(7)
غفلت در قرآن به سه معنی مطرح شده است:
الف: غفلت بد، نظیر آیه ی «و انّ کثیراً من النّاس عن آیاتنا لغافلون»(8) همانا بسیاری مردم از آیات ما غافلند.
ب: غفلت خوب، نظیر آیه ی «انّ الّذین یرمون المحصنات الغافلات المؤمنات لعنوا فی الدنیا و الآخره»(9) کسانی که بر زنان پاکدامن و غافل از فحشا، تهمت زنا می زنند در دنیا و آخرت لعنت شده اند.
ج: غفلتِ طبیعی به معنای بی اطلاعی، نظیر همین آیه مورد بحث؛ «و ان کنت من قبله لمن الغافلین» که خدا برای حفظ حرمت و احترام پیامبر نمی فرماید: «کنت من قبله لمن الجاهلین»
ص:296
1- 1919. حجر، 3.
2- 1920. فرقان، 18.
3- 1921. نجم، 29.
4- 1922. زخرف، 36.
5- 1923. جنّ، 17.
6- 1924. کهف، 46.
7- 1925. ذیل آیه 3 سوره یوسف.
8- 1926. یونس، 92.
9- 1927. نور، 23.