بسم الله الرحمن الرحيم
«الهي انطقني بالهدي و الهمني التقوي»
بينندگان عزيز بحث شبي پخش مي‌شود كه شب نوزدهم است. سال ۸۸ است. به مناسبت شب‌هاي قدر ما بايد يك كمي از خود قرآن صحبت كنيم. و لااقل تفسير سوره‌ي قدر را بگوييم، و يك مطالبي راجع به شب قدر صحبت كنيم. من مي‌نويسم و قاري عزيز هم بخواند. «بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِيمِ». قاري: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَيْلَةِ الْقَدْر»ِ (۱) «وَ مَا أَدْرَئكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ» (۲) «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ» (۳) «تَنزََّلُ الْمَلَئكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبهِِّم مِّن كلُِّ أَمْرٍ» (۴) «سَلَامٌ هِىَ حَتىَ مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (۵)
خوب چون شب نوزدهم گوش مي‌دهيد، شما ترتيل بخوان، ما هم با شنوندگان و بينندگان همراه ايشان يكبار هم اين سوره را با هم بخوانيم، ثوابش را به نجف هديه كنيم. روح مقدس اميرالمؤمنين. با ترتيل همراه ايشان بخوانيد. شما يواش بخوانيد ايشان بلند مي‌خواند.
«بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِيمِ، إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَيْلَةِ الْقَدْرِ – وَ مَا أَدْرَئكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ – لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ – تَنزََّلُ الْمَلَئكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبهِِّم مِّن كلُِّ أَمْرٍ- سَلَامٌ هِىَ حَتىَ مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (قدر/۱تا۵)
خوب «بِّسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَانِ الرَّحِيمِ». معناي بسم الله ترجمه‌ي معروف مي‌گوييم: به نام خداوند بخشنده‌ي مهربان. ما قرآن را شب قدر نازل كرديم. به پيغمبر مي‌گويند: نمي‌داني شب قدر چيست؟ «وَ مَا أَدْرَئكَ» يعني نمي‌داني. «مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ» نمي‌داني شب قدر چه شبي است. بعد خودش بيان مي‌كند. مي‌گويد: شب قدر، بهتر از «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ» «اَلف» يعني هزار.هزار ماه تقسيم بر دوازده مي‌شود هشتاد و چند سال. يك شب از ۸۳ سال بهتر است. يعني يك عمر نسبتاً طولاني.
۱- نزول فرشتگان بر حضرت مهدي(عليه السلام) در شب قدر
خوب شب قدر چه شبي است؟ مي‌گويد: «تَنزََّلُ الْمَلَئكَةُ» شب قدر ارتباط بين آسمان و زمين برقرار مي‌شود. فرشته‌ها نازل مي‌شوند. در زمان پيغمبر بر پيغمبر نازل مي‌شدند. هرسال شب قدر است. الآن هم بايد فرشته‌ها نازل شوند. بنابراين بايد بر كسي نازل شوند كه حال و هوا و خلق و خو و خصلت پيغمبر را داشته باشد و او الآن حضرت مهدي (ع) است. بنابراين به ما گفتند: شما با سوره‌ي قدر مي‌توانيد با ديگران مباحثه كنيد. به ديگران بگوييد: آقا، شب قدر براي يكسال است يا براي هر سال؟ مي‌گويند: شب قدر براي هر سال است. بگو: «تَنزََّلُ الْمَلَئكَةُ» براي يك سال است يا هر سال؟ مي‌گويد: هر سال كه شب قدر است نزول ملائكه هم هست. مي‌گويي: خوب زمان پيغمبر ملائكه، كجا مي‌رفتند؟ همه مي‌گويند: محضر پيغمبر! بگو: الآن بر چه كسي نازل مي‌شوند؟ ملائكه بر ما نازل مي‌شود يا بر شما؟ هيچ كدام. بايد در كره‌ي زمين شخصي باشد فتوكپي پيغمبر، تمام كمالات پيغمبر را داشته باشد، كه همينطور كه شب قدر زمان پيغمبر فرشته‌ها بر پيغمبر نازل مي شدند، الآن هم فرشته‌ها بر او نازل شوند، و الآن جز حضرت مهدي كسي نيست.
خوب، اول اينكه شب قدر در ۵ تا آيه تكرار شده است. يكي اينجا كه مي‌گويد: «لَيْلَةُ الْقَدْرِ» اين يك كلمه. «لَيْلَةُ الْقَدْرِ»، «وَ مَا أَدْرَئكَ» باز مي‌گويد: «لَيْلَةُ الْقَدْرِ» باز مي‌گويد: «لَيْلَةُ الْقَدْر» يعني در آيه‌ي ۱ و ۲ و ۳ خود «لَيْلَةُ الْقَدْر» آمده است. در آيه‌ي ۴ مي‌گويد: «فيها»، «تَنزََّلُ الْمَلَئكَةُ وَ الرُّوحُ فِيهَا»، «فيها» يعني در آن، يعني در شب قدر، بعد مي‌گويد: «سَلَامٌ هِىَ» اين «هي» يعني باز شب قدر. يعني ۵ تا آيه دارد، كلمه‌ي شب قدر در ۵ تا آمده است. اين خودش يك نكته‌اي است.
۲- کارهاي باواسطه و بي‌واسطه خداوند
«إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» در قرآن جايي كه مي‌گويد: «اِنِّا» فرق مي‌كند با جايي كه مي‌گويد: «انّي» بعضي كارها را خدا مستقيم انجام مي‌دهد، مي‌گويد: «انّي» بعضي جاها كارها را با واسطه انجام مي‌دهد، مي‌گويد: «انّا» مثلاً بخشش كار خداست. مي‌گويد: «أَنِّي أَنَا الْغَفُور» (حجر/۴۹) من مي‌بخشم. «أَنِّي أَنَا» يعني من. من! اما يكجايي كه خدا يك كاري را با واسطه مي‌كند، نمي‌گويد: «انّي» مي‌گويد: «انّا» مثلاً باران مي‌فرستد، خوب خدا باران را مستقيم كه نمي‌فرستد. خورشيد به اقيانوس مي‌تابد. آب دريا و اقيانوس بخار مي‌شود. بخارها بالا مي‌رود، متراكم مي‌شود. ابر مي‌شود. ابرها به هم فشرده مي‌شود. بعد باران مي‌شود. يعني خدا كه باران مي‌فرستد از طريق خورشيد و بخار و ابر و تراكم ابر و فشردگي ابر و… خدا به ما بچه مي‌دهد. اما مستقيم كه يك بچه پايين نمي‌افتد. ازدواج مي‌كند. بنابراين مي‌گويد: ما به شما بچه داديم. پس هرجا خدا كاري را با واسطه بكند، مي‌گويد: «انّا» هرجا كاري را بي‌واسطه بكند مي‌گويد: «انّي». «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» چون فرشته‌ها در كار هستند. خدا قرآن را توسط فرشته‌ها، «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ»
علامه طباطبايي مي‌گويد: فرق بين «اَنزَلَ» و «تَنزيل» چيست. چون قرآن هم مي‌گويد: «تَنزيلا» هم مي‌گويد: «اَنزَلنا» «اَنزَلنا» يعني يكباره نازل كرديم. «تَنزيل» يعني قطعه، قطعه، چون قرآن دوبار نازل شده است. يك مرتبه شب قدر، همه‌ي قرآن بر قلب پيغمبر نازل مي‌شود. يك مرتبه در مدت ۲۳ سال از ۴۰ سالگي تا ۶۳ سالگي قطعه قطعه نازل مي‌شود. مثل آدمي كه از مسافرت مي‌آيد، يك مرتبه ساك سوغاتي را يكجا به خانم مي‌دهد. يكجا مي‌نشينند زيپ ساك را باز مي‌كنند، دانه دانه مي‌گويد: اين پيراهن براي فلاني، لباس براي فلاني. يك مرتبه يك جعبه‌ي شيريني را يكجا به شما مي‌دهند، يكجا باز مي‌كنند دانه دانه تقسيم مي‌كنند. يك مرتبه همه‌ي قرآن بر قلب پيغمبر نازل شد. يك مرتبه هم از ۴۰ سالگي تا ۶۳ سالگي بريده بريده به مناسبت‌هاي مختلف آيه به آيه نازل شد. دليل اين چيست؟ علامّه مي‌فرمايد دليلش اين است كه آنوقت‌هايي كه قطعه قطعه نازل مي‌شد، پيغمبر پيش پيش مي‌خواند. اينكه مي‌گويد: پيش پيش مي‌خواند، پيداست قبلاً اينها را… ببينيد من مي‌گويم: «سعديا مرد نكونام…» شما مي‌گوييد: «نميرد هرگز» يعني قبل از آنكه من بگويم شما مي‌گوييد: «نميرد هرگز» اين پيداست اين شعر را قبلاً … چون اگر نشنيده بودي، پيش پيش نمي‌خواندي.
آياتي در قرآن داريم كه خدا به پيغمبر مي‌گويد: پيش پيش نخوان. «لا تَعْجَل» (طه/۱۱۴) عجله نكن. بگذار ما بخوانيم. بعد بخوان. اينكه پيغمبر بعضي موارد پيش پيش مي‌خواند، خدا به او گفت: پيش پيش نخوان، پيداست قبلاً اينها را پيغمبر بلد بود. و آن شب قدر… تمام قرآن شب قدر يكجا بر قلب مبارك پيغمبر نازل شده و پيغمبر اطلاع كلي داشت. «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَيْلَةِ الْقَدْرِ» بعد مي‌گويد: «وَ مَا أَدْرَئكَ» نمي‌داني شب قدر چيست؟
يك خرده راجع به شب قدر صحبت كنيم. اول شب قدر يكي را در خود قرآن گفته است. «خَيرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ»، شب قدر، ۱-بهتر از هزار ماه، اين يك مورد. ۲- حديث داريم: «فَمَنْ أَدْرَكَهُ وَ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فَأَبْعَدَهُ اللَّهُ» (كافي/ج۴/ص۶۷) كسي شب قدر را درك كند، بخشيده نشود، خيلي آدم كذايي «أَبْعَدَهُ اللَّهُ» نفرين است. نفرين به كسي كه شب قدر را درك كند، و اين هنر استفاده كردن را نداشته باشد. به خصوص دهه‌ي آخر. كه حديث داريم ده شب آخر را پيغمبر ديگر رختخوابش را جمع مي‌كرد. و به خصوص در دهه‌ي آخر شب بيست و سوم… حديثي داريم شب نوزدهم قيچي مي‌شود، شب بيست و يكم كُك زده مي‌شود، شب بيست و سوم كُك‌ها تثبيت مي‌شود. مثل لباسي كه اول بُرش مي‌زنند. بعد يك دوخت سر پايي، بعد طرف مي‌آيند پرو مي‌كنند، مي پوشد. بعد آنوقت وقتي ديدند، قالب درست است. آنوقت دقيق چرخ مي‌كند. يعني مقدرات در سه مرحله است. مرحله‌ي بُرش، مرحله‌ي كُك، مرحله‌ي كُك، مرحله‌ي دوخت كامل. شب نوزدهم، شب بيست و يكم، شب بيست و سوم، و در اين سه شب، شب بيست و سوم از همه‌ي شب‌ها مهمتر است. خوب شب قدر يعني چه؟ «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ» قدر چند تا معنا دارد. قدر يعني اندازه. مي‌گويند: قدرش را نمي‌دانيم. يعني اندازه اش را نمي‌دانيم. «وَ ما قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِه» (انعام/۹۱)
۳- تقدير عمر و رزق در شب قدر
قدر، دو تا معنا دارد. يكي يعني مقام، منزلت، يكي يعني اندازه‌گيري. و شب قدر هم يعني شب با منزلت و با اهميتي، هم يعني شب اندازه‌گيري. ببينيد هركسي يك اَجَلي دارد، يك رزقي. اَجَل دارد و رزق دارد. اما اَجَل دارد به خاطر اينكه مي‌فرمايد: «وَ لَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْساً إِذا جاءَ أَجَلُها» (منافقون/۱۱) اَجَل كه آمد يك نفس هم نمي‌شود جابجا كرد. از حضرت پرسيدند: بعضي مرده‌ها چشمشان باز است، بعضي چشمشان بسته است. چرا؟ امام فرمود: آنكه باز است، فرصت نكرده ببندد. و آنكه بسته است، فرصت نكرده باز كند. اَجَل كه آمد، لحظه‌اي كم و زياد نمي‌شود. پس هركسي يك اَجَلي دارد. شد؟ هركسي هم يك رزقي دارد. كه راجع به رزق هم قرآن مي‌فرمايد كه: «يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ» (رعد/۲۶) رزق‌ها هم كم و زياد مي‌شود. خوب پس هركسي يك اَجَلي دارد و يك رزقي. چه موقع اينها اندازه‌گيري مي‌شود؟ شب قدر! شب قدر اندازه‌گيري مي‌شود. كه اين چه موقع بميرد، چه كسي متولد شود؟
شب قدر بيان مي‌شود كه… «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَيْلَةِ الْقَدْرِ» ما قرآن را در شب قدر فرستاديم. «وَ مَا أَدْرَئكَ»، «وَ مَا أَدْرَئكَ» مي‌دانيد يعني چه؟ گفتم… بارك الله! «وَ مَا أَدْرَئكَ» درك نمي‌كني. «مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ» نمي‌داني… به چه كسي مي‌گويد؟ به پيغمبر مي‌گويد. نمي‌داني شب قدر چه شبي است. شب قدر بهتر از هزار ماه است. هر چيزي در اين دنيا اندازه دارد. بگذار آيات اندازه را بخوانم. سوره‌ي رعد داريم. قاري: «كُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدار» (رعد/۸) هرچيزي اندازه دارد. اينها كه دست پاچه مي‌شوند بنا است ۸۲۲ كيلو شكر وارد بدن شما شود، شما زرنگي مي‌كنيد دو تا باقلوا مي‌خوريد. بعد دكتر مي‌گويد: قندتان بالا رفته است. يعني ديگر خانه‌ي خودتان هم شكر نخوريد. اين پا بنا است چقدر راه برود. هرچيزي اندازه دارد. «كُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدار» آيه‌‌اي داريم «جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً» (طلاق/۳) بشنويد. قاري: «جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْراً» خداوند براي هرچيزي قدري قرار داده است. هرچيزي اندازه دارد. آيه‌ي ديگر مي‌فرمايد: «وَ إِنْ مِنْ شَيْءٍ» قاري: «وَ إِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» (حجر/۲۱) هيچ چيز نيست مگر اينكه خزينه‌اش دست ما است. خزينه‌ي همه چيز دست خداست. مثل داروخانه‌اي كه معدن… يا مثل كارخانه‌‌ي داروسازي كه داروها هست، اما به ايشان مي‌گويند: سه تا قرص. يكي صبح، يكي ظهر، يكي عصر، يكي در ميان. شش ساعت به شش ساعت. خزينه‌ي همه چيزها نزد خداست. منتهي بهره‌گيري از اينها «بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ»، «وَ إِنْ مِنْ شَيْءٍ» يعني هيچ چيز نيست. «إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ» خزينه‌هاي همه چيز نزد ما است. «وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» اين خورشيد حساب دارد. چه مقدار نور بايد به ما بدهد؟ ماه حساب دارد. «الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ» (الرحمن/۵) شمس و قمر، يعني خورشيد و ماه «حُسبان» يعني حساب و كتاب دارد. همه چيز حساب دارد. دانه‌هاي شن، دانه‌هاي باران، نفس‌هاي ما، عدد برگ‌ها، موي‌ها، همه چيز حساب دارد. ما بايد باورمان بيايد كه اين هستي بند به يك قدرت حسابگر است. بند به يك قدرت حسابگر است. الكي نمي‌شود. «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَيْلَةِ الْقَدْرِ(۱) وَ مَا أَدْرَئكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ (۲)»
۴- بهره‌گيري از رحمت الهي به ميزان ظرفيت خود
حالا اندازه‌گيري. حالا خدا چطور اندازه مي‌گيرد؟ تا ظرفمان را چطور بگيريم. اگر ظرفمان كوچك باشد، خدا كم مي‌دهد. ظرفمان بزرگ باشد، بيشتر مي‌دهد. تا چه ظرفي شب قدر ببريم. قلبي نزد خدا ببري كه پر از كينه است. چيزي نيست. شما اگر يك ليوان را نزد من آوردي كه اين ليوان، خاك و سوسك و پشه در آن بود، من هم چيزي در آن نمي‌كنم. مي‌گويم: اين ليوان بهداشتي نيست. اگر مي‌خواهيم شب قدر از خدا چيزي بگيريم، اول بايد كينه‌ها را برطرف كنيم. حالا يك كسي فحش داد. خوب داد. او را ببخش. به من اهانت كرد. بابا او را ببخش. پس اين قرآني كه مي‌گويد: «وَ الْكاظِمينَ الْغَيْظَ» (آل‌عمران/۱۳۴) غيظت را كنترل كن. چه مي‌خواهد بگويد؟ شما نمي‌خواهيد به يك آيه عمل كنيد. قرآن شب قدر نازل شد كه به آن عمل كنيد. مي‌گويد: اگر كسي «مَرُّوا كِراماً» (فرقان/۷۲) يك متلكي گفت با كرامت بگذر. «قالُوا سَلاما» او آدم نااهلي بود تو به او سلام كن. به نااهل هم سلام كن. از لغزش‌ها بگذر. غيظت را كنترل كن. «وَ الْعافينَ عَنِ النَّاسِ» (آل‌عمران/۱۳۴) خوب مردم را عفو كن. مگر نمي‌خواهي خدا تو را ببخشد؟خوب تو هم ببخش. ببخش تا تو را ببخشند. شب قدر خدا براي ما چه اندازه مي‌گيرد؟ اين مربوط به اين است كه حال ما چطور باشد. من اين مثال را قبلاً هم زدم بگذار احتمالاً باز هم شنيده‌ايد.
ظرف ميوه را نزد بنده مي‌آورند. اگر من يكي را براي خودم بردارم، ديگر ظرف را نگه نمي‌دارند. براي كنار دستي مي‌برد. اما اگر براي خودم نگه نداشتم، تا ظرف ميوه را آوردند يكي را به اين آقازاده بدهم. يكي را به آن آقازاده بدهم. تا مادامي كه به اطرافيان بدهم، تا مادامي كه من از اين ميوه به ديگران بدهم، او هم ميوه را نزد من نگه مي‌دارد. هرچه به مردم بدهيد خدا اين نعمت را براي شما نگه مي‌دارد. اگر براي خودت برداشتي خدا نعمت را جاي ديگر مي‌برد. اگر مي‌خواهيد نعمت‌ها نزد شما بماند، بايد به ديگران هم بدهيد.
۵- هزار برابر پاداش براي کار نيک در شب قدر
يك حديث داريم شب قدر همه‌ي عبادت‌ها ضرب در هزار مي‌شود. من سراغ دارم بعضي از افراد كه خمس كه مي‌دهند شب بيست و سوم خمس مي‌دهند. شب بيست و سوم خمس مي‌دهد. براي اينكه يك ميليون شب بيست و سوم ثواب هزار ميليون دارد. شب بيست و سوم به يك نفر افطاري بدهي، انگار به هزار نفر افطاري دادي. يعني هر كار شب قدر ضرب در چند مي‌شوند. شب قدر خيلي مهم است. «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَيْلَةِ الْقَدْرِ» حديث داريم موسي به خدا گفت: خدايا من مي‌خواهم قرب به تو پيدا كنم. فرمود: «قُرْبِي لِمَنِ اسْتَيْقَظَ لَيْلَةَ الْقَدْر» (بحارالانوار/ج۹۵/ص۱۴۵) اگر مي‌خواهي به من نزديك شوي، بايد شب قدر نخوابي. گفت: رحمت تو را مي‌خواهم. فرمود: «رَحْمَتِي لِمَنْ رَحِمَ الْمَسَاكِينَ لَيْلَةَ الْقَدْر» (بحارالانوار/ج۹۵/ص۱۴۵) مي‌خواهي من به تو رحم كنم، تو به فقرا شب قدر رحم كن. عبور از صراط، مي‌گويد: اگر مي‌خواهي از پل صراط بگذري، «تَصَدَّقَ بِصَدَقَةٍ فِي اللَّيْلَةِ الْقَدْر» شب قدر صدقه بده. بهشت مي‌خواهم. «لِمَنْ سَبَّحَ تَسْبِيحَةً فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» (بحارالانوار/ج۹۵/ص۱۴۵) نجات از دوزخ مي‌خواهم. «لِمَنِ اسْتَغْفَرَ فِي لَيْلَةِ الْقَدْر» (بحارالانوار/ج۹۵/ص۱۴۵) رضاي تو را مي‌خواهم. رضاي من اين است كه شب قدر نماز بخواني. يعني هرچه مي‌خواهيم شب قدر است. عنايت داشته باشيم شب مهمي است. وقتي مي‌گوييم: «اللَّهُمَّ اكْسُ كُلَّ عُرْيَان» خدايا همه‌ي برهنه‌ها را بپوشان، شما خودت چند تا برهنه را پوشاندي؟ چند ميليون پيراهن عروس در كمدها آويزان است، و جوان‌ها براي خريدن عزا گرفتند. هر خانه‌اي يك ساك لباس زيادي ندارد. هفتاد ميليون آدم هستيم. هفتاد ميليون ساك، حالا بگو: ۵۰ ميليون ساك، بگو: سي ميليون ساك، سي ميليون ساك لباس زيادي داريم و افرادي هم هستند بي‌لباس هستند. چقدر آدم پول سنگين دارد و مي‌تواند ده‌ها نفر را به كار بگيرد. اين پولها را كه در قبر نمي‌بريم. من اين را بگويم.
۶- ضمانت امام جواد(عليه السلام) براي جبران پرداخت خمس
امام جواد فرمود: به شيعيان من سلام مرا برسانيد و بگوييد: من امام جواد امام نهم شما هستم. ضامن هستم خمس بدهيد مال شما كم نشود. ضامن است ديگر. هركس امام زمان را قبول دارد، امام جواد را قبول دارد، گفته: من قول مي‌دهم، خمس بدهي كم نشود. امام كاظم فرمود: اگر پول حقي را ندهي، خدا طوري زندگي‌ات را تاب مي‌دهد كه دو برابرش را در راه باطل بدهي. ببينيد يك باران مي‌آيد وضع كشاورزي خوب مي‌شود. يك باران قطع مي‌شود خشكسالي مي‌شود. يك نمي‌دانم فرض كنيد مرضي در مكه پيدا مي‌شود، چهار نفر بيمار مي‌شوند. يك وقت مي‌بيني چند هزار نفر از حج محروم مي‌شوند. اصلاً ما داشتيم آدم وارد جدّه شد كنار مكّه يك مرتبه پاي پله‌هاي هواپيما ديوانه شد. همانجا او را برگرداندند. آدم شده مكه رفته است. نتوانسته اعمال حج را انجام بدهد. داشتن نشان دهنده‌ي كاميابي نيست. خيلي‌ها دارند ولي رزقشان نيست. هرچه آدم دارد رزقش نيست. هرچه كاميابي كند رزقت است. خيلي‌ها دارند ولي رزقشان تنگ است. صدام چقدر كاخ دارد؟ الآن كجاست؟ شاه چقدر كاخ داشت؟ الآن كجا است؟ مگر هرچه داري رزق تو است؟ رزق را بايد خدا تعيين كند.
۷- طلب خير از خداوند در شب قدر
ولذا حديث هم داريم كه به خدا نگو: چه كن. بگو: خدايا يك همسر خوب قسمت من كن. نگو: خدايا اين دختره!خدايا اين پسره! چه مي‌دانيم صلاح است يا نه؟ بگو: خدايا «اللهم ارزقني حج» خدايا مكه بروم. نگو: خدايا به من پول بده كه مكه بروم. به تو چه! يك وقت مي بيني كه پول داري و مكه نمي‌روي. و يك وقت مي‌بيني بارها مكه رفتي و پول هم نداشتي. تو از خدا مكه بخواه. بگو: خدايا خوشي بده. اي خدا بروم در كنكور قبول شوم. چه مي‌داني؟ چقدر آدم داريم در كنكور قبول شد، و مشكلات زيادي دارد و افرادي هم پشت كنكور ماندند، زندگي‌شان مشكلي ندارد. دنبال يك كار ديگري رفتند. شما از خدا خير بخواه. بگو: خدايا به من خير بده. خير شما اين است كه پسر داشته باشي يا دختر؟ به من چه؟ خدايا اولاد صالح به من بده. خدايا يك دختر، يك پسر، به تو چه؟ اگر عقل ما مي‌رسيد كه پشيمان نمي‌شديم. به تعداد پشيماني‌ها نشانه… هر پشيماني يك دليل است براي اينكه عقل ما كامل نيست. اگر دعا مي‌كنيد قلبتان را پاك كنيد. قلبمان را پاك كنيم.
خدايا شب شهادت ضربت خوردن اميرالمؤمنين بحث را مي‌بينند. به آبروي اميرالمؤمنين در دل ما كينه‌ي احدي را قرار نده. بگذريم! تا چه وقت؟ سر چه؟ سر چه؟ دنيا چيزي نيست. يك وقت آقاي شهيد رجايي رييس جمهور شد، امام فرمود: آقاي رييس جمهور مغرور نشوي كه رييس جمهور هستي. خداوند كهكشان‌هايي دارد كه كره‌ي زمين كنار آن به اندازه‌ي يك حلقه در يك بيابان است. آسمان اول نسبت به آسمان دوم، اينكه مي‌گويم از حديث است. آسمان سوم نسبت به آسمان چهارم مثل يك حلقه در يك بيابان است. الآن گاه و بي‌گاه تلويزيون مي‌گويد: ستاره‌اي كشف شده كه ۵۰ هزار سال نوري…. اوه! ۵۰ هزار سال نوري با ما فاصله دارد. بعد تازه كهكشان ما چند تا ستاره دارد؟ منظومه‌ي شمسي چه؟ تازه منظومه‌ي شمسي يك تكه‌اش زمين است. زمين يك تكه‌اش آسيا است. آسيا يك تكه‌اش ايران است. توفقط رييس جمهور يك تكه، در يك تكه،در يك تكه، در يك تكه شده‌اي. اين هم براي دو، سه سال! اين را مرحوم امام فرمود كه دنيا چيزي نيست. تا مي‌روي بگويي: جاويد شاه!دير مي‌شود يا زود مي‌گويند: مرگ بر شاه! يعني جاويد شاه و مرگ بر شاه، قاطي هم كني مي‌شود يك آدم عادي كه نه زنده باد نه مُرده باد! پست‌هاي دنيا چيزي نيست. مالش چيزي نيست. فقيري خانه است. روي آجر است. فقيري در خانه‌ي خشتي مي‌نشيني. پولداري در خانه‌ي آجري مي‌نشيني. سر و ته دنيا يا خشت است يا آجر. يا موكت است يا قالي. يا دوچرخه است يا ماشين. اين همه جنايت، اين همه كينه، اين همه حرص براي چيست؟ بنشينيم اندازه‌گيري كنيم كجا بوديم؟ كجا هستيم؟ چقدر ديگر عمر داريم؟ شايد شب قدر سال ديگر ماه رمضان درك نكرديم. امام فرمود: هركس مي‌خواهد سر نماز برود، فرض كند نماز آخرش است. با آنكه ما روزي ۵ بار سر نماز مي‌رويم، مي‌گويد: در هر نمازي فكر كن نماز آخرت است. ما در هر سالي بايد فكر كنيم رمضان آخر است. هم در قلبمان كينه‌ي كسي نباشد. هم ديگران را ببخشيم. هم گرسنه‌ها را سير كنيم. خمس بدهيم. زكات بدهيم. رحم كنيم. اگر به هم… آبروي همديگر را ريختيم، عذرخواهي كنيم. از او حلاليت بطلبيم. اگر ظرفمان را بشوييم، خدا شب قدر آن را شير مي‌كند. اين مربوط به آن است كه چه ليواني تحويل خدا بدهيم. خدا كريم است ليوان‌هاي ما گير دارد.
خدايا به آبروي اميرالمؤمنين و مظلوميتش هرچه شب قدر براي خوبان تاريخ مقدّر مي‌كني، همه را براي همه‌ي ما مقدّر بفرما. اموات ما بيامرز. تمام دعاهايي كه هر كجا مي‌شود مستجاب كن. به همه‌ي بي‌همسرها همسر خوب، به همه‌ي بي‌مسكن‌ها مسكن خوب، به همه‌ي بي‌فرزندان فرزند خوب، به همه‌ي مريض‌ها شفا، به همه‌ي كدورت‌ها صفا، همه‌ي فقرا غني، همه‌ي مشكلات حل، همه‌ي توطئه‌ها خنثي، همه‌ي توطئه‌گران نااهل نابود بفرما. رهبر عزيز ما را به سلامت بدار. روح انبيا، اوصيا، پيغمبر اسلام و اهل بيت، روح مراجع تقليد و امام و شهدا، روح پدران و مادران و نياكاني كه در اسلام ما، در شيعه بودن ما، در تعليم و تربيت ما، در انقلاب ما سهمي داشتند، روحشان را از ما راضي و ما را پاسدار خون‌ها و خدماتشان قرار بده. قلب حضرت مهدي ميزبان فرشته‌ها را از الآن تا ابد از ما راضي و ما را از ياوران مخلص امام زمان قرار بده.
«اللهم صل علي محمد و آل محمد»
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»