راهنمای خانواده در پیشگیری از انحرافات (11)

راهنمای خانواده در پیشگیری از انحرافات (11)

گفتار چهارم: انحرافات جنسی

از بزرگ‌ترین و شوم‌ترین خطرهایی که ممکن است جوانان گرفتار آن شوند، گناهان و جرائم جنسی می‌باشد. با توجه به آغاز بلوغ و شدت آتش این حس و غریزه در جوانان، هر لحظه این خطر آن‌ها را تهدید می‌نماید. با توجه به این‌ که در این مرحله‌ی سنی معمولاً احساسات بر عقل غلبه می­کند، جوان خیلی زود تسلیم احساس شده و اگر مراقبت ویژه­ای از سوی خود یا والدین و یا جامعه نباشد ممکن است به سرعت گرفتار آسیسب­های شدید فردی و اجتماعی گردد.

طبیعی است که غریزه جنسی به عنوان یک نعمت خدادادی و مورد نیاز نسل بشر در همه انسانها بویژه جوانان وجود دارد. بدیهی است عدم استفاده معقول و صحیح از آن می­تواند آثار ویرانگری داشته باشد. اگرچه برای درمان این عوارض خطرناک نمی­توان آن را به کلی از بین برد ولی با چاره‌اندیشی به موقع و نظارت و کنترل صحیح می‌توان آن را مهار کرده و در مسیر اصلی خود قرار داد. بروز طغیانگرانه این غریزه بیش‌تر بستگی به عوامل بیرونی هم دارد که این انگیزه به طرق مختلف برای جوان ایجاد می‌گردد.

گاهی این تحریک ممکن است در خانواده باشد، گاهی در جامعه و محیطی که جوان در آن زندگی می‌کند و بستگی به طرز تعلیم و تربیت آن جوان هم دارد که این مساله به سیستم‌های تربیتی موجود در یک جامعه برمی‌گردد.

قرآن مجید، ابتلای به این پدیده‌ی شوم و زشت را نتیجه وسوسه های شیطانی و دنباله روی انسانها از آن خطوط انحرافی دانسته ومی‌فرماید:

ای اهل ایمان! هیچ‌وقت شیطان را پیروی نکنید و کسی که همیشه دنبال شیطان می‌رود به درستی که شیطان او را به کارهای زشت و ناروا وادار می‌کند.

به طور کلی، مهمترین انحرافات و جرائم جنسی در جامعه کنونی را می‌توان در موارد زیر دانست: روسپی گری، همجنس بازی، روابط نامشروع (زنا)، لواط، خودارضایی (استمناء)، چشم چرانی، خود نمایی، رابطه‌ی جنسی با حیوانات.

به یقین وجود جرائم و انحرافات جنسی در یک جامعه معلول عوامل متفاوتی از قبیل اندیشه­های اعتقادی و گرایشات دینی، نظام سیاسی و حکومتی،‌ رفتارهای اجتماعی، خصوصیات فردی و شخصیتی و عوامل خانوادگی می­باشد.

عوامل خانوادگی انحرافات

بی اطلاعی و یا غفلت و سهل انگاری در مباحث تربیتی از سوی والدین آثارجبران ناپذیری در ایجاد انحرافات جنسی خواهد داشت. از این رو خانواده و محیط آن، مهمترین عامل این دسته از جرم ها وگناهان می­باشند. تربیت جنسی فرزندان از وظایف مهم والدین بحساب می آید که می­بایست با محوریت عفاف وتقوا همراه گردد.

کم کردن زمینه­های تحریک جنسی آنان در محیط خانواده از جمله، جداسازی بستر آنان وپرهیز از رفتارهای جنسی والدین در کنار کودکان نیز از اهمیت بسزایی برخوردار است. برخی ازخانواده­ها با ندانم‌کاری‌های، خود زمینه‌ی انحراف جنسی را در فرزندان بوجود می‌آورند. البته خود فرد هم ممکن است با داشتن اخلاق زشت شهوترانی و مشغول کردن خود به این امور و پیروی نکردن ازعقل و اندیشه، گرفتار این پدیده‌ی شوم گردد. پس لازم است که نوجوان با یاری جستن از خداوند و تقویت ایمان و پیروی ازعقل و مشغول ساختن خود به کارهای مفید، خود را از این گرداب نجات دهد. در غیر این صورت گرفتار عواقب شوم این انحراف می‌گردد.

امام علی(علیه السلام)درهمین زمینه می‌فرماید:

« بر شهوت خویش مسلط شو و بیش از آن‌ که قدرت تجری وجسارت پیدا کند و به تندروی عادت نماید؛ چه آنکه اگر شهوت در خودسری و تجاوز نیرومند گردد مالک و فرمانروای تو می‌شود و به هر سو که بخواهد تو را می‌کشاند و تو در مقابل آن تاب مقاومت نخواهی داشت.»

بدیهی است چنانچه در محیط خانه، یک نظام تربیتی غلط بر زندگی حاکم شود جوان را به انحراف سوق می‌دهد.

جوانی که در آغاز بلوغ جنسی در کوچه و خیابان و حتی مدرسه با صحنه‌های شهوت‌انگیز روبه‌رو شود و از طرفی هم وسایل ارتباط جمعی مثل سینما و تلویزیون، اینترنت و ماهواره، نشریات و مجلات، صحنه‌های تحریک کننده را نمایش دهند و از سوی دیگر در حالی که والدین تعالیم تربیتی مکتب انسان‌ساز اسلام را نادیده گرفته و در محیط خانوادگی خود، رفتارهای نابجا و غیر­معقولی از خود نشان دهند، چگونه می توان شاهد کنترل صحیح مسائل جنسی از سوی جوان یا نوجوان بود؟

توصیه هایی به والدین برای فرزندان

والدین برای جلوگیری از بروز این انحراف و مصونیت از آسیب­های آن می­بایست مطالبی را به فرزندان خویش آموزش داده و توصیه کنند تا فرزندان امورزیررعایت نمایند:

  1. حتی الامکان در مکانی خلوت و تنها و دور از نظر دیگران نباشند. خود را در محیطهای شلوغ قرار دهند و از تنهایی بویژه در وقت شب اجتناب کنند .
  2. تا زمانی که خود بر ترک عادت­های زشت جنسی مسلّط نشده‎اند، از رفاقت و رفت و آمد با کسانی که به این اعمال زشت عادت کرده‎اند، اجتناب کنند. البتّه این به معنای انزوای اجتماعی نیست بلکه می­بایست دوستان صالح و سالم جایگزین افراد بیمار و معتاد به رفتارهای جنسی خلاف شرع گردند.
  3. در هنگامی که افکار جنسی به ذهن انسان خطور می‎کند بلافاصله آن را با ذکر خدا و معاد و... از ذهن خود دور نمایند.
  4. اوقات فراغت خود را با کارهای مثبت از قبیل مطالعه، ورزش، زیارت، عبادت، تفریح سالم و یا فعالیت­های اجتماعی، کمک به اهل خانواده و... پُر کنند.
  5. به یاد داشته باشند که ورزش منظم و زیاد دررشته­های تخصصی، رزمی، دفاع شخصی برای تخلیه انرژی زائد بدن بسیارموثر است.
  6. تقویت ایمان مذهبی و اراده و کنترل برخویشتن، شرکت مداوم در مجالس مذهبی و دعا، تلاوت قرآن و تدّبر و تفکر درمعانی آیات آن مهمترین پشتوانه وعامل نظارت درونی انسان خواهد بود.
  7. هیچگاه بدن خود را به صورت برهنه در آینه نگاه نکنند.
  8. درغیر موارد ضروری از نگاه کردن به اندام­های جنسی خود پرهیز کنند.
  9. برای نظافت موهای زاید بدن هرگزاز تیغ و صابون استفاده ننموده و زود به زود به ازاله موهای بدن نپردازند بلکه از داروی نظافت بهداشتی (نوره) استفاده کنند.
  10. از نگاه کردن به مواضع جنسی و برجستگی‎های بدن دیگران (حتی از روی لباس) پرهیز نمایند.
  11. از نگاه کردن به فیلم‎ها وعکس­ها و نیز گوش دادن به موسیقی­ها و آهنگهایی که موجب تحریک جنسی می­شود اجتناب کنند.
  12. از پرخوری و سیری بیش از اندازه به هنگام خواب پرهیز کنند. از این رو در شب غذای سبک و کم حجم میل شود و غذا را زودتر میل کنند تا به هنگام خواب احساس پری و سنگینی نکنند.
  13. از نوشیدن بیش از حد آب و مایعات در هنگام شب و قبل از خواب به ویژه در بین غذاها و غذای چرب پرهیز کنند.
  14. سعی کنند هرگز به روی شکم نخوابند زیرا این شیوه خوابیدن در تعالیم دینی مکروه بوده و یکی از عوامل تحریک‎کننده‎ جنسی محسوب می­شود.
  15. از پوشیدن لباس‏های تنگ و چسبان (به ویژه لباس‏های زیر) خودداری کنند.
  16. از تصور و تخیل امور جنسی (چه جنس موافق چه مخالف) اجتناب کنند و حتی به قصد داشتن اطلاعات و آگاهی به سراغ این نوع مطالب نروند.
  17. از خوردن غذاهای تحریک کننده مانند خرما، پیاز، فلفل، ادویه جات، تخم مرغ، سوسیس، کالباس، گوشت قرمزوغذای چرب اجتناب کنند. کنار نهادن این غذاها بصورت موقت هرگز بدن را دچار کمبود جسمی و سوءتغذیه نمی‏کند.
  18. با جنس مخالف کمتر رفتار داشته باشند و از روی ملایمت، لطف و محبت با آنها صحبت نکنند.
  19. مطالعه و توجّه به ضررهای جسمانی، روحی و اجتماعی و نیز توجه به عواقب گناه خودارضایی می تواند بازدارنده خوبی باشد.
  20. هیچگاه در حمام بطور کامل عریان نشوند.

البته والدین گرامی نباید تنها به ارشاد و توصیه زبانی اکتفاء کنند بلکه نظارت مستمر و غیرمشهود خود را در مسائل مزبور برای رسیدن به نتیجه نهایی ضروری و لازم به حساب آورند.

وظایف پیشگیرانه والدین

در برنامه‌های اخلاقی و فقهی دین، تعالیم و دستوراتی وجود دارد که از مجموع آن‌ها برمی‌آید که والدین باید به مسائل جنسی فرزندان در یک مسیر طولانی توجه کرد. ازهنگامی که فرزند به دنیا می‌آید و شیر‌خواری بیش نیست، باید مراقبت کامل بعمل آید ودر صورت بیداری‌اش در اتاق خواب، والدین از هرنوع رفتار جنسی و زناشویی پرهیز کنند. اینگونه دقت­ها می­بایست در طول حیا ت فرزندان ادامه یابد. کلمات و حرکات والدین نباید به گونه‌ای باشد که غریزه‌ی خفته‌ی آن‌ها را بیدار کند. همچنین در حضور فرزندان، حیا را رعایت کرده و از بکار بردن کلمات صریح در اینگونه موضوعات بپرهیزند.

علاوه بر دستورات و دقت نظرهای یاد شده، اسلام بر توجه به نیازهای غریزی فرزندان در دوران بلوغ و ترغیب و تشویق والدین به مهیا نمودن زمینه‌های ازدواج آسان جوانان تأکید می‌کند. دین شریف اسلام با ملغی نمودن آداب دست و پا گیر جاهلی که هر یک مانعی بر سر راه ازدواج خواهد بود، طرحی به نام هم‌کفو بودن و «همسان همسری» را مطرح می‌کند که در آن، ملاک اساسی ایمان و اخلاق است چرا که در نگاه دینی، پسر مؤمن همتراز دختر مؤمن و دختر پاک مناسب پسر پاک است.

به هر صورت، والدین باید فشارهای ناشی از غرایز جنسی را بر فرزندان خود باور کنند و ضمن پیراستگی محیط زندگی خود از هر گونه عامل تحریک‌زا، شرایط ازدواج صحیح را در اولین فرصت برای فرزندان خویش فراهم آورند.

از آنجا که خانواده قابلیت پیشگیری از انحرافات جنسی در سه محور جداگانه

(زوجین، فرزندان، جامعه) را دارند، وظایف پیشگیرانه آنها درهر یک از سه محور مزبور جداگانه ارائه می­گردد.

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

 جامعیت و جاودانگى قرآن كریم در نهج البلاغه

جامعیت و جاودانگى قرآن كریم در نهج البلاغه

بسیارى از مخالفان قرآن كوشیده اند چنین شبهه افكنى كنند كه این كتاب آسمانى با دنیاى امروز كه عصر پیشرفت علوم و تكنولوژى است، متناسب نیست ؛ بلكه فقط اعجاز عصر پیامبر ختمى مرتبت صلى الله علیه وآله است و صرفا براى زمان ایشان شمولیت داشته است و اكنون همانند كتاب مقدس انجیل صرفا براى استفاده فردى قابلیت دارد.
  اجمال و تفصيل قرآن و نهج البلاغهʁ)

اجمال و تفصيل قرآن و نهج البلاغه(1)

واحدي كه مبدأ كثرت است و كم متصل و منفصل را به وسيلة آن تقسيم مي‌كنند و خلاصه آن يك كه بعدش دو، سه و چهار شمرده مي‌شود كه خداوند واحد به اين معني نيست زيرا اولاً: خدا يكي است كه ثاني و ثالث ندارد؛ ثانياً: از اوصاف اين معني قلت و كمي است يعني دو و سه و چهار بيشتر از آن است و خداوند موصوف به قلت نمي‌شود زيرا تمام اوصاف كماليه در ذات باري به نحو اتمّ و اكمل موجود است. علي (عليه السّلام)در عبارت اوّل و پنجم مذكور به اين معني اشاره فرموده و چنين وحدتي را از خداوند نفي نموده است.
 مشتركات قرآن و نهج البلاغهʄ)

مشتركات قرآن و نهج البلاغه(4)

خداوند در ذيل بسياري از آياتي كه نعمتهاي خود را شرح مي‌دهد، مي‌فرمايد:«إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ؛ (رعد/ 4) همانا در آنچه ذكر شد، نشانه‌ها و عبرتهايي براي گروه خردمندان است.»
 مشتركات قرآن و نهج البلاغهʃ)

مشتركات قرآن و نهج البلاغه(3)

مولي الموحّدين نيز در نهج البلاغه مي‌فرمايد: «بَعَثَ رُسُلَهُ بِما خَصَّهُمْ بِهِ مِنْ وَحْيِهِ وَ جَعَلَهُمْ حُجَّةً لَهُ عَلي خَلْقِهِ لِئَلّا تَجِبَ الْحُجَُّة لَهُمْ‌ بِتَر‌كِ الْإعْذارِ إِلَيْهِمْ؛‌(خطبة 144) خداوند پيغمبرانش را با اختصاص وحي، برانگيخت و ايشان را بر مخلوقش، حجّت گردانيد تا آنها را بر خدا دستاويزي و عذري نباشد.»
 اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم ʁ)

اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم (1)

قرآن، يگانه معجزة ماندگار بشريت است كه بر زبان انسان عالم كون و مكان جاري گشت و قلبها را متحول و مجذوب خود ساخت و اعتراف دوست و دشمن را به اعجاز خود واداشت. پس از كلام وحي، تنها كلامي كه توانست مافوق كلام خلق و مادون كلام خالق قرار گيرد، كلام علي (ع) بود؛ كلامي كه اعجاب بزرگ ترين اديبان را برانگيخت و آنان را از همانند آوري عاجز و ناتوان ساخت، و اين به علّت اثرپذيري آن از وحي بود. هدف ما از اين بحث، آشنايي اجمالي با برخي از جنبه هاي اين اثرپذيري در كلام علي (ع) است و اينكه كلام او داراي چه خصوصياتي است كه ما آن را متاثّر از وحي مي دانيم.

پر بازدیدترین ها

 بررسي‌ نظام‌ غايي‌ قرآن‌، در نهج‌البلاغه‌

بررسي‌ نظام‌ غايي‌ قرآن‌، در نهج‌البلاغه‌

آن‌ فاعل‌ غيرمتناهي‌ هم‌،اوّل‌، و مبدأ فاعلي‌ بالذات‌ تمام‌ ماسوي‌ است‌؛ و هم‌، آخِر، و مبدأ غايي‌ بالذات‌همة‌ ماعدي‌. هدفمند بودن‌ نظام‌ هستي‌ ـ كه‌ قرآن‌ تكويني‌ است‌ ـ و نيز هدفدار بودن‌قرآن‌ حكيم‌ ـ كه‌ جهان‌ تدويني‌ است‌ ـ بر اساس‌ دو اسم‌ از اسماي‌ حسناي‌خداوند خواهد بود.
ادله جامعيت و جاودانگي قرآن كريم در نهج البلاغهʁ)

ادله جامعيت و جاودانگي قرآن كريم در نهج البلاغه(1)

نهج البلاغه، اخو القرآن و بهترين و نابترين منبعي است كه مي تواند ره پويان طريق را در شناخت صحيح و حقيقي قرآن مجيد ياري دهد. در نگاه اميرمؤمنان علي عليه السلام، قرآن نسخه اي جامع و جاوداني است كه از نيازهاي بشر براي رسيدن به سرمنزل سعادت و كمال، فروگذار نكرده است. حضرت در موارد گوناگون و به شيوه هاي زيبا و حكيمانه به ترسيم اين ويژگي پرداخته است ؛ در يكي از خطبه هاي نهج البلاغه[1] با استناد به آيات قرآن، جامعيت آن را بوضوح تشريح كرده است.
 بررسي‌ نظام‌ فاعلي‌ قرآن‌ در نهج‌البلاغه‌

بررسي‌ نظام‌ فاعلي‌ قرآن‌ در نهج‌البلاغه‌

بهترين‌ وجه‌ معقول‌ آفرينش‌ جهان‌، همانا تجلّي‌ است‌؛ كه‌ از ظريف‌ترين‌ تعبيرهاي‌ قرآني‌ و روايي‌ است‌، چنان‌كه‌ در آية‌ «فلما تجلي‌ ربه‌ للجبل‌ جعله‌ دكّا وخرّ موسي‌ صعقا» آمده‌ است‌. و در جريان‌ معاد هم‌، تلويحاً به‌ آن‌ اشاره‌ شده‌است‌؛ زيرا، خداوند در آية‌ «قل‌ اءنما علمها عند ربّي‌ لايُجَليها لوقتها الا هو»، تجلية‌ساعت‌ و قيامت‌ را به‌ خود اِسناد داده‌ است‌ و چون‌ در قيامت‌ كبرا و حشر اكبر،تمام‌ اشخاص‌ و اشيا به‌ عنوان‌ مبدأ قابلي‌ حضور و ظهور دارند نه‌ به‌ عنوان‌مبدأ فاعلي‌ ـ زيرا همة‌ آن‌ها، تحت‌ قهر حاكم‌اند ـ بنابراين‌، تنها عامل‌ تجلّي‌قيامت‌، ظهور خود خداوندِ متجلّي‌ خواهد بود.
 اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم ʁ)

اثرپذيري نهج البلاغه از قرآن كريم (1)

قرآن، يگانه معجزة ماندگار بشريت است كه بر زبان انسان عالم كون و مكان جاري گشت و قلبها را متحول و مجذوب خود ساخت و اعتراف دوست و دشمن را به اعجاز خود واداشت. پس از كلام وحي، تنها كلامي كه توانست مافوق كلام خلق و مادون كلام خالق قرار گيرد، كلام علي (ع) بود؛ كلامي كه اعجاب بزرگ ترين اديبان را برانگيخت و آنان را از همانند آوري عاجز و ناتوان ساخت، و اين به علّت اثرپذيري آن از وحي بود. هدف ما از اين بحث، آشنايي اجمالي با برخي از جنبه هاي اين اثرپذيري در كلام علي (ع) است و اينكه كلام او داراي چه خصوصياتي است كه ما آن را متاثّر از وحي مي دانيم.
 اهمیت تاریخ از دیدگاه قرآن و نهج‏ البلاغه

اهمیت تاریخ از دیدگاه قرآن و نهج‏ البلاغه

قرآن پيروان خود را به مطالعه تاريخ گذشتگان فرامى‏ خواند و با تكرار و تأكيد زياد به پيروانش دستورمى ‏دهد به سير و سفر بپردازند و از نزديك نشانه ‏هاى تاريخى را مشاهده نمايند تا انديشه آنها بارور شود و سطح فكر و فرهنگشان ارتقا يابد.
Powered by TayaCMS