اعمال شرعی ویژه شب زفاف 2

اعمال شرعی ویژه شب زفاف 2

در پایان مطالب زیر را جهت مطالعه بیشتر خدمتتان ضمیمه می کنیم:

آداب روابط زناشویى زن و مرد دو قسم است:

الف - آداب شب زفاف که عبارت است:

1- ابتدا عروس و داماد وضو بگیرد.

2- تکبیر در شب زفاف؛ برخلاف مراسم جاهلیت - که متأسفانه عده‌ اى در عصر ما به بعضى از آنها گرفتاراند و شب زفاف را به بى ‌عفتى و بى‌ غیرتى تبدیل مى ‌سازند - در اسلام محمدى(ص)، نخستین حرکت سازنده آن، با شعار «تکبیر» آغاز مى‌ گردد و آن، فلسفه و سرچشمه بسیار عالى تاریخى دارد.

3- خواندن دو رکعت نماز پس از گرفتن وضو، با حال خضوع و خشوع و دعاى ذیل که بسیار در سرنوشت عروس و داماد مؤثر است: «اللهم ارزقنى الفتها و ودّها و رضاها بى و ارضنى بها و اجمع بیننا باحسن اجتماعٍ و انفس ائتلاف فانّک تحب الحلال و تکره الحرام؛ خدایا الفت و مودت و رضایت زن را نسبت به من و رضایت مرا نسبت به او، بر من ارزانى دار و میان ما را به بهترین وجه مجتمع نما و نیکوترین الفت را به ما عطا کن، همانا تو حلال را دوست مى‌ دارى و حرام را زشت مى‌ شمارى».(وسایل الشیعه ، ج8 ،ص 134)

4- خواندن دعا و نیایش، که بعد از خواندن نماز زفاف صورت مى‌ گیرد.

5- دست داماد بر پیشانى عروس، پس از ورود عروس به اتاق زفاف، داماد دست خویش را در حالى که رو به قبله مى ‌ایستد، بر پیشانى عروس مى ‌گذارد و براى خود و عروس و اولاد آینده‌ اش از وى، دعا مى ‌کند. «اللهم بامانتک اخذتها و بکلماتک استحللت فرجها، فان قضیت لى منها ولدا فاجعله مسلما سویا و لاتجعله شرک شیطان؛ خدایا این زن را به امانت از تو گرفتم و با کلمات تو او را حلال کردم، اگر از این زن فرزندى براى من مقرر فرمودى او را پربرکت و پارسا قرار ده و براى شیطان در او بهره‌ اى قرار مده».(من لایحضره الفقیه ،ج 5 ،37)

ب - آداب عمومى زناشویى: «مستحبات»

1- گرفتن وضو

2- گفتن بسم اللّه‌

3- در هنگام جماع تعجیل نکند و زن را براى آن آماده کند تا او هم کاملاً لذت ببرد.

4- جماع در شب‌هاى دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه یا جمعه باشد.

5- هنگام جماع با زن ملاعبه و بازى کند تا او کاملاً آماده شود.

6- جماع را وقتى انجام دهد که زن میل دارد.

در این رابطه، موارد مکروهى نیز وجود دارد که بهتر است از آنها پرهیز گردد:

1- جماع در شب و روزى که ماه و خورشید گرفته است.

2- هنگام غروب خورشید.

3- هنگام طلوع فجر تا طلوع آفتاب.

4- شب اول ماه غیر از ماه رمضان.

5- در شب آخر ماه.

6- جماع بعد از احتلام در خواب.

7- جماع در اتاقى که بچه‌ اى وجود داشته باشد.

8- نگاه کردن به فرج هنگام جماع.

9- جماع به صورت عریان.

10- جماع در زیر آسمان.

11- جماع رو به قبله و پشت به قبله.

12- هنگامى که شکم پر است.

13- جماع در جایى که کودکى باشد که به آنها نگاه کند یا سر و صداى آنها را بشنود، هر چند چیزى متوجه نشود.

14- جماع در فرصت بین اذان و اقامه نماز که مخصوص اعمال عبادى است.

15- جماع بدون وضو یا غسل.

16- جماع در شب عید قربان.

17- جماع در شب عید فطر.

در رابطه با مسائل مربوطه به ازدواج و مسائل خانواده کتاب‌هاى متعددى وجود دارد. از جمله مى ‌توانید به کتاب‌هاى زیر مراجعه فرمایید:

- ازدواج مکتب انسان سازى شهید دکتر پاک‌نژاد، ج 3

- حلیه‌المتقین (ص 70 75) علامه مجلسى

- بهشت خانواده دکتر مصطفوى

- بهداشت ازدواج از نظر اسلام دکتر صفدر صانعى

-ازدواج و مسائل جنسى، گروهى از نویسندگان

- مشاوره جنسی و زناشویی، علی اسلامی نسب

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند، زيرا مى دانند زمام

پر بازدیدترین ها

الهى! به تو پناه مى برم

الهى! به تو پناه مى برم

رگهايم زده نشده، و به بدترين كردارم گرفتار نگشته ام، نه نسلم بريده شده، نه از دين برگشته ام، نه منكر پروردگارم هستم، نه از ايمانم دل نگرانم، نه عقلم دچار سرگردانى است، و نه به عذاب امم گذشته گرفتار گشته ام. صبح كردم در حالى كه
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده .
خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

خدایا! حرمتم را به تنگدستى نشكن

دچار آيم، و به بدگويى آن كه از بخشيدن به من دريغ ورزد مبتلا گردم، و تو ماوراى اين همه، اختيـاردار بخشش و منـعى، چـه اينـكه بـر هـر چيـز تـوانـايـى.
عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
Powered by TayaCMS