وظایف پیشگیرانه والدین نسبت به جامعه
ریشه های اولیه برخی از انحرافات و جرائم جنسی را می بایست در عدم رعایت قوانین و مقررات فقهی و حقوقی طراحی شده از سوی شرع مقدس اسلام در روابط اجتماعی زنان و مردان دانست. با نگاهی به ضوابط و توصیههای موجود در اندیشه و متون اسلامی میتوان یافت که اسلام با آیندهنگری هوشمندانهای از طریق الزام پیروان خویش به دستورات سعادت بخش خانوادگی و اجتماعی، تمامی پرتگاههای منجر به سقوط در سراشیبیی انحرافات و جرائم جنسی را در نظام خانوادگی و اجتماعی را ترسیم کرده و حضور در آنجاها را مسدود کرده است. از این رو میتوان ادعا کرد که پناه بردن به قوانین دینی، رمز نجات از آسیبها و چالشهای جنسی جامعه خواهد بود.
از این رو براساس تعالیم قرآن مجید و احادیث ائمه معصومین (ع)، تعدادی از این توصیههای پیشگیرانه را که موجب سلامت روانی و حفظ حریمهای خانوادگی جامعه می گردد، مرور میکنیم.
-
رعایت حجاب شرعی زنان در برابر مردان نامحرم که شامل پوشش تمام بدن به جزء صورت و دستها تا مچ میشود. البته این حداقل پوشش واجب است و رعایت پوشش کامل به عنوان امری راجح و در شرایط خاص، به عنوان واجب نیز مطرح می باشد. ( سوره نور/ 31 - وسائل الشیعه؛ ج 14، ص 146).
البته چه بسا در برخی مواقع لازم است که زنان در مقابل تعدادی از بستگان محرم نیز مراعات پوشش را بنمایند.
همچنین لازم به ذکراست که رعایت وقار و حیاء در پوشش و انتخاب لباس مناسب علاوه برزنان، بر مردان هم ضروری است.
-
زنان میبایست زیور آلات (دستبند، النگو، گردن بند، انگشتر و ...) خود را در برابر نامحرمان مخفی نمایند.
-
آرایش زن برای مردان نامحرم ممنوع میباشد.(وسائل الشیعه؛ ج 14، ص 155) اگرچه ممکن است برخی زنان آرایش کردن را به عنوان تنوع و تفریح بحساب آورند اما این کارها از دیدگاه مردان نشانه بی مبالاتی دینی و وجود کمبودهای عاطفی و خود نمایی برای ربودن قلب دیگران است.
-
زنان میبایست به هنگام راه رفتن حجب و حیا ء را رعایت کنند.
راه رفتن در معابر عمومی و یا در مجالس و میهمانیها چنانچه همراه با حرکات زاید و رفتارهای تحریک کننده جنسی باشد، از دیدگاه برخی مردان بمنزله مجوز ارتباط و حضور در حریم خصوصی وی تلقی شده و چه بسا نتایج مخربی برای آن زن داشته باشد.
-
زنان درهنگام سخن گفتن با نامحرمان، متانت خود را حفظ کرده واز سخنان یا لحن وسوسهانگیز خودداری کنند. « فلا تخضعن بالقول فیطمع الّذى فى قلبه مرضٌ و قلن قولاً معروفاً» [الاحزاب / 32] : به گونهاى هوسانگیز(با مردان نامحرم) سخن نگویید تا افراد بیماردل در شما طمع نکنند، و به شیوهاى شایسته و معمولى سخن بگویید.
گاه جنایتهاى بزرگ از یک سخن وسوسهانگیز و لبخند معنادار و ارتباط نابجا شروع شده است. پروندههاى فراوانى در دادگاهها و محاکم قضایی وجود دارد که عشوهگرى یا طنّازى یک زن عامل ارتباط نامشروع گشته و سرانجام منجر به یک ماجرای جنایی و قتل شده است.
-
ورود زنان به برخی مشاغل یا موقعیتهای اجتماعی که مستلزم ارتباط زیاد با نامحرم است، ممنوع یا مکروه است. ( وسائل الشیعه ؛ ج 14 :162)
-
خروج زن از خانه مشروط به اجازه شوهر است.( همان ؛ ج 14: 112 و 125 )
-
زنان سخن گفتن با نامحرمان را کوتاه کرده و در موارد لزوم، به اندازه ضرورت اکتفاء کنند. ( وسائل الشیعه ؛ ج 14 : 143). صحبت و گفتگوی الکترونیکی از طریق اینترنت( چت) با نامحرمان و رد و بدل کردن واژه ها و کلمات تحریک آمیز بسیار فریبکارانه و گمراه گننده است. چه بسا دوستی ها و علاقه های دروغینی که از طریق گفتگوهای اینترنتی (چت) ایجاد شده و پس از قول وقرار های بیرونی و حضوری، مقدمات آسیب های متعددی پی ریزی می شود. از این رو والدین محترم هرنوع ارتباط و دوستی اینگونه ای را باید زیر نظر داشته و هدایت کنند.
-
خلوت گزینی با نامحرمان ممنوع است (همان؛ ج 14 : 133 و ج 13: 280)؛
در بسیاری از مواقع ، پس از حضور دو فرد نامحرم در یک خانه یا مکان خلوت دیگر با هر بهانه و انگیزهای ، چه بسا نفر سوم در بین آندو شیطان باشد که در این صورت وجود هر اتفاق ناگواری بعید نمیباشد. بهترین راه در چنین وضعیتی ترک کردن آن جلسه و مکان دو نفری و خلوت خواهد بود.
-
ورود مرد نامحرم به خانه زن بدون اجازه سرپرست خانواده ممنوع است.(همان؛ ج 14، ص 157)
توجه به توصیه امام علی 7در باره صفات سهگانه زنان علت برخی از این محدویتها را بخوبی روشن میکند:
« بهترین صفات زنان، بدترین صفات مردان است. تکبر، ترس، بخیل بودن. زیرا هرگاه زن دارای تکبر باشد، در مقابل بیگانگان سرتسلیم فرود نمی آورد و هرگاه بخیل باشد از اموال خود و همسرش بخوبی محافظت میکند و هرگاه ترسو باشد، خود را از تمام آسیهای احتمالی رهایی میبخشد.»
عدم فرق نهادن بین شجاعت و حماقت و بین تواضع و تکبرو بین خوشرفتاری و سبکسری از سوی برخی دختران و زنان موجب شده است تا عدهای از آنان ناخواسته در گرداب و بحرانهای بی آبرویی و بیعفتی واقع شده وازاین رهگذر هزینههای سنگین اجتماعی و خانوادگی را پرداخت کنند.
-
نگاه شهوت آلود وبا قصد لذت جنسی به نامحرم ممنوع و گناه است (وسائل الشیعه؛ ج 14: 138 – 141)؛ زیرا نگاه بمنزله تیری از تیرهای سهمگین شیطان است که برجان و دل نگاهکننده نشسته و او را به وادی سقوط اخلاقی میکشاند. بدیهی است تماشای عکسها و فیلمهای مستهجن زنان و دختران در شبکههای ماهوارهای، سایتهای اینترنتی و تلفنهای همراه، برای همگان بویژه جوان و نوجوان، شرارههای آتش وهیجان گناهآلود آنان را افزوده وموجب انحرافات متعدد میگردد.
-
نگاه کردن به نامحرم حتی با داشتن حجاب مکروه است.(همان ج 14 : 145 )
-
هنگام رویارویی با مرد یا زن نامحرم چشمان خود را فروافکنیم.زیرا درخواستهای قلبی ناروا بدنبال نگاههای ناروا ایجاد میشود.
-
زدست دیده و دل هر دو فریاد
که هر چه دیده بیند دل کند یاد.
-
سلام کردن مردان بر زنان نامحرم به ویژه زنان جوان، و دعوت مرد از زن نامحرم برای هم غذا شدن مکروه است.(وسائل الشیعه؛ ج 14: 173– 174)
این گونه توصیهها نشان میدهد که اسلام علاوه برنفی ارتباطات فیزیکی، دیداری وگفتاری با نامحرمان، ارتباط و تعامل عاطفی بین زنان و مردان نامحرم را ناپسند
میشمارد و خواهان محدود شدن ارضای نیازهای عاطفی زن و مرد در کانون خانواده است.
-
اختلاط زنان و مردان در اماکن عمومی مکروه است.(همان ؛ ج 14 : 174 )
-
هر گونه تماس فیزیکی با نامحرم(حتی پسر بچهها و دختر بچهها)؛ همچون دست دادن، در آغوش کشیدن و بوسیدن نهی شده است.(همان؛ ج 14 :170)
-
مردان میبایست جهت حفظ حریم عفاف، غیرتورزی مناسب داشته باشند (همان؛ ج 14: 107– 109). علامه طباطبایی(ره) با توجه به برخی از روایات در این زمینه میفرمایند:
غیرت یکی ازاخلاق حمیده وملکات فاضله است و آن عبارت است از: دگرگونی حالت انسان از حالت عادی واعتدال، به طوری که انسان را برای دفاع و انتقام از کسی که به یکی از مقدساتش اعم از دین، ناموس و یا جاه و امثال آن تجاوز کرده، از جای خود حرکت میدهد. غیرت یکی از امور فطری است و اسلام هم دینی است که براساس فطرت تشریع شد و آن مقداری که در حیات بشر لازم و ضروری است معتبر و واجب است. البته غیرتورزی وتعصب نابجا به شدّت نکوهش شده است.(همان؛ ج 14، ص 175)
سکوت و بیتفاوتی در مقابل زیر پا نهادن ارزشهای دینی و انسانی با فرهنگ اسلامی سازگار نیست؛ چون در تعالیم دین و متون روایی بر حفظ موازین شرع، بسیار تأکید شده است. در حقیقت روحیهی دینی با غیرت پیوند خورده و بیغیرتی، مساوی با ضعف اعتقادات دینی یا بیدینی است.
پیامبر اکرم(صلی الله و علیه و آله)فرمودند: سوگند به ذات پاک خداوند که چند نفروارد بهشت نمیشوند، از جمله انسان بیغیرت و انسان دیوّث (کسی که در ناموسداری وعفت بیتفاوت باشد).
http://kolbeparvaz.persianblog.ir