البدعة - بدعت

البدعة - بدعت میزان الحکمه ، جلد 1 ، صفحه 511 - 519

البدعة

بدعت

و لمزيد الاطّلاع راجع : بحار الأنوار : ٢ / ٢٦١ باب ٣٢ «البدعة و السنّة» . بحار الأنوار : ٢ / ٢٨٣ باب ٣٤ «البدع و الرأي» . بحار الأنوار : ٧٢ / ٢١٣ باب ١٠٩ «من استولى عليهم الشيطان من أصحاب البدع» . بحار الأنوار : ٧٢ / ٢١٦ باب ١١٠ «عقاب من أحدث دِينا ، أو أضلّ الناس» . كنز العمّال : ١ / ٢١٨ ، ٢٢١ ، ٣٨٧ «في البدع» . انظر : الإيمان : باب ٢٩٠ ، الشرك : باب ١٩٧٣ . الفتنة : باب ٣١٠٥ ، الكفر : باب ٣٤٣٩ .

٣٣١ - البِدعةُ

بدعت

١٧٣٣- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : شَرُّ الاُمورِ مُحْدَثاتُها ، ألاَ و كُلُّ بِدعةٍ ضلالةٌ، ألاَ و كلُّ ضَلالةٍ ففي النّارِ .[1] پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بدترين امور آن است كه بدعت باشد. بدانيد هر بدعتى گمراهى است. بدانيد كه هر گمراهى فرجامش آتش است.

١٧٣٤- عنه صلى الله عليه و آله : اتَّبِعوا و لا تَبْتَدِعوا ، فقد كُفِيتُمْ . [2]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : [از احكام اسلامى ]پيروى كنيد و بدعت مگذاريد ؛ زيرا آنچه شما را كفايت مى كند گفته شده است.

١٧٣٥- عنه صلى الله عليه و آله : إيّاكَ أنْ تَسُنَّ سُنّةَ بدعةٍ ؛ فإنَّ العبدَ إذا سَنَّ سُنّةً سيّئةً لَحِقَهُ وِزْرُها و وِزْرُ مَن عَمِلَ بها . [3]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مبادا سنّتى را بدعت گذارى؛ زيرا اگر بنده سنّت بدى را به وجود آورد گناه آن و گناه كسى كه به آن عمل كند به گردن اوست.

١٧٣٦- عنه صلى الله عليه و آله : ـ و قد سُئلَ عمَّن أحْدثَ حَدَثا أو آوى مُحْدِثا : ما هُو ؟ ـ : مَنِ ابْتَدَعَ بِدعةً في الإسلامِ ، أو مَثّلَ بغيرِ حَدٍّ ، أو مَنِ انْتَهبَ نُهْبَةً يرفعُ المسلِمونَ إلَيها أبْصارَهُم ، أو يَدفعُ عن صاحِبِ الحَدَثِ ، أو يَنصُرُهُ أو يُعينُهُ . [4]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ وقتى از ايشان سؤال شد: آنكه در دين چيزى نو پديد آورد يا چنين كسى را پناه دهد، كيست ؟ ـ فرمود : او كسى است كه در اسلام بدعتى بگذارد، يا بدون حد كسى را مُثله كند، يا دست به غارتى [چشم گير ]زند كه نگاههاى مسلمانان به سوى آن كشانده شود يا از بدعت گذار دفاع كند، يا او را يارى رساند، يا كمكش كند.

١٧٣٧- الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ما اُحْدِثَتْ بِدعةٌ إلاّ تُرِكَ بها سُنّةٌ ، فاتّقوا البِدعَ و الْزَموا المَهْيَعَ ، إنّ عَوازِمَ الاُمورِ أفضَلُها ، و إنَّ مُحْدَثاتِها شِرارُها .[5] امام على عليه السلام : هيچ بدعتى نهاده نشد مگر آن كه بدان سبب سنّتى ترك شد. از بدعتها بپرهيزيد و راه روشن را در پيش گيريد، بهترين كارها [در دين] آن است كه خدا از تو به جدّ خواسته است و بدترين آنها آن است كه نو پديد و بى سابقه باشد.

١٧٣٨- عنه عليه السلام : ما هَدمَ الدِّينَ مثلُ البِدعِ . [6]امام على عليه السلام : چيزى مانند بدعتها دين را ويران نكرده است.

٣٣٢

-

أهلُ البِدَعِ

بدعت گذاران

١٧٣٩- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أهلُ البِدَعِ شَرُّ الخَلقِ و الخليقةِ . [7]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بدعت گذاران، بدترين مردم و موجودات هستند.

١٧٤٠- عنه صلى الله عليه و آله ـ في قولهِ تعالى :    «إنّ الّذينَ فَرّقوا دينَهم و كانوا شِيَعا» [8]   ـ : هم أصحابُ البِدعِ و أصحابُ الأهواءِ ، ليسَ لَهُم تَوبةٌ ، أنا مِنهُم بَريءٌ و هُم مِنّي بُراءُ .[9] پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در تفسير آيه «آنان كه دين خود را فرقه فرقه كردند و گروه گروه شدند» ـ فرمود : اينان همان بدعت گذاران و فرقه گرايانند. توبه آنان پذيرفته نيست. من از آنان بيزار هستم و آنان از من دور.

١٧٤١- عنه صلى الله عليه و آله : أهلُ البدعِ كِلابُ أهلِ النّارِ . [10]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بدعت گذاران، سگهاى اهل دوزخ هستند.

٣٣٣

-

مَعنَى البِدعَةِ

معناى بدعت

١٧٤٢- الإمامُ عليٌّ عليه السلام : أمّا أهلُ البِدعةِ فالمُخالِفونَ لأمرِ اللّه ِ و لِكتابهِ و رسولِه ، العاملونَ بِرأيِهم و أهوائهِم و إنْ كَثُروا . [11]امام على عليه السلام : بدعت گذاران كسانى هستند كه با فرمان خدا و كتاب او و پيامبرش مخالفت مى ورزند و بر اساس رأى و گرايشهاى خود عمل مى كنند؛ هر چند شمارشان بسيار باشد.

١٧٤٣- الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن دعـا النـاسَ إلى نفسِه و فيهِم مَن هُو أعلمُ مِنه فهُو مُبْتَدِعٌ ضالٌّ . [12]امام صادق عليه السلام : هر كه مردم را به خود فرا خواند، حال آن كه در ميان آنان داناتر و عالمتر از او هست، بدعتگذارى گمراه است.

 (انظر) عنوان ٧٣ «الجماعة» .

٣٣٤

-

الإعراضُ عَن صاحبِ البِدعَةِ

روى گرداندن از بدعت گذار

١٧٤٤- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا رأيتُم صاحِبَ بِدعةٍ فاكْفَهِرّوا في وجهِهِ . [13]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه بدعتگذارى را ديديد، به او رو تُرش كنيد.

١٧٤٥- عنه صلى الله عليه و آله : مَن تَبَسّمَ في وجهِ مُبتَدِعٍ فقد أعانَ على هَدمِ دِينِهِ . [14]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به روى بدعت گذار لبخند بزند، به نابود كردن دين خود كمك كرده است.

١٧٤٦- عنه صلى الله عليه و آله : مَن أرْعَبَ صاحِبَ بِدعةٍ مَلأَ اللّه ُ قلبَهُ أمْنا و إيمانا .[15] پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس بدعتگذارى را مرعوب سازد خداوند قلب او را از آرامش و ايمان بياكَنَد.

١٧٤٧- عنه صلى الله عليه و آله : مَن أعرَضَ عن صاحِبِ بِدعةٍ ، بُغْضا لَهُ ، مَلأ اللّه ُ قلبَهُ أمْنا و إيمانا . [16]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به نفرت و دشمنى از بدعت گذار روى گرداند، خداوند دل او را از آرامش و ايمان لبريز مى سازد.

١٧٤٨- عنه صلى الله عليه و آله : مَن أعرَضَ عن صاحِبِ بِدعةٍ ، بُغْضا لَهُ ، مَلأ اللّه ُ قلبَهُ يقينا و رِضا . [17]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه از سر بغض و دشمنى با بدعت گذار، از او روى گرداند، خداوند دل او را از يقين و خشنودى آكنده مى سازد.

١٧٤٩- عنه صلى الله عليه و آله : مَن أتى ذا بِدعةٍ فوَقّرَهُ فقد سَعى في هَدمِ الإسلامِ . [18]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس نزد بدعتگذارى برود و او را احترام كند، در نابودى اسلام كوشيده است.

١٧٥٠- عنه صلى الله عليه و آله : إذا رأيتُم أهلَ الرِّيَبِ و البِدعِ من بَعدي فأظْهِروا البَراءةَ مِنهُم ، و أكْثِروا مِن سَبِّهِم ، و القَولِ فيهِم و الوَقِيعةِ ، و ناهِبُوهُم كَي لا يَطْمَعوا في الفسادِ في الإسلامِ ، و تَحْذرَهُم النّاسُ و لا يَتَعلّموا مِن بِدَعِهِم ، يَكتُبِ اللّه ُ لكُم بذلكَ الحَسَناتِ ، و تُرفَعْ لكُم بها الدّرَجاتُ في الآخِرَةِ . [19]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه شكّاكان و بدعت گذارانِ پس از من را ديديد، از آنان بيزارى نشان دهيد و تا مى توانيد به ايشان دشنام دهيد و بد بگوييد و بر آنان بتازيد، تا از تباه كردن اسلام نااميد شوند، و مردم از آنان بر حذر باشند و از بدعتهاى آنان چيزى نياموزند، بدين سان خداوند در عوض آن براى شما ثوابها مى نويسد و به خاطر اين كار درجات شما را در آخرت رفعت مى بخشد.

 

٣٣٥

-

المُبتَدِعُ وَ العِبادَةُ

بدعت گذار و عبادت

١٧٥١- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَن عمِلَ في بِدعةٍ خَلاّهُ الشّيطانُ و العِبادةَ، و ألْقى عليهِ الخُشوعَ و البُكاءَ [20]. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس به بدعتى عمل كند، شيطان او را با عبادت تنها مى گذارد و حالت خشوع و گريه بر او مى افكند.

١٧٥٢- عنه صلى الله عليه و آله : إذا تَمَّ فُجورُ العبدِ ملَكَ عينَيهِ فبكى مِنهُما متى شاءَ .[21]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر گاه گناهكارى بنده به اوج رسد، اختياردار چشمان خود مى گردد و هر گاه بخواهد از آنها اشك مى گيرد.

١٧٥٣- عنه صلى الله عليه و آله : بُكاءُ المؤمنِ مِن قلبِهِ ، و بُكاءُ المنافقِ مِن هامَتِهِ . [22]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : گريه مؤمن از دل است و گريه منافق از سَرَش.

١٧٥٤- الإمامُ عليٌّ عليه السلام : اُقْسِمُ باللّه ِ لَسَمِعتُ رسولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يقولُ : إنَّ الشَّيطانَ إذا حَملَ قوما علَى الفَواحِشِ مِثلِ الزِّنا و شُربِ الخَمرِ و الرِّبا و ما أشبهَ ذلكَ مِن الخَنى و المَأثَمِ حَبَّبَ إلَيهِمُ العِبادةَ الشّديدةَ و الخُشوعَ و الرُّكوعَ و الخُضوعَ و السُّجودَ ، ثُمّ حَمَلهُم على وَلايةِ الأئمَّةِ الّذينَ يَدْعونَ إلَى النّارِ . [23]امام على عليه السلام : سوگند به خدا كه شنيدم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى فرمايد: هرگاه شيطان مردمى را به ارتكاب زشتيهايى همچون زنا، ميگسارى، ربا خوارى و پليديها و گناهانى اينچنين، وا دارد، عبادتِ شديد و خشوع و ركوع و خضوع و سجود را محبوب آنان مى گرداند و سپس ايشان را به ولايت و پيروى از پيشوايانى وادار مى كند كه به دوزخ فرا مى خوانند.

(انظر) الخشوع : باب ١٠٢٦ . الغرور : باب ٢٩٩٩ . الصدق : باب ٢١٦٣ .

٣٣٦

-

بُطلانُ عملِ المُبتَدِعِ

بطلان عمل بدعت گذار

١٧٥٥- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنَّ اللّه َ تعالى لا يَقبَلُ لصاحِبِ بِدعةٍ صَوما و لا صَلاةً و لا صَدَقةً و لا حَجّا و لا عُمرةً و لا جِهادا و لا صَرْفا و لا عَدْلاً . [24]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند از بدعت گذار نه روزه اى مى پذيرد، نه نمازى، نه صدقه اى ، نه زكاتى، نه حجّى، نه عمره اى، نه جهادى، نه توبه اى و نه فديه اى.

١٧٥٦- عنه صلى الله عليه و آله : عَملٌ قليلٌ في سُنّةٍ خيرٌ مِن عملٍ كثيرٍ في بِدعةٍ . [25]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : عمل اندك مطابق با سنّت، بهتر است از عمل بسيار كه با بدعت همراه باشد.

١٧٥٧- عنه صلى الله عليه و آله : لا يُقبَلُ قَولٌ إلاّ بعملٍ ، و لا يُقبلُ قَولٌ و لا عملٌ إلاّ بنِيّةٍ ، و لا يُقبلُ قَولٌ و عملٌ و نِيّةٌ إلاّ بإصابَةِ السُّنّةِ .[26] پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ گفتارى جز با كردار پذيرفته نمى شود، و هيچ گفتار و كردارى جز با نيّت پذيرفته نمى شود و هيچ گفتار و كردار و نيّتى پذيرفته نمى شود جز آنكه مطابق با سنّت باشد.

(انظر) العبادة : باب ٢٤٦١ .

٣٣٧

-

توبةُ صاحِبِ البِدعَةِ

توبه بدعت گذار

١٧٥٨- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : أبَى اللّه ُ لصاحِبِ البدعةِ بالتّوبةِ . [27]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند توبه بدعت گذار را نمى پذيرد.

 (انظر) بحار الأنوار : ٧٢ / ٢١٦ باب ١١٠ . الإجارة : باب ١٢ .

٣٣٨

-

ما يَجِبُ عَلَى العالِمِ عِندَ ظُهورِ البِدَعِ

وظيفه علما به هنگام پديد آمدن بدعتها

١٧٥٩- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إذا ظَهَرتِ البِدعُ في اُمّتي فلْيُظهِرِ العالِمُ علمَهُ ، فمَن لَم يَفعلْ فعَلَيهِ لَعنةُ اللّه ِ . [28]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هرگاه بدعتها در ميان امّتم پديدار شوند بر عالِم است كه علم خود را آشكار سازد. هر كس چنين نكند، لعنت خدا بر او باد.

١٧٦٠- عنه صلى الله عليه و آله : إذا ظَهَرتِ البِدعُ و لَعَنَ آخِرُ هذهِ الاُمّةِ أوّلَها ، فمَن كانَ عندَهُ عِلمٌ فَلْيَنْشُرْهُ ، فإنَّ كاتِمَ العِلمِ يَومَئذٍ كَكاتِمِ ما أنْزلَ اللّه ُ على محمّدٍ . [29]پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر گاه بدعتها پديدار شوند و پسينيان اين امت، پيشينيان آن را لعن و نفرين كنند، هر كس دانشى دارد، بايد آن را منتشر سازد، كه هر كس در آن روز دانش خود را پنهان دارد، همچون كسى است كه آنچه را خدا بر محمّد نازل كرده، كتمان كرده باشد.

١٧٦١- وسائل الشيعة عن يُونسَ بنِ عبدِ الرّحمنِ : رَوَينا عنِ الصّادقِينَ عليهم السلام أ نّهُم قالوا : إذا ظَهَرتِ البِدعُ فعلَى العالِمِ أن يُظهِرَ عِلمَهُ ، فإنْ لَم يَفعلْ سُلِبَ نورَ الإيمانِ . [30]وسائل الشيعة ـ به نقل از يونس بن عبد الرحمان ـ : از امام باقر عليه السلام و امام صادق عليه السلام براى ما روايت شده است كه فرموده اند: هرگاه بدعتها سر بردارند، عالِم بايد علم و دانش خود را آشكار سازد و اگر چنين نكند، نور ايمان از او سلب مى شود.

(انظر) وسائل الشيعة : ١١ / ٥١٠ باب ٤٠ . التقيّة : باب ٤١١٧ . الإمامة : باب ١٧٣ .

پی‌نوشت‌ها

الأمالي للمفيد : ١٨٨ / ١٤ ..[1]

 كنز العمّال : ١١١٢ ..[2]

بحار الأنوار : ٧٧ / ١٠٤ / ١ ..[3]

بحار الأنوار : ٢ / ٢٩٩ / ٢٧ . .[4]

نهج البلاغة : الخطبة ١٤٥ ..[5]

بحار الأنوار : ٧٨ / ٩٢ / ٩٨ ..[6]

كنز العمّال : ١٠٩٥ ، ١١٢٦ ..[7]

الأنعام : ١٥٩ ..[8]

كنز العمّال : ٢٩٨٦ ..[9]

كنز العمّال : ١١٢٥ ..[10]

كنز العمّال : ٤٤٢١٦ ..[11]

تحف العقول : ٣٧٥ ..[12]

كنز العمّال : ١٦٧٦ ..[13]

بحار الأنوار : ٤٧ / ٢١٧ / ٤ ..[14]

كنز العمّال : ٥٥٩٨ . .[15]

كنز العمّال : ٥٥٩٩ ..[16]

تنبيه الخواطر : ٢ / ١١٦ ..[17]

بحار الأنوار : ٧٢ / ٢٦٥ / ١ ..[18]

تنبيه الخواطر : ٢ / ١٦٢ ..[19]

بحار الأنوار : ٧٢ / ٢١٦ / ٨ ..[20]

كنز العمّال : ٨٤٧ ..[21]

.. كنز العمّال : ٨٥٠ [22]

بحار الأنوار : ٧٧ / ٢٧٢ / ١ ..[23]

كنز العمّال : ١١١٥ ..[24]

الأمالي للطوسي : ٣٨٥ / ٨٣٨ ..[25]

الأمالي للطوسي : ٣٨٦ / ٨٣٩ ..[26]

بحار الأنوار : ٧٢ / ٢١٦ / ٨ ..[27]

الكافي : ١ / ٥٤ / ٢ ..[28]

.كنز العمّال : ٩٠٣ .[29]

وسائل الشيعة : ١١ / ٥١١ / ٩ ..[30]

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

میزان حسنات

میزان حسنات

مهمان خدا

مهمان خدا

ما هميشه خود را ميهمان خدا مي بينيم . ” هميشه ! يعني اينكه ماها هميشه و هميشه ، حداقل اون حالي رو كه در مهماني هاي با مردم داريم ، در زندگي مون نسبت به خدا داريم . ما دو راه داريم : راه اول اينكه : در اين زماني كه زنده هستيم و در اين كره زمين زندگي مي كنيم ، با وسواس و سختگيري به خودمون چه در مسائل مادي و چه مسائل معنوي ، با تكلف و ناراحتي و سختي يك زندگي سخت رو داشته باشيم و..
از خود تا خدا (قسمت نهم)

از خود تا خدا (قسمت نهم)

من دنيا رو به دلم نبستم ، هروقت هم دلم خواست رهاش مي كنم . پس رمز دل نبستن به دنيا اينه كه انسان وابسته نباشه .
از خود تا خدا (قسمت ششم)

از خود تا خدا (قسمت ششم)

خواجه نصيرالدين توسي از كساني بود كه خيلي اعتقاد داشت بايد خدا رو از طريق عقل شناخت . هر كسي از راه مي رسيد ازش سؤال مي كرد : آقا ! من مي گم خدا نيست ، نظر تو چيه ؟ خيلي بحث مي كرد ، به يه بيابوني رسيد ديد يه پيرمرد خاركني بيل مي زنه ، هر بيلي كه مي زد مي گفت : يا الله . بهش گفت : ببخشيد پدرجان ! اگه يه كسي بگه : خدا نيست ، تو چكار مي كني ؟ گفته بود : كي گفته ؟! ـ حالا اگه يه نفر پيدا بشه و بگه خدا نيست ! گفت : همچين با اين بيل مي زنم تو سرش كه مُخش بياد تو دهنش !
از خود تا خدا (قسمت پنجم)

از خود تا خدا (قسمت پنجم)

خيلي ها اومدند در مورد خلقت ، چيزهايي گفتند ، يه عده گفتند :‌ هدف از خلقت اين هست كه ماها عبادت كنيم و به بهشت برسيم . يه عده گفتند : مثلاً خدا مي خواست نشون بده چقدر قويه ، چقدر قادره ، چقدر رحيمه ، چقدر كريمه ، يه محيطي فراهم كرد كه تو اين محيط اينها رو ثابت كنه ! اون روايتي كه مي گه : خداوند فرمود ” كُنْتُ كَنْزَاً مَخْفِيّاً ” من يه گنج مخفي بودم . مردم و ‌همه موجودات را خلق كردم براي اينكه بفهمند من چي هستم و كشف بشم . اون يه بحث جداگانه است .

پر بازدیدترین ها

No image

سخنرانی استاد رفیعی با عنوان ویژگیهای دوران جوانی و جوانان

سخنرانی استاد رفیعی با عنوان ویژگیهای دوران جوانی و جوانان در رابطه با موضوع اخلاق در این قسمت قرار دارد.
No image

سخنرانی استاد فرحزاد با عنوان خصلت های نیک زنان

سخنرانی استاد فرحزاد با عنوان خصلت های نیک زنان در رابطه با موضوع اجتماعی در این قسمت قرار دارد.
حضور قلب در نماز

حضور قلب در نماز

No image

سخنرانی استاد رفیعی با عنوان اقامه عزا بر امام حسین(علیه السلام )

سخنرانی استاد رفیعی با عنوان اقامه عزا بر امام حسین(علیه السلام ) در رابطه با موضوع دهه محرم در این قسمت قرار دارد.
سخنرانی استاد انصاریان: اهداف بعثت پیامبر اکرم (ص)

سخنرانی استاد انصاریان: اهداف بعثت پیامبر اکرم (ص)

سخنرانی استاد انصاریان با عنوان اهداف بعثت پیامبر اکرم صلی الله... در رابطه با موضوع دهه صفر در این قسمت قرار دارد.
Powered by TayaCMS