش ها اشاره مي کنيم.
پوشش هنگام نماز وعبادت دربرابر خداوند متعال
همان
گونه که همه مي دانيم، خداوند تنها کسي است که همواره برکارهاي ما شاهد وناظر است
وذره اي از حرکت ها ورفتارهاي ما از او پنهان نمي ماندو بر ظاهر ونهانمان از خود
ما نيز آگاه تر است. بنابراين، چرا هنگام عبادت بايد خودرا بپوشانيم ونماز وديگر
عبادت ها ومناجات هاي خود را با پوشش به جاي آوريم؟ درپاسخ مي گوييم چون دراين
هنگام، با نيت قبلي وقلبي، قصد حضور در پيشگاه مالک آسمان ها وزمين را داريم
ولازمه تشرف به محضر بزرگان، پوشيدن بهترين لباس هاست. پس چه کسي بزرگ ترو محترم
تر ازخداوند قادر قهار؟ بدين ترتيب، براي احترام وعرض ادب به آستان کبريايي او،
خود را در پيشگاه مقدسش مي پوشانيم وبا پذيرش حجاب به عبادت او دل مي سپاريم.
پوشش دربرابرنامحرم
نخستين
واصلي ترين نوع پوشش است که خداوند به مسلمان امر فرموده است.بيشترين رعايت
درحجاب، دربرابر افراد غير هم جنس که محرم انسان نيستند بايد صورت پذيرد.
پوشش در
برابر بزرگان
برخي
پوشش ها درمقابل بعضي افراد، جنبه احترام به آنها را دارد، مانند روسري به سرکردن
عروس خانواده دربرابر مادرشوهر، پدرشوهر وديگر افراد محرم که درميان بعضي از قوم
ها وقبيله ها مرسوم است. همچنين دربرخي نقل قول ها آمده است که دختران بزرگان
جامعه وافراد بلند پايه ونام آور وقتي مي خواستند خدمت پدرخود بروند، براي احترام،
با روسري وچادر نزد او مي رفتند.
پوشش مرد در برابر مرد و پوشش زن در برابر زن
مرد نمي
تواند با قصد لذت به بدن مرد ديگر نگاه کند ونگاه کردن زن به بدن زن ديگر نيز با
قصد لذت حرام است. امام صادق(علیه السّلام) مي فرمايد: «سزاوار نيست زن مسلمان پيش
زنان يهودي ونصراني بي حجاب شود؛ زيرا آنان نزد شوهران خود،اندام او را توصيف مي
کنند.»
همچنين
ازپيامبر گرامي اسلام(صلی الله علیه و آله) روايت کرده اند که فرموده است:
زن با
ايمان با زني که اوصاف او را براي شوهرش، بيان مي کند، هم نشين نمي شود. هرگاه
صفات واندام او را براي شوهرش تعريف کرد، مثل اين است که آن مرد به آن زن نگاه
کرده است.
پوشش اعضاي خانواده
فرزندان
بيشتر از چگونگي پوشش پدر ومادر الگو مي گيرند.پدرومادر نبايد با اين شعار که چهار
ديواري اختياري است وبه بهانه اينکه همه خانواده، محرم يکديگرند، هرگونه خواستند،
بپوشند وهرچه خواستند، با هم بگويند. چگونگي معاشرت در بين تک تک افراد خانواده هم
بايد تابع مقررات ويژه اي باشد. مادر ودختران خانواده بايد از پوشيدن لباس هاي
کوتاه وتنگ وآرايش هاي زننده خودداري کنند.
پدر
ومادر بايد درحضور فرزندانشان از بيان برخي حرف ها وحرکت هاي تحريک آميز بپرهيزند
که اگر جز اين باشد،راه را براي بلوغ جنسي زودرس فرزندانشان ودرنهايت، فساد اخلاقي
آنها فراهم مي آورند، به ويژه اگر دراين خانواده اينترنت وماهواره هم به آساني
دردسترس باشد.بي شک، دختر وپسري که از اين خانه، خارج و وارد اجتماع مي شوند، هرگز
فرزندان يک خانواده قانون مند نيستند که در آنجا وقار ونجابت حرف اول را مي زد و
کساني که با هم محرمند، نگاه شيطاني به يکديگر نمي کنند. با اين حال، اگر اين مطلب
را بپذيريم که شيطان همواره درحال اغوا و وسوسه کردن انسان هاست، با اين حال وقتي
همين انسان هايي که با هم محرم هستند، هرزگي درپيش گيرند وحرمت هايي که بايد محفوظ
بمانند، شکسته شود، خواه ناخواه شيطان درجان آنها هم رسوخ مي کند. اين بي بند
وباري آنها را تا مرز سقوط اخلاقي پيش مي بردوکم نيستند نمونه هايي از اين دست که
در رسانه هاي غربي وصفحه حوادث روزنامه هاي کشور منتشر شده ومي شوند. اگر بي بند
وباري واز طرف دو نفر که محرم يکديگر بوده اند، صورت گيرد، بنا به دلايلي، اين عمل
به مراتب، شنيع تر وزشت تر ازفساد اخلاقي دونامحرم ومجازات آن بسيار سخت تر ورسوايي
آن هم بيشتر است. بنابراين، نوع پوشش زن دربرابر محارم نزديک او مانند پدر وبرادر
براساس ميانه روي باشد وبا رعايت حدود اسلامي، درموقعيت هاي مختلف، با رعايت احکام
درست آنها عملي شود.
پوشش دربرابر ميهمانان (دوستان وآشنايان)
معمولاً
مردان با ايماني که به زندگي خود، علاقه مند و از همسر خود راضي هستند، نوعي غيرت
در وجودشان هست که به آنها اين توانايي را مي دهد که تا حد ممکن، از روبه رو شدن
همسرشان با مردان غريب ونامحرم جلوگيري کنند. اين افراد در نشست و برخاست هاي خود
با ميهمانان، جاهاي جداگانه اي را براي زن ها و مردها در نظر مي گيرند و سفره هاي
مردان و زنان را جدا از يکدگير پهن مي کنند و خودشان نيز به افراد نامحرم، توجه و
نگاه نمي کنند و همين توقع را نيز از همسرشان دارند.
(حجاب
در اسلام،حاج شيخ قوام و شنوي، ص82.)