مِنْ كَلِمات اميرالمؤمنين علي عَلَيْهِ السَّلامُ کان يَدْعُو بِها:
اللّهُمَّ اغْفِرْ لى ما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنِّى. فَاِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَىَّ
بِالْمَغْفِرَةِ. اللَّهُمَّ اغْفِرْ لى ما وَاَيْتُ مِنْ نَفْسى وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفاءً
عِنْدى. اللَّهُمَّ اغْفِرْ لى ما تَقَرَّبْتُ بِهِ اِلَيْكَ بِلِسانى ثُمَّ خالَفَهُ قَلْبى.
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لى رَمَزاتِ الاَْلْحاظِ، وَ سَقَطاتِ الاَْلْفاظِ، وَ شَهَواتِ
الْجَنانِ، وَ هَفَواتِ اللِّسانِ.
***
ترجمه:
خداوندا! آنچه را درباره من از من داناترى بر من ببخش! پس اگر دوباره به گناه بازگشتم تو هم دوباره
به مغفرتت به من بازگرد. خداوندا! بر من ببخش آنچه را كه با خود وعده كردم و تو وفايى از من نسبت
به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش!
الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل
و لغزشـهاى زبـانم را بر مـن ببخش!
نهج البلاغه، فرازی از خطبه 77