مداومت در نماز
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله : لَا يَزَالُ الشَّيْطَانُ ذَعِراً مِنَ الْمُؤْمِنِ مَا حَافَظَ عَلَى الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ فَإِذَا ضَيَّعَهُنَّ تَجَرَّأَ عَلَيْهِ فَأَدْخَلَهُ فِي الْعَظَائِم. [1]
(از امام صادق علیه السلام روايت شده كه: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: شيطان پيوسته از مؤمن در هراس است، مادام كه بر نمازهاى پنجگانه پايبند باشد، پس چون آنها را ضايع گرداند، بر او جرأت مىيابد و او را به [حيطه انجام] گناهان كبيره وارد مى سازد.)،
نگاه کردن بنده به خدا
عن أبى جعفر (علیه السلام) قال: قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله: «إذا قام العبد المؤمن فى صلاته، نظر اللّه إليه، أو قال: أقبل اللّه عليه- حتّى ينصرف و أظلّته الرّحمة من فوق رأسه إلى أفق السّماء و الملائكة تحفّه من حوله إلى أفق السّماء، و كلّ اللّه به ملكا قائما على رأسه يقول له: ايّها المصلّى لو تعلم من ينظر إليك و من تناجى ما التفتّ و لا زلت من موضعك أبدا». [2]
از امام باقر (علیه السلام) روايت شده كه: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: «چون بنده مؤمن در نماز خويش بايستد، خداوند به او مى نگرد- يا [راوى] گفت: خداوند به او روى مى كند- تا روى گرداند و رحمت [الهى] از بالاى سرش تا افق آسمان او را در پناه خود مى گيرد، و فرشتگان پيرامونش را تا افق آسمان فرا مى گيرند و خداوند فرشتهاى بر او مى گمارد كه بر بالاى سرش ايستاده است به او مى گويد: اى نمازگزار اگر بدانى چه كسى به تو مى نگرد و با چه كسى راز مى گويى، روى بر نمى تابى و هرگز از جايت تكان نمى خورى».
فاصله شرک وایمان
عن أبى جعفر (علیه السلام) قال: قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله: «إنّ بين الرّجل و بين الشّرك و الكفر، ترك الصّلاة». [2]
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: «به راستى [فاصله] بين شخص و شرك و كفر، ترك نماز است».
سبک شمارندن نماز
عن أبى جعفر (علیه السلام) قال: لا تتهاون بصلاتك فإنّ النّبىّ صلّى اللّه عليه و آله: قال عند موته: «ليس منّى من استخفّ بصلاته». [4]
از امام باقر (علیه السلام) روايت شده است كه گفت: نماز را كم ارج مشمار، چون كه پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله به هنگام وفاتش فرمود: «كسى كه نمازش را سبك انگارد، از من نيست».:
کفاره گناهان
قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله: ما مِنِ امرِئٍ مُسلِمٍ تَحضُرُهُ صَلاةٌ مَكتوبَةٌ، فَيُحسِنُ وُضوءَها وخُشوعَها ورُكوعَها، إلّاكانَت كَفّارَةً لِما قَبلَها مِنَ الذُّنوبِ، ما لَم يُؤتِ كَبيرَةً، وذلِكَ الدَّهرَ كُلَّه. [4]
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: «هيچ شخص مسلمانى نيست كه چون وقت نماز واجبش فرا رسد و وضو و خشوع و ركوعش را به تمام و كمال رساند، مگر آنكه آن نماز كفاره گناهانى مىشود كه پيش از آن مرتكب شده است، در صورتى كه مرتكب گناه كبيره نشده باشد و اين در همه زمانها صادق است».
ستون استوار
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، قَالَ: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: مَثَلُ الصَّلَاةِ مَثَلُ عَمُودِ الْفُسْطَاطِ، إِذَا ثَبَتَ الْعَمُودُ نَفَعَتِ الْأَطْنَابُ وَ الْأَوْتَادُ وَ الْغِشَاءُ، وَ إِذَا انْكَسَرَ الْعَمُودُ لَمْ يَنْفَعْ طُنُبٌ، وَ لَا وَتِدٌ، وَ لَاغِشَاءٌ». [5]
از امام صادق (علیه السلام) روايت شده كه: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: نقش نماز، چون نقش ستون خيمه است، چون ستون استوار ماند، طنابها و ميخها و پوشش پايدار مى ماند و اگر ستون بشكند نه طنابى و نه ميخى و نه پوششى باقى مى ماند».
نوک زدن کلاغ
الإمام الباقر عليه السلام: بَينا رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله جالِسٌ فِي المَسجِدِ إذ دَخَلَ رَجُلٌ فَقامَ يُصَلّي فَلم يُتِمَّ رُكوعَهُ و لا سُجودَهُ، فقال صلى الله عليه و آله: نَقرٌ كَنَقرِ الغُرابِ، لَئِن ماتَ هذا و هكَذا صَلاتُهُ لَيَموتَنَّ عَلى غَيرِ ديني [6]
از امام باقر (علیه السلام) روايت شده است كه فرمود: وقتى رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و آله در مسجد بود، ناگهان مردى وارد شد و به نماز ايستاد و ركوع و سجودش را به تمام و كمال به جاى نياورد، [آن حضرت صلّى اللَّه عليه و آله] فرمود: «چون نوك زدن كلاغ نوك زد، و اگر او بميرد و نمازش چنين باشد بر غير دين من مرده است».