اینکه در روایت رمضان یکی از اسامی خداوند دانسته شده است، در مورد خداوند به چه معنا است؟

رمضان مشتق از «رَمَض» به معنای شدّت حرارت، و حرارت سنگ، بر اثر شدّت حرارت خورشید آمده است. «رمضان» از «رمیض»، به معناى ابر و باران در پایان چلّه‌ی تابستان و ابتداى فصل پاییز است که گرماى تابستان را دور می‌‌کند. به این دلیل این ماه را « رمضان » گفته‌‌اند که بدن‌‌هاى آدمیان را از گناهان می‌‌شوید.

اما در مورد این‌که رمضان به کدام معنا، اسمی از اسم‌های خداوند است؟ به نظر می‌رسد رمضان در مورد خداوند به معنای مطهِّر و پاک کننده‌ی گناهان است. این معنا لازم معنای لغوی است؛ یعنی لازمه‌ی شدت حرارت خورشید  یا باران پایان تابستان، پاک کردن و تطهیر است. بنابر این، معنای رمضان به عنوان اسم خداوند این است که خداوند مطهِّر و پاک کننده انسان‌ها از آلودگی‌ها است.

منبع : پایگاه عرفان