(2)
کلمه «ظلّ» به معنای سایه و کلمه «حرور» به معنای باد داغ و سوزان است.
در این آیات، مؤمن و کافر به چهار چیز تشبیه شده اند که نتیجه این چهار مقایسه و تشبیه آن است که مؤمن از نظر شخصیّت و سرنوشت با کافر یکسان نیست.
مؤمن به بینا و کافر به نابینا.
مؤمن به نور و کافر به تاریکی.
مؤمن به سایه آرام بخش و کافر به بادسوزان و داغ.
مؤمن به زنده و کافر به مرده.
مؤمن، رو به رشد و حرکت است، زیرا هم چشم حقیقت بین، هم نور دارد، هم نفس پاک و هم دل زنده؛ امّا کافر حاضر نیست حقیقت را ببیند و به خاطر سنگدلی، آن را نمی پذیرد و به دلیل ظلمات جهل و تعصّب و تحجّر در راه حقّ حرکت نمی کند.