نتیجه صبر
قصص الأنبياء عن الحلبي: قالَ الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: أوحَى اللَّهُ تعالى إلى داوودَ: أنَّ خَلّادةَ بنتَ أوسٍ بَشِّرْها بِالجَنَّةِ وأعلِمْها أ نَّها قَرِينَتُكَ في الجَنَّةِ، فَانطَلَقَ إلَيها فَقَرَعَ البابَ عَلَيها، فَخَرَجَت وقالَت: هَل نَزَلَ فِيَّ شَيءٌ؟ قالَ: نَعَم، قالَت: وما هُو؟ قالَ:إنَّ اللَّهَ تعالى أوحَى إلَيَّ وأخبَرَني أ نّكِ قَرِينَتي في الجَنَّةِ، وأن ابَشِّرَكِ بالجَنَّةِ، قالَت:
أوَيَكونُ اسمٌ وافَقَ اسمي؟! قالَ: إنّكِ لأنتِ هِي! قالَت: يا نَبِيَّ اللَّهِ ما اكَذِّبُكَ، ولا واللَّهِ ما أعرِفُ مِن نَفسِي ما وَصَفتَني بهِ.
قالَ داوودُ: أخبِرِيني عن ضَمِيرِكِ وسَرِيرَتِكِ ما هُو؟ قالَت: أمّا هذا فَسَاخبِرُكَ بهِ، اخبِرُكَ أ نّهُ لَم يُصِبْني وَجَعٌ قَطُّ نَزَلَ بي كائناً ما كانَ، ولا نَزَلَ بي ضُرٌّ وحاجَةٌ وجُوعٌ كائناً ما كانَ، إلّا صَبَرتُ علَيهِ، ولَم أسألِ اللَّهَ كَشفَهُ عَنّي حتّى يُحَوِّلَهُ اللَّهُ عنّي إلى العافيَةِ والسَّعَةِ، ولَم أطلُبْ بَدَلًا، وشَكَرتُ اللَّهَ علَيها وحَمِدتُهُ، فقالَ داوودُ عليه السلام: فبِهذا بَلَغتِ ما بَلَغتِ.
ثُمّ قالَ أبو عبدِ اللَّهِ عليه السلام: وهذا دِينُ اللَّهِ الذي ارتَضاهُ لِلصّالِحِينَ.
قصص الأنبياء- به نقل از الحلبى-: امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند متعال به داوود وحى فرمود: خلاده دختر اوس را نويد بهشت ده و به آگاهى او برسان كه همسر تو در بهشت خواهد بود. داوود به طرف خلاده رهسپار شد و در خانهاش را كوبيد.
خلاده بيرون آمد و عرض كرد: آيا چيزى درباره من نازل شده است؟ داوود فرمود:
آرى. عرض كرد: چه چيز؟ داوود فرمود:
خداوند متعال به من وحى فرمود و خبرم داد كه تو همسر من در بهشت خواهى بود و فرمود تو را به بهشت مژده دهم. خلاده گفت: شايد تشابه اسمى ميان من و كسى ديگر رخ داده است؟ داوود فرمود: آن خلاده، خود تو هستى! عرض كرد: اى پيامبر خدا! گفته تو را تكذيب نمىكنم، اما، به خدا قسم در خود چنين سزامندى نمىبينم.
داوود فرمود: از باطن و درونت به من خبر ده كه در آن چه مىگذرد. خلاده گفت: مىگويم: هميشه به هر دردى كه مبتلا شدم و هر گزند و نياز و گرسنگيى كه به من رسيد، در برابرش صبر كردم و از خداوند نخواستم آن را از من بر طرف سازد، تا آن كه او خود، آن را از من دور كرد و عافيت و گشايش داد و به جاى آن، چيزى از خدا نخواستم و او را بر آن شكر و سپاس گفتم. داوود عليه السلام فرمود: بدين سبب است كه به اين مقام رسيدهاى.
امام صادق عليه السلام سپس فرمود: اين همان دين خداست كه براى بندگان صالح خود برگزيده و پسنديده است.
[1]
منابع:
- بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهارج57،154