(5)
سیمای حضرت سلیمان در مواجهه با نعمت های الهی:
1. در برابر نعمت ها، از خداوند توفیق شکرگزاری خواست. «ربّ أوزعنی أن اشکر نعمتک»(6)
2. نعمت ها را وسیله ی آزمایش می دانست. «هذا من فضل ربّی لیبلونی ءاشکر ام اکفر»(7)
3. جذب هدایای بیگانگان نشد. «اتمدّوننی بمال»(8)
4. از فهم علمی مخصوص برخوردار بود. «ففهّمناها سلیمان»(9)
5. با زبان پرندگان آشنا بود. «علّمنا منطق الطیر»(10)
6. از لشکریانش سان می دید. «و حُشر لسیلمان جنوده»(11)
7. پرندگان در خدمت او بودند. «و تفقّد الطیر»(12)
8. از همه ی امکانات برای تبلیغ دین استفاده می کرد. (فرستادن نامه به وسیله ی پرنده) «اِذهب بکتابی هذا»(13)
9. دست اندرکاران او، طیّ الارض داشتند. «قال الّذی عنده علم من الکتاب أنا آتیک به قبل ان یرتدّ الیک طرفک»(14)
10. حکومت بی نظیر داشت. «هب لی ملکاً لا ینبغی لاحد»(15)
ص:93
1- 498. تفسیر المیزان.
2- 499. تفسیر اطیب البیان.
3- 500. تفسیر نمونه.
4- 501. تفسیر اطیب البیان.
5- 502. ذیل آیه 13 سوره سبأ.
6- 503. احقاف، 15.
7- 504. نمل، 40.
8- 505. نمل، 36.
9- 506. انبیاء، 79.
10- 507. نمل، 16.
11- 508. نمل، 17.
12- 509. نمل، 20.
13- 510. نمل، 28.
14- 511. نمل، 40.
15- 512. ص، 35.
11. به حسن عاقبت و مقام والا نزد خداوند رسید. «و انّ له عندنا لزلفی و حسن مأب»(1)
12. جنّ در خدمت او بود. «و الشیاطین کلّ بناء و غوّاص»(2)