شهيدان الگوهاي جاودانه عالم اند

شهيدان الگوهاي جاودانه عالم اند

 

خلاصه سخنرانی حجت الاسلام پناهیان در عهد آدینه29  

حجت الاسلام و المسلمین پناهیان در جمع اعضای هیئت عهد آدینه:

شهیدان الگوهای جاودانه عالم اند

حجت الاسلام و المسلمین علی رضا پناهیان اظهار کرد: شهیدان الگوهای جاودانه عالم اند، ما همیشه و در هر زمان تحت تأثیر شعاع نورانی شهدا هستیم، که همه نشان دهنده ایمان به غیب است.

وی ادامه داد: خداوند مکرراً در جای جای قرآن کریم می فرمایند که شهیدان زنده اند که مهم ترین نتیجه این زنده بودن این است که می توانند روح مردم را زنده کنند که بارها و در جای جای جهان شاهد این بودیم که شهیدان توانستند بسیاری از خواب غفلت بیدار کنند.

پناهیان، واقعاً کربلا را نمود عینی وجود عالم غیب خطاب کرد و افزود: ما باید به این باور برسیم که شهیدان اثری نورانی در محیط دارند و ما همیشه در پرتو این نور قرار دادیم.

این خطیب ارجمند، هیئت آدینه را یک حرکت خودجوش مردمی و دینی توصیف کرد و گفت: مسئولان فرهنگی کشور اگر ذره ای تلاش کنند می توان شاهد برگزاری با شکوه این گونه مراسم ها بود.

وی برگزاری اردوها را مهم ارزیابی کردند و افزودند: مساجد و هیئت های ما باید آموزه های دینی و قرآنی را در خدا ( این گونه مراسم ها اشاعه دهند، همان گونه که پیامبر اکرم (ص) تمام آموزه های جنگی را در اردوها انجام می دادند و در مسیر اردو همه را تربیت می کردند.

پناهیان، خواندن دعای عهد در جمع این هیئت را از نقاط قوت این برنامه ارزیابی کرد و گفت: در دعای عهد با امام زمان از طرف خودمان و سایر مومنین عهد می بندیم، از طریق این دعا فرد می تواند جایگاه خاصی را نزد خدا کسب نماید.

وی با تاکید اثر نورانی کلام خدا در دل ها عنوان کرد: خداوند در قرآن خطاب به پیامبر خویش از جمله موارد تأثیر گذار را تلاوت قرآن مطرح کردند، همانا که در صدر اسلام نیز بودند افرادی که با شنیدن تلاوت آیات مسلمان شدند.

گفتنی است این مراسم پنج شنبه شب، در ایام ماه مبارک رمضان توسط هیئت عهد آدینه، در تپه نورالشهدا کلک چال آماده خدمت رسانی به عموم مردم است.

 

جدیدترین ها در این موضوع

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند، زيرا مى دانند زمام

پر بازدیدترین ها

دعا در نهج البلاغه

دعا در نهج البلاغه

(به فرزندش امام حسن عليه السلام فرمود): در سؤال (حاجت) از پروردگارت اخلاص داشته باش؛ زيرا بخشش و محروم ساختن در دست اوست.
خدایا! ببخش!

خدایا! ببخش!

به آن نديدى. الهى! آنچه را كه به زبانم به تو تقرب جستم ولى دلم برخلاف آن بود بر من ببخش! الهى! اشارات چشم، و سخنان بيهوده، و مشتهيات دل
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
Powered by TayaCMS