بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین بعدد ما احاط به علمه. اللهم صل علی محمد و آل محمد.
"الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی"
بحث جلسه قبل راجع به این بود که این هستی که ما فکر می کنیم خبری نیست، انگار همه دوربین مخفی است. همه چیز زیر نظر است. قرآن یک آیه دارد می گوید: "وَ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهادُ، یَوْمَ لا یَنْفَعُ الظَّالِمِینَ مَعْذِرَتُهُم" (غافر/51 و 52)
اشهاد یعنی شاهدها. روز قیامت همه شاهدها به پا می خیزند. این معلوم می شود شاهد یکی و دو تا نیست. گفتیم: خدا شاهد است. آیاتش را دیشب گفتیم. فرشته ها شاهد هستند، آیاتش را گفتیم. پیغمبر شاهد است. امام معصوم شاهد است. زمین شاهد است. دیشب گفتیم. زمان شاهد است. اعضای بدن شاهد است. یعنی این دست شهادت می دهد که من با سیلی در گوش چه کسی زدم. پا شهادت می دهد که کجا رفتم. قرآن یک آیه دارد که مجرم روز قیا مت گله می کند و می گوید: که چرا علیه من شهادت می دهی؟ "یَوْمَ تَشْهَدُ عَلَیْهِمْ أَلْسِنَتُهُمْ وَ أَیْدِیهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ" (نور/24) نگران هستم بعضی آیه ها یک کلمه کم و زیاد شود.
1- (29) . داستان ها و حکایت ها، ص 158. منبع: www.masjed.ir
عرض کنم به حضور شما که روز قیامت همه چیز شهادت می دهد. "إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلا" (اسراء/36) سمع به معنی گوش است. می گویند: مستمعین محترم، یعنی شنوندگان. "والبصر" یعنی چشم. "والفؤاد" یعنی قلب. بعد نگفته: "إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ" گواهی می دهند. می گوید: "کُلُّ أُولئِکَ" این یعنی اینها را از باب نمونه گفتم. ببین مثلاً می گویم: حسن آقا، حسین آقا، جعفر آقا کلشان، نه یعنی کل این سه نفر، یعنی این سه نفر را از باب نمونه گفتم. گوش، چشم، دل، بعد می گوید: "کل اولئک" یعنی پا، دست، دماغ، سر، کمر، سه مورد را می گوید، بعد از این سه تا می گوید: "کل اولئک" یعنی این سه مورد از باب نمونه بود. "کانَ عَنْهُ مَسْؤُلا"
حالا اینها را دیشب گفتیم. امشب چه می خواهیم بگوییم؟ این بحث نظارت اگر درست شود، اصلاً مملکت ما آباد می شود. در کتاب ها حرف های غلط می نویسند. مشکلش چیست؟ ارشاد اگر نظارتش قوی باشد، چیز باطل در کشور ما چاپ نمی شود. این نظارت است. هرچه نظارت ارشاد بهتر باشد، کشور از نظر فرهنگی سالم تر است. پروازهای هواپیما گاهی نماز صبح قضا می شود. قبل از اذان صبح مسافر سوار می کند. وقتی هم رسید مثلاً بندرعباس و بوشهر و جای دیگر، آفتاب زده است. این بخاطر این است که مسافران بر این سفر نظارت نمی کنند. اعتصاب کنند و بگویند: آقا چون نمازمان قضا می شود ما سوار نمی شویم. پنج دقیقه بایستید. چطور اگر یکی از این خدمه هواپیما دیر کند، می گویید: پرواز تأخیر دارد؟ همه نماز مسافرها به اندازه یک تأخیر یکی از زحمت کش های هواپیما. اجازه بدهید نماز صبح را بخوانند. نماز صبح دو رکعت است و پنج دقیقه طول می کشد. همه چیز باید نظارت بشود.
چرا پیغمبر را در قرآن می گوید: "وَ یَمْشِی فِی الْأَسْواقِ لَوْ لا أُنْزِلَ إِلَیْهِ مَلَکٌ فَیَکُونَ مَعَهُ نَذِیراً" (فرقان/7)، "یمشی فی الاسواق" یعنی پیغمبر در بازار راه می رود. نه پیغمبر ما، آیه دیگر می گوید: "وَ یَمْشُونَ فِی الْأَسْواقِ" (فرقان/20) یعنی همه پیغمبرها راه می رفتند. این راه رفتن پیغمبر در بازار یعنی چه؟ یعنی ولی مسلمین باید بر همه مسائل اقتصادی و روابط اجتماعی مردم نظارت کند. چه کسی با چه کسی است؟ امروز جنس چیست؟ شاید یکی از دلیل هایی که می گویند: خمس را به مرجع تقلید بدهید، معنایش این باشد که مرجع تقلید باید از وضع اقتصاد با خبر باشد. این آقا پارسال خمسش پنج میلیون بود. امسال یک میلیون خمسش است. پارسال تا به حال عوض اینکه رشد کند، ضعیف شده است. اگر مرجع تقلید از مردم با خبر باشد، اقتصاد در دستش است.
بابا معامله می کنیم، می گوید: اگر معامله می کنید دو شاهد بگیرید. "وَ اسْتَشْهِدُوا شَهِیدَیْنِ مِنْ رِجالِکُم" (بقره/282) معامله می کنیم دو شاهد باشند. فردا ممکن است یادم برود، شما بگو من شاهد بودم. این شاهد آرامش روانی دارد. به عدالت نزدیک تر است. آرامبخش است. "ذلک ادنی"، "اقسط" یعنی... به هر حال... بر همدیگر نظارت کنیم.
اگر قد قامت الصلاه گفتند، همه مردم به مسجد بیایند، خوب در مسجد فقرا و پولدارها جمع می شوند و همه همدیگر را می بینند. کار همدیگر را می شناسند. فلانی دختر دارد. فلانی در جهیزیه اش مانده است. فلانی وام می خواهد. وقتی آدم همدیگر را دید، احوال همدیگر را پرسید. بالاخره مشکلات را در خودمان حل می کنیم. این افطاری که مقام معظم رهبری سالی یکبار به مسئولین مملکتی می دهد، افطارش نیم ساعت طول می کشد. سه چهار ساعت مسئولین مشکلاتشان را در همان حسینیه امام حل می کنند. رئیس اوقاف کاری به استانداری دارد. استانداری کاری به وکیل دارد. وکیل کاری به وزیر دارد. همه آنجا همدیگر را می بینند. چون هریک از اینها خواسته باشد بعداً همدیگر را ببینیم، شاید مدت ها طول بکشد. ولی همه مسئولین یکجا جمع هستند. همه حرف هایشان را ایستاده به هم می گویند. اگر فقرا و اغنیا همه در مسجد جمع شوند، نیاز به کمیته امداد نداریم. به بهزیستی و بنیاد پانزده خرداد نداریم. که بازرس بفرستیم ایشان دختر دارد یا ندارد. عقد بسته یا ندارد. پسر دارد. راست می گوید یا دروغ می گوید. مشکلات همدیگر را خبر نداریم. این بسیجی که در مسجدها هست، این غیر از مسأله امنیتی نگاه کند در این مسجد چند پیرزن هست؟ در این محله شانزده پیرزن است یا شانزده پیرمرد است. صبح به صبح بسیج شانزده تا نان بگیرد و در خانه این پیرمردها بدهد. این پیرمرد برای یک عدد نان، در برف و یخ نماند. یا تابستان بیرون نیاید. این پیرمرد هم اگر خواست بمیرد، وصیت می کند خانه من وقف بسیج باشد. چند خانه برف می آید که صاحبش پیر است و نمی تواند برود برف ها را بروبد؟ بسیج می گوید: ما برف خانه شما را پایین می ریزیم. بده و بستان شود برکاتش زیاد است. تو نیکی کن و در دجله انداز. برمی گردد! قرآن بخوانم. قرآن می گوید: خیر برسانی، خیر می بینی. " إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِکُم" (اسراء/7) خیر رساندی، خیر می بینی. "وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها" بد کنی، بد می بینی. نگو: مگر من نوکرش هستم؟ به من چه! ناظر کار همدیگر باشیم.
من صحبت می کنم از چند نفر می پرسم: آقا بحث من چطور بود؟ خدا رحمت کند. ما با شما برادر هستیم. حتی ما که شاگرد مطهری هم حساب نمی شدیم، بارها مرحوم مطهری بعد از سخنرانی اش از من می پرسید: آقای قرائتی نمره من چند است؟ من شاگردش هم حساب نمی شدم ولی می پرسید: نمره من چند است؟ پیشنماز از بچه های محله بپرسد: آقا مسجد چطور است؟ می گوید: آقا طولش دادی. یکی می گوید: آقا قربانت بروم تند نماز می خوانی. کند نماز می خوانی. این "یمشی فی الاسواق" یعنی ناظر بر همدیگر باشیم. از دل همدیگر خبر داشته باشیم. این احوالپرسی ها خیلی مهم است.
نمی دانم حرف من به گوش امام جمعه ها می رسد یا نه؟ حتماً عده ای از آنها پای تلویزیون هستند. امام جمعه ها مسئول زکات در کشور هستند. گرچه مجری کمیته امداد است. کمیته امداد زکات را جمع می کند و پخش می کند، اما امام جمعه باید نظارت کند. بعضی از امام جمعه ها نظارت نمی کنند. پول های زکات بی جا خرج می شود. بی جا نه اینکه حرام باشد. خرج چیزهایی می شود که واجب نیست. نسل نو سالن می خواهند، نماز می خوانند در مدرسه شان سالن نمازخانه نیست. پول زکات را برمی دارند مرده شوی خانه می سازند. حالا در سال چند نفر می میرند. پنج نفر پیر می میرند، برایشان غسالخانه می سازند، دویست بچه نسل نو که می خواهد نماز بخوانند، جا ندارند. یعنی برای دویست نسل نو سالن نمی سازند، برای پنج تا پیرمرد و پیرزنی که می میرند غسالخانه می سازند. این بخاطر این است که ما اولویت را حساب کنیم.
نظارت امام جمعه ها، مقام معظم رهبری فرمود: زکات از بودجه ولایت فقیه است و نمایندگان ولایت فقیه امام جمعه ها هستند و باید حساب کنند. بعضی هایشان همینطور می آیند در رودروایسی کمیته امداد یک ورقه می دهد، می گوید: امضاء کن، آنها هم امضاء می کنند. رودروایسی ندارد، خوب برای چه این پول را گرفتی؟ 450 میلیارد تومان امسال خیلی پول است. تا جوان ها همسر ندارند، تا دخترها جهیزیه ندارند، تا مسأله نماز مانده است، مسأله زکات مانده و مسأله واجبات مانده، ما وقت حسینیه نداریم. چه کسی اجازه می دهد جایی که مسجد ندارند، شما حسینیه بسازید؟ خود امام حسین پول داشته باشد، حسینیه می سازد یا مسجد؟ حسینیه در سال ده روز درش باز است. البته قدیم ده روز بود. الآن دیگر از پنجم محرم شروع به روضه می کند. قدیم ها از اول محرم شروع می کردند. حسینیه سالی ده روز باز است. مسجد در طول سال باز است. وقتی یک منطقه ای مسجد ندارد، شما به چه اجازه ای حسینیه می سازی؟ آخر مردم می گفتند: ما به شرطی زکات می دهیم که حسینیه بسازند. مردم حق ندارند چنین دخالتی کنند. من نزد مرجع تقلید بروم و بگویم: من به شرطی به تو سهم امام می دهم که تو اختیار سهم امام را به خودم بدهی. پول امام زمان است به ما چه. نظارت خیلی ضعیف است. نظارت بر کتاب ها، نظارت بر...
ای کاش مقام معظم رهبری یک تیم ناظر در آموزش و پرورش داشت. سه تا اسلام شناس، مردم شناس، هنر شناس در کتاب های درسی بودند. چه چیزی می خوانند و اینکه می خوانند چقدر ضرورت دارد؟ اینقدر حرف هایی در دانشگاه و در آموزش و پرورش می خوانند که واجب نیست، مستحب هم نیست. نیاز افراد هم نیست، فقط اطلاعات است. آنوقت دیپلم ما هنر ندارد، دانشجوی ما هنر ندارد، همه می خواهند استخدام شوند، دولت هم جا ندارد. غصه می خورد. معتاد می شود، ازدواجش عقب می افتاد. ازدواجش عقب افتاد، دیر زمین می گیرد. بهانه می گیرد، حالا هم که عقد کرد، زود طلاق می دهد. همه اینها به هم بند است برای اینکه دیپلم ما بی هنر است. لیسانس ما بی هنر است. تیم نظارت...
باید حوزه علمیه بر من نظارت کند. قرائتی تو طلبه قم هستی. در تلویزیون چه می گویی؟ خوب می گویی، بد می گویی. تشکری، توبیخی، همینطور می گوییم: بابا بچه هستند. ولشان کن آزاد باشند. خوب وقتی بچه ات را آزاد کردی، نظارت بر بچه نداشتی، نظارت غیر جاسوسی است. نظارت غیر از سوء ظن است. من نمی گویم به دختر و پسرتان سوء ظن داشته باشید. جاسوسی کنید. اما ولشان هم نکنید. ولش کردی اصلاً دیگر بچه شما، بچه شما نیست. می رود به چیز دیگری فکر می کند. در همین مشهد، نوار از دست بچه جوان افتاد. آقایی که کنارش بود نوار را بلند کرد دید عکس مداح روی آن است. گفت: الحمدلله! این جوان چقدر مذهبی است. رفت در کامپیوتر گذاشت و گفت: اوه اوه اوه!چه فیلم هایی! برای اینکه سر پدرش کلاه بگذارد عکس یک مداح روی آن چسبانده بود. بچه های الآن سر پدر کلاه می گذارند. حالا بچه ها که آدم هستند، طوری نیست. گاهی حیوان ها هم سر آدم ها کلاه می گذارند.
یک کسی می گفت: یک الاغ داشتم هرجا می کوبیدم فرار می کرد. گفتم: من حریف تو که می شوم. یک میخ طویله بزرگ گرفت و رفت روی یک زمین سفت میخ را تا آخر کوبید که دیگر خاطر جمع باشد که الاغ نمی تواند این را بکشد. گفت: حالا می خواهی بکش، بکش! رفت و برگشت و دید الاغ میخ را کشیده است. گفت: این زمین سفت بود، بعد فهمید که الاغ با سُم اش خاک ها را دور میخ جمع کرده است. تا جایی که این میخ مثل فواره شده است. بعد خوابیده و در آن ادرار کرده است. زمین شل شده و میخ را کشیده است. وقتی الاغ سر آدم کلاه می گذارد...
همین کار را الآن آمریکا می کند. می گوید: حقوق بشر! یمنی ها بشر نیستند؟ افغانی ها بشر نیستند؟ مسلمان ها بشر نیستند؟ این حقوق بشر چیست؟ من نمی دانم اینها فکر می کنند... نظارت! این سازمان ملل واقعاً بر حقوق بشر نظارت می کند؟ هشت سال شما بمباران شدید. کجای کره زمین یک آخ برای شما گفت؟ نظارتی نیست. بشری نیست. اصلاً تمدنی نیست که بگوییم: گفتگوی تمدن ها! دنیا باغ وحش است. هرکس زور دارد، زور می گوید. تمدنی نیست تا ما با هم گفتگو کنیم. هشت سال بمباران شدید، کجاست تمدنی که مسلمان های ایران، غیر مسلمان های ایران، نه سازمان ملل نظارت دارد، نه بر کتاب ها نظارت است. نه بر آموزش و پرورش نظارت است. یک گروه تحقیق مجلس فرستاد، یکی دو بار یک چیزی را بررسی می کند. خود ناظرها را مگر نمی شود خرید؟
دختر من مهندس تغذیه است. پروژه ای برای یک جایی فرستادند نظارت کند. استخدامی نه! در یک دامداری شیر و گاو و اینها رفت. فوری آن کسی که مسئول شیر و تغذیه بود یک چک سنگین در پاکت گذاشت، البته نمی دانست دختر من است. که آقا این عیدی شما است. دو میلیون به ناظر می دهید، ناظر هم هرچه کار خلاف بهداشت هم دید، ساکت می شود. حق السکوت! ناظر می شود خرید. ناظر واقعی دین است. ما اگر دین نداشته باشیم، هیچ کامپیوتری نمی تواند غلط های ما را ضبط کند.
در وزارت بازرگانی چند هزار کامپیوتر با کم و زیاد هست. آخر هم کشتی آهن در دریا گم می شود. میدان سبزی تابه حال یک گونی سیب زمینی گم نشده است. کامپیوتر آدم درست کن، نیست. نظارت خدا... "إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصادِ" (فجر/14) در این زمینه من مقداری حرف دارم.
قرآن می گوید: "أَ یَحْسَبُ أَنْ لَمْ یَرَهُ أَحَد" (بلد/7) بشر فکر کردی کسی تو را ندید؟ کلاه سر مشتری گذاشتی. مشتری نفهمید. خدا هم نفهمید؟ تو فکر کردی با این کلاهبرداری رزقت زیاد شد؟یک چیزی می گویم دقت کنید. اگر ما جنس خوب به مردم بدهیم، با سود کم، مشتری کم می شود یا زیاد؟ مشتری که زیاد شد،سود زیاد می شود یا کم؟ پس سود کم مشتری را زیاد می کند. مشتری که زیاد شد، سود هم زیاد می شود. پس از سود کم ما به سود زیاد می رسیم. اما برعکس! اگر جنس نامرغوب بود و متوسط بدهی سود بالا است. اگر سود زیاد شد، مشتری کم می شود. مشتری که کم شد، سود هم کم می شود. پس از سود زیاد به سود کم می رسیم. از سود کم به سود زیاد می رسیم. ما اشتباه می کنیم فکر می کنیم که با دروغ توانستیم به هم ببندیم.
جوان خواستگاری دختری آمد، من هم او را می شناسم. گفت: شغل؟ من تاجر سنگ هستم، سنگ به کشورهای خلیج صادر می کنم. سی سؤال با کم و زیاد کردم، هر سی سؤال را دروغ گفت. نکرد مثلاً 29 سؤال را دروغ بگوید. نتیجه: ازدواج به هم خورد، از خانه طرد شد، پودر شد. در خانه ها را می زد کسی راهش نمی داد.
فکر می کند با دروغ کارش راه افتاده است. نابود می کنیم با دروغ. عزت دست خداست. آدم با دروغ عزیز نمی شود. من اگر حجت الاسلام باشم، به من بگویند: آیت الله، و من نگویم: مردم من آیت الله نیستم، قرآن می گوید: کسانی که لقب مهندس، آقا تو که مهندس نیستی. خوب در آینده خواهم شد. آقای دکتر! آقا این هنوز دکتر نشده است. خوب دکتر خواهد شد. اگر کسی یک لقبی را به او دادند که می داند اهل این لقب نیست. اگر چیزی نگفت، قرآن می گوید: این شخص قطعاً جهنمی است. یکبار دیگر "یُحِبُّونَ أَنْ یُحْمَدُوا بِما لَمْ یَفْعَلُوا فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَه" (آل عمران/188) این آیه قرآن بود. معنای "یُحِبُّون" را می فهمید. یعنی محبت دارند. علاقه دارند. به چه چیزی علاقه دارند؟ "أَنْ یُحْمَدُوا" ستایش شوند. علاقه دارد ستایش شود، انقلابی است، حزب اللهی است. دکتر است، مهندس است. آیت الله است. دوست دارد ستایش شود به لقبی که وجود ندارد. سید نیست، می گوید: من سید هستم. اگر کسی خوشش بیاید، ستایش شود به لقبی که در او نیست، "فَلا تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَه" احتمال نده که اینها اهل فوز و رستگاری شوند. اینها قطعاً جهنمی هستند. ما اگر بدانیم زیر نظر خدا هستیم، آیه دیگر...
"أَ لَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَری" (علق/14) قرآن می گوید:نمی دانی خدا دید. ریشه طغیان انسان دو چیز است. یکی "إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی" (علق/6 و7) انسان دلیل اینکه گردن کلفتی می کند، یکی طغیان است. "أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی" یکی هم فکر می کند خدا او را نمی بیند. فکر می کند وضعش خوب است و خدا هم او را نمی بیند، گردن کلفت می شود.
در قرآن 12 مرتبه گفته: "إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُور" (آل عمران/119) یعنی اینکه خدا نه اینکه کارت را می داند، ریشه کار را هم می داند. یک آیه در قرآن داریم خیلی عجیب است. می گوید: "لِیَسْئَلَ الصَّادِقِینَ عَنْ صِدْقِهِم" (احزاب/8) یعنی هرکس هم صداقت دارد آدم خوبی نیست. ممکن است صداقتش حقه بازی باشد.
من این مثل را یکوقت دیگر هم زدم، بگذارید دوبار بزنم. اگر شنیدید دو بار بشنوید. بنده پیشنماز مسجد هستم. یک دخترزیبا می آید با من صحبت می کند. مریدهای مسجد هم درمی آیند می گویند: بگذارید ببینیم آقا به این دختر نگاه می کند یا نه. من نگاه می کنم می بینم اوه همه مسجدی ها دارند نگاه می کنند و من اگر به این دختر نگاه کنم، خواهندگفت: شیخ هم یک نگاهی کرد. سرم را پایین می اندازم، بله خانم! بله، بله! اینجا به خانم نگاه نکردم، اما نه بخاطر اینکه خدا گفته است. بخاطر اینکه مریدهایم را از دست می دهم. قرآن می گوید: حتی بعضی ها صداقت دارند. این صداقتشان کلکشان است. "لِیَسْئَلَ الصَّادِقِینَ عَنْ صِدْقِهِم" یعنی خدا از صادق ها می پرسد: ریشه صداقت تو راست بود یا دروغ؟ یک بنده خدایی جنسی را در بازار فروخت. بعد از مدتی عقب مشتری دوید که آقا برگرد. گفت: چه شده؟ گفت: شما چند ریال به من اضافه دادی. پس داد. گفت: چه بازاری خوبی بود. چند ریال اضافه بود، کلی دوید به ما پس داد. پس ما باقی جنس هایمان را هم از او بخریم. برگشت باقی جنس هایش را بخرد، سرش کلاه گذاشت. گرفتید چه شد؟ یکبار دیگر... اول چند ریال زیاد بود، صدایش زد و پس داد و گفت: زیادی داده ای. وقتی مشتری را جذب کرد که این چقدر آدم متدینی است که پول زیادی را پس داد، گفت: پس ما همه جنس هایمان را از این بخریم. برگشت جنس هایش را بخرد، سرش کلاه گذاشت. هرکس هم صادق است...
یک خانمی بود خدا بیامرزد. فامیل های مختلفی داشت. چند رقم چادر در ساکش بود. خانه ی مذهبی می رفت با چادر مشکی و کلفت می رفت. خانه متوسط که می رفت چادرش نازک می شد. خانه گروه دیگر که می رفت، اصلاً چادرش را برمی داشت. یعنی طبق... بنابراین هر حجابی هم...
اگر شما در حرم امام رضا آمدی و چادری بودی که هنر نیست. در حرم امام رضا هم می خواستی بی چادر باشی؟ زن شاه هم که بی چادر بود، روز عاشورا چادر سر می کرد. چادر زن شاه روز عاشورا دلیل بر حجاب نیست. واقعاً جلوی برادر شوهرت هم همینطور رو می گیری که جلوی من می گیری؟ بعضی ها هم فکر می کنند آخوند نامحرم است. تا آخوند می بینند، پهن می کنند. آخوند که رفت باز می کنند. بابا آخوند نامحرم نیست، همه نامحرم هستند. خدا می داند همینطور بعضی ها روی عادت یک کاری می کنند.
همین شب جمعه دعا که می خوانیم، این گریه ما چقدر صداقت دارد؟ اگر بفهمیم و گریه کنیم خیلی ارزش دارد. بعضی ها همینطوری گریه می کنند. یک کسی بود مفاتیح که دستش می دادند، می دید پشتش نوشته: چاپ افست. گریه می کرد! بابا چاپ افست که گریه ندارد. بخوان وسطش گریه کن. این از چاپ افست گریه می کند.
"عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُور" یعنی من پشت گریه را هم می دانم. بعضی مداح ها وقتی می خواهند روضه بخوانند، در حاجی ها و کاروان ها می بینند اشکی جاری نمی شود، می گوید: یادت هست وقتی می خواستی حرکت کنی زن و بچه و همه فامیل آمدند و گفتند: التماس دعا! اینها را یاد بدرقه می اندازد و اشکش را درمی آورد. درسی که می خوانم برای نمره است یا برای خدا؟ هر درسی ارزش ندارد. درسی که برای مدرک بخوانیم. ارزشش خیلی پایین است. من این مثال را خیلی زدم. از بس این مثل را زدم خسته شدم. ولی همه مردم ایران باید این مثال را بشنوند.
فرق بین تعلیم و تربیت چیست؟ تعلیم یکبار که گقتی یاد گرفت، دیگر نباید تکرار کرد. این تعلیم است. تربیت یعنی باید اینقدر گفت و گفت تا این در ذهنش نهادینه شود. مثال را توجه کنید.
من یک لیوان آب را به سه نفر می دهم می گویم: بخور. گروه یک نمی خورند. چرا نمی خورید؟ ما با تو قهر هستیم. از تو ناراحت شدیم، آب از دست تو نمی گیریم. خوب یک عده قهر کردند.
2- بفرمایید. نمی خواهم. شما دیگر چرا؟ می گویند: ما تشنه نیستیم. خوب یک عده نمی خورند، قهر کردند. یک عده نمی خورند تشنه نیستند. می گوییم: آقای گروه سه شما بفرما. می گوید: ما هم نمی خواهیم. می گوییم: شما دیگر چرا؟ می گوید: چهارمی تشنه تر است. ببین سه نفر نخوردند. یکی نمی خورد قهر کرده است. گروه دوم نمی خورند چون تشنه نیستند. گروه سوم می گوید: نمی خورم چون چهارمی تشنه تر است. زنده باد یک یا دو یا سه؟ زنده باد چهار... چهار کدام است؟ زنده باد سه. چهار نداشتیم. "رابِعُهُمْ کَلْبُهُم" (کهف/22) گروه چهار... گروه سه... بنابراین هرکس آب نخورد دلیل بر این نیست که.
بعضی ها را دکتر گفته: روزه ات را بخور. این روز بیست و یکم می گیرد، می گوییم: بابا اگر دکتر گفته بخور، روز بیست و یکم هم باید بخوری. می گوید: آخر امروز شهادت است. اگر وظیفه ات روزه خوردن است، روز شهادت هم وظیفه توست که روزه بخوری. اگر وظیفه ات این است که بگیری، غیر از شهادت هم باید بگیری. من نمی دانم ما چه دینی داریم؟ نزد خودمان یک محاسباتی می کنیم. نزد خودمان تحلیل می کنیم و به هم می بافیم. فرش های مسجد را به هیأت ابالفضل برد سینه بزنند. آخوند محل گفت: این فرش ها وقف مسجد است. چیزی که وقف مسجد است شما حق نداری از مسجد جای دیگر ببری. خودکار بانک ملت را به بانک صادرات ببری، یا خودکار بانک صادرات را به بانک ملت ببری، تخلف است. این خودکار برای این بانک است. مهر این مسجد است در مسجد دیگر نمی شود نماز خواند. فرش ها وقف حسینیه است. نمی توانی به مسجد ببری. ببخشید... فرش ها وقف مسجد است نمی توانی حسینیه ببری. گفت: آقا در کربلا ابالفضل دو دستش را در راه خدا داد. حالا خدا دو زیلویش را به اباالفضل نمی دهد. ببینید آدم نمی داند چه بگوید؟ این کجایش دین است؟ خیلی چیز داریم که نه در قرآن است و نه در حدیث است. من نمی فهمم از کجا پیدا شد. ریشه اش کجاست؟ نمی دانم از کجا پیدا شد.
این ختم انعام در زن ها از کجا پیدا شد؟ فرق بین سوره انعام و اعراف چیست؟ یک دلیلی پیدا کنید که ختم انعام ثوابش بیش از ختم اعراف است؟ "أَمَّنْ یُجِیب" (نمل/62) آیه قرآن است. با بسم الله الرحمن الرحیم یکسان است. چطور ختم "أَمَّنْ یُجِیب" بگیریم، ختم بسم الله می گیریم. ده مرتبه بگوییم: "بسم الله الرحمن الرحیم، قل هو الله احد". این "أَمَّنْ یُجِیب" با باقی آیه ها فرق نمی کند. من به تفسیر این که رسیدم، هرچه کتاب بود دیدم. به اسلام شناس ها تلفن کردم.
این صلواتی که قاریان می فرستند کجای دین است؟ اللهم صل و سلم و زد و بارک علی رسول الله... این کجای دین است؟ نه شیعه نقل کرده و نه سنی. ولی آن صلواتی که شیعه و سنی نقل کردند این است. وقتی آیه نازل شد: "إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً" (احزاب/56) (صلوات حضار) با همین دو چشم صحیح بخاری را دیدم، صحیح مسلم را دیدم. سنن ابن داود را دیدم، سنن ابن ماجد را دیدم. تمام کتاب های درجه یک سنی ها را دیدم. و تمام درجه یک شیعه ها که در دست داشتم دیدم. دیدم همه پرسیدند. شیعه و سنی نقل می کنند که به پیغمبر گفتند: یا رسول الله؟ "کیف نصلی" این آیه که می گوید: "إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ" خدا و ملائکه صلوات می فرستند، "یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً" شما هم صلوات بفرستید. "کیف نصلی" چطور صلوات بفرستیم؟ فرمود: اینطور بگویید. "اللهم صل علی محمد و آل محمد" (صلوات حضار)
حالا یک چیزی بگویم، خوشمزه. همان تمام درجه یک ها، بهترین و مهمترین کتاب اهل سنت، که می گوید، بگویید: اللهم صل علی محمد و آل محمد. همان حدیثی که می گوید: بگو "و آل محمد". در همان حدیث "آل" را حذف کرده است. نوشته از پیغمبر (صلی الله علیه و سلم) آل را حذف کرده است. (صلی الله علیه و سلم) پرسیدند چطور بگوییم؟ گفت، بگویید: اللهم صل علی محمد و آل محمد! یعنی همان حدیثی که پیغمبر گفت: آل را بگویید، در همان حدیث آل، آل را حذف کردند. یکبار دیگر بگویم. از پیغمبر (صلی الله علیه و سلم) آل را برداشتند. از پیغمبر (صلی الله علیه و سلم) پرسیدند: چطور؟ فرمود بگویید: اللهم صل علی محمد و آل محمد! یعنی در همان حدیث...
بد نیست یک خاطره بگویم. زمان شاه بخشنامه به یکی از شهرهای ترک شد. که در دبیرستان ها فارسی حرف بزنید. چون ترک ها در خانه با پدر و مادرشان بلد هستند ترکی حرف بزنند. در مدرسه فارسی حرف بزنید که ترک ها دو زبان بلد باشند. رئیس دبیرستان تبریز، به من می گفت: من بخشنامه شاه را که گفته بود: در مدارس حرف بزنید. من همان بخشنامه شاه را که گفته بود: در مدارس فارسی حرف بزنید، به زبان ترکی گفتم. حالا در همان حدیثی که می گوید: "و آل محمد" در همان حدیث ما "آل" را حذف می کنیم.
ببینید آقا ما نه شرقی هستیم، نه غربی هستیم و نه مسلمان درست و حسابی هستیم. همه شما باید کارهایتان براساس یک اسلام شناس باشد. اسلام شناس هم با این خاک شناس و میکروب شناس و اتم شناس فرق می کند. اسلام شناس یک کسی است که پنجاه سال درس خوانده باشد. یا مرجع تقلید باشد، یا یک فقیه باشد. همه شما یک شماره تلفن از یک اسلام شناس داشته باشید. کارتان را بپرسید. چون بعضی ها خیلی زحمت می کشند، ولی آخرش هم جهنم می روند. یک آیه داریم که خیلی زحمت می کشند، ولی آخرش هم جهنمی هستند، آیه اش این است. "عامِلَهٌ ناصِبَهٌ، تَصْلی ناراً حامِیَهً" (غاشیه/3 و4)، "عامِلَهٌ" یعنی اهل عمل است. واقعاً جان کنده است. "ناصِبَهٌ" سختکوش بوده ولی جهنم می رود. چرا؟ برای اینکه روی فرم نبوده است.
یک کسی نزد من آمد و گفت: آقای قرائتی! چه ماه رمضانی، چه ماه رمضانی، چه ماه رمضانی، لذت دنیا را بردم. گفتم: خبری شده؟ گفت: من مکه رفتم.گفتم: الحمدلله! گفت: نه، شب ها نماز تراویح می خواندم. گفتم: نماز تراویح حرام است. گفت: آنها هم می خواندند. گفتم: خوب آنها بخوانند. شیعه حرام می داند. بدعت است. گفت: پس دو سه ساعت نماز خواندیم. گفتم: کشک! گفتم: دیگر چه کردی؟ گفت: در مسجدالاحرام افطار می انداختند، هرشب افطار می کردیم. گفتم: افطار آنها غروب است. افطار ما مغرب است. بین غروب و مغرب یک ربع فاصله است. آنها خورشید که پیدا نیست افطار می کنند. ما نه، خورشید که رفت باید سرخی اش هم برود. طاووس که رفت باید دُمش هم برود. دیدم این سی روز هم روزه اش را خورده، هم نمازش باطل بوده، حالا آمده به عنوان بهترین سال
این را می گویند: "عامِلَهٌ" یعنی عمل کرده "ناصِبَهٌ" جان کنده، اما "تَصْلی ناراً حامِیَهً" بابا اتاق دکمه دارد. روی دکمه فشار بدهی، اتاق روشن می شود. ما به جای اینکه دکمه را فشار بدهیم، هی دیوارها را فشار می دهیم. آخرش هم می بینیم هم زور زدیم، هم اتاق تاریک است. این آیه را امشب یاد بگیرید. "عامِلَهٌ ناصِبَهٌ، تَصْلی ناراً حامِیَهً" مثل شهرداری.
شهرداری می آید خانه شما را خراب می کند. می گویی: بابا میل گرد، سیمان، آهن، بنا، نقشه،کلی پول دادم. خراب نکن! می گوید:زحمت کشیدی، اما چون پروانه ساختمان نداری، یا ساختمان تو روی خط زلزله است، یا اینجا در مسیر سیل است، زحمت کشیدی اما چون روی فرم مهندسی نبوده، می زنند خراب می کنند. خیلی ها جان می کنند و دستشان روز قیامت خالی است. بعضی ها هم هستند جان نمی کنند. اصلاً هرشب در خانه می خوابد، خدا او را می بخشد. آدم هایی هم هستند شبی دو لیتر گریه می کنند، خدا آنها را نمی بخشد. چرا؟ قرآن می گوید: اگر می خواهی تو را ببخشم، تو هم مردم را ببخش. "وَ لْیَعْفُوا وَ لْیَصْفَحُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّه لکم" (نور/22) آیه قرآن است. "یعفوا" عفو کنید یک دیگر را. بابا تو را فحش داده، ببخش. غیبت کرده، ببخش. هرکس به تو ظلم کرده ببخش. "وَ لْیَعْفُوا" امر کند، باید همدیگر را عفو کنند. "وَ لْیَصْفَحُوا" صفحه را برگردان. شتر دیدی، ندیدی! "أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللَّه لکم" مگر نمی خواهی خدا تو را ببخشد؟شما مردم را ببخش و برو بخواب. دعای کمیل را هم نخوان. اما اگر دعای کمیل و ندبه و نماز جعفر بخوانی، ختم صلوات بگیری، دو لیتر گریه کنی اما کینه مسلمان در دلت باشد، معلوم نیست خدا تو را ببخشد. اگر مردم را ببخشی قطعاً خدا تو را می بخشد. اما اگر کینه کسی در دلت باشد و دو لیتر هم گریه کنی، معلوم نیست خدا تو را ببخشد.
من اگر گفتم: این لیوان را آب کن. شما اگر ببینی در لیوان سوسک است، پشه است، در لیوانی که سوسک و پشه و خاک است، آب نمی ریزی. در قلبی که کینه مؤمن است، خدا لطف نمی کند. ما باید بلد باشیم. راه بخشش چیست؟ البته گریه سر جایش است. اشک خیلی مهم است. دعا خیلی مهم است. این را برای کسانی می گویم که دعا می خوانند، ختم صلوات هم می گیرند، اما با خواهرش شش ماه قهر است. شش ماه با خواهر قهر است. پیغمبر فرمود: اگر دو مسلمان با هم سه روز قهر کنند و روز چهارم با هم آشتی نکنند اینها مسلمان نیستند. کینه برای چه؟ حالا یک فحشی داده، داده که داده. مگر مقوا هستی که با یک قطره آب ول شوی و شل شوی؟ انسان هستی بگو: تو را بخشیدم. ببخش تو را می بخشند.
حالا شب جمعه است. یکی از کارهای شب جمعه زیارت امام حسین است. از همین جا که رو به قبله نشستید، یک سلامی به امام حسین بدهیم و چند دعا هم بکنیم.
السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک، علیک منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار، و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتک، السلام علی الحسین و علی علی ابن الحسین و علی اولاد الحسین، و علی اصحاب الحسین و رحمه الله و برکاته.
حدیث داریم اگر دست بالا بیاید، نه اینکه بالا بیاید، مقابل صورت، آخر بعضی ها اینطور می کنند. اگر دست مقابل صورت بیاید. خدا می گوید: دستی که بالا می آید من محروم نمی کنم. یا همین را که می خواهد به او می دهم. یا اگر صلاحش نباشد، مشابه آن را به او می دهم. یا اگر اصلاً صلاحش نباشد، عوض اینکه دستش را بالا بیاورد، دعایش را مستجاب نمی کنم چون به صلاحش نیست. ولی یک بلا از او دور می کنم. یا برای نسلش می گذارم. یا برای قیامتش می گذارم. دست بالا بیاید محروم نیست. یک چیزی به او می دهم. حدیث داریم اگر ده مرتبه "یا رب" بگویید، خدا می گوید: "لبیک" چه می خواهی؟ دعای قرآن معمولاً با کلمه "یا رب" هست.
مهمان امام رضا هستیم. یا امام رضا ما نمی گوییم: مؤمن و متقی هستیم و شیعه واقعی هستیم. مخلص هستیم. ولی سؤال من این است: آیا ما مهمان تو هستیم؟ آیا اینجا خانه تو هست؟آیا ما در خانه تو آمدیم؟ آیا ماه، ماه خدا هست؟ شب جمعه هست؟ مگر نگفتند: اگر چهل نفر به بالا دعا کنند و آمین بگویند مستجاب است؟ ده مرتبه، یا رب، یا رب، یا رب، یا رب،یا رب، یا رب، یا رب،یا رب، یا رب، یا رب! اللهم صل علی محمد و آل محمد. میلیون ها آدم زیر خاک هستند. همه را بیامرز. کسانی که به گردن ما حق دارند، بیامرز. میلیون ها آدم مریض هستند، همه را شفا بده. میلیون ها آدم بی همسر هستند، به همه بی همسرها، همسر خوب و به همه بی مسکن ها، مسکن خوب. به همه بیکارها شغل حلال، به همه کدورت ها صفا، مرحمت بفرما. طاغوت ایران را شکستی، طاغوت های جهان یکی پس از دیگری را بشکن. بالاترین کیفر را بر آل خلیفه و آل سعود و متجاوزینی که مثل دم سگ در اختیار آمریکا هستند، هرطور آمریکا بخواهد اینها را تکان می دهد، خدایا جنایتکارانی که به جای آنکه بگویند: "أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُم" (فتح/29) "اشداء علی المسلمین رحما بین اسرائیل"! صد در صد ضد اسلام، صد در صد... خدایا هر گناهی کردیم که باید سیلی بخوریم، آن گناه را از ما ببخش. اگر امتحان است خدایا نقشه ها را بر علیه اسلام و مسلمین نقش بر آب و طراحانشان را نابود بفرما. خدایا هرچه در این ماه رمضان و ماه رمضان های دیگر به بندگان خوبت می دهی، به آبروی همان خوب ها همان نعمت ها را به همه ما مرحمت بفرما.
خدایا پدران و مادرانی که در اسلام و تشیع ما، در تعلیم و تربیت و وجود ما اثری داشتند و الآن نیستند، جزای خیر مرحمت کن. نسل ما را تا آخر تاریخ بهترین شیعه قرار بده. ما اینجا مسلمان هستیم. میلیاردها آدم روی کره زمین منحرف هستند. یک میلیارد چین، یک میلیارد هند، صدها میلیون منحرف روی کره زمین است. خدایا وسیله هدایت تک تک آنها را هرچه سریعتر فراهم کن و هرکس را هدایت کردی از هر رقم خطر انحراف حفظ بفرما. در دلتان کینه نباشد. همین الآن بگویید: خدایا هرکس به من ظلمی کرده، فحشی، غیبتی، کتکی، بالاخره حق مرا خورده است. ماه رحمت است. به احترام اینکه به من سلامتی دادی و من اینها را درک کردم، من هم اینها را بخشیدم. ببخشید تا ببخشند.
"والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته"
منبع : http://qaraati.ir