نوره کشیدن و زدودن موهای زائد بدن

نوره کشیدن و زدودن موهای زائد بدن

1- علل الشرائع عَنْ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ لَا يُطَوِّلَنَّ أَحَدُكُمْ شَارِبَهُ وَ لَا عَانَتَهُ وَ لَا شَعْرَ إِبْطِهِ فَإِنَّ الشَّيْطَانَ يَتَّخِذُهَا مَخَابِيَ يَسْتَتِرُ فِيهَا.[1]

امام صادق از پدرانش علیهم السّلام، از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می کند که فرمود: هیچ یک از شما سبيل خود را دراز نكند و نه موى زهار و نه موى زير بغل را، زيرا شيطان آن را نهانگاه خود سازد و در آن نهان شود.

2- الخصال عَنْ أَبِيهِ وَ ابْنِ الْوَلِيدِ مَعاً عَنْ سَعْدٍ عَنِ ابْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: السُّنَّةُ فِي النُّورَةِ فِي كُلِّ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً فَمَنْ أَتَتْ عَلَيْهِ أَحَدٌ وَ عِشْرُونَ يَوْماً وَ لَمْ يَتَنَوَّرْ فَلْيَسْتَدِنْ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لْيَتَنَوَّرْ وَ مَنْ أَتَتْ عَلَيْهِ أَرْبَعُونَ يَوْماً وَ لَمْ يَتَنَوَّرْ فَلَيْسَ بِمُؤْمِنٍ وَ لَا مُسْلِمٍ وَ لَا كَرَامَةً. [2]

امام صادق علیه السّلام فرمود: سنت در نوره كشيدن پانزده روز يك بار است، و هر كه بى‌نوره بيست و يك روز بر او گذرد، به حساب خدای عزوجل قرض گيرد و نوره كشد. و هر كه چهل روز بدون ‌نوره بر او گذرد، نه مؤمن باشد و نه مسلمان و نه حرمتى دارد.

3- الخصال عَنْ مَاجِيلَوَيْهِ عَنْ عَمِّهِ عَنْ هَارُونَ عَنِ ابْنِ صَدَقَةَ عَنِ الصَّادِقِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يَتْرُكْ حَلْقَ عَانَتِهِ فَوْقَ الْأَرْبَعِينَ يَوْماً فَإِنْ لَمْ يَجِدْ فَلْيَسْتَقْرِضْ بَعْدَ الْأَرْبَعِينَ وَ لَا يُؤَخِّرْ. [3]

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر كه به خدا و روز جزا ايمان دارد، ستردن موى زهار را بيش از چهل روز نگذارد و اگر ندارد، پس از چهل روز قرض بگيرد و عقب نيندازد.

4- الخصال الْأَرْبَعُمِائَةِ، قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع‌ النُّورَةُ نُشْرَةٌ وَ طَهُورٌ لِلْجَسَدِ. [4]

امیر مؤمنان علیه السّلام فرمود: نوره نشاط است و پاك‌كننده تن.

5- الخصال قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع أُحِبُّ لِلْمُؤْمِنِ أَنْ يَطَّلِيَ فِي كُلِّ خَمْسَةَ عَشَرَ يَوْماً مِنَ النُّورَةِ وَ قَالَ تَوَقَّوُا الْحِجَامَةَ وَ النُّورَةَ يَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ فَإِنَّ يَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ يَوْمُ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ وَ فِيهِ خُلِقَتْ جَهَنَّمُ‌.[5]

امیر مؤمنان علیه السّلام فرمود: دوست دارم مؤمن در هر پانزده روز نوره كشد. و فرمود: از حجامت و نوره در روز چهارشنبه پرهيز كنيد كه آن روز نحس مستمر است و در آن دوزخ آفريده شده است.

6- عيون أخبار الرضا عليه السلام بِالْأَسَانِيدِ الثَّلَاثَةِ عَنِ الرِّضَا عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع‌ الْحِنَّاءُ بَعْدَ النُّورَةِ أَمَانٌ مِنَ الْجُذَامِ وَ الْبَرَصِ‌.[6]

امام رضا از پدرانش از امير مؤمنان علیهم السّلام روایت فرمود: حنا پس از نوره كشيدن امان است از خوره و پيسى.

7- ثواب الأعمال عَنِ الْعَطَّارِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْأَشْعَرِيِّ عَنِ النَّهَاوَنْدِيِّ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ إِسْمَاعِيلَ الصُّوفِيِّ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ أَبِي الْعَبَّاسِ عَنْ عُبْدُوسِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ رَفَعَ الْحَدِيثَ إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: الْحِنَّاءُ يَذْهَبُ بِالسَّهَكِ وَ يَزِيدُ فِي مَاءِ الْوَجْهِ وَ يُطَيِّبُ النَّكْهَةَ وَ يُحَسِّنُ الْوَلَدَ وَ قَالَ مَنِ اطَّلَى فَتَدَلَّكَ بِالْحِنَّاءِ مِنْ قَرْنِهِ إِلَى قَدَمِهِ نُفِيَ عَنْهُ الْفَقْرُ. [7]

امام صادق علیه السّلام فرمود: حنا بوى گند عرق را ببرد و آبرو و خرّمى آورد، و بويش را خوش سازد و فرزند را زيبا كند. و فرمود: هر كه نوره كشد و از سر تا قدم خود را حنا بمالد، فقر از او برود.

8- ثواب الأعمال عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدٍ عَنِ الْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ مَنِ اطَّلَى وَ اخْتَضَبَ بِالْحِنَّاءِ آمَنَهُ اللَّهُ مِنْ ثَلَاثِ خِصَالٍ الْجُذَامِ وَ الْبَرَصِ وَ الْآكِلَةِ إِلَى طَلْيَةٍ مِثْلِهَا. [8]

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر كه نوره كشد و حنا بندد، خدا او را از سه خصلت در امان دارد: جزام، پيسى و گوشت ريزى (آکله) تا وقتی دوباره نوره‌ كشد.

9- بصائر الدرجات عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْأَهْوَازِيِّ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ سَالِمٍ مَوْلَى عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ قَالَ: أَرَدْتُ أَنْ أَكْتُبَ إِلَيْهِ أَسْأَلَهُ يَتَنَوَّرُ الرَّجُلُ وَ هُوَ جُنُبٌ قَالَ فَكَتَبَ إِلَيَّ ابْتِدَاءً النُّورَةُ تَزِيدُ الْجُنُبَ نَظَافَةً وَ لَكِنْ لَا يُجَامِعِ الرَّجُلُ مُخْتَضِباً وَ لَا تُجَامَعِ الْمَرْأَةُ مُخْتَضِبَةً. [9]

على بن يقطين گفت: خواستم به امام علیه السلام بنويسم و بپرسم كه آیا جنب می تواند نوره بكشد؟ که حضرت بدون پرسش من نوشت: نوره پاكيزگى جنب را می افزايد، ولى خضاب گرفته جماع نكند و زن خضاب گرفته نیز جماع نکند.

10- المحاسن عَنْ مَنْصُورِ بْنِ الْعَبَّاسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الْمَكِّيِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْبَخْتَرِيِّ عَنْ عُمَرَ بْنِ يَزِيدَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: ثَلَاثٌ لَا يُؤْكَلْنَ وَ يُسْمِنَّ وَ ثَلَاثٌ يُؤْكَلْنَ وَ يَهْزِلْنَ فَأَمَّا اللَّوَاتِي يُؤْكَلْنَ وَ يَهْزِلْنَ فَالطَّلْعُ وَ الْكُسْبُ وَ الْجَوْزُ وَ أَمَّا اللَّوَاتِي لَا يُؤْكَلْنَ وَ يُسْمِنَّ فَالنُّورَةُ وَ الطِّيبُ وَ لُبْسُ الْكَتَّانِ‌.[10]

امام صادق علیه السّلام فرمود: سه چیز است که خورده نمی شوند، ولی فربه كنند و سه چیز است که خورده می شوند، ولی لاغر می کنند. و اما سه چیزی که  لاغرى آورند: طلع (در دو طرف خوشه خرما برآيد)، عصاره روغن کنجد و گردو است. و آنها كه نخورده فربه كنند: نوره، بوى خوش و پوشيدن كتان است.

11- السرائر مِنْ جَامِعِ الْبَزَنْطِيِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ يَقْطِينٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْأَوَّلِ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ شَعْرُ الْجَسَدِ إِذَا طَالَ قَطَعَ مَاءَ الصُّلْبِ وَ أَرْخَى الْمَفَاصِلَ وَ أَوْرَثَ الضَّعْفَ وَ الْكَسَلَ وَ إِنَّ النُّورَةَ تَزِيدُ مَاءَ الصُّلْبِ وَ تُقَوِّي الْبَدَنَ وَ تَزِيدُ فِي شَحْمِ الْكُلْيَتَيْنِ وَ سَمْنِ الْبَدَنِ‌.[11]

امام كاظم علیه السّلام فرمود: چون موى تن دراز بماند، منى را ببرد، مفاصل را سست كند و ضعف و سستی آورد. در حالی که نوره منى را می افزايد، تن را نيرو دهد، پيه قلوه‌ها را فزون كند و تن را فربه سازد.

12- مكارم الأخلاق‌ كَانَ رَسُولُ اللَّهُ يَطَّلِي فَيَطْلِيهِ مَنْ يَطْلِيهِ حَتَّى إِذَا بَلَغَ مَا تَحْتَ الْإِزَارِ تَوَلَّاهُ بِنَفْسِهِ‌.[12]

كسى رسول خدا را نوره مي كشيد تا به زير لنگ می رسید و آنگاه خودش مي كشيد.

13- مكارم الأخلاق‌ سُئِلَ الصَّادِقُ ع عَنْ إِطَالَةِ الشَّعْرِ قَالَ كَانَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ ص مُقَصِّرِينَ يَعْنِي الطَّمَّ. [13]

از امام صادق علیه السّلام از درازى مو پرسيدند. فرمود: ياران رسول خدا آن را كوتاه مي داشتند.

14- مكارم الأخلاق وَ عَنْهُ ع قَالَ: أَخْذُ الشَّعْرِ مِنَ الْأَنْفِ يُحْسِنُ الْوَجْهَ. [14]

امام صادق علیه السلام فرمود: ستردن مو از بينى، روى را زيبا كند.

15- مكارم الأخلاق عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ: مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يَتْرُكْ عَانَتَهُ فَوْقَ أَرْبَعِينَ يَوْماً وَ لَا يَحِلُّ لِامْرَأَةٍ تُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ أَنْ تَدَعَ مِنْهَا فَوْقَ عِشْرِينَ يَوْماً. [15]

از پيغمبر صلی الله علیه و آله نقل است که هر كس به خدا و روز جزا ايمان دارد، موى زهار را بيش از چهل روز وانگذارد و بر زنى كه ايمان به خدا و روز جزا دارد، روا نيست بالاتر از بيست روز آن را وانهد.

16- مكارم الأخلاق وَ فِي رِوَايَةٍ عَنِ الصَّادِقِ ع قَالَ: مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَلَا يَتْرُكْ عَانَتَهُ أَكْثَرَ مِنْ أُسْبُوعٍ وَ لَا يَتْرُكِ النُّورَةَ أَكْثَرَ مِنْ شَهْرٍ فَمَنْ تَرَكَ أَكْثَرَ مِنْهُ فَلَا صَلَاةَ لَهُ وَ قَالَ النَّبِيُّ ص احْلِقُوا شَعْرَ الْبَطْنِ الذِّكْرُ وَ الْأُنْثَى. [16]

و در روايت از امام صادق علیه السّلام است که فرمود: هر كه ايمان به خدا و روز جزا دارد، رها نكند موى زهار را بيش از يك هفته و نوره را بيش از یک ماه. هر كه بيشتر آن را رها كند، نماز ندارد. و از پيغمبر صلی الله علیه و آله است كه بتراشيد موى شكم را، چه مرد و چه زن.

17- مكارم الأخلاق عَنِ الصَّادِقِ ع قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَالَ لِإِبْرَاهِيمَ ع تَطَهَّرْ فَحَلَقَ عَانَتَهُ وَ كَانَ ع يَطْلِي إِبْطَيْهِ فِي الْحَمَّامِ وَ يَقُولُ نَتْفُ الْإِبْطِ يُضْعِفُ الْمَنْكِبَيْنِ وَ يُوهِي وَ يُضْعِفُ الْبَصَرَ وَ قَالَ حَلْقُهُ أَفْضَلُ مِنْ نَتْفِهِ وَ طَلْيُهُ أَفْضَلُ مِنْ حَلْقِهِ وَ فِي رِوَايَةِ زُرَارَةَ عَنْهُ ع قَالَ نَتْفُهُ أَفْضَلُ مِنْ حَلْقِهِ وَ طَلْيُهُ أَفْضَلُ مِنْهُمَا. [17]

و از امام صادق علیه السّلام نقل است که فرمود: خدا تبارك و تعالى به ابراهيم فرمود: پاكيزه باش! و او موى زهارش را تراشيد. و زير دو بغل را در حمام نوره مى‌كشيد و مى‌فرمود: كندن موي آنها شانه‌ها را ناتوان و سست كند و ديده را كم نور. و فرمود تراشيدنش بهتر از كندن و نوره كشيدن بهتر از هر دو است.

18- مكارم الأخلاق عَنِ الصَّادِقِ ع قَالَ: كَانَ بَيْنَ نُوحٍ وَ إِبْرَاهِيمَ ع أَلْفُ سَنَةٍ وَ كَانَ شَرِيعَةُ إِبْرَاهِيمَ بِالتَّوْحِيدِ وَ الْإِخْلَاصِ وَ خَلْعِ الْأَنْدَادِ وَ هِيَ الْفِطْرَةُ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها وَ هِيَ الْحَنِيفِيَّةُ وَ أَخَذَ عَلَيْهِ مِيثَاقَهُ وَ أَنْ لَا يَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا يُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً قَالَ وَ أَمَرَهُ بِالصَّلَاةِ وَ الْأَمْرِ وَ النَّهْيِ وَ لَمْ يَحْكُمْ عَلَيْهِ أَحْكَامَ فَرْضِ الْمَوَارِيثِ وَ زَادَهُ فِي الْحَنِيفِيَّةِ الْخِتَانَ وَ قَصَّ الشَّارِبِ وَ نَتْفَ الْإِبْطِ وَ تَقْلِيمَ الْأَظْفَارِ وَ حَلْقَ الْعَانَةِ وَ أَمَرَهُ بِبِنَاءِ الْبَيْتِ وَ الْحَجِّ وَ الْمَنَاسِكِ فَهَذِهِ كُلُّهَا شَرِيعَتُهُ ع. [18]

از امام صادق علیه السّلام روایت است: ميان نوح و ابراهيم هزار سال بود و شريعت ابراهيم يكتاپرستى و اخلاص و ترك بت‌ها بود، و آن سرشتى است كه خدا مردم را بدان آفريده و آن حنيفه است كه بدان پيمان گرفته، و اينكه جز خدا پرستيده نشود و چيزى شريك او نباشد. فرمود: و فرمان داد به نماز و امر و نهى كرد، و مقررات ميراث را بدو حكم نداد، و در حنيفيت ختنه و چيدن سبیل و ستردن موى زير بغل و گرفتن ناخن‌ها و ستردن موى زهار را برايش افزود. و فرمانش داد به ساختن خانه كعبه و حج و مناسك و همه اينها شرع او است.

19- مكارم الأخلاق وَ عَنْهُ ع قَالَ: قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِإِبْرَاهِيمَ ع تَطَهَّرْ فَأَخَذَ شَارِبَهُ ثُمَّ قَالَ تَطَهَّرْ فَنَتَفَ مِنْ إِبْطِهِ ثُمَّ قَالَ تَطَهَّرْ فَقَلَّمَ أَظْفَارَهُ ثُمَّ قَالَ تَطَهَّرْ فَحَلَقَ عَانَتَهُ ثُمَّ قَالَ تَطَهَّرْ فَاخْتَتَنَ‌.[19]

امام صادق علیه السّلام فرمود: خدای عزوجل به ابراهيم فرمود: پاك باش! پس او سبيل خود را گرفت. باز فرمود: پاك باش! پس موى زير بغلش را كَند! و بار ديگربه او فرمود، پس ناخن‌هايش را گرفت. باز فرمود: پاك باش! پس زهارش را تراشيد و باز فرمودش پاك باش! پس ختنه كرد.

20- مكارم الأخلاق مِنْ كِتَابِ مَنْ لَا يَحْضُرُهُ الْفَقِيهُ قَالَ الصَّادِقُ ع‌ مَنْ أَرَادَ أَنْ يَتَنَوَّرَ فَلْيَأْخُذْ مِنَ النُّورَةِ وَ يَجْعَلُهُ عَلَى طَرَفِ أَنْفِهِ وَ يَقُولُ اللَّهُمَّ ارْحَمْ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ كَمَا أَمَرَنَا بِالنُّورَةِ فَإِنَّهُ لَا تُحْرِقُهُ النُّورَةُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ. [20]

امام صادق علیه السّلام فرمود: هر كه خواهد نوره كشد، از آن برگيرد و به كنار بينى نهد و گويد: خدایا! سليمان بن داود را رحمت كن كه ما را به نوره فرمان داد تا نوره او را نسوزاند، ان شاء الله.

21- مكارم الأخلاق وَ رُوِيَ أَنَّ مَنْ جَلَسَ وَ هُوَ مُتَنَوِّرٌ خِيفَ عَلَيْهِ الْفَتْقُ. [21]

و روايت است كه اگر كسی که نوره كشيده بنشيند، بيم آن است كه فتق گيرد.

22- مكارم الأخلاق مِنْ كِتَابِ الْمَحَاسِنِ، عَنِ الْحَكَمِ بْنِ عُتَيْبَةَ قَالَ: رَأَيْتُ أَبَا جَعْفَرٍ وَ قَدْ أَخَذَ الْحِنَّاءَ وَ جَعَلَهُ عَلَى أَظَافِيرِهِ فَقَالَ يَا حَكَمُ مَا تَقُولُ فِي هَذِهِ فَقُلْتُ مَا عَسَيْتُ أَنْ أَقُولَ فِيهِ وَ أَنْتَ تَفْعَلُهُ وَ إِنَّمَا عِنْدَنَا يَفْعَلُهُ الشَّبَابُ فَقَالَ يَا حَكَمُ إِنَّ الْأَظَافِيرَ إِذَا أَصَابَتْهَا النُّورَةُ غَيَّرَتْهَا حَتَّى تُشْبِهُ أَظَافِيرَ الْمَوْتَى فَلَا بَأْسَ بِتَغْيِيرِهَا.[22]

از حكم بن عتيبه نقل است كه گفت: ديدم امام باقر علیه السّلام حنا گرفت و بر ناخن‌هايش نهاد و فرمود: اى حكم! درباره اين چه گویی؟ گفتم: چه توانم گفت در حالی که شما آن را انجام دادید و همانا نزد ما جوان‌ها چنین كنند. فرمود: اى حكم! نوره ناخن‌ها را به مانند ناخن مرده‌ها كند پس اشکالی ندارد كه آنها را تغییر دهیم.

23- مكارم الأخلاق وَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع‌ يَنْبَغِي لِلرَّجُلِ أَنْ يَتَوَقَّى النُّورَةَ يَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ فَإِنَّهُ نَحْسٌ مُسْتَمِرٌّ وَ تَجُوزُ النُّورَةُ فِي سَائِرِ الْأَيَّامِ وَ رُوِيَ أَنَّهَا فِي يَوْمِ الْجُمُعَةِ تُورِثُ الْبَرَصَ. [23]

امیر مؤمنان علیه السّلام فرمود: سزاوار است از نوره كشيدن در روز چهارشنبه پرهيز شود كه نحس مستمر است و در روزهاى ديگر روا باشد و روايت است كه در روز جمعه پيسى آورد.

24- مكارم الأخلاق مِنَ الرَّوْضَةِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ خَمْسُ خِصَالٍ يُورِثُ الْبَرَصَ النُّورَةُ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَ يَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ وَ التَّوَضِّي وَ الِاغْتِسَالُ بِالْمَاءِ الَّذِي يُسَخِّنُهُ الشَّمْسُ وَ الْأَكْلُ عَلَى الْجَنَابَةِ وَ غِشْيَانُ الْمَرْأَةِ فِي حَيْضِهَا وَ الْأَكْلُ عَلَى الشِّبَعِ. [24]

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: پنج چیز موجب پیسی شوند: نوره كشيدن روز جمعه و چهارشنبه؛ وضو و غسل با آبى كه به خورشيد داغ شده؛ خوردن در حال جنابت؛ جماع با زن در حال حيض؛ و خوردن درحال سيرى.

25- مكارم الأخلاق عَنِ الرِّضَا ع قَالَ: أَلْقُوا الشَّعْرَ عَنْكُمْ فَإِنَّهُ يُحْسِنُ‌.[25]

امام رضا علیه السّلام فرمود: مو را از خود در افكنيد كه زيبایی آورد.

26- مكارم الأخلاق مِنْ كِتَابِ اللِّبَاسِ عَنِ الصَّادِقِ ع‌ أَنَّهُ كَانَ يُطْلَي فِي الْحَمَّامِ فَإِذَا بَلَغَ مَوْضِعَ الْعَانَةِ قَالَ لِلَّذِي يَطْلِي تَنَحَّ ثُمَّ طَلَى هُوَ ذَلِكَ الْمَوْضِعَ. وَ عَنْهُ ع‌ أَنَّهُ كَانَ يَدْخُلُ فَيَطْلِي إِبْطَهُ وَحْدَهُ إِذَا احْتَاجَ إِلَى ذَلِكَ ثُمَّ يَخْرُجُ. [26]

امام صادق علیه السّلام در حمام نوره می كشيد و چون به زهار مي رسيد، به نوره‌ كش مي فرمود دور شو! و خودش آنجا را نوره مى‌ماليد.

و نیز گاهی آن حضرت مي رفت و همان زير بغل را وقتی نیاز داشت تنها نوره مي‌كشيد و بيرون مى‌آمد.

27- مكارم الأخلاق عَنِ الرِّضَا ع قَالَ: أَرْبَعٌ مِنْ أَخْلَاقِ الْأَنْبِيَاءِ التَّطَيُّبُ وَ التَّنْظِيفُ بِالْمُوسَى وَ حَلْقُ الْجَسَدِ بِالنُّورَةِ وَ كَثْرَةُ الطَّرُوقَةِ. [27]

امام رضا علیه السّلام فرمود: چهار چیز از اخلاق پيغمبران است: عطر زدن، نظافت با تيغ دلاكى‌، ستردن موى تن با نوره و بسیار جماع كردن.



[1] . بحار 73/88/1

[2] . بحار 73/89/3

[3] . بحار 73/89/4

[4] . بحار 73/89/5

[5] . بحار 73/89/5

[6] . بحار 73/89/6

[7] . بحار 73/89/7

[8] . بحار 73/90/8

[9] . بحار 73/90/10

[10] . بحار 73/90/11

[11] . بحار 73/91/12

[12] . بحار 73/91/13

[13] . بحار 73/91/14

[14] . بحار 73/91/14

[15] . بحار 73/91/14

[16] . بحار 73/91/14

[17] . بحار 73/91/14

[18] . بحار 73/91/14

[19] . بحار 73/92/14

[20] . بحار 73/92/14

[21] . بحار 73/92/14

[22] . بحار 73/92/14

[23] . بحار 73/92/14

[24] . بحار 73/92/14

[25] . بحار 73/93/14

[26] . بحار 73/93/14

[27] . بحار 73/93/14

این موضوعات را نیز بررسی کنید:

 

جدیدترین ها در این موضوع

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

دین و دنیایت را به خدا می سپارم

بگذار وقایع گذشته، دلیل و راهنمای تو در وقایع آینده و نیامده باشد که امور، همیشه به هم شبیه اند. از مردمی نباش که موعظه سودی به حالشان ندارد
دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
نیایش زیبا از نهج البلاغه

نیایش زیبا از نهج البلاغه

خدایا! امید به تو بستم تا راهنما باشى به اندوخته هاى آمرزش و گنجینه هاى بخشایش ! خدایا! این بنده توست که در پیشگاهت برپاست ، یگانه ات مى خواند و یگانگى خاص تو راست . جز تو کسى را نمى بیند که سزاى این ستایش هاست . مرا به درگاه تو نیازى است که آن نیاز را جز فضل تو به بى نیازى نرساند، و آن درویشى را جز عطا و بخشش تو به توانگرى مبدل نگرداند. خدایا! خشنودى خود را بهره ما فرما، هم در این حال که داریم ، و بى نیازمان گردان از اینکه جز به سوى تو دست برداریم ، که تو بر هر چیز توانایى.
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند، زيرا مى دانند زمام

پر بازدیدترین ها

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا و نیایش در نهج البلاغه

دعا وسیله ای است که تمام خلایق، خصوصاً انسانها از آن بیگانه نیستند و همیشه بدان توجه دارند و با زبان حال و قال از آن استفاده می کنند هر چند که واژه ای به نام دعا در میانشان مطرح نباشد چون هر کلمه و کلامی که از استمداد و ایجاد رابطه به خدا حکایت نماید دعاست
عبادت و نیایش در نهج البلاغه

عبادت و نیایش در نهج البلاغه

ریشه همه آثار معنوی اخلاقی و اجتماعی که در عبادت است، در یاد حق و غیر او را از یاد بردن می‌باشد. ذکر خدا و یاد خدا که هدف عبادت است، دل را جلا می‌دهد و صفا می‌بخشد و آن را آماده تجلیات الهی قرار می‌دهد. امام علی علیه‌السلام در به اره یاد حق یا همان روح عبادت میفرماید: < خداوند یاد خود را صیقل دل‌ها قرار داده است. دل‌ها به این وسیله از پس کری، شنوا و از پس نابینایی، بینا و از پس سرکشی و عناد رام می‌ گردند
خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

خدایا! چهارپايان ما تشنه اند!

و ابرهاى باران دار به ما پشت كرده، و تو اميد هر غمزده اى، و برآورنده حاجت هر حاجتمندی. در اين زمان كه مردم ما نااميدند، و ابرها باران نداده اند، و چرندگان از بين رفته اند، از تو مى خواهيم كه ما را به اعمال زشتمان مؤاخذه نكنى، و به گناهانمان نگيرى. الهى! با ابر
عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

عبادت و نیایش از دیدگاه نهج البلاغه

و اما این كه هر كارفرما كه مزدى مى‏ دهد به خاطر بهره‏اى است كه از كار كارگر مى ‏برد و كارفرماى ملك و ملكوت چه بهره‏اى مى‏تواند از كار بنده ضعیف ناتوان خود ببرد، و هم این‌ كه فرضاً اجر و مزد از جانب آن كارفرماى بزرگ به صورت تفضل و بخشش انجام گیرد پس چرا این تفضل بدون صرف مقدارى انرژى كار به او داده نمى ‏شود، مسأله‏ اى است كه براى این چنین عابدهایى هرگز مطرح نیست.
خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

خدايا! تو براى عاشقانت بهترين مونسى

و دلهايشان به جانب تو در غم و اندوه. اگر تنهايى آنان را به وحشت اندازد ياد تو مونسشان شود، و اگر مصائب به آنان هجوم آرد به تو پناه جويند، زيرا مى دانند زمام
Powered by TayaCMS