"بِاِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِیمِ" الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی
من هر سال اصرار دارم این را بگویم که شب بیست و سوم، اهمیت شب قدری اش از شب نوزدهم و از شب بیست و یکم بیشتر است.
شب نوزدهم حدیثی داریم کار یک مرحله تمام می شود، بیست و یکم یک مرحله دیگر، بیست و سوم قطعی می شود. مثل پارچه ای که یکبار می برند، یکبار کوک می زنند، یکبار دوخت آخر.
یعنی شب بیست و سوم آن شبی است که کارها دیگر مهر و موم می شود. یک کارهائی هم هست شب قدر، عمومی است ولی شب بیست و سوم پررنگتر است.
مثلا شب قدر مستحب است آدم غسل کند. اما شب بیست و سوم دو تا غسل دارد. یک غسل سر شب، یک غسل آخر شب. البته اینها غسل مستحب است، نمی شود با آن نماز خواند، باید وضو هم گرفت برای نماز. یا مثلا شب بیست و سوم قرآن دو تا سوره اضافه دارد بخوانیم. سوره روم و عنکبوت. این که دو تا غسل دارد، دو تا سوره روم و عنکبوت می گویند بخوانید، و اینکه شب بیست و سوم حضرت زهرا نمی گذاشت کسی بخوابد. اگر کسی هم از بچه ها خوابش می برد، یک آب در صورتش می پاشید، و غذایشان را تغییر می داد و غذای سبکتر، علی ایّ حال یک اصراری داشتند بر اینکه نخوابند، این پیداست که شب بیست و سوم عنایت می شود.
یک کسی آمد مدینه گفت آقا راستش را بخواهی من در روستا اصلا نمی توانم سه شب احیا بگیرم، نمی توانم بیایم مسجد، خیلی که چانه زد امام فرمود پس شب بیست و سوم بیا. علی ایّ حال یک قرینه هائی در کار است که شب قدر واقعی شب بیست و سوم احتمالش خیلی زیاد تر است. خب شب قدر... اینها ممکن است برای شما تکراری باشد، ولی بچه های ما باید بشنوند، دو سه بار باید بشنوند تا این فرهنگشان شود.
شب بیست و سوم شب قدر است. قدر یعنی اندازه گیری. هر چیزی حساب و کتابی دارد. قرآن می فرماید تمام نعمتهائی که به شما می رسد خزینه اش پهلوی ما است. به مقداری که حکمت است صادر می کنیم. "إِنْ مِنْ شَیْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ" الحجر/21 یعنی چیزی نیست مگر اینکه خزینه اش پهلوی ما است، "و ما ننزله الا بقدر معلوم" یعنی خزینه پهلوی ما است به مقدار خاص نازل می کنیم. مثل اینکه سماور پر از چای است، منتهی شما لیوانی بریزید، چای کمرنگ بریزید، پررنگ بریزید آنها مربوط به این است که چقدر عقل شما قضاوت کند که برای که چه چای بریزید، یعنی خزینه اش در سماور است اما یک استکان یک استکان.. منتهی از سماور ما کم می شود ولی از خزینه خدا کم نمی شود. یک مثل هم برایتان بزنم، یک آیه داریم در قرآن می فرماید "مِثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ" الذاریات/23 مثل اینکه دارید حرف می زنید. خزینه حرف حلق شماست، منتهی چند کلمه به یکی بگوئی، این اختیارش دست شماست. یعنی قدرت سخنرانی در بدن هست اما استفاده از این قدرت به مقداری است که شما صلاح بدانید. چطور شما توان سخن دارید، منتهی هر چه می توانید که حرف نمی زنید، به مقداری که لازم است، حرف می زنید. "مِثْلَ مَا أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ" یعنی همانطور که شما قدرت نطق دارید، منتهی از این قدرت کم کم استفاده می کنید به مقداری که صلاح می دانید، خدا هم قدرت دارد، از قدرتش تدریجا، آن مقداری که حکیمانه هست عرضه می کند.
پس شب قدر، به احتمال قوی شب بیست و سوم است. در شب بیست و سوم چه باید کرد؟ یک دو رکعت نماز است که لابد می دانید، من هم اشاره کنم که اگر کسی نمی داند... فقط "قُلْ هُوَ اللَّهُ" الإخلاص/1 اش هفت تا است. بعد از نماز مغرب و عشا، دو رکعت نماز مثل نماز صبح، منتهی بجای یک "قُلْ هُوَ اللَّهُ" هفت تا می خوانید. رکوع و سجودش، هیچ فرق نمی کند، فقط "قُلْ هُوَ اللَّهُ"اش هفت تا است. بعدش هم هفتاد مرتبه(استغفرالله و اتوب الیه)، (ربی) هم نمی خواهد. هفتاد مرتبه، که کل نماز چهار دقیقه طول می کشد با(استغفر الله) هایش تقریبا. این دو رکعت هم داریم که اگر کسی بخواند، همینطور که نشسته، خدا خودش و پدر و مادرش را می بخشد. خب حالا چه کنیم؟
که قرآن فرمود "لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ" القدر/3. "أَلْفِ" یعنی هزار. هزار ماه را تقسیم بر دوازده کن با ماشین حساب، می شود هشتاد و خرده ای سال. یعنی شب قدر ارزشش به اندازه هزار ماه است. هر کاری شب قدر بکنی. یعنی افرادی را من سراغ دارم که خمسشان را شب بیست و سوم می دهند، چون هزار تومان که شب بیست و سوم بدهی، انگار یک میلیون داده ای. یک نفر را شب بیست و سوم افطاری بدهد، انگار به هزار نفر افطاری داده ای. تجاری که وضع مالیشان خوب است، هر چه می خواهند در طول سال بدهند، فکر کنند چقدر پول می خواهند بدهند، همه را شب بیست و سوم چکش را بنویسند، بگذارند کنار. ضربدر هزار می شود. چطور اگر یک جنسی ارزان است، می خرند می گذارند انبار، برای اینکه بعدا دیگر گیر نمی آید؟ البته اگر چیز مورد نیاز جامعه باشد، احتکار است، غلط است این کار. بنابراین هر کس هر کاری می خواهد بکند، شب بیست و سوم ضرب در هزار می شود. حالا بهترین کار چیست؟ راجع به دعا من می خواهم چنددقیقه صحبت کنم. راجع به مناجات شب بیست و سوم. اول یک دعا بکنم.
خدایا تو را به آبروی همه کسانی که لیاقت دارند و شب بیست و سوم بهترین مقدرات را برایشان می کنی، به ما هم لیاقت دریافت آنهمه الطافی که به اولیایت داری به ما هم آن الطاف را مرحمت بفرما. هرچه به خوبان می دهی به ما هم بده.
و اما بحث ما. موضوع بحث ما که ماه رمضان امسال بحثش را داریم، انسان است. در انسان یک رابطه هم هست با خدا. چون انسان چهار تا رابطه دارد. انسان با خدا، انسان با مردم، انسان با خودش، انسان با طبیعت. عمری باشد راجع به اینها هم صحبت می کنیم. رابطه انسان با خدا همین عبادت است که قله این عبادت نماز و دعا است. قرآن می فرماید که "ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ" غافر/60 یعنی دعا کنید من مستجاب می کنم. اول یک اشکال در این زمینه هست. اگر قران گفته دعا کنید من مستجاب می کنم، پس چرا برخی وقتها دعا می کنیم مستجاب نمی شود؟ یک گیری در این هست. یا این گیر در "ادْعُو" است. یا این گیر دارد... چون "ادعوا" یعنی دعا کنید. دعا چیست؟ دعا یعنی طلب خیر. یعنی از خدا خیر بخواهید. خیلی وقتها که ما دعا می کنیم، فکر می کنیم دعاست، واقعا طلب خیر نیست. خیال می کنیم خیر است. آیات قرآن زیاد داریم می گوید "یَحْسَبُونَ" الأعراف/30 خیال می کنند، "أَفَحَسِبْتُمْ" المؤمنون/115 اینطور خیال می کنید؟ "لَا تَحْسَبَنَّ" آل عمران/188 اینطور فکر نکن. "عَسَی أَنْ تُحِبُّوا شَیْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَکُمْ" البقره/216 خیلی چیزها را دوست دارید، شر است. اینقدر آدم دلش می خواهد با فلانی ازدواج کند، حال آنکه فاجعه است ازدواج با فلانی. خیال می کند. خیال می کند این غذا را بخورد خوب است. می خورد بعد دکتر می گوید نخور به صلاحت نیست. پس یا دعا لق است، چون دعا یعنی خیر، خیلی چیزهائی که ما می خواهیم واقعا خیر نیست. یا این که خیر است "نِی"اش گیر دارد. چون "نِی" یعنی چه؟ یعنی اخلاص. "ادْعُونِی" یعنی بخواهید خیر را از من. گاهی وقتها از خدا نمی خواهیم. بخدا می گوئیم به هر کس و ناکس دیگر هم می گوییم. یعنی در دعا مخلصین نیستیم. همینطور می گوئیم ولی خب خیلی هم دلمان با خدا نیست. یا اخلاصش لق است، اخلاص نیست شرک است، یعنی غیر خدا هم هست، یا "لَکُم". یعنی به نفع شما. آخر می گویند فلانی به له فلانی است یا فلانی علیه فلانی است. له یعنی به نفعش است، علیهش است یعنی ضدش است. "لَکُم" یعنی به نفع. خیلی چیزهائی که ما می خواهیم به نفع نیست، به ضرر است. پس اگر خیر بود و خلوص بود و به نفع بود حتما... هر جا که مستجاب نشد، یا در "ادْعُو" گیریم، یا در "نِی"اش گیریم، یا در "لَکُم" گیریم. اگر خیر باشد
یک، خلوص باشد دو، از او هم بخواهیم سه، مستجاب می شود. دعا مثل شماره تلفن است. یعنی شماره تلفن را اگر زدی گوشی را برنداشت، می گویند چه شماره ای را گرفتی؟ می گوئی این شماره را. می گوید این شماره خانه ما نیست. دعا یک شماره ای دارد، می گوید اگر شماره را گرفتی من گوشی را بر می دارم. شماره دعا ده دوازده تا شماره است. این شماره ها را من می گویم کسی پای تلویزیون هم می خواهد بنویسد، بنویسد. شماره تلفن دعا. چگونه دعا کنیم. عوض شماره تلفن بگوئیم آداب دعا.
1."بِاِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ". گفتن "بِاِسْمِ اللَّهِ". روایت داریم(لا یرد دعاء اوله بسم الله) اگر دعا اولش بسم الله باشد رد نمی شود. پس این شماره اول، گفتن بسم الله.
2. شماره دوم تمجید. (کل دعاء لایکون قبله تمجید فهو ابتر) دعائی که اولش تمجید نباشد ابتر است. ابتر یعنی ناقص. یعنی از خدا ستایش کن. مثل دعای ماه رمضان که میگوئیم(یا علی یا عظیم یا غفور یا رحیم انت الرب العظیم) بعضی وقتها می گوئیم خدایا حکیمی، علیمی، قدرت داری، شنوائی، بینائی، عزت دست تو است، قدرت دست تو است. تمجید کنیم.
3. نماز هم موثر است. دو رکعت نماز بخوانم. یک کسی آمد دو رکعت نماز خواند، پیغمبر فرمود(سل توسل) بعد از آنکه نماز خواندی دعا کن، دعای بعد از نماز اثر دارد.
4.دعایتان را کم نشمارید. چند تا چیز را کم نشمارید. گناهانتان را کم نشمارید. گاهی وقتها آدم یک گناهی می کند، می گوید این که چیزی نیست، بعد در همان گیر می کند، یعنی پوست خیار بیشتر از خیار مردم را تا حالا انداخته. اگر از کسانی که زمین خورده اند بپرسیم که بابا از خیار درسته زمین خوردی یا از پوست خیار؟ بیشترشان می گویند پوست خیار. کار یک ریز بیشتر اثر دارد.
گاهی وقتها انسان... پول مردم هم همینطور است. اگر به مردم یک پول سنگینی بدهکار باشی یادت نمی رود اما اگر مثلا دو ریال، ده ریال، یک تومان، ده تومان باشد، ممکن است از ذهنت بپرد و مال مردم را بخوری و عذر خواهی هم نکنی. اگر چادر و پیراهن و کت و شلوار مردم را با تیغ پاره کنی، یادت می رود که یک گناهی کرده ای. اما اگر می روی روضه پایت را گذاشتی روی کفش مردم، کفش مردم را گلی کردی، می گوئی این که چیزی نیست، عذر خواهی نمی کنی. چیزی است. مال مردم چیزی است. درخت را قطع کنی می گوئی بد کردم، اما شاخه مردم را براین چای خوردن می شکنی، نمی گوئی بد کردم. چون شاخه پهلویت چیزی.... گناهانی که چیزی نیست، آنها چیزی نیست، آنها چیزی هست. آخر به یک دختر فوکولی می گویند خانم این فوکولت بیرون است. برو بابا من پهلوی خیلی ها حزب اللهی ام. من که از خیلی ها بهترم. بله تو از خیلی هابهتری. اما می گوئی چیزی نیست. این که می گوئی چیزی نیست...
حلقه طلا برای مرد حرام است. می گویند برو بابا. این حلقه نامزدی است. چیزی نیست. گناهی که آدم بگوید این چیزی نیست این خیلی مهم است. ممکن است این سنگ... این وزنی ندارد هان! این دو سه مثقال است، شاید هم کمتر، من می زنم توی کله ات. می گویم چیزی نیست. اگر من این را بزنم به کله ات، بگویم چیزی نیست، تا آخر عمر شما از من نمی گذری. می گوئی چقدر پررو. زد توی کله ما بعدش هم گفت چیزی نیست. اما ممکن است یک سنگ پرت کنم، بعدش بیایم بگویم آقا معذرت می خواهم ببخشید. ممکن است سنگ سنگین را چون عذر خواهی می کنم ببخشی، ولی یک مثقالی را چون عذر خواهی نمی کنم نبخشی.
برای دیگران اگر برای چهل نفر دعا کنی، دعای خودت هم مستجاب می شود.
نگو ما دعا می کنیم ولی ای بابا کی مستجاب می شود؟ خوش گمان باش. روایت داریم خدا می گوید من کنار گمان بنده ام. اگر گمانش بالا باشدمن دعایش را مستجاب می کنم. مثلا نگو من کجا او کجا. باورت بیاید. شاید شد. چه اشکالی دارد مثلا کره زمین از مغز شما استفاده کند؟ من؟ ما همین کنکور قبول شویم، بسمان است. ما همین قرض هایمان را بدهیم بس است. بگو اشکالی ندارد خدایا قرض ما را بده، توفیق هم بده به خیلی ها هم وام بدهیم. از دستتان خیر جاری شود. اشکال دارد این درختی که شما می کارید، چوبی شود که در حرم امیرالمومنین ازش ساخته شود؟ بگو خدایا ما این درخت را می کاریم، تو خودت نظر کن که از این انجیرها امام زمان بخورد، از این چوب در مسجد ساخته شود. یعنی هی نگو من کجا امیر المومنین کجا. من کجا او کجا.
خوش بین باشی. یک وقتی خدا یک عنکبوت را می گذارد دم غار، تار عنکبوت پیغمبر را در غار حفظ می کند. یک وقت چهار تا شنهای طبس، امریکا را فلج می کند. یک وقت ابابیل ابرهه را "تَرْمِیهِمْ بِحِجَارَهٍ مِنْ سِجِّیلٍ" الفیل/4 یک بار یک کلاغ می آید یک چیزی را خاک می کند،... آخر حضرت آدم دو تا بچه داشت. هابیل و قابیل. یکی آن یکی را کشت. بعد ماند که آن که کشته شده چه کند؟ هی کول کرد این طرف و آنطرف برد خسته شد. بعد یک کلاغ آمد یک چیزی را زیر خاک کرد، یادش داد تو هم این جنازه را خاک کن. یک وقت می بینی یک کلاغ کاری می کند، معلم چند میلیارد بشر می شود. یعنی چند میلیارد آدمی که جنازه شان را خاک کرده اند، معلمشان کلاغ بوده. دیگر من از کلاغ بد ترم؟ من از تار عنکبوت بدترم؟ من از شن صحرای طبس بد ترم؟ یعنی وقتی دعا می کنید، بخصوص جوانها. نگو کنکور قبول شوم و در فوتبال و والیبال و در ریاضیات و کامپیوتر و.. نمی دانم سربازیم حل شود و... اینها را بگوئید اما در اینها نایستید. برو بالا. در دعا همتتان بلند باشد. ببینید امام که دعا می کند می گوید(اللهم اغن کل فقیر) نمی گوید خدایا فلانی فقیر است. کل فقیر. (اشیع کل جائع)(اللهم اکس کل عریان) همه مریضها. اصلا فکرت، روحت بلند باشد. صدقه می دهی برای سلامتی خودت نده، برای سلامتی همه بده. می روی آب بخوری، بگو آقا کسی آب نمی خواهد؟ همش دست و پا به خیر باشد. می روی نان بگیری می بینی یک پیر مرد، پیرزن در محله تان هست که باید با عصا و زحمت بیاید نانوائی.... خب مگر نوکرش ام؟ طوری نیست یک نان بهش بده. دست و پا به خیر باشد. این ها در دعا مستجاب است.
می گوید وقتی دستتان را بالا می کنید، انگار غذا طلب می کنید. یعنی واقعا دستمان.... حدیث داریم دستی که می آید بالا خدا می گوید این دست آمده بالا از من چیزی می خواهد، من خدای کریمم. حالا که دستش را دراز کرد، محروم بر نمی گردانم.
پنج تا کار خدا می کند: گاهی همین که می خواهیم به ما می دهد، یا اگر این صلاح نباشد، مشابهش را می دهد، یا اگر اصلا صلاح نیست، می گوید حالا که دستش آمده بالا محروم نباید برگردد، یک بلائی از جانش دور می کنم، یا در مقابل یک چیزی به نسلش می دهم، یاحالا که دعا کرد یک چیزی برای قیامتش ذخیره می کنم. یا خودش، یا مشابهش، یا رفع بلا، یا نسلش، یا قیامتش. حدیث داریم دست که می آید بالا خدا می گوید خجالت می کشم... عجب خدائی است. می گوید گناه کردی یکی می نویسم، ثواب کردی ده تا می نویسم. هر چی گناه کردی راست بگو معذرت می خواهم می بخشمت. حدیث داریم یک وجب بیائی رو به من، یک قدم می آیم رو به تو. عادی بیائی رو به من، من با دو می آیم رو به تو، و خوبی هایت را نشان می دهم در جامعه. بدی هایت را می پوشانم. حتی بدی هائی که اگر پدر و مادرت بفهمند از خانه بیرونت می کنند، من میدانم ولی هیچ به رویم نمی آورم. (یا من اظهر الجمیل و ستر القبیح) خوبی ها را نشان می دهم عیب ها را می پوشانم. مردم خوبی ها را دفع می کنند، بدی ها را نشان می دهند. یعنی حتی زن و شوهر! چهل تا لقمه می خورد، در یک لقمه شن است، این شن را می آورد به خانم می گوید ببین! نخود را پاک نکرده ای! یعنی در چهل تا نخود که می خورد آن شن را نشان می دهد. ولی خدا اینطور نیست.
8. در دعا اصرار کنید. حدیث داریم به مردم اصرار نکنید. اما خدا دوست دارد نسبت به خودش اصرار کنی. الحاح یعنی اصرار. نگو آقا ما به خدا گفتیم. هی بگو هی بگو... بعد از نماز فریضه، بعد از نماز واجب دعا مستجاب می شود. مردم می گویند(السلام علیکم و رحمه الله و برکاته) می دوند. حدیث داریم کجا می روی؟ این که می دود فکر می کند به کارش می رسد. تعقیب مهم است. دعا مهم است. بهترین تعقیب هم سی و چهار بار(الله اکبر)، سی و سه بار(الحمدلله) و سی و سه با ر(سبحان الله) که ثواب هزار رکعت نماز دارد. تمام نیاز ها را هم از خدا بخواه. حتی بند کفشت را. بخدا بگو. با خدا حرف می زنی همچین ریز و درشت کارهایت را بگو.
9. دعا که می کنید(و ادعوه خوفا و طمعا) یعنی با ترس و طمع دعا کنید. حضور قلب داشته باشید. یعنی بدانید چه می گوئید.
10. یقیق داشته باشید مستجاب می شود.
11. گاهی وقتها دعا می کند مستجاب می شود بعد از دعا می رود گناه می کند. خدا به فرشته ها می گوید این دعایش مستجاب شد ولی چون گناه کرد شما هم دست نگه دارید. یعنی(اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعاء) دو تا معنا شده. یا یک گناهانی آدم می کند که دیگر حال دعا ندارد، یا یک گناهی می کند که حال دعا دارد ولی دعایش مستجاب نمی شود. حبس دعا، یا آدم اصلا خودش قفل می شود حال دعا ندارد، یا نه دعا می کند یک مانعی می آید جلوی استجابت را می گیرد. اینها همه اش حدیث است حدیثش هم اینجا هست. می گوید که عده ای آمدند به امام صادق گفتند که ما دعا می کنیم(فلا یستجاب لنا) مستجاب نمی شود. گفت(لانکم تدعون من لا تعرفون) چیزی از کسی می خواهید که نمی شناسیدش. یعنی خودتان ایمانتان لق است، باورتان مشکل دارد، جدی نیستید. مثل اینکه شما می گوئید بفرما. خب نمی فرمایم. این لقلقه زبان است. با تمام وجود نمی گوئی بفرما. اگر با تمام وجود بگوئی بفرما... آخر ببینید جدی بودن یک مساله ای است.
امام کاظم رفت در خانه، امام رضا(ع) بچه کوچولو بود. با پدرش بود. گفت آقا جان این که با ما بود از شیعیان است. شما رفتی در خانه می گفتی بفرما. شما بفرما نگفتی رفتی در خانه. امام کاظم فرمود الان آمادگی پذیرائی ندارم. کسی که قلبا آمادگی ندارد بگوید بفرما، قلبش با زبانش تفاوت دارد یک نفاق است. یعنی این که انسان وقتی می خواهد بگوید جدی بگوید. گاهی دو نفر قهرند، می گویند بیایید همدیگر را ببوسید. این ها که قهرند و به همدیگر فحش داده اند همینطور جدی نمی بوسند. اما گاهی وقتها آدم نوه اش را، بچه اش را وقتی می بوسد سفت می بوسد. این جدی بودن مهم است.
12.غذای حلال. حضرت فرمود که می خواهی دعایت مستجاب شود(طهر مطعمک و لا تدخل بطنک الحرام) لقمه حرام خورده ای دعایت مستجاب نمی شود. مثل این که گازوئیل ریخته ای در هواپیما، هواپیما نمی پرد. هی می گوئیم آخر چه شده است؟ می گوید بابا در شکم این هواپیما گازوئیل ریخته اید. لقمه حلال خیلی مهم است. وقتی که بدنیا آمدیم چیزی نداشتیم، دو سه روز دیگر هم چیزی نداریم و می رویم، لخت آمده ایم و لخت هم می رویم، حالا دو سه روز خدا بهت داده، چرا خمسش را نمی دهی؟ چرا زکات نمی دهی؟ یک ملخ یک آفت یک کمبود باران. اینقدر حدیث داریم هرجا مالی تلف شد بخاطر این است که مردم زکات نداده اند. اصلا نماز بی زکات قبول نیست.
پیغمبر آمد در مسجد افرادی را بلند کرد گفت برو بیرون نمی خواهد نماز بخوانید، گفت چرا؟ گفت نماز می خوانید به فقرا کمک نمی کنید. خمس واجب است، زکات واجب است. نگو آقا ما که مالیات می دهیم، جمهوری اسلامی از ما مالیات می گیرد،.... بابا مالیات مال زندگی شخصی تو است. شما در خانه گلدان دارید، یک پولی هم میدهی دولت بیرون پارک درست کند. در خانه قفل می زنی، یک پولی هم می دهی به دولت بیرون خانه پلیس می گذارد. در خانه کپسول آتش نشانی داری، یک پولی هم می دهی بیرون ماشین آتش نشانی باشد. در خانه موزائیک و اسفالت می کنی، یک پولی هم میدهی بیرون را اسفالت کنند. در خانه یک آکسار و آسپرین و چهار تا قرص و کپسول داری بیرون خانه هم پول می دهی یک درمانگاه می زنند. یعنی همینطور که نیازهائی را مختصرش را در خانه داری، بیرون خانه هم پولی که به دولت می دهی برای مالیات، برای حل مشکلات خود شماست. من در خانه گلدان دارم، بیرون هم پارک می خواهم، در خانه کپسول آتش نشانی دارم بیرون هم ماشین آتش نشانی می خواهم. در خانه دارو دارم بیرون هم درمانگاه می خواهم. در خانه قفل می زنم بیرون هم پلیس می خواهم. پول مالیات پولی است که به دولت می دهید برای حل مشکلات شخص شما. ولی زکات برای مشکلات شخص شما نیست. برای این است که فقرا سیر شوند. من پول نمی دهم که دولت زندگی من راتامین کند، پول میدهم که فقرا سیر شوند. فرق است پولی که به دولت می دهید که خرج منافع شما کند یا پولی که می دهید فقیر سیر شود کاری به منافع خودت نداشته باشد. فرق می کند. حساب مالیات فرق می کند. زکات عبادت است. قصد قربت می خواهد. خمس قصد قربت می خواهد. گیرنده خمس باید عادل باشد. باید مرجع تقلید باشد یا وکیلش باشد. مصرفش، گیرنده اش، نیتش، همه اش فرق می کند. همینطور می گوئیم بله ما که حالا که زکات می دهیم...
اگر می خواهیددعا مستجاب شود، برای اجابت دعا به عهد خدا وفا کنید. قول هائی که بخدا داده اید وفا کنید. قرآن می گوید "أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکُمْ" البقره/40. شما چند تا نذر کردی عمل نکردی؟ مگر نذر نکردی که اگر بعدش خوب شد چه کنی؟ مگر نذر نکردی... مگر نذر نکردی...؟
تعهد هائی که داده اید عمل کنید، دعا مستجاب می شود. و به هنگام دعا از دیگران قطع امید کن. یعنی یکسره دل را از همه جا بکن. در استجابت دعا مستجاب می شود. آقا حالا که خدا می تواند این کار را بکند، پس چرا نمی کند؟ خدا می تواند بکند اما حکیمانه نیست. مگر من نمی توانم یقه خودم را پاره کنم؟ من می توانم یقه خودم را پاره کنم، من می توانم بزنم شیشه را بشکنم، اما نمی شکنم. اصلا خدا می تواند همه مردم وقتی به دنیا می آیند، بوعلی سینا به دنیا بیایند، اصلا زحمت درس خواندن نکشند. می توانند همه درخت ها اتوماتیک گل بدون میوه بدهند، اینقدر زحمت کشاورزی نباشد. منتهی حکمت خدا به این است که افراد با تلاش به جائی برسند. خداوند قدرت دارد اما وقتی از قدرتش استفاده می کند که حکیمانه باشد. مثل این که شما قدرت داری شیشه را بشکنی، یقه ات را پاره کنی، ولی این کار حکیمانه نیست. همینطور که شما از قدرتت مقداری استفاده می کنید که حکیمانه باشد، خدا هم از قدرتش مقداری استفاده می کند که حکیمانه باشد. نابرده رنج... نمی شود که آدم رنج نکشیده که گیرش گنج بیفتد.
دارد کم کم حرفها تمام می شود. حالا من چون شب بیست و سوم است یک دقیقه یک دعائی است اینجا می خواهم برایتان بخوانم. سه تا آیه داریم در قرآن این است: "وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی" الأعراف/180 یعنی خداوند اسماء حسنائی دارد که "فَادْعُوهُ بِهَا" دعا می کنید با این اسم ها باشد. البته اسماء هم معانی سنگینی دارد، معنی اسماء هم نه این است که لقلقه زبان باشد. یعنی خودمان را به این صفات نزدیک بدانیم. اینها 99 تا اسم است، من تند می خوانم شما هم با من بخوانید یک دقیقه طول می کشد.
بسم الله الرحمن الرحیم.
(یا الله الاله الواحد الاحد الصمد الاول الاخر السمیع البصیر القدیر القادر العلی الاعلی الباقی البدیع البارئ الاکرم الباطن الحی الحکیم العلیم الحلیم الحفیظ الحق الحسیب الحمید الحفی الرب الرحمن الرحیم الذارع الرازق الرقیب الرئوف الراعی السلام المومن المهیمن العزیز الجبار المتکبر السید السبوح الشهید الصادق الصانع الظاهر العدل العفو الغفور الغنی الغیاث الفاطر الفجر الفتاح الفالق القدیم الملک القدوس القوی القریب القیوم القابض الباسط قاضی الحاجات المجید المولی المنان المحی المبین المغیث المصور الکریم الکبیر الکافی کاشف الضر الوترالنور الوهاب الناصر الواسع الودود الهادی الوفی الرفیع الوارث البر الباعث التواب الجلیل الجواد الخبیر الخالق خیر الناصرین الدیان الشکور العظیم اللطیف الشافی).
این ها 99 تا.
خدایا به آبروی این اسماء الحسنی تمام دعاهای شب قدر را مستجاب بفرما.
ما را در همه خیرات شریک کن. اگر کاری از ما
خیر هست همه محبین اهل بیت را درکار ما شریک کن.
هر چه برای خوبان مقدر می کنی همانها را برای همه ما مقدر کن. قیامت را روز رو سفیدی ما قرار بده.
مشکلات فرد و جامعه و نظام و دولت و ملت ما را حل کن.
رهبر، دولت، امت، ناموس، نسل، انقلاب، آبرو، هرچه که به ما داده ای در پناه امام زمان حفظ کن.
ما را مشمول دعای امام زمان قرار بده. قلبش را از ما راضی کن. ما را از غافلین در دنیا و از زیانکاران در دنیا و آخرت قرار نده. نسل ما را تا آخر تاریخ بهترین مومنین و مومنات قرار بده. به بی همسر ها همسر خوب بده. به بی مسکن ها مسکن خوب بده. به بیکارها کار خوب بده. به بی فرزند ها فرزندان سالم صالح بده. دلها را به هم مهربان کن. مرض ها را شفا بده. مرده هارا بیامرز. عاقبت ما را ختم بخیر کن. دانه دانه افراد را خیر دنیا و آخرت مرحمت بفرما.
ضمنا اگر هم می خواهید خدا شما را ببخشد هر که بهتان ظلم کرده همین الان ببخشید. فحشی غیبتی تهمتی...
خدایا هر کس به ما ظلمی کرده است بخاطر احترام شب قدر همه را من بخشیدم تو هم مرا ببخش. ببخشید تا ببخشند.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته