1 . نجس كردن خط و ورق قرآن حرام است، و اگر نجس شود بايد فوراً آن را آب كشيد. [1]
2 . اگر بعد از معامله عيب مال را بفهمد و فوراً معامله را به هم نزند، ديگر حق به هم زدن معامله را ندارد. [2]
3 . اگر طلبكار طلب خود را مطالبه كند، چنانچه بدهكار بتواند بدهى خود را بدهد، بايد فوراً آن را بپردازد و اگر تأخير بيندازد گناهكار است.
4 . اگر در زمينى كه غصب كرده زراعت كند، يا درخت بنشاند، زراعت و درخت و ميوه آن مال خود او است و چنانچه صاحب زمين راضى نباشد كه زراعت و درخت در زمين بماند، كسى كه غصب كرده بايد فوراً زراعت يا درخت خود را اگرچه ضرر نمايد از زمين بكند. [3]
5 . كسى كه نشانه هاى مرگ را در خود مى بيند، اگر خمس و زكات و مظالم بدهكار است بايد فوراً بدهد و اگر نمى تواند چنانچه از خودش مال دارد، يا احتمال مى دهد كسى آنها را ادا نمايد، بايد وصيت كند و همچنين است اگر حج بر او واجب باشد. [4]
6 . كسانى كه خانه يا دكان يا غير آنها را از صاحبانش اجاره مى كنند، مدت اجاره كه به سر رسيد حرام است بدون اذن صاحب محل در آنجا اقامت كنند، و بايد محل را فوراً با عدم رضايت صاحبش تخليه كنند، و اگر نكنند غاصب و ضامن محل كار، و ضامن مثل مال الاجاره آن هستند. [5]
7 . اگر فراموش كند كه روزه است و سر را در آب فرو برد، بايد فوراً سر را بيرون آورد، و چنانچه بيرون نياورد، روزه اش باطل مى شود. [6]
8 . مستحاضه قليله بعد از وضو و مستحاضه كثيره و متوسطه بعد از غسل و وضو بايد فوراً مشغول نماز شود، ولى گفتن اذان و اقامه و خواندن دعاهاى قبل از نماز اشكال ندارد و در نماز هم مى تواند كارهاى مستحب مثل قنوت و غير آن را بجا آورد. [7]
9 . كسى كه مسافر است اگر تا مغرب به اندازه خواندن سه ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز ظهر و عصر را بخواند، و اگر كمتر وقت دارد، بايد فقط عصر را بخواند و بعداً نماز ظهر را قضا كند. و اگر تا نصف شب به اندازه خواندن چهار ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز مغرب و عشا را بخواند و اگر كمتر وقت دارد بايد فقط عشا را بخواند و بعداً مغرب را بدون نيت ادا و قضا بجا آورد و چنانچه بعد از خواندن عشا، معلوم شود كه به مقدار يك ركعت يا بيشتر به نصف شب مانده است بايد فوراً نماز مغرب را به نيت ادا به جا آورد. [8]
10 . اگر وقت نماز وسعت دارد و طلبكار هم طلب خود را مطالبه كند در صورتى كه ممكن است بايد اول قرض خود را بدهد،بعد نماز بخواند. [9]
11 . اگر نداند يا فراموش كند كه لباس او غصبى است و در بين نماز بفهمد، چنانچه چيز ديگرى عورت او را پوشانده است بايد فوراً لباس غصبى را بيرون آورد، و نمازش صحيح است. [10]
12 . نجس كردن زمين و سقف و بام و طرف داخل ديوار مسجد حرام است و هركس بفهمد كه نجس شده است بايد فوراً نجاست آن را برطرف كند. و احتياط واجب آن است كه طرف بيرون ديوار مسجد را هم نجس نكنند. [11]
13 . در هريك از چهار سوره و النجم، علق، فصلت و سجده يك آيه سجده است، اگر انسان بخواند يا گوش دهد، بعد از تمام شدن آن آيه،
بايد فوراً سجده كند و اگر فراموش كرد، هروقت يادش آمد بايد سجده نمايد. [12]
14 . انسان بايد جواب سلام را چه در نماز يا در غير نماز فوراً بگويد، و اگر عمداً يا از روى فراموشى جواب سلام را به قدرى طول دهد كه اگر جواب بگويد جواب آن سلام حساب نشود، چنانچه در نماز باشد نبايد جواب بدهد و اگر در نماز نباشد، جواب دادن واجب نيست.
15 . اگر در شماره ركعت هاى نماز چهار ركعتى شك كند، بايد فوراً فكر نمايد پس اگر يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا كرد، همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند. [13]
16 . وقتى يكى از شك هاى صحيح براى انسان پيش آيد، بايد فوراً فكر كند. [14]
17 . كسى كه نماز احتياط بر او واجب است بعد از سلام نماز بايد فوراً نيت نماز احتياط كند و تكبير بگويد و حمد را بخواند و به ركوع رود و دو سجده نمايد. [15]
18 . براى سجده سهو، بعد از نماز بايد فوراً نيت سجده كند و پيشانى را بر چيزى كه سجده بر آن صحيح است بگذارد و بگويد بسم الله و بالله السلام عليك ايها النبى و رحمة اله و بركاته بعد بنشيند و دوباره سجده
رود و ذكرى را كه گفته شد بخواند و بنشيند و پس از تشهد بگويد السلام عليكم و رحمة الله و بركاته. [16]
19 . اگر سجده سهو را بعد از سلام نماز عمداً بجا نياورد، معصيت كرده و واجب است هرچه زودتر آن را انجام دهد و چنانچه سهواً بجا نياورده، هر وقت يادش آمد بايد فوراً انجام دهد و لازم نيست نماز را دوباره بخواند. [17]
20 . اگر بعد از سلام نماز يادش بيايد كه يك ركعت يا بيشتر از آخر نماز را نخوانده، و اگر كارى كه عمدى و سهوى آن نماز را باطل مى كند انجام نداده بايد فوراً مقدارى را كه فراموش كرده بجا آورد. [18]
21 . موقعى كه زلزله و رعد و برق و مانند اينها اتفاق مى افتد، انسان بايد فوراً نماز آيات را بخواند و اگر نخواند معصيت كرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است.
22 . اگر موى زن در بين نماز بيرون مانده باشد و در بين نماز متوجه شود بايد فوراً بپوشاند.
23 . كسى كه شك دارد اگر غسل كند وقت نماز تمام مى شود بايد تيمم كند. [19]
24 . نماز آيات براى خسوف و كسوف فورى است. [20] نماز آيات براى كسانى واجب است كه خسوف و كسوف در شهرشان واقع شده نه شهرهاى ديگر.
25 . پولى كه از درآمد كسب تهيه شده و به عنوان قرض الحسنه به ديگرى پرداخت شده اگر دريافت آن بعد از سال خمسى باشد بايد فوراً خمس آن را بدهد. [21]
26 . جواب سلام واجب فورى است. [22]
27 . هنگام ديدن نشانه هاى مرگ، دادن بدهى ها واجب فورى است. [23]
28 . نماز احتياط بر كسى كه واجب شده بعد از سلام نماز لازم است. [24]
29 . توبه واجب فورى است. [25]
30 . اگر كسى مرتكب حرام شود يا واجبى را ترك كند واجب است فوراً توبه كند. [26]
31 . رد امانت واجب فورى است. [27]
32 . هرگاه وقت نماز داخل شود و زن بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مى شود بايد فوراً نماز بخواند. [28]
33 . مستحب است در ازدواج دختران تعجيل گردد و آنان را از خطرات به وسيله ازدواج حفظ نمايند. [29]
34 . اگر شخصى در ايام اعتكاف در مسجد جنب شود بايد فوراً از مسجد خارج شود و غسل جنابت انجام دهد و اعتكافش صحيح است و اگر جنابتش عمدى باشد اعتكافش باطل است.
35 . رفتن به حج براى كسى كه مستطيع شود و شرايط آن فراهم باشد، فورى است و بايد در اولين سال ممكن به حج رود. [30]
36 . عيوبى كه موجب خيار فسخ عقد نكاح مى شود از هريك از زن و مرد فورى است و اگر كوتاهى كنند عقد لازم مى شود. [31]
[1] . توضيح المسائل مراجع، م 135.
[2] . همان، م 2132.
[3] . همان، م 2556.
[4] . توضيح المسائل مراجع، م 2701.
[5] . همان، م 2846.
[6] . همان، م 1615.
[7] . همان، م 413.
[8] . توضيح المسائل مراجع، ص 105.
[9] . همان، ص 106.
[10] . همان، م 818.
[11] . همان، م 900.
[12] . توضيح المسائل مراجع، م 1093.
[13] . همان، م 1199.
[14] . همان، م 1202.
[15] . همان، م 1215.
[16] . توضيح المسائل مراجع، م 1250.
[17] . همان، م 1246.
[18] . همان، م 1269.
[19] . همان، م 680.
[20] . توضيح المسائل مراجع، ج 1، م 1138، ص 645.
[21] . استفائات امام، ج 1، س 96; جامع المسائل فاضل، ج 1، س 833; استفتائات جديد، مكارم، ج 1، س 319.
[22] . همان، م 1138; عروة الوثقى، ج 1، ص 557، م 25.
[23] . همان، م 2701.
[24] . همان، م 1215.
[25] . يونس / 90.
[26] . تحريرالوسيله، امر به معروف، م 5.
[27] . همان، م 2700.
[28] . توضيح المسائل مراجع، م 470.
[29] . عروة الوثقى، ج 2، م 14، نكاح; توضيح المسائل، م 2466.
[30] . تحريرالوسيله، كتاب الحج، ج 1، ص 370.
[31] . همان، ج 2، ص 293.