در این روز در سال 1344 ه’ قبور ائمه بقیع علیهم السّلام و نیز قبر حضرت حمزه در احد به دست وهابیون تخریب شد.
(مستدرک سفینه البحار: ج 6، ص 65 - 66)
علت و انگیزه تخریب این قبور مطهّر در کتب مختلفی که بر ردّ عقائد ضالّه وهابیّت تألیف شده، بیان گردیده است.
آنان اضافه بر قبور مطهّر ائمه معصومین علیهم السّلام، دیگر قبور را هم تخریب نمودند که عبارتند از: قبر منسوب به فاطمه زهرا سلام اللَّه علیها، قبر مطهّر فاطمه بنت اسد سلام اللَّه علیها مادر أمیر المؤمنین علیه السّلام، قبر مطهّر حضرت امّ البنین سلام اللَّه علیها، قبر ابراهیم پسر پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله، قبر اسماعیل فرزند حضرت صادق علیه السّلام، قبر دختران پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله، قبر حلیمه سعدیه مرضعه پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله، و قبور شهدای زمان پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله.
وهابیّان در سال 1343 در مکه گنبدهای قبر حضرت عبدالمطلب، ابی طالب، خدیجه، و زادگاه پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله و فاطمه زهرا سلام اللَّه علیها را با خاک یکسان کردند. در جدّه نیز قبر حوا و دیگر قبور را تخریب کردند. در مدینه گنبد منّور نبوی را به توپ بستندولی از ترس مسلمانان قبر شریف را تخریب نکردند. در شوال 1343 با تخریب قبور مطهّر ائمه بقیع علیهم السّلام اشیاء نفیس
و با ارزش آن قبور مطهّر را به یغما بردند.
قبر حضرت حمزه علیه السّلام و شهدای احد را با خاک یکسان کردند، و گنبد و مرقد حضرت عبداللَّه و آمنه پدر و مادر پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله، قبر اسماعیل پسر حضرت صادق علیه السّلام و دیگر قبور را هم خراب کردند. در همان سال به کربلای معلی حمله کردند، و ضریح مطهّر را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهّر را که اکثراً از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود، غارت کردند و قریب به 7000 نفر از علماء، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند.
(کشف الارتیاب: ص 77. شهداء الفضیله (علامه امینی): ص 388)