نظافت در آیات و روایات اسلامی

نظافت در آیات و روایات اسلامی

روایات

1- عن أبی عبدا لله علیه السلام فی حدیث جنود العقل و الجهل ...وَ النَّظَافَةُ وَ ضِدَّهَا الْقَذَر [1]

امام صادق علیه السلام در حدیث جنود عقل و جهل فرمود: یکی از لشکرهای عقل پاکیزگی است که ضد آن(لشکر جهل) آلودگی است.

2- سَهْلُ بْنُ زِیَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَال: أبصَرَ رسول الله رجُلاً شَعثا شَعرُ رأسِهِ ، وَسخَةً ثِیابُهُ ، سَیّئةً حالُهُ ـ : مِن الدِّینِ المُتعَةُ و إظهارُ النِّعمَةِ [2]

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ـ وقتى مردى را دید كه موهایى ژولیده و جامه اى چركین و سر و وضعى نا مرتّب داشت ـ فرمود : استفاده از نعمت هاى خدا و آشكار ساختن نعمت جزو دین است.

3- و بهذا الإسناد عنه صلى الله علیه و آله : بئسَ العَبدُ القاذُورَةُ [3]

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : چه بد است بنده كثیف و لا قید.

4- فی کتاب طب النبی:... وَ قَالَ صلی الله علیه و آله: تَخَلَّلُوا فَإِنَّهُ مِنَ النَّظَافَةِ وَ النَّظَافَةُ مِنَ الْإِیمَانِ وَ الْإِیمَانُ مَعَ صَاحِبِهِ فِی الْجَنَّةِ.[4]

فرمود: خلال كنید كه آن از نظافت است و نظافت از ایمان است و ایمان با صاحب خود در بهشت است.

5- الْعِلَلُ، وَ الْعُیُونُ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ مَاجِیلَوَیْهِ عَنْ عَمِّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْكُوفِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الرِّضَا ع قَالَ عِلَّةُ غُسْلِ الْجَنَابَةِ النَّظَافَة و تَطهیرُ الإنسانِ نفسَهُ ممّا أصابَهُ مِن أذاهُ ، وتَطهیرُ سائرِ جَسَدِهِ [5]

امام رضا علیه السلام : علّت غسل جنابت عبارت است از نظافت ، و پاك كردن انسان خودش را از آلودگى كه به او رسیده است و نیز پاك كردن بقیّه بدنش.

6- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَمِّهِ یَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع لَا تُؤْوُوا التُّرَابَ خَلْفَ الْبَابِ فَإِنَّهُ مَأْوَى الشَّیَاطِینِ [6]

امیر مومنان علیه السلام : خاكروبه را پشت در [حیاط ]جمع نكنید؛ زیرا كه لانه شیطان مى شود.

7- لی، [الأمالی للصدوق ] فِی مَنَاهِی النَّبِیِّ ص أَنَّهُ قَالَ لَا تُبَیِّتُوا الْقُمَامَةَ فِی بُیُوتِكُمْ وَ أَخْرِجُوهَا نَهَاراً فَإِنَّهَا مَقْعَدُ الشَّیْطَانِ [7]

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : زباله را شب در خانه هاى خود نگه ندارید و آن را در روز به بیرون از خانه منتقل كنید؛ زیرا زباله جایگاه شیطان است.

8- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مَیْمُونٍ عَنْ عِیسَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص : بَیتُ الشَّیاطینِ مِن بُیوتِكُم بَیتُ العَنكَبوتِ [8]

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : خانه هاى عنكبوتى كه در اتاق هاى شماست لانه شیاطین است.

9- ل، [الخصال ] الْأَرْبَعُمِائَةِ، قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع : تَنَظّفوا بالماءِ مِن النَّتنِ الرِّیحِ الّذی یُتأذّى بِهِ ، تَعَهَّدوا أنفُسَكُم ؛ فإنّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ یُبغِضُ مِن عِبادِهِ القاذُورَةَ الّذی یَتأنَّفُ بهِ مَن جَلَسَ إلَیهِ .[9]

امام على علیه السلام : خودتان را با آب از بوى نا مطبوعى كه مایه آزار دیگران است پاكیزه سازید، به [سر و وضع ]خودتان برسید؛ زیرا خداوند عزّ و جلّ از بندگان پلشت و كثیف خود، كه هر كس با او مى نشیند از وى بیزار مى شود، نفرت دارد.

10- ب، [قرب الإسناد] عَنِ الْیَقْطِینِیِّ عَنِ الْقَدَّاحِ عَنِ الصَّادِقِ ع عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع قَال :

نَظِّفوا بُیوتَكُم مِن حَوكِ العَنكَبوتِ ؛ فإنَّ تَركَهُ فی البَیتِ یُورِثُ الفَقرَ [10]

امام على علیه السلام : اتاق هاى خود را از تار عنكبوت تمیز كنید؛ زیرا باقى گذاشتن آن در خانه فقر مى آورد.

11- عَنْهُ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ رَفَعَهُ إِلَى أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ كَنْسُ الْبَیْتِ یَنْفِی الْفَقْرََ [11]

امام باقر علیه السلام : جارو كردن اتاق فقر را از بین مى برد.

12- ل، [الخصال ] عَنِ الْعَطَّارِ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ الْیَقْطِینِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَال : غَسلُ الإناءِ و كَسحُ الفِناءِ، مَجلَبَةٌ للرِّزقِ [12]

امام صادق علیه السلام : شستن ظرف و جارو زدن جلو در منزل، باعث جلب روزى مى شود

13- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِیهِ أَوْ غَیْرِهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ جَهْم عن الإمامُ الرِّضا علیه السلام : مِن أخلاقِ الأنبیاءِ التَّنَظُّفُ [13]

امام رضا علیه السلام : پاكیزگى از اخلاق پیامبران است.

14- عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّكُونِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: مَنِ اتَّخَذَ ثَوبا فلْیُنَظِّفْهُ [14]

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : هركه جامه اى مى پوشد، باید آن را پاكیزه نگه دارد.

15- مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ یَحْیَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام :النَّظیفُ مِن الثِّیابِ یُذهِبُ الهَمَّ و الحُزنَ ، و هُو طَهورٌ للصَّلاةِ [15]


[1] الكافی ج 1 ص 20

[2] الکافی ج6 ص439

[3] همان

[4] بحارالأنوار ج 59 ص 291

[5] همان,ج 78 ص 2

[6] الکافی ج 6 ص531

[7] بحار الانوار ج 73 ص175

[8] الکافی ج6 ص532

[9] بحار الانوار ج 73 ص 84

[10] همان, ص 175

[11] الکافی ج 6 ص 531

[12] بحار الانوار ج 37 ص 176

[13] الکافی ج 5 ص567

[14] همان ج 6 ص441

[15] همان

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

جدیدترین ها در این موضوع

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند، زيرا مى دانند زمام

پر بازدیدترین ها

نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

دعا از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

بدان همان کسی که گنج های آسمان و زمین در اختیار اوست، به تو اجازه دعا و درخواست داده است و اجابت آن را نیز تضمین نموده، به تو امر کرده از او بخواهی تا به تو عطا کند و از او درخواست رحمت نمایی تا رحمتش را بر تو فرو فرستد. خداوند بین تو و خودش کسی قرار نداده که حجاب و فاصله باشد، تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری و مانعت نشده .
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
Powered by TayaCMS