حکمت 270 نهج البلاغه : ارزش تداوم عمل

حکمت 270 نهج البلاغه : ارزش تداوم عمل

متن اصلی حکمت 270 نهج البلاغه

موضوع حکمت 270 نهج البلاغه

ترجمه مرحوم فیض

ترجمه مرحوم شهیدی

شرح ابن میثم

ترجمه شرح ابن میثم

شرح مرحوم مغنیه

شرح شیخ عباس قمی

شرح منهاج البراعة خویی

شرح لاهیجی

شرح ابن ابی الحدید

شرح نهج البلاغه منظوم

متن اصلی حکمت 270 نهج البلاغه

270 وَ قَالَ عليه السلام قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ (مِنْهُ«»)

موضوع حکمت 270 نهج البلاغه

ارزش تداوم عمل

(اخلاقى، تربيتى)

ترجمه مرحوم فیض

270- امام عليه السّلام (در ستودن پشتكار داشتن) فرموده است 1- اندك كارى كه بآن ادامه دهى اميد (سود) بآن بيشتر است از كار بسيارى كه از آن ملول و خسته گردى (كه بر اثر تركش نمائى).

( . ترجمه وشرح نهج البلاغه(فیض الاسلام)، ج 6 ، صفحه ی 1222)

ترجمه مرحوم شهیدی

278 [و فرمود:] اندكى كه با آن بپايى به از بسيارى كه از آن دلگير آيى.

( . ترجمه نهج البلاغه شهیدی، ص 413)

شرح ابن میثم

262- و قال عليه السّلام:

قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ

المعنى

و أراد من الأفعال. فإنّ القليل الدائم أكثر من الكثير المملول المنقطع و أقوى إعدادا للنفس فكان أنفع في الآخرة.

( . شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5، ص 386)

ترجمه شرح ابن میثم

262- امام (ع) فرمود:

قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ

ترجمه

«كار اندكى كه در آن مداومت كنى، اميد بخش تر از كار زيادى است كه از آن خسته و ملول گردى.»

شرح

مقصود امام (ع) اين است كه از كارها كار اندك مداوم، پر ارزش تر است از كار زياد خسته كننده و غير مداوم، و نفس را بهتر آماده مى سازد، پس در آخرت سود بيشترى دارد.

( . ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5، ص 654)

شرح مرحوم مغنیه

278- قليل تدوم عليه أرجى من كثير مملول.

المعنى

انتهز فرصة العمر، و اعمل في كل يوم و لو يسيرا، فإن اليسير الدائم في الكثير من الأيام أنمى و أفضل من عمل كثير تأتي به في آن واحد أو آنين، ثم تمله و تسأمه، و يذهب مع الريح.

( . فی ضلال نهج البلاغه، ج 4، ص 386)

شرح شیخ عباس قمی

196 و 197- قليل تدوم عليه أرجى (مدوم عليه خير) من كثير مملول منه.«» لا ريب أنّ من أراد حفظ كتاب مثلا، فحفظ منه قليلا قليلا، و دام على ذلك، فإنّ ذلك أنفع له و أرجى لفلاحه من أن يحفظ كثيرا و لا يدوم عليه لملاله إيّاه و ضجره منه، و التجربة تشهد بذلك.

و القول في غير الحفظ كالقول في الحفظ، نحو العطاء اليسير الدائم الذي هو خير من الكثير المنقطع إلى غير ذلك.

قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله: إنّ هذا الدين متين، فأوغل فيه برفق، فإنّ المنبتّ لا أرضا قطع و لا ظهرا أبقى.«» و يعجبني نقل كلام السعدي- و لو كان بالفارسيّة- ها هنا:«»

به چشم خويش ديدم در بيابان كه آهسته سبق برد از شتابان

سمند باد پاى از تك فرو ماند

شتربان همچنان آهسته مى ران

( . شرح حکم نهج البلاغه، د ص164و165)

شرح منهاج البراعة خویی

(267) و قال عليه السّلام: قليل تدوم عليه أرجى من كثير مملول منه.

المعنى

أشار عليه السّلام إلى أنّ من شرائط قبول الأعمال حضور القلب و التوجّه، و إنما يتحقّق ذلك بالنشاط و الاقبال نحو العمل عن رغبة تسرّ القلب، فاذا صار العمل مملا و مكسلا يسلب عنه روح العبادة، كما أنّه ينتهى بالقطع و التعطيل لا محالة، فالاشتغال بعمل قليل دائم أرجى و أحسن من الكثير المملّ المزاحم.

الترجمة

خيرى اندك كه بر آن مداومت كنى، به از بسياريست كه از آن إظهار ملالت نمائى.

  • كردار كمي كه خوب و پيوست بود به از عمل كثير با تنگدلى

( . منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج 21، ص 368)

شرح لاهیجی

(313) و قال (- ع- ) قليل تدوم عليه اوجى من كثير مملول منه يعنى و گفت (- ع- ) كه اندك از عبادتى كه تو مداومت بر ان نمائى اميد نفع داشته تر است از عبادت بسيار ملالت داشته شده و منضجر شده از او يعنى ترك شده از جهة ملالت و انضجار از او

( . شرح نهج البلاغه نواب لاهیجی، ص 318)

شرح ابن ابی الحدید

284: قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْهُ لا ريب أن من أراد حفظ كتاب من الكتب العلمية- فحفظ منه قليلا قليلا و دام على ذلك- فإن ذلك أنفع له و أرجى لفلاحه- من أن يحفظ كثيرا و لا يدوم عليه- لملاله إياه و ضجره منه- و التجربة تشهد بذلك- . و القول في غير الحفظ كالقول في الحفظ- نحو الزيارة القليلة للصديق- و نحو العطاء اليسير الدائم- الذي هو خير من الكثير المنقطع و نحو ذلك

( . شرح نهج البلاغه (ابن ابی الحدید) ج 19، ص 169)

شرح نهج البلاغه منظوم

[269] و قال عليه السّلام:

قليل تدوم عليه أرجى من كثير مملول منه.

ترجمه

اندك كارى كه هميشه بر آن بيائى، اميد بر آن بيش از كار بسيارى است كه از آن خسته شوى

نظم

  • بكار كم اگر همواره اقبالكنى و آن را نمائى نيك دنبال
  • چو دل با ميل و هم كارت بود كمدهش انجام خوب و سخت و محكم
  • متين آن كار چون سدّى سديد استدر آن دلبستگيها و اميد است
  • ولى گر پيشه ات آمد يكى كاركه روز و شب دهيش انجام بسيار
  • از آن كارت كسالت چون كه زايدز نيك و بد بگيتى پر نيايد

( . شرح نهج البلاغه منظوم، ج 10، صفحه ی 58 و 59)

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند، زيرا مى دانند زمام

پر بازدیدترین ها

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
دعا در نهج البلاغه

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست.
خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند، زيرا مى دانند زمام
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
Powered by TayaCMS