چگونه در مهمانی‌ها رفتار کنیم؟

چگونه در مهمانی‌ها رفتار کنیم؟

مهمان

یكى از وظایف مهمان این است كه اگر میزبان وضع خوبى ندارد و قدرت‏ مالى او ضعیف است، از او تقاضاى غذایى غیر از آنچه برایش مى‏آورند نكند.

مهمانی رفتن و مهمانی دادن یکی از شاخصه‌های اصلی ایرانیان می‌باشد. این امر مورد توجه اسلام قرار داشته و تأکیدات فراوانی با عنوان صله رحم بر آن شده است. بر اساس تعالیم اسلامی مهمان و میزبان هر دو وظایفی بر عهده دارند که عمل به آن‌ها سبب تداوم رفت و آمدها و استحکام خانواده‌ها خواهد شد. در این مجال به بیان برخی از وظایفی که مهمان بر عهده داشته و باید بدان‌ها عمل نماید پرداخته می‌شود:

تقاضاى دشوار از میزبان نكند

یكى از وظایف مهمان این است كه اگر میزبان وضع خوبى ندارد و قدرت‏ مالى او ضعیف است، از او تقاضاى غذایى غیر از آنچه برایش مى‏ آورند نكند.

اگر میزبان از او خواست ‏یكى از دو نوع غذا را انتخاب كند، او راحت‏ترین و ساده‏ترین آنها را انتخاب كند.

امام رضا (علیه السلام) مى‏فرماید: روزى شخصى حضرت على‏ (علیه السلام) را دعوت كرد تا براى ناهار به منزل او برود. حضرت فرمود: به شرطى كه سه خصلت را براى من ضمانت كنى، مى‏آیم: اول این‏كه از بیرون چیزى نخرى. دوم هر چه در خانه حاضر داشتى، بیاورى و سوم بر عیال خود سخت نگیرى.

چه خوب است تمامى مهمان‏ها این‏طور باشند؛ یعنى قبلا با میزبان و برادر دینى خود شرط كنند در پذیرایى خود را به زحمت نیندازد؛ هر چه‏ حاضر بود، بیاورد تا دیگر لزومى به قرض گرفتن نباشد. بسیاری از دردسرهاى مهمانى و مخارج بیهوده و اضافى از قانع نبودن‏ مهمان است.

غذاى میزبان را كم نشمارد

امام جعفر صادق‏ (علیه السلام) مى‏فرماید: مهمانى كه غذاى میزبان را تحقیر كرده و كم شمارد، هلاك شده است.

ممكن است میزبان نتواند غذاى مورد علاقه و در شان مهمان را تهیه كند و از همان غذایى كه خود و خانواده او مى‏خورند، برایش بیاورد و این غذا در نظر مهمان ناچیز باشد. از این رو مهمان نباید میزبان را تحقیر كرده و یا به او طعنه بزند.

یكى از مواردى كه مهمان باید با دقت آن را مراعات كند، نگاه نكردن به ‏محارم میزبان است، زیرا اگر خداى نخواسته كسى مهمان برادر دینى خود شد و در آن‏جا نتوانست جلو خود را بگیرد، خیانت ‏بسیار بزرگى را مرتكب شده است

غذا هر چه و هر چند كه باشد، نعمت‏ خدا است و باید به‏ خاطر آن خدا را شكرگزارى كرده و از میزبان تشكر نماید.

مهمان نباید به كم بودن غذا نگاه كند، بلكه باید به كسى كه نعمت‏ به ظاهر كم را به او داده، یعنى خداوند بزرگ نگاه كند، و وقتى بزرگى خدا را نظاره‏كرد، دیگر كم یا ناچیز بودن غذا را نمى‏بیند.

هر جا صاحبخانه اشاره كرد، بنشیند

حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) مى‏فرماید: هنگامى كه یكى از شما وارد منزل ‏برادر دینى خود شد، باید هر كجا كه صاحب منزل اشاره مى‏كند بنشیند، زیرا صاحبخانه به وضع منزل خود و آن قسمت‏هایى كه نباید آشكار گردد، آشناتر است.

به نامحرم نگاه نكند

یكى از مواردى كه مهمان باید با دقت آن را مراعات كند، نگاه نكردن به ‏محارم میزبان است، زیرا اگر خداى نخواسته كسى مهمان برادر دینى خود شد و در آن‏جا نتوانست جلو خود را بگیرد، خیانت ‏بسیار بزرگى را مرتكب شده است.

امام جعفر صادق (‏علیه السلام) مى‏فرماید: نظر و نگاه یكى از تیرهاى زهر آگین‏ شیطان است، و چه بسا یك نگاه سبب حسرت و ندامت طولانى بشود.

میهمان در وقت معین و مقرر حاضر شود

مهمان نباید مهمانى رفتن را به تاخیر بیندازد تا صاحبخانه یا مهمانان ‏دیگر در انتظار بمانند، همان‏طور كه اگر موقع معینى را تعیین كرده‏اند، نباید زودتر به مهمانى برود، زیرا ممكن است میزبان آمادگى استقبال و پذیرایى‏ نداشته باشد و به این وسیله خجلت زده شود.

وقتى كه مهمانى تمام شد، فورى آن‏جا را ترك كند و زیاد در خانه میزبان‏ نماند و مجالست را طولانى نكند، چون این كار علاوه بر این ‏كه موجب‏ مزاحمت‏ براى میزبان مى‏شود، وقت مهمان نیز ضایع مى‏گردد. انسان باید حداكثر استفاده را از وقت‏ بنماید، زیرا فرداى قیامت از عمر ما سۆال مى‏كنند كه در چه راهى آن را گذراندیم. پیامبر گرامىپیامبر گرامى اسلام‏ (صلى الله علیه وآله) مى‏فرماید: وقتى روز قیامت مى‏شود، هیچ قدمى ‏برداشته نمى‏شود مگر این ‏كه از انسان در مورد چند چیز سۆال مى‏شود، كه‏ یكى از آنها عمر است، كه مى‏پرسند در چه راهى عمرت را فنا كردى.

بدون اجازه میزبان روزه مستحبى نگیرد

امام محمد باقر (علیه السلام) از رسول گرامى اسلام (‏صلى الله علیه و آله) نقل مى‏كند كه آن حضرت‏ فرمود: وقتى یك نفر وارد شهرى و داخل خانه كسى شد، مهمان او خواهد بود تا زمانى كه از آن‏جا برود و سزاوار نیست مهمان بدون اجازه میزبان ‏روزه مستحبى بگیرد، تا اگر براى او غذایى درست كردند، خراب نشود.

ثواب اجابت دعوت برادر دینى بیشتر از روزه مستحبى است. لذا ائمه‏ (علیهم السلام) دستور داده‏اند وقتى براى مهمانى دعوت شدید، روزه نگیرید و اگر روزه بودید، بدون این ‏كه به میزبان خود بگویید روزه هستم، روزه خود را بخورید و دعوت برادر دینى خود را رد نكنید، تا هم ثواب روزه نصیب شما شود و هم ثواب مهمانى. ثواب اجابت دثواب اجابت دعوت برادر دینى بیشتر از روزه مستحبى است. لذا ائمه‏ (علیهم السلام) دستور داده‏اند وقتى براى مهمانى دعوت شدید، روزه نگیرید و اگرروزه بودید، بدون این‏كه به میزبان خود بگویید روزه هستم، روزه خود رابخورید و دعوت برادر دینى خود را رد نكنید، تا هم ثواب روزه نصیب شما شود و هم ثواب مهمانى

براى میزبان دعا كند

وقتى میزبان در كمال بذل و بخشش تمام امكانات شخصى خود اعم از غذا، جا، لباس و ... را در اختیار مهمان قرار مى‏دهد، مهمان نیز وظیفه دارد براى میزبان و خانواده او دعا و از آنها تقدیر و تشكر كند، زیرا تشكر از بنده ‏خدا شكرگزارى از خدا است.

روزى یكى از یاران امام جعفر صادق(علیه السلام ) غذایى براى آن حضرت آورد. حضرت وقتى از آن غذا میل كرد، فرمود: خداى را شكر و به صاحب غذا گفت: خداوند غذایت را به افراد نیكوكار بخوراند و ملائكه مقرب به تو نیكى كنند (خدا به تو بركت ‏بدهد).

اسرار میزبان را حفظ كند

همان‏طور كه میزبان باید اسرار مهمان را حفظ كند و عیوب او را نقل‏نكند، مهمان نیز وظیفه دارد اسرار میزبان را حفظ كند و آبروى او را نبرد.

رعایت این نکات هر چند کوچک می‌تواند روابط برادرانه میان مۆمنان را مستحکم‌تر ساخته و در رشد تعالی اجتماع تأثیر بسزایی داشته باشد. فرآوری: زینب مجلسی راد

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

منبع: مهماندارى در اسلام، نورمراد محمدى.

http://www.tebyan.net

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

مهمان خدا

مهمان خدا

ما هميشه خود را ميهمان خدا مي بينيم . ” هميشه ! يعني اينكه ماها هميشه و هميشه ، حداقل اون حالي رو كه در مهماني هاي با مردم داريم ، در زندگي مون نسبت به خدا داريم . ما دو راه داريم : راه اول اينكه : در اين زماني كه زنده هستيم و در اين كره زمين زندگي مي كنيم ، با وسواس و سختگيري به خودمون چه در مسائل مادي و چه مسائل معنوي ، با تكلف و ناراحتي و سختي يك زندگي سخت رو داشته باشيم و..
از خود تا خدا (قسمت نهم)

از خود تا خدا (قسمت نهم)

من دنيا رو به دلم نبستم ، هروقت هم دلم خواست رهاش مي كنم . پس رمز دل نبستن به دنيا اينه كه انسان وابسته نباشه .
از خود تا خدا (قسمت ششم)

از خود تا خدا (قسمت ششم)

خواجه نصيرالدين توسي از كساني بود كه خيلي اعتقاد داشت بايد خدا رو از طريق عقل شناخت . هر كسي از راه مي رسيد ازش سؤال مي كرد : آقا ! من مي گم خدا نيست ، نظر تو چيه ؟ خيلي بحث مي كرد ، به يه بيابوني رسيد ديد يه پيرمرد خاركني بيل مي زنه ، هر بيلي كه مي زد مي گفت : يا الله . بهش گفت : ببخشيد پدرجان ! اگه يه كسي بگه : خدا نيست ، تو چكار مي كني ؟ گفته بود : كي گفته ؟! ـ حالا اگه يه نفر پيدا بشه و بگه خدا نيست ! گفت : همچين با اين بيل مي زنم تو سرش كه مُخش بياد تو دهنش !
از خود تا خدا (قسمت پنجم)

از خود تا خدا (قسمت پنجم)

خيلي ها اومدند در مورد خلقت ، چيزهايي گفتند ، يه عده گفتند :‌ هدف از خلقت اين هست كه ماها عبادت كنيم و به بهشت برسيم . يه عده گفتند : مثلاً خدا مي خواست نشون بده چقدر قويه ، چقدر قادره ، چقدر رحيمه ، چقدر كريمه ، يه محيطي فراهم كرد كه تو اين محيط اينها رو ثابت كنه ! اون روايتي كه مي گه : خداوند فرمود ” كُنْتُ كَنْزَاً مَخْفِيّاً ” من يه گنج مخفي بودم . مردم و ‌همه موجودات را خلق كردم براي اينكه بفهمند من چي هستم و كشف بشم . اون يه بحث جداگانه است .
از خود تا خدا (قسمت چهارم)

از خود تا خدا (قسمت چهارم)

ارزش مؤمن : بعضي وقتها با خودم فكر مي كنم كه آيا اونهايي كه ايمان مي آورند و مخصوصاً‌ جوان تر هستند ، آيا مي توانند در سيلابهاي مختلف خودشون رو حفظ كنند ؟ و آيا واقعاً توقع بي جايي نيست كه ما فكر كنيم برادر و خواهر جوانمان با يكي دو ساعت پاي منبر نشستن ديگه اونقدر قوي بشه كه بتونه وارد يك جامعه خيلي خيلي فاسدي بشه كه اصلاً از همة در و ديوارش فساد مي باره ، و اينكه بتواند خودش را حفظ كند . آيا اين توقع زيادي نيست ، ارزشهايي كه با خون ، جنگ ، باروت ، بدبختي ، به دل ما نشسته ، جوانهاي امروز با چند تا منبر و سخنراني و خاطره به اينها برسند ؟

پر بازدیدترین ها

از خود تا خدا (قسمت اول)

از خود تا خدا (قسمت اول)

براي ارتباط با خداوند مراقب باش . ارتباطت با خداوند يه ارتباطي باشه كه خودت خجالت نكشي . بعضي وقتها خدا به بنده ها ايراد مي گيره ، مي گه : بندة من ! خودت رو مسخره كردي ؟! مثلاً مي گه : چي شده ؟ خدا مي گه : ما هر وقت تو رو ديديم اومدي در خونة ما قيافه ات مثل گداها بوده ، ” بده در راه خدا ! ” من مگه گدا خونه باز كردم ؟! من تو رو براي معارف عاليه خلق كردم .
آرمان‏های انقلاب

آرمان‏های انقلاب

خلاصه سخنرانی | آرمان‏های انقلاب انقلاب هم شیرینی دارد و هم سیلی. ما اگر در شرایط سخت انقلاب و شکنجه و خفقان بودیم، آیا واقعاً دیندار می ماندیم ؟! * انقلاب ما انقلاب در مادیات نبود،انقلاب در معنویات و ارزش ها بود.
از خود تا خدا (قسمت چهارم)

از خود تا خدا (قسمت چهارم)

ارزش مؤمن : بعضي وقتها با خودم فكر مي كنم كه آيا اونهايي كه ايمان مي آورند و مخصوصاً‌ جوان تر هستند ، آيا مي توانند در سيلابهاي مختلف خودشون رو حفظ كنند ؟ و آيا واقعاً توقع بي جايي نيست كه ما فكر كنيم برادر و خواهر جوانمان با يكي دو ساعت پاي منبر نشستن ديگه اونقدر قوي بشه كه بتونه وارد يك جامعه خيلي خيلي فاسدي بشه كه اصلاً از همة در و ديوارش فساد مي باره ، و اينكه بتواند خودش را حفظ كند . آيا اين توقع زيادي نيست ، ارزشهايي كه با خون ، جنگ ، باروت ، بدبختي ، به دل ما نشسته ، جوانهاي امروز با چند تا منبر و سخنراني و خاطره به اينها برسند ؟
No image

دعای ماه رجب یامن ارجوه

از خود تا خدا (قسمت ششم)

از خود تا خدا (قسمت ششم)

خواجه نصيرالدين توسي از كساني بود كه خيلي اعتقاد داشت بايد خدا رو از طريق عقل شناخت . هر كسي از راه مي رسيد ازش سؤال مي كرد : آقا ! من مي گم خدا نيست ، نظر تو چيه ؟ خيلي بحث مي كرد ، به يه بيابوني رسيد ديد يه پيرمرد خاركني بيل مي زنه ، هر بيلي كه مي زد مي گفت : يا الله . بهش گفت : ببخشيد پدرجان ! اگه يه كسي بگه : خدا نيست ، تو چكار مي كني ؟ گفته بود : كي گفته ؟! ـ حالا اگه يه نفر پيدا بشه و بگه خدا نيست ! گفت : همچين با اين بيل مي زنم تو سرش كه مُخش بياد تو دهنش !
Powered by TayaCMS