وقتی روزىاش به تأخير افتد
الإمامُ عليٌّ عليه السلام: إنّ أعظَمَ الحَسَراتِ يَومَ القِيامَةِ حَسرَةُ رجُلٍ كَسَبَ مالًا في غيرِ طاعَةِ اللَّهِ، فوَرِثَهُ رجُلٌ فأنفَقَهُ في طاعَةِ اللَّهِ سبحانَهُ، فدَخَلَ بهِ الجَنّةَ ودَخَلَ الأوّلُ بهِ النّارَ.[1]
.
[2]
امام على عليه السلام: بزرگترين حسرتها در روز قيامت، حسرت مردى است كه مالى را از راه ناروا به دست آورَد و آن را براى مردى به ارث گذارَد و او آن را در راه طاعت خداى سبحان خرج كند و به سبب آن به بهشت رود و آن اوّلى به واسطه آن به دوزخ رود.
منابع:
- نهج البلاغة: الحكمة 429.