روز چهارشنبه متعلق به آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام است. عرض ارادت داشته باشیم به محضر مبارک امام رضا، خدا توفیق زیارتش را بدهد، که در روایت داریم که ثواب هفتاد هزار حج مقبول را دارد. امام هفتم علیه السلام فرمود: هر کس فرزندم علی بن موسی الرضا علیه السلام را زیارت کند مثل اینکه خود خدا را در عرش زیارت کرده است. فرمود: روز قیامت زوار قبور امام ها را جمع می کنند زائرین قبر فرزندم حضرت علی بن موسی الرضا درجه شان از همه بیشتر است هم عطاء و هم مزدشان از همه بیشتراست. «مَنْ زَارَ قُبُورَ الْأَئِمَّةِ ع إِلَّا أَنَّ أَعْلَاهُمْ دَرَجَةً وَ أَقْرَبَهُمْ حَبْوَةً زُوَّارُ قَبْرِ وَلَدِي عَلِيٍّ علیه السلام »[1]

زیارت امام هشتم خیلی عجیب است. امام رئوف کسی را از در خانه اش ناامید برنمی گرداند زائرش مسیحی باشد، یهودی باشد یا کافر باشد. این جریان شتری که در زمان خود ما اتفاق افتاد و روزنامه ها نوشتند شتری را به قصاب خانه مشهد می آورند برای اینکه ذبحش کنند و بفروشند، از در قصاب خانه فرار می کند همه را رد می کند نمی توانند بگیرنش و رهایش می کنند تا ببینند چه کار می کند. می بینند خیابان ها را گرفت و از کوچه های تو در تو آمد به صحن آقا علی بن موسی الرضا رسید. وارد صحن شد آمد کنار پنجره فولاد این سرو صورتش را به پنجره فولاد مالید. یعنی پناهنده به امام هشتم شد. مردم ناله کردند و فریادشان بلند شد، خادم ها آمدند به صاحب شتر پول دادند و شتر را خریدند. بعد این شتر را بردند در گله هایی که امام هشتم دارد در بین آن ها رهایش کردند که در پناه امام هشتم باشد. شتر می آید پناهنده می شود، ضامن آهو می شود، بیایید که ضامن ما هم بشود ما را هم از این آتش ها و رذائل نجاتمان بدهد. به دعبل فرمود: دعبل هر کس در غربت من را زیارت کند در بهشت با من خواهد بود با آمرزش گناهانش با من خواهد بود. خوشا به حال آن هایی که با امام هشتم سر و سودایی دارند. قربان آن امامی برویم که وقتی که می خواست از مدینه حرکت کند فرمود: بنشینید و برایم گریه کنید. گفتند: آقا گریه پشت سر مسافر مرسوم نیست. فرمود: بله آن مسافری که امید برگشت دارد اما این سفر، سفر آخر من است. امام جواد چهار ساله بود. خیلی سخت است. بعد از مدتی فرزندی خدا به او عنایت کرد. در خردسالی فرزندش امام جواد با فرزندش وداع کرد. آقا به خراسان آمدند اما اباصلت می گوید: دیدم آقا عبا بر سرکشیده هی می نشیند هی بلند می شود. امامی که صحیح و سالم بود دیگر زانوهایش گیر ندارد چه شده است؟ خدا لعنت کند مامون را، نمی دانم چه سمی به آقا داد معمولا سم ها یک ماه، سی روز، یک هفته طول می کشید تا اثر کند اما سم امام هشتم چند ساعت به آقا مهلت نداد. می گوید: دیدم در میان حجره آقا مثل مار گزیده به خود می پیچد.

  • دم رفتن به هر جانب نظر داشت امـیـد دیـدن روی پـسـر داشـت

اما یک موقع چشمانش را باز کرد دید امام جواد علیه السلام به بالینش آمده است فرزندش را در آغوش گرفت. آرزوی همه پدرها هم همین است. اما قربان جدش اباعبدالله علیه السلام در آن لحظه آخر هر چه صدا می زد جگرم از تشنگی....

«لَاحَوْلَ وَ لَاقُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ» [2]

حجة الاسلام و المسلمین فرحزاد