1- مَكَارِمُ الْأَخْلَاقِ، عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ خَالِدٍ قَالَ: قُلْتُ لَهُ الْمَرْأَةُ تَجْعَلُ فِي رَأْسِهَا الْقَرَامِلَ قَالَ يَصْلُحُ لَهَا الصُّوفُ وَ مَا كَانَ مِنْ شَعْرِ الْمَرْأَةِ نَفْسِهَا وَ كَرِهَ أَنْ تُوصِلَ الْمَرْأَةُ مِنْ شَعْرِ غَيْرِهَا فَإِنْ وَصَلَتْ بِشَعْرِهَا الصُّوفَ أَوْ شَعْرَ نَفْسِهَا فَلَا بَأْسَ بِهِ.[1]
سليمان بن خالد گفت: به امام علیه السلام گفتم آیا زن می تواند در سر خود پيوندى از مو قرار دهد؟ فرمود: از پشم يا موى خودش بد نيست و از موى ديگرى بد است.
2- مَكَارِمُ الْأَخْلَاقِ عَنْ عَمَّارٍ السَّابَاطِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّ النَّاسَ يَرْوُونَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص لَعَنَ الْوَاصِلَةَ وَ الْمَوْصُولَةَ قَالَ فَقَالَ نَعَمْ قُلْتُ الَّتِي تَمْشُطُ وَ تَجْعَلُ فِي الشَّعْرِ الْقَرَامِلَ قَالَ فَقَالَ لِي لَيْسَ بِهَذَا بَأْسٌ قُلْتُ فَمَا الْوَاصِلَةُ وَ الْمَوْصُولَةُ قَالَ الْفَاجِرَةُ وَ الْقَوَّادَةُ. [2]
عمار ساباطى گفت: به امام صادق علیه السّلام گفتم: مردم از رسول خدا صلی الله علیه و آله روايت می کنند که «وصل کننده و وصل شده» را لعن كرده است؟ فرمود: آرى. گفتم: به معنای زنی است که آرایش می کند و در موها، پيوند می‌نهد؟ فرمود: اين که اشکالی ندارد. گفتم: پس منظور از «وصل کننده و وصل شده» چه باشد؟ فرمود: زن زناکار و زن دلال برای زنا.
3- مَكَارِمُ الْأَخْلَاقِ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَصِّ النَّوَاصِي تُرِيدُ بِهِ الْمَرْأَةُ الزِّينَةَ لِزَوْجِهَا وَ عَنِ الْحَفِ وَ الْقَرَامِلِ وَ الصُّوفِ وَ مَا أَشْبَهَ ذَلِكَ قَالَ لَا بَأْسَ بِذَلِكَ كُلِّهِ. [3]
از امام صادق علیه السلام سوال شد: آیا زن می تواند با چیدن موهای پیشانی و بند انداختن و پیوند زدن رشته‌هاى پشمى به گيسوان خود و چیز هایی شبیه به اینها خود را برای شوهرش آرایش کند؟ فرمود: هیچ یک از اینها اشکالی ندارد.
4- مَكَارِمُ الْأَخْلَاقِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَا يَحِلُّ لِامْرَأَةٍ إِذَا هِيَ حَاضَتْ أَنْ تَتَّخِذَ قُصَّةً وَ لَا جُمَّة[4]
امام صادق از پدرانش علیهم السّلام، از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می کند که فرمود: روا نيست زنى كه در حيض است، زلف بنهد يا موى خود را گرد سازد.